คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : ตอนที่ 2 - 5 -แห่งการ-
ถ้านี่เป็นฉากในหนังรักและชิโนบุจังเป็นเด็กสาวธรรมดาหละก็
ชิโนบุจังคงหน้าแดง ในอ้อมกอดรุ่นพี่ ซบลงที่อกช้าๆพร้อมเอ่ยด้วยอาการเขินอายสุดๆว่า
ไม่เป็นไรคะ! สินะ
แต่ขอโทษ
ชิโนบุจังคนนี้คือของชั้นทั้งกายและใจเฟ้ย อย่าฝันเลยว่าจะได้เห็นฉากแบบนั้น ตรูรู้นะเฟ้ย
ว่าเอ็งก็ต้องเป็นพวกที่มีแฟนคลับติดสอยห้อยตามเป็นขโยงแน่ๆ พวกผู้ชายป๊อบๆ
ที่ตรูไม่มีสิทธิ์จะเป็นได้ในอดีตหน่ะ ตรูรู้ดี การจะเข้าไปแหยมหรือยุ่งย่ามกับเจ้าหมอนี่
อาจจะทำให้แฟนคลับโกรธเป็นฟืนเป็นไฟแน่ๆ
ถึงเขาจะตั้งใจช่วยเราก็เถอะ
แต่เราจะต้องทำเป็นเย็นชา เหมือนดั่งผู้ที่ยืนอยู่บนยอดหน้าผาเพียงเดียวดาย
"หยะ
อย่าแตะตัวชั้นน่า!" ชิโนะบุจังเอ่ยพร้อมปัดมือของชายคนนั้นออกทันที
ทำให้เขาสะดุ้งเล็กน้อย
ครื้น!!!!!
อะเระ
?
ทำไมถึงรู้สึกได้ถึงรังสีอำมหิตลอยเพิ่มขึ้นมาจากด้านหน้าด้วยหละ
จากเจ้าหัวแดงข้างหน้าเรางั้นเหรอ
? ไม่ใช่ มาจากข้างหลังนี่หว่า
อะจะ เห้ย! พวกสาวๆกองเชียร์ของหมอนี่กำลังจ้องมองเราตาเขม็งยังกะจะสูบเลือดสูบเนื้อเลยเห้ย!!
ไม่จริงน่า นี่ผมทำผิดซ้ำผิดซากอีกแล้วเหรอ!
"อึก"
ผมกลืนน้ำลายเล็กๆ แย่จริงๆ ตอนนี้เหมือนมีศัตรูขนาบ 2 ด้านเลยเห้ย!
"ดูท่าน้องจะไม่เป็นไรสินะ
งั้นพี่ไปก่อนนะ รักษาตัวเองให้ดีด้วย" เขาเอ่ยด้วยรอยยิ้มพร้อมกับโบกมือลาระหว่างเดินลงไปทางสนามต่อสู้เก็บคะแนนหมายเลข
1-4
อ่า
ช่างเป็นผู้ชายที่ทำตัวเหมือนพระเอกนิยายจริงๆให้ดิ้นตาย ว่าแต่ไอ้สายตาที่มองเราแบบนั้น
มันยังไงๆอยู่นะ เหมือนมีลับลมคมในแปลกๆ
อะจริงสิ
ไหนๆพวกเด็กกองเชียร์ชุดน้ำเงินก็ไม่มายุ่งกับเราเพราะรุ่นพี่ของพวกนั้นเริ่มแข่งแล้ว
งั้นเราก็ชิ่งกลับบ้านด้วยเหมือนกันจะดีกว่า
กึก!
"คิดจะไปไหนไม่ทราบ
?"
"อะ
?"
ยังไม่ทันที่ผมจะได้เคลื่อนไหวตัวไปไหน
ด้านหน้าและด้านหลังของผม ก็โดนล้อมไว้ด้วยเหล่าเด็กสาววัย 11 ถึง 15 ปี ที่ใส่ชุดเชียร์สีแดง
เข้าเสียแล้ว
ไม่เอาน่า!! อย่าบอกนะว่าจะมีมุข ลากตัวไปตบตีกันเกิดขึ้นหน่ะ
ไม่เอาแบบละครนะเฟ้ย เหล่าสาวน้อยน่ารักพวกนี้ กลายเป็นสาวปีศาจร้ายภายในชั่วพริบตาเพราะความโกรธงั้นเหรอ
พวกเธอตาสว่างสักทีเถอะ ไอ้สิ่งที่ชิโนบุจังทำลงไปหน่ะ
ก็แค่หวังดีไม่อยากจะให้พวกเธอโกรธเท่านั้นนะ!!!
"รุ่นพี่เครน
อุตส่าห์ช่วย แล้วยังกล้าไปปัดมือพี่เขาออกยังงั้นเหรอ!"
"ขนาดพวกเรายังไม่มีสิทธิ์จะได้ทำแบบนั้นเลยนะ!"
"ดูเหมือนยัยเด็กนี่ก็มีเรื่องกับกลุ่มพวกรุ่นพี่อวาลานส์
เหมือนกันนะ!"
"แสดงว่ายัยเด็กนี่
ร่านนี่เองสินะ"
"ต้องสั่งสอนหน่อยแล้วสิ"
"ตามพวกเรามาเดี๋ยวนี้!"
ฮือ!! ........ ใครก็ได้
ช่วยผมออกจากเด็กๆที่โดนปีศาจร้ายเข้าสิงพวกนี้ทีเถอะ!!!!
.
.
- 14.40 น. - ชั้น 5 ของอาคารประลองต่อสู้ โซนประลองเพื่อฝึกฝนแบบ Free Style ที่ 5-1
และแล้ว
ผมก็โดนเด็กสาว 5 คน
ที่น่าจะอยู่ในช่วงวัย 13-14 รุมล้อมเอาไว้จากทุกทิศทาง
ยังดีนะ ที่ไม่ได้มาหมดทั้งกลุ่มเป็นสิบๆคน
ไม่อยากจะคิดสภาพของชิโนบุจังตอนที่โดนรุมกระทืบจริงๆเลย ...
กระทืบงั้นเรอะ!! สมัยก่อนตอนเรียนก็โดนกระทืบบ่อยๆนี่หว่า
สถานการณ์ตอนนี้ก็ไม่ได้ต่างกันเลย นี่มันชะตากรรมของตรูหรือไงฟระ!
อยากจะร้องไห้ชะมัด! อย่างงี้สินะเขาถึงได้บอกว่า 2D สุดยอด เพราะพวกเธอไม่เคยทรยศจิตใจคุณ อยากกลับไปหาสาวน้อยโลลิ 2D ที่ห้องแล้ว!!!
"ดีจริงๆเลยนะ
ที่ชั้น 5 ตอนนี้ไม่มีใคร จะได้สนุกๆหน่อย"
"ใช่
ชั้นจะจัดการให้รู้เลย บังอาจกล้าดียังไงมาทำเป็นเย็นชาเริดๆเชิดๆใส่รุ่นพี่เครนแบบนั้น!"
"ดูสายตาของยัยนี่สิ
ขนาดโดนพามาที่นี่ยังทำเป็นนิ่ง"
"ก็มันหยิ่งไงหละ! ทำเป็นจองหอง ดีนัก"
"ชั้นกำลังอยากจะลองเวทย์ใหม่
ก่อนสอบพรุ่งนี้พอดี ได้ลองกับยัยเด็กนี่ก็ไม่เลว"
มันน่าปวดใจจริงๆที่ได้ยินแบบนั้น
พวกเธอบ่นเรื่องเดิมๆวนไปวนมาซ้ำๆอยู่ตลอด
ไม่เห็นจะเข้าใจความรู้สึกพวกเธอเลยจริงๆ จะไปโกรธอะไรนักหนาฟระ
กะอีแค่รุ่นพี่คนเดียวเนี่ย ตรูไม่ได้ไปตัดกระเจี้ยวมันแล้วโยนให้เป็ดกินซักหน่อย!!!
"เข้ามาไวๆ!
เอามือแตะลงทะเบียนด้วย!"
ระหว่างที่ผมความคิดล่องลอยอยู่นั่น
พวกเธอทั้ง 5 ก็ลงทะเบียนใช้ห้องได้สำเร็จ
ก่อนจะกระชากชิโนบุจังหรือผมเข้าไปภายในห้อง พร้อมบังคับลากจับมือผมให้ลงทะเบียนด้วยเสร็จสรรพ
ถึงจะยังไม่ทันได้สอดแนมหรือเรียนรู้อะไรมาก
ช่องว่าง 1 อย่างที่เจอแบบไม่ได้ตั้งใจของไอ้เจ้าระบบต่อสู้พวกนี้คือ
มันใช้สำหรับทะเลาะวิวาทแบบถูกกฎ ได้ด้วยสินะ
"ขอใช้กฎ
การฝึกซ้อมเลียนแบบการต่อสู้จริงแบบ 3 ต่อ 3"
เด็กสาวคนหนึ่งเอ่ยบอกเครื่องแล้วทันใด
สนามด้านบน ก็โดนคลุมด้วยกระจกทรงกลมทันที พร้อมมีตัวเลขขึ้น
[การฝึกซ้อมแบบ 3 ต่อ 3 จะเริ่มขึ้นในอีก สาม สอง หนึ่ง War!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
นี่มันอะไรกันเห้ย!! ไอ้เสียงน่าตื่นเต้นนี่หน่ะ เดี๋ยวๆๆๆ พวกเธอใจเย็นๆ
จะต่อสู้กันไม่ใช่เหรอ แล้วไอ้เสียงที่ดังขึ้นมาว่า War!! นี่มันอะไร!!!
"นี่แน่ะ!!!"
เพียะพล้อก!!!!
"อ้อก!" ชิโนบุหรือผมร้องออกมาทันทีที่โดนมือของหญิงสาวที่ลงฝ่ายเดียวกันตบเข้าเต็มฉาด
อย่าหาว่าผมสำออย! มันไม่ใช่มือธรรมดาแล้วเฟ้ย!! คุณเธอเล่นเคลือบหินติดเต็มมือมาตบชิโนบุจังเลยทีเดียว
แม้ก้อนหินยังแตกเป็นเม็ดทราย~~~ ตบซะจนหินปลิวแบบนี้ แทบจะล้มทั้งยืน
"กล้าดีนักใช่ไหม!"
เพียะ!! พรึบ!!!!
"โอ้ยย!' ถึงภายนอกจะร้องแค่นั้น
แต่ภายในหน่ะ!
อ้ากกก!! ร้อนเว้ย ร้อนนนนนนนนน!!! เล่นเอามือฉาบไฟมาตบหน้ากันแบบนี้เลยเรอะ!!! ร้อนจะตายอยู่แล้ว! แต่จะให้ตะโกนออกไปแล้วเสียภาพลักษณ์ชิโนบุจังไม่ได้!!
พวกเธอนี่ก็เหลือเกิน
รุมแล้วแท้ๆ จะให้ตั้งตัวก่อนก็ไม่ได้ ว่าแต่ ไอ้สงครามนี่มันอะไรกัน
ดูยังไงมันก็ตบต่อยตีกัน ทะเลาะวิวาทกันชัดๆ!! มันผิดอิมเมจที่จิ้นไว้สุดๆเลยเฟ้ย
โดนตบล้มแบบนี้
ไม่ลุกละเฟ้ย! นอนหมอบไป
เผื่อไอ้ระบบของที่นี่จะมีให้ออกจากการแข่งขันเพราะ hp หมดอะไรแบบนั้น!
"ดูสิ
นอนไม่ยอมลุกเลย"
"ลากขึ้นมา!"
หมับ
"อึก"
ไม่ทันไร ผมก็โดนพวกเธอจิกผมให้ลุกขึ้นมา
ความรู้สึกตอนหญิงตบกันแล้วกระชากหัวกันเป็นอย่างงี้เองเรอะ!! นี่เป็นการเรียนรู้ที่ไม่คาดคิดจริงๆ!!!
เปรี้ยะๆๆๆ
เดี๋ยวๆๆๆ
เสียงนั่นมันอะไร!! ใจเย็นๆ
ไม่เอาสายฟ้าแล้วนะน้อง อย่าพี่โดนมาเยอะแล้ว อย่า!
"จำไว้
ทีหลังถ้าคิดจะร่าน ไปร่านที่อื่น!"
เพียะ! แปร้บ!!!!
"อึก!!!!" สายฟ้าที่พุ่งเข้ามาพร้อมกับมือ
ฟาดเข้าหน้าผมฉาดใหญ่ เล่นเอาร่างกายกระตุกไปชั่ววูบเลย
"ชั้นบ้างๆ"
เพียะ!! กรึก!!
เพียะ!!
โคร้ม!!!
.
.
.
ความคิดเห็น