คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #91 : Login 88: ผู้คุ้มครองแห่งสัตยายุค
Login
88: ผู้คุ้มครองแห่งสัตยายุค
แม้จะยังงุนงงกับสถานการณ์ที่พลิกผันอย่างกะทันหันแต่กวินทร์ก็ทำความเข้าใจมันได้
เข้าใจว่าเพลงแร็ปที่ตั้งเล่นไว้เป็นเพลงแรกใน
MP3
ซึ่งบังเอิญเล่นขึ้นมาเองไปขัดขวางการควบคุมพวกครอบครัวของมิ่งขวัญโดยที่ไม่ได้เข้าใจหลักการหรือเหตุผลที่ทำให้มันเป็นแบบนั้น
กวินทร์เก็บ MP3 ขึ้นมาจากพื้นกดปุ่มตั้งให้มันเล่นซ้ำเพลงเดิมไว้เพราะไม่รู้ว่าเพลงอื่นๆ
จะให้ผลแบบเดียวกันหรือไม่
แล้วยัดมันใส่กระเป๋าเสื้อโดยที่ติดกระดุมปิดเอาปากกระเป๋าเพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่ถูกแย่งไปง่ายๆ
เพราะตอนนี้เกมลิงชิงบอลกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว
"นี่มันเกิดอะไรขึ้นน่ะทำไมมีคนเยอะแยะไปหมดเลย"
พลอยพูดใบหน้าของหล่อนแสดงความวิตกกังวลจนเป็นที่แน่ชัดว่าหลุดจากมนต์สะกดที่ควบคุมแล้วแน่ๆ
ขณะเดียวกันเน็กซ์กับนิวก็มีปฏิกิริยาเช่นเดียวกันทั้งคู่ทองหน้ากันเองสลับหับมองหน้าพวกเขาด้วยท่าทางฉงนระคนสงสัย
พลอยหันไปเห็นฟูกับมิกซ์ยืนตัวเกร็งเพราะกำลังสู้กับอำนาจควบคุมที่ทำให้ขยับไปไหนไม่ได้ก็รีบยิงคำถามใส่ทันที
"ฟู
มิกซ์มันเกิดอะไรขึ้นกันน่ะแล้วทำไมฉันถึงมาจับดาบได้แล้วนี่มันเกิดอะไร..."
พลอยพูดไปเรื่อยขณะที่กวาดตาสำรวจสภาพรอบตัวจนกระทั่งหยุดลงที่ร่างของมิ่งขวัญ
"ห๊ะ!?...ขวัญ!"
แล้วส่งเสียงอุทานแต่ยังไม่ทันจะคิดหรือขยับทำอะไรร่างกายก็เริ่มขยับเองมือยกดาบขึ้นเท้าก้าวไปข้างหน้าเองเหมือนกำลังจะไปฆ่ามิ่งขวัญ
"ร่างกายมันขยับไปเองอะไรกันเนี่ย!? ช่วยด้วยใครก็ได้หยุดทีฟู
มิกซ์หยุดฉันที"
"บัดซบเอ้ย!
ร่างกายมันไม่ยอมขยับเลย"
ฟูสบถอย่างเกรี้ยวกราดพลางขยับตัวไปมาแต่ทั้งแขนและขาก็ถูกตรึงให้ค้างอยู่ในท่าก้าวเท้าจนไม่ขยับไปไหน
"นี่นายน่ะ"
มิกซ์ที่ตัวแข็งเหมือนฟูจึงหันไปขอความช่วยเหลือกับกวินทร์แทน
"นายคนนั้นน่ะไหว้ล่ะช่วยหยุดพลอยที"
"ไม่บอกก็ทำอยู่แล้วล่ะน่า"
กวินทร์ตอบรับคำขอนั้นแล้วตรงรี่เข้าไปขวางหน้าพลอยเป็นครั้งที่สอง
แต่พลอยที่ควบคุมร่างกายไม่ได้ก็เหวี่ยงดาบใส่
"ว้าย!!
ฉันหยุดมันไม่ได้รีบหลบไปเร็ว!!"
กวินทร์ก้มตัวหลบดาบแรกไปได้เนื่องจากการเหวี่ยงมาแบบตรงๆ
ทำให้มองออกง่ายกว่าตอนที่เธอกวัดแกว่งมันด้วยความเยือกเย็นเพราะถูกควบคุมโดยสมบูรณ์
พลอยงัดดาบแรกที่พลาดไปตวัดกลับขึ้นมาแต่กวินทร์ก็เอี้ยวตัวหลบอีก
ระหว่างที่หลบดาบไปพลางเท้าก็เริ่มเต้นเข้าจังหวะไปกับเพลงทุกอย่างเป็นไปโดยสัญชาติญาณ
เลือดนักเต้นในตัวมันกำลังเดือดพล่าน
"วัน ทู
ทรี"
กวินทร์พูดพลางปรบมือเข้าจังหวะไปด้วยหลบดาบไปด้วย
"อิทโชวไทม์!"
สิ้นคำกวินทร์ก็จับมือของพลอยที่หวดดาบพลาดไปแล้วเหวี่ยงจนร่างของเธอปลืวไปตามแรง
"ว้าย!!"
แต่กวินทร์ไม่ได้ปล่อยมือเธอจึงยังไม่กระเด็นไปไหน
เขาจับเด็กสาวลากตะลอนๆ
เต้นไปตามจังหวะเพลงจนไม่มีจังหวะให้หวดดาบไม่นานนักหลังจากถูกเหวี่ยงไปมาตามจังหวะการเต้นมือที่กำดาบแค่ข้างเดียวก็เริ่มล้าจนดาบหลุดจากมือแม้ว่าจะถูกควบคุมอยู่ก็ตาม
พอมือว่างกวินทร์ก็ไม่ปล่อยให้พลาดโอกาสเด็กหนุ่มคว้ามือนั้นไว้แล้วเต้นจังหวะเร็วขึ้น
ทั้งที่ตอนนี้อยู่ระหว่างการต่อสู้แท้ๆ แต่กลับรู้สึกดีจนอยากหัวเราะ
กวินทร์หัวเราะ
"พลอยสินะครับจะขึ้นสเต็ปถัดไปแล้วระวังอย่าให้กัดลิ้นตัวเองนะครับ"
เขาเตือนด้วยคยามหวังดีแต่ก็ไม่รู้ว่าสาวเจ้าจะเข้าาใจรึเปล่าเพราะดูเธอจะทำหน้ามึนมาตั้งแต่เมื่อครู่
"ต...ตาลายไปหมดแย้ว.."
พลอยพูด
พอเห็นแบบนั้นเข้าฟูก็เริ่ทขบเขี้ยวเคี้ยวกรามพลางตีหน้าหงุดหงิดเสียเต็มประดา
"ทำไมกันนะทั้งที่หมอนั่นกำลังช่วยเราไว้แท้ๆ
แต่อยู่ๆ ก็รู้สึกอยากจะตั๊นหน้าหมอนั่นขึ้นมาคันมือยิบๆ เลยเว้ย"
"นายเริ่มทำตัวเป็นพี่ชายหวงน้องสาวที่มีคนมาตามจีบแล้วนะนั่น"
มิกซ์พูด
แต่ฟูกลับถามมาว่า
"ห๊า
แล้วมันคืออะไรกันล่ะนั่น"
"นายนี่มันบื้อชะมัดเลยฟู"
มิกซ์ถอนหายใจพลางทำหน้าเหนื่อยหน่าย
"ทำหน้าแบบนั้นหมายความว่าไงฟะแล้วไหงถึงมาด่าว่าฉันโง่ล่ะเฮ้ย!"
"ไม่รู้ไม่ชี้ด้วยแล้ว"
"หนอยแน่เจ้ามิกซ์อย่ามห้หลุดไปได้นะฉันเล่นนายแน่"
"..."
แล้วมิกซ์ก็ปล่อยให้ฟูบ่นไปคนเดียวส่วสายตาก็หันเหไปทางที่กวินทร์กำลังต่อสู้อยู่...
มันน่าทึ่งทีเดียวที่ได้เห็นการต่อสู้สุดประหลาดที่จับคู้ต่อสู้มาเต้นไปกับตัวเองแล้วพอทำแบบนั้นก็เลยทำให้เน็กส์กับนิวโจมตีไม่ได้ไปด้วยเพราะจะโดนพลอย
แต่อวโลกิตะไม่ได้อ่อนแอขนาดที่ไม่กล้าทำร้ายพวกเดียวกันในอีกไม่ช้าเจ้านั่นจะต้องสั่งให้คนที่เหลือโจมตีกวินทร์กับพลอยไปพร้อมกันแน่
หลังจากมิกซ์คาดคะเนเอาไว้แบบนั้นไม่นานมันก็เริ่มเป็นไปตามที่ว่า...
อวโลกิตะที่มองคู่เต้นอยู่นานเริ่มเคลื่อนไหว
"จัดการซะ"
ปีศาจยื่นดอกบัวชี้ไปที่เน็กส์แล้วเริ่มควบคุมให้เด็กชายชูไม้เท้า
"วาโยราโอ"
ปีศาจออกคำสั่ง
"จะ...จะทำอะไรผม...ว...วา.."
เด็กชายพยายามขัดขืนแต่ปากเริ่มขยับไปเองรวมถึงมือไม้ก็ขยับควงไม้เท้าไปด้วย
"ว...วา...วาโยราโอ"
ทันทีที่ปากร่ายสกิลเสร็จสายลมก็ไหลมารวมกันตรงศูนย์กลางการควงไม้เท้า
บีบอัดเป็นก้อนอากาศและค่อยๆ
ขยายใหญ่ขึ้นจนมีขนาดใหญ่เป็นสามเท่าของลูกบอลแล้วยังเปล่งแสงสีเขียวสว่างวาบออกมา
มวลอากาศถูกเปลี่ยนให้กลายเป็นก้อนพลังงานเวทธาตุลม
เมื่อมือถูกควบคุมให้หยุดควงไม้เท้าก้อนพลังงานก็แผ่พุ่งออกไปข้างหน้ากลายเป็นลำแสงที่ฉีกพื้นห้องขาดเป็นทางมุ่งตรงไปหากวินทร์กับพลอย
“หลบเร็ว!”
มิกซ์ตะโกนบอก
กวินทร์รู้ตัวจากเสียงตะโกนนั่นจึงเหวี่ยงตัวพลอยให้แยกออกไปอีกทางแล้วตัวเองก็กระโดดตีลังกาถอยหลังเป็นจังหวะไปด้วยทำให้ลำแสงพลาดเป้าแล้วพุ่งไปกระแทกคานประตูโบถส์จนถล่มลงมา
ขณะเดียวกันพลอยยังคงหมุนตัวจากแรงเหวี่ยงตอนนั้นไม่หยุดจนกระทั่งกวินทร์ตามกลับมาดึงมือเธอลากไปเต้นต่อ
ใบหน้าของเด็กสาวเริ่มจะเปลี่ยนเป็นสีเขียวเพราะความคลื่นไส้
'นี่โชเน็น'
จู่ๆ
ก็มีเสียงดังขึ้นมาแต่รอบตัวไม่มีใครตอบสนอง
ดังนั้นน่าตะมีแค่เขาที่ได้ยิน...กวินทร์คิดอย่างนั้น
เสียงพูดต่อไปว่า
'ฉันเองนะดูเหมือนว่านายจะสร้างโอกาสทองให้พวกเราได้แล้วล่ะ'
วิธีพูดแบบนั้นทำให้พอเดาได้ว่าคนที่พูดอยู่ในหัวตอนนี้น่าจะเป็นซากิริบางทีคงจะเป็นพลังโทรจิต
'ช่วยดึงความสนใจเจ้าอวโลกิตะออกจากตรงที่พวกฉันอยู่ทีสิขอแค่สามวินาทีก็พอเดี๋ยวที่เหลือทางนี้จะจัดการเอง'
"ค..."
กวินทร์ตั้งใจจะตอบรับคำขอนั้นแต่ก็หยุดคำพูดไปเสียก่อน
'อ๊ะ
อย่าส่งเสียงนะเดี๋ยวแผนแตก'
เพราะมีเสียงช่วยเตือนมากวินทร์จึงหยุดคำพูดได้ทันแล้วเริ่มทำตามแผน
ระหว่างนั้นเองไทเทเนียมยังคงออกแรงสู้กับมือของพระพุทธรูปที่บีบเข้ามา
ตอนนี้สามารถหยุดเอาไว้ไม่ให้บีบเข้ามามากกว่านี้ได้แล้วแต่ยังต้องหาทางรับมมือกับสถานการณ์ก่อนเพราะไม่รู้ว่าจะมีแรงยื้อไปได้อีกนานแค่ไหน
ไทเทเนียมเหลือบสายตาไปยังมิ่งขวัญที่นอนแน่นิ่งอยู่บนพื้นหลังจากใช้เดม่อนแอพไปสองครั้งติด
มิ่งขวัญ Lv. 90 (Proto Shield) (Blind)
[/....2480:16000.....]
...สถานะตายอดที่ปรากฏขึ้นคาดว่าจะเป็นผลพวงจากการที่เดม่อนแอพอาละวาดและส่งผลกระทบมายังผู้ใช้ทำให้ร่างกายเริ่มพังทลายแต่นั่นก็อีกไม่นานเพราะระยะเวลาของมิคาเอลที่ใช้เป็นอันแรกมีช่วงเวลาการคงอยู่ที่น้อยกว่าหลังจากนั้นสภาพเป็นกลางที่เกิดจากลูซิเฟอร์ซึ่งเป็นเดมออนแอพคู่ตรงข้ามก็จะหายไปและเหลือแค่สถานะจากชู.ิเฟอร์เท่านั้น
แล้วนั่นก็จะเป็นจุดเริ่มต้นของหายนะที่แท้จริง
มิ่งขวัญที่ไม่สามารถควบคุมจิตใจได้จะถูกปีศาจยึดร่างกายไปแล้วอาละวาดจนอาจทำให้ชีวิตตกอยู่ในอันตราย
ไทเทเนียมเริ่มนึกถึงตอนที่เครื่องทำสวนอาละวาดคราวนั้นแล้วมิ่งขวัญก็มีเฟืองเหมือนกับคนพี่ที่ถูกทำให้ตายและเกิดคลั่งขึ้นมาถ้าเกิดเหตุการแบบตอนนั้นขึ้นมาอีกจะฝ่ายไหนก็คงวินาศสันตะโรไม่แพ้กัน
"นี่"
เธอหันไปเรียกอวโลกิตะโดยที่ยังลังเลอยู่แต่ก็ตัดสินใจลองเจรจาดู
"ไม่รู้หรอกนะว่าพวกแกตั้งใจจะทำอะไรแต่ถ้าฆ่ามิ่งขวัญไปล่ะก็เฟืองจะอาละวาดนะฉันคิดว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อเดือนที่แล้วไม่น่าจะรอดหูรอดตาพวกแกไปได้หรอกใช่ไหม"
แต่อวโลกิตะก็หัวเราะพลางตอบกลับมาอย่างมั่นใจ
"คิดว่าพวกข้าลำบากลำบนยับยั้งอมฤตเพื่ออะไรกันล่ะถ้าเป็นตอนนี้แค่ยื้อสภาพของเกมเอาไว้ได้ฟันเฟืองก็แทบจะมีพลังไม่พอแล้วไม่เหลือพลังงานจะเอาไปขับเคลื่อนเครื่องสวนศักดิ์สิทธิ์ได้หรอก"
อีกฝ่ายพูดโดยที่ไม่ได้หันหน้ามาคุยด้วยแต่กำลังมุ่งมั่นกับการควบคุมพวกเด็กให้ไล่จัดการกวินทร์
ได้ยินดังนั้นไทเทเนียมก็ล้มเลิกความคิดที่จะเจรจาแล้วในตอนนั้นสายตาก็เผอิญเหลือบไปเห็นมิ่งขวัญเริ่มขยับตัว
มิ่งขวัญทำปากพึมพำเหมือนกำลังพูดอะไรซักอย่างครู่ต่อมาโล่ที่มือซ้ายก็เปล่งแสงออกมา
"ควินเต็ตชิลด์สินะ"
[Quintet
Shield Lv(1/1)
Element:
Light
Attribute:
Buffs, Support, Item, Shield
บัพจะคงอยู่ 15
วินาทีไม่เพิ่มหรือลดลงจากผลของเอฟเฟกต์อื่นและผลของบัพไม่สามารถยกเลิกได้, ทุก 3
วินาทีจะสุ่มให้ผลอย่างใดอย่างหนึ่งดังต่อไปนี้ ฟื้นฟูพลังชีวิต 50, ฟื้นฟูพลังชีวิต
60, ฟื้นฟูพลังชีวิต
70, รักษาสภาวะผิดปกติ
1 อย่าง, รักษาสภาวะผิดปกติ
2 อย่าง]
มันเป็นสกิลที่ใช้ฟื้นฟูพลังชีวิตและล้างสถานะผิดปกติออกไปถึงจะเป็นแบบสุ่มก็ตาม
นับเป็นตัวเลือกที่ชาญฉลาดสำหรับตอนนี้
"แต่มันก็เท่านั้นแหละตัวนายที่ไม่กล้าลงมือกับเด็กพวกนั้นแถมจะจัดการปีศาจตรงๆ
เดี๋ยวก็คงโดนเอาจุดอ่อนเรื่องเลเวลอัพมาขู่อีกอยู่ดี"
ไทเทเนียมยังคงจำเรื่องที่เกิดขึ้นหน้าทางเข้าเจดีย์ได้เป็นอย่างดี
มิ่งขวัญในตอนนี้มีค่าประสบการณ์เหลือไม่มากพอจะจัดการปีศาจตัวไหนโดยที่เลเวลไม่อัพได้อีกแล้ว
ผลของควินเต็ตชิลด์สิ้นสุดลง
สุ่มได้ฟื้นฟูพลังชีวิต 50 สามครั้ง 60 หนึ่งครั้ง
และครั้งสุดท้ายเป็นการรักษาสภาวะผิดปกติ 1
อย่างตอนนี้จึงหายจากสภาพตาบอดและพลังชีวิตก็ฟื้นฟูขึ้นมาเล็กน้อย
มิ่งขวัญ Lv. 90 (Proto Shield)
[/....2690:16000.....]
แต่มิ่งขวัญยังคงไม่ขยับตัว...
เพราะยังหลงเหลือผลกระทบจากเดม่อนแอพหรือว่าถอดใจที่จะมีชีวิตแล้วกันแน่
จะอย่างไหนก็ตามโอกาสที่จะพลิกกลับมาชนะก็เหลืออยู่แค่วิธีเดียวแต่นั่นก็ขึ้นอยู่กับมิ่งขวัญ
ในตอนนั้นเอง...
“ขอไอ้นี้ไปล่ะนะ”
เสียงของกวินทร์ดังก้อง
ดอกบัวในมือของอวโลกิตะถูกแย่งไป
กวินทร์เคลื่อนไหวแบบนั้นเพื่อดึงความสนใจอย่างเห็นได้ชัดแล้วศัตรูก็ยังตามไปเข้าทางอีก
“เจ้าลูกลิงนี่!
ข้าจะจับทับด้วยหินแบบหงอคงซะเลยดีไหม!”
หลังจากบันดาลโทสะแล้วปีศาจก็ออกคำสั่งให้เด็กทุกคนรวมถึงฟูกับมิกซ์ไล่ตามกวินทร์ไป
“จับตัวมันไว้เหล่าสานุศิษย์เอ๋ย”
และในวินาทีนั้นเองความสนใจของอวโลกิตะก็มุ่งไปที่กวินทร์ทั้งหมด
วินาทีต่อมาวังวนไฟที่ขังซากิริกับอิซานามิไว้ก็ดับลง
ร่างของเทวทูตหกปีกกับเทพมารดรที่มีแต่โครงกระดูกปรากฏออกมาหลังม่านไฟ
เหนือศีรษะของเทวทูตซาคคิเอลมีก้อนพลังงานแสงเปล่งประกายเจิดจ้า
เทวทูตป่าวประกาศวจนะที่นำพามาซึ่งพระพลังและพระอำนาจที่จะพิฆาตหมู่มารทั้งปวงด้วยน้ำเสียงฮึกเหิม
“ฟิอัท!
โวลันตัส! ทูอา!”
เพียงเท่านั้นก้อนพลังงานก็แผ่พุ่งเป็นลำแสงยิงทะลวงร่างของอวโลกิตะที่ไม่ทันระวังตัวจากด้านหลังแล้ววิ่งไปกระทบโดนคานค้ำจนโบสถ์สั่นไปทั้งหลังส่วนร่างของปีศาจก็มอดไหม้เป็นจุล
มนต์สะกดที่ควบคุมพวกเด็กๆ
หายไปทุกคนจึงเป็นอิสระ
“เย้!”
กวินทร์ร้องเสียงดังอย่างสะใจ
ไม่เพียงแต่เอาชนะศัตรูได้แต่ยังไม่ทำให้พวกครอบครัวของมิ่งขวัญต้องบาดเจ็บนับเป็นเรื่องน่ายินดีจนน่ากลัวเลยทีเดียว
ด้วยความดีใจจนลืมตัวพลอยซึ่งไล่ตามเขามาตอนที่ถูกควบคุมซึ่งอยู่ใกล้ตัวที่สุดเลยตกเป็นเป้าให้มาร่วมแสดงความยินดี
"เอ๊ะ!
เดี๋ยวไม่เต้นแล้วน้า~"
พลอยพูดเชิงขอร้องแต่ก็ยังโดนฉุดไปร่วมอยู่ดี
"เฮ้ย!
ปล่อยมือจากพลอยเลยนะเฟ้ย!"
ฟูตะโกนจนเสียงดังก้องไปทั้งห้องแต่ก็ยังถูกเสียงเพลงกลบอยู่ดี
"เอาน่าๆ"
มิกซ์ปรามคู่หูของตนไม่ให้เข้าไปมีเรื่องกับกวินทร์เพราะยังไงอีกฝ่ายก็ไม่ได้มีเจตนาร้ายแถมยังเป็นคนช่วยพวกตนเอาไว้
ขณะเดียวกันซาคคิเอลและอิซานามิก็คืนร่างเป็นมนุษย์
พอกลับมาแล้วซากิริก็เปิดคอมฯโน้ตบุคออกมาทำงานต่อทันที
หล่อนบ่นเปรยๆ
ว่า...
"ทีนี้จะได้ปลดข่ายอาคมกันซักทีล่ะนะ"
แต่ยังไม่ทันจะเริ่มทำอะไรก็กลับเกิดเรื่องขึ้นเสียก่อน
เมื่อเสียงร้องของนิวดังขึ้นมาและเสียงเพลงหยุดไป
"พี่พลอย!!"
จากนั้นก็มีเสียงของฟูกับมิกซ์ดังตามมา
"พลอย!"
"พลอย!!"
ซากิริหันไปดูโดยคาดคะเนว่าอาจจะเกิดอะไรบางอย่างกับเด็กสาวคนนั้นแต่คนที่กำลังมีปัญหากลับเป็นกวินทร์
ไม่รู้ว่าตั้งแต่ตอนไหนที่เด็กสาวใช้ดาบเสียบใส่อกขวาของเด็กหนุ่ม
ทำลายเครื่องเล่นเพลงที่ใส่ไว้ในกระเป๋าไปพร้อมกับทะลวงหน้าอกทะลุไปถึงด้านหลัง
ใบดาบที่ไปโผล่อีกด้านของแผ่นหลังชุ่มโชกไปด้วยเลือก
"อัก.."
กวินทร์สำรอกออกมาเป็นเลือดขณะที่เซถอยไปข้างหลังเหมือนกำลังจะล้มแต่พยายามประคองร่างกายเอาไว้
ปอดคงฉีกขาด
อวัยวะภายในถูกทำลาย
มีเลือดไหลเข้าไปในที่ๆ
ไม่ควรจะมีทำให้หายใจไม่ออก
ตอนนั้นเองพลอยก็ถอนดาบ
ชิ้นส่วนเครื่องเล่น
MP3
ไหลออกมาจากรูกระเป๋าที่ขาดพร้อมกับน้ำเลือดทะลักล้นลงมากองบนพื้น
กวินทร์ใช้มือปิดลงบนปากแผลหวังให้เลือดหยุดไหลแต่บาดแผลฉีกและสาหัสเกินกว่าจะปิดได้เอง
ไม่นานนักร่างนั้นก็ล้มลง
เขาเสียเลือดมากเกินไป
บนใบหน้าของพลอยมีหยดเลือดของกวินทร์ที่กระเด็นไปติดตอนถอนดาบออก
สายตาของเด็กสาวกลับไปเป็นเหมือนตอนที่ถูกควบคุมทั้งที่ไม่น่าเป็นไปได้
พลอยเริ่มพูด...
"เราคือโพธิ์สัตว์ผู้ที่จะกอบกู้สัตยายุคในกาลข้างหน้าคิดรึว่าจะกำจัดเราได้"
ความคิดเห็น