ยัยขี้หลีกับคุณชายมาดนิ่ง

บทที่ 1

สวัสดี สวีดัส ค่ะคุณผู้อ่าน ฉันชื่อ ดาหลี  อายุ 18 ปี กำลังรอเอนทรานส์อยู่  ที่ผ่านมามีแฟมมาแล้ว 9 คน คบแบบจริงจัง-ไม่มี มีกิ๊ก  12 คน มีคนมาจีบประมาณ 7 ใน 10% เพื่อนตั่งฉายาให้ฉันว่า  “ยัยขี้หลี”  ฉันก็สงสัยน่ะว่าทำไมถึงตั่งฉายานี้ให้ฉันกัน อ้อลืมบอกไปฉันมีเพื่อนทั้งหมด 2 คน ยัยพวกนนี้อ่ะซี้ปึกไปไหนไปกันหมดอ่ะ  “แกเคยคบใครจริงจังเกิน 1 เดือนป่ะ” ยัยอินเป็นคนตอบหรือที่พวกเราเรียกมันว่า ‘ยัยอินเนอร์’ มันอินไปหมดอ่ะไม่ว่าเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่ ฉันเคยสงสัยน่ะว่าพ่อกับแม่มันรู้ล่วงหน้าหรือป่าวว่าพอโตขึ้นยัยอินมันจะแอกติ้งเก่งกว่าดาราบ้างคนซะอีก แต่อยู่อย่างนี้ก็มีหนุ่มๆมาติดตรึมเหมือนกันน่ะ  แต่ก็ต้องวิ่งเมื่อมาเจอกับอินเนอร์ของยัยอิน

“แล้วมันเกี่ยวไรกันอ่ะ” พอฉันพูดแบบนี้พวกนั้นก็จ้องยังกับฉันไปฆ่าหมาแมวบ้านมันตายยังงั้นแหละ

“ก็มีผู้ชายมาจีบแกค่อนโรงเรียนไม่รวมพวกเก้งกวาง ก็เกือบหมดโรงแล้วไหนจะพวกนอกโรงอีกล่ะ เยอะ!” ยัยเฌอเบลเป็นคนตอบต่อ ยัยนี่เป็นลูกครึ่งอังกฤษ-ไทย หน้าตาก็โคตรจะสวยเลยล่ะไม่ว่าจะเป็นรูปร่างผิวพรรณแบบเป๊ะเวอร์อ่ะ พวกเราเรียกมันว่า ‘ยัยสวย’ แต่ก็มีคนมาจีบมันเยอะน่ะแต่น้อยกว่าของฉันน่ะก็ชีเล่นไม่พูดไม่จาแถมทำตาขวางใส่อีก  แล้วมีบ้างวันมันเกิดบ้าขึ้นมาก็โมเมไปว่ามันกับฉันเรากำลังคบกันอยู่ ฉันงี้เสียเซลฟ์เลยก็คิดดูน่ะถ้าข่าวแพร่กระจายไปเรตติ้งฉันก็ตกน่ะซิ  ถึงจะไม่ค่อยชอบให้ใครมาจ๊อกแจ๊ะวุ่นวายเกินไปแต่ถ้ามันหายไปหมดก็ไม่สนุกน่ะซิ  แต่ถ้ามันเจอคนที่ใช่มันก็มักจะเข้าไปจีบเอง

“เอ้า แล้วถามหน่อยฉันอ่อยหรอก็ไม่น่ะฉันแค่นั่งนิ่งๆแล้วก็แค่ส่งยิ้มตอบกลับคนที่ยิ้มให้ฉัน คุยกับคนที่มาคุยกับฉัน ลองคบกับคนที่เค้าอยากจะคบกับฉัน แต่ฉันก็คัดสรรหน้าตาเกรด A+++ ด้วยน่ะ” พอเจอฉันตอบพวกกลับไป พวกนี้ก็ถึงกับนั่งอึ้งไปเลยแถมทำตาโตยังกับเห็น ผี ยังนั้นแหละ “นี่พวกแกทำหน้ายังกับเจอผีอย่างนั้นแหละ” แต่พวกมันก็ยังนั่งอึ้งอยู่เหมือนเดิม  เฮ้อท่าทางจะบ้าไปแล้วพวกนี้  ฉันเห็นแล้วทนไมไหวเลยไปเขย่าแขนพวกมันแรงๆ แล้วซักพักพวกมันก็กรี๊ดขึ้นมา ฉันตกใจเกือบตกเก้าอี้ พอทำท่าจะด่าพวกมันก็หายกันไปไหนไม่รู้กลายเป็นฉันที่ได้แต่นั่งงงอยู่  แต่ทำไมมันเงียบจังเลยอ่ะนี่มันก็ใกล้เข้าคาบเรียนแล้วไม่ใช่หรอ  ยัย 2 คนนั้นก็หายไปกับเค้าด้วย  เฮ้ออออ  พวกมันทิ้งฉันน!!! -_-  แต่ใครมาจัดคอนเสริตอะไรหรือป่าวน่ะที่โรงเรียนทำไมเด็กไปมุงกันหน้าโรงอาหารเต็มเลยอ่ะ  หรือว่า Bodyslam  มาจัดคอนเสริตโรงเรียนเรา แต่ทำไมฉันไม่รู้เรื่องอ่ะ  ว่าแล้วฉันก็ไปชะเง้อมองดูที่หน้าต่างแต่ก็เห็นไม่ชัดอยู่ดี  ใครกันน่ะถึงได้เรียกสาวๆโรงเรียนฉันได้มากขนาดนี้แต่ที่รู้ๆต้องเป็นเพศชายแหละหล่อมากแน่ๆ กรี๊ดไปก็เท่านั้นสาวน้อยทั้งหลาย เจอรอยยิ้มสยบมารของฉันไปก็ไม่ตกไปถึงพวกเธอหรอกไม่อยากจะหลงตัวเองหรอกน่ะแต่คนมันสวย&น่ารักอ่ะทำยังไงได้ แต่ก็อยากจะเห็นหน้าจริงๆเลยว่าจะหล่อสู้พี่โดม ปกรณ์  ลัม  ได้หรือป่าวช่างเหอะ  เดี๋ยวก็รู้เองค่อยถามยัยพวกนั้นเอาก็ได้เมื่อกี๋ฉันเห็นพวกมันแว๊บๆ  ห้องเงียบแบบนี้ก็ดีเหมือนกันได้อ่านหนังสือก่อนเรียนรู้เรื่องหน่อย ว่าแล้วฉันก็หยิบหนังสือ อุปกรณ์การเรียนวิชาต่อไปขึ้นมา วิชาต่อไปประวัติศาสตร์ซิน่ะ วิชานี้น่านอนสุดๆไปเลยล่ะ ยังเหลืออีก 10 นาที ก็เหลือเฟืออ่ะน่ะ ฉันเป็นคนอ่านหนังสือเร็วอ่ะ แต่ก็จำได้ไม่หมดหรอกน่ะที่อ่านอ่ะก็ต้องทำความเข้าใจกับมันด้วย  แต่ถึงห้องจะเงียบยังไงก็ยัง


ช่วยคอมเม้นให้ด้วยน่ะค่ะนักอ่านที่น่ารักกกกก
เพิ่งจะหัดแต่งเป็นครั้งแรกน่ะค่ะ  อ่านแล้วรู้สึกอย่างไรช่วยคอมเม้นด้วยน่ะค่ะ  ต้องการคอมเม้นอย่างถึงที่สุดดดด    รักนักอ่านสุดขั่วพลังหัวใจ