คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : ตอนที่ 1 - 9 -ผู้หญิง จบตอนที่ 1
จะเลิกอ่านเสียตั้งแต่หัวข้อดีไหมเนี่ย
ผมได้แต่คิดแล้วเหลือบตาหันกลับไปมองเธอ
เธอจ้องมองผมด้วยดวงตาเปร่งประกายราวกับว่ากระดาษแผ่นนี้
เธอตั้งใจเขียนมันมาก
โอเค
ผมรู้สึกเหมือนกำลังรับงานจากเด็กประถมอย่างไงอย่างงั้น
เอาหละ
อ่านต่อๆ
--------------------------------
"สัญญาสมัครงานระหว่างเราที่มีฉบับเดียวในจักรวาล
\^o^/"
รูปแบบจ้างงาน(หน้ามุ้งมิ้ง >_</)
1.ต่อสู้เพื่อชั้นแต่เพียงผู้เดียว
2.การต่อสู้มีหลากหลายแบบแล้วแต่คำสั่งที่ชั้นจะให้นายทำ
3.จะต่อสู้ด้วยขับขี่ร่างกายที่แข็งแกร่งโดยเราจะเป็นคนเลือกสิ่งที่เหมาะสมให้จากสิ่งที่นายชอบ (=w=b)
4.ทำทุกอย่างที่ชั้นสั่ง โดยไม่มีข้อแม้
(แต่จะพยายามไม่สั่งงานที่นายทำไม่ได้หรอกนะ (ยิ้ม ^[]^''))
5.เพื่อเป็นการป้องกันและรักษาความปลอดภัยของนาย
นายจำเป็นจะต้องยกร่างกายของนายให้ชั้นรักษาไว้(=/\=)
ข้อห้าม(หน้าดุ =x=*)
1.ห้ามทำงานกับคนอื่นอีกนอกจากชั้น
2.ห้ามบอกใครเกี่ยวกับความลับของชั้นแม้แต่คนเดียว(ด้วยข้อห้ามแห่งอวกาศ
ที่ชั้นเป็นคนกำหนดเอง(หน้าผู้นำ =[]=/))
ข้อควรปฏิบัติ( หลับตาปิ้งๆทำแก้มป่อง (>wO)b )
1.มีอะไรให้บอกชั้นก่อน
2.อยากจะทำอะไร
ไม่อยากทำอะไร ให้ถามหรือบอกดีๆ
3.อย่ามีความลับแก่กัน
ถามแล้วต้องตอบ ชั้นก็จะไม่หลอกนายเหมือนกันแต่ต้องถามชั้นให้ตรงด้วย
4.จงคิดเสมอว่า
ผู้ที่อยู่ข้างเดียวกับนายก็คือชั้นคนเดียวเท่านั้น
และจงคิดเสมอว่านายจะอยู่ข้างเดียวกับชั้น
ค่าจ้าง(หน้ามุ่งมั่นยื่นเงิน \_OxO)
1.สิ่งของ แร่
หรืออื่นๆ ตามการตกลงของเราสองคน เพราะชั้นไม่มีเงินบนดาวของนายให้
2.ตามข้อหนึ่ง
สิ่งแลกเปลี่ยนสามารถขึ้นหรือลงได้ตามความเหมาะสมเมื่อเวลาผ่านไป
3.การที่ต้องทำงานเยอะขึ้น จะมีค่าจ้างพิเศษเยอะขึ้น
4.อาจมีของแถมตามความต้องการที่จะให้
หรือสิ่งที่นายต้องการจะเอาเพิ่มเติม ไว้ว่ากันอีกที
ข้อสำคัญบ่งชี้
สัญญานี้จะไม่มีทางหมดไปนอกจากทั้งสองฝ่าย
จะยินดีและยินยอมยกเลิกสัญญาทั้งคู่ ด้วยความเต็มใจ
ลงชื่อผู้ว่าจ้าง
สกัลแองเจิล (รอยจุดสีแดงเล็กๆอะไรสักอย่าง)
(ภาพหมามีปีก แมงมุมหน้าลิง
คิงคองปากเป็ด เพ็นกวิ้นมีเขา ดอกไม้ ต้นไม้ หัวใจ)
ลงชื่อลูกจ้าง
(ภาพหัวใจ ต้นไม้ ดอกไม้ แมว3ขา
โลมา4หัว งู5หาง)
--------------------------------
หลังจากนอนอ่านจนจบ
ผมก็เอามือขึ้นมาก่ายหน้าผากอยู่พักหนึ่ง
ต่อสู้เอย
ขับขี่ร่างกายเอย ปกป้องรักษาเอย ห้ามบอกคนอื่นเอย
ทำอย่างกับผมจะต้องไปขับหุ่นยนต์ต่อสู้กับเหล่าสัตว์ประหลาดเพื่อมนุษยชาติ
อะไรแบบนั้นเลย
"เป็นไงสัญญาของเราอ่านแล้วไม่เข้าใจตรงไหนถามได้
ถ้าจะลงชื่อก็เอามือแตะที่ตรงคำว่า ลงชื่อลูกจ้างแล้วพูดว่า หลังจากอ่านและทำความเข้าใจทุกตัวอักษรผมพร้อมเป็นลูกจ้างแล้ว! ก็ถือว่าทำสัญญาจ้างโดยสมบูรณ์"
เธอเอ่ยด้วยเสียงสดใสแต่แฝงไปด้วยความตั้งใจและจริงจัง
"โอเค"
เป็นสัญญาว่างจ้างงานที่มีแต่เด็กเท่านั้นแหละจะเขียนแบบนี้ แต่แม้จะเหมือนเด็กเขียนผมก็ไม่ค่อยมั่นใจที่จะทำเท่าไหร่
มันแปลกจริงๆให้ดิ้นตาย จะว่ายังไงดีหละ มันมีเรื่องเหนือธรรมชาติจากตัวเธอเกิดมา 2 ครั้งติดๆ ให้ผมได้เห็น แล้วถ้าไปทำอะไรสุ่มสี่สุ่มหกเข้า
ก็อาจจะเกิดผลไม่ดี แม้เท่าที่อ่านดู จะไม่มีอะไรที่ดูเป็นพิษเป็นภัยเท่าไหร่
และถ้าเธอจะทำร้ายกันจริงๆคงทำไปนานแล้ว จากพลังสายฟ้านั่น แต่ยังไงก็ต้องถามเพื่อความชัวร์
เอาไว้ก่อน
"ขอถามอย่างสิ
ก่อนที่จะทำ"
"ถามมาได้เลย
ยินดีตอบอยู่แล้ว"
"คงไม่เกี่ยวกับการไปข่มขู่
ทำร้าย หรือฆ่าใครใช่ไหม"
"ไม่ใช่การฆ่าหรือข่มขู่แน่นอน
มีทำร้ายบ้างเพราะต้องต่อสู้กัน แต่ขอสัญญาเลยว่า ไม่ใช่การกระทำไปโดยขัดต่อผู้อื่นหรือทำร้ายคนที่ไม่พร้อมจะสู้และชาวบ้านธรรมดาแน่นอน"
โอเค พูดได้ดี
ไม่ต่างจากฮีโร่ในอนิเมะ ชักน่าสนใจซะแล้วสิ ยิ่งดูอนิเมมาเยอะๆอยู่ด้วย จู่ๆจะมีหญิงสาวมาพาทำอะไรไร้สาระๆบ้างก็ดี
ชีวิตที่ไร้ชีวิตชีวาของผม จะได้มีสีสัน
"โอเค
งั้นขอถามอย่างสุดท้าย
มันจะมีความเป็นอันตรายต่อผม คนในครอบครัวผม
หรือมีผลข้างเคียงอะไรไหม"
"เราคิดว่าไม่มีนะ
แล้วเราก็ขอรับประกันด้วยว่า ร่างกายของนายจะปลอดภัยแน่นอน
ไม่งั้นสัญญาจ้างนั่นก็จะลงโทษเราได้เหมือนกัน!"
"โฮ่
ขนาดนั้นเชียว โอเค งั้นก็ตกลงตามนี้" ผมรู้สึกสนใจแฮะ
มันคงจะเป็นงานที่ทำวันสองวันว่างนี้ให้กลายเป็นวันที่แสนสนุกแน่นอน
ใช่
ผมคิดแบบนั้น
แล้วประทับมือลงไปที่สัญญานั่น มันเจ็บเล็กน้อยระหว่างทำสัญญา
แต่ผมก็ไม่ได้ใส่ใจกับความเจ็บมากนัก เพราะความสนใจผมมันไปอยู่กับสัญญาแผ่นนั้นที่ค่อยๆเปล่งประกายแสงสว่างพร้อมแตกกระจายกลายเป็นละออง
รอบตัวของเราสองคนอย่างการ์ตูนแฟนตาซีไม่มีผิดเพี้ยน
"โอโห ..." ผมอุทานแต่ไม่ทันได้พูดอะไรต่อ
"เอาหละ
ไปกันเถอะ" เธอก็ขยับเข้ามาใกล้ตัวผม จนแทบจะหายใจรดต้นคอกัน ร่างกายของเราแนบประสานแนบ
มันช่างน่าอายสุดๆเลยก็ว่าได้
"เฮ้
มันใกล้ไปแล้วนะ เธอไม่ถือตัวหน่อยเหรอ" ผมร้องตกใจขึ้นมาทันที ในขณะที่ร่างกายของผมยังลุกขึ้นไม่ได้นั้น
กลับต้องมาโดนหญิงสาวรุกหนักขนาดนี้ มันพูดยากสุดๆ
"ไม่ต้องคิดมากน่า! ก็บอกแล้วไงเล่าว่านี่ไม่ใช่ร่างกายของชั้น จะพาไปแล้วนะ! นายที่ยังไม่ชินอาจจะเวียนหัวจนหมดสติบ้าง แต่ไม่ต้องห่วงนะชั้นจะเตรียมการต่างๆให้นายก่อนจะตื่นจนเรียบร้อยเลยหละ!" เธอพูดขึ้นระหว่างโอบกอดร่างกายผมหน้าอกหน้าใจกระแทกกระทั้นต้นแขน
พร้อมลากตัวผมเข้าไปใต้ซอกเตียงฝั่งที่ผมเอาไว้สอดขาเข้าไปนั่งใช้คอม
เดี๋ยวนะ! เธอจะพาผมไปต่างมิติ หรือพาผมเข้าไปทำอะไรพิสดารใต้เตียงมิทราบ!!!!!
ไอ้การกระทำของเธอมันเล่นทำเอาผมลืมที่เธอบอกเมื่อกี้ไปเลย
ให้ดิ้นตาย
คลื่นนนน!! ฟุบ!!!
แต่ไม่ทันคิดมากกว่านั้น
อยู่ๆภาพทุกอย่างโดยรอบก็ค่อยๆ บิดเป็นเกลียวคลื่น
พร้อมกับคลื่นสีดำอันดูไม่มีที่สิ้นสุดกำลังแผ่กระจายออกมา
มันเล่นเอาผมตกใจไม่น้อย
"เดี๋ยว!!! นี่มันอะไรกัน!!!"
"ประตูมิติไง
ต่อไปการเชื่อมต่อก็จะไปกลับระหว่างยานของชั้นกับใต้เตียงของนายนี่แหละ"
โอ้โห
ในตู้เสื้อผ้า ตู้เก็บของแบบในหนังก็ได้!!! นี่ล่อใต้เตียงเลยเหรอแม่คุณ!!
เห้ยแต่มันก็ตื่นเต้นนะเนี่ย!!! ภาพหมุนไปหมด
ดูคลื่นไส้และแฟนตาซีชะมัดเลยเห้ย!!!
คลื้นนนนนน!!! เปรี้ยะๆๆ!!
อั้ก อยู่ๆ
ก็รู้สึกเหมือนโดนไฟช็อตเข้าอีกแล้ว! ไม่สิ มันแตกต่างอยู่ มันไม่ได้รู้สึกชาเจ็บหรือเกร็งอะไร แต่ก็เป็นความรู้สึกที่ทำให้สะดุ้งได้
"อะ
จริงสิก่อนไปต้องถามนายสักเรื่องก่อนเพื่อการเตรียมการ"
"อะ ... อะไร" ผมตอบกลับไปอย่างมึนๆ
ภาพที่ผมเริ่มมองเห็นตอนนี้ มันดูไม่เหมือนภาพแล้ว มันบิดเบี้ยวและลายตาไปหมด
แต่ก็ยังพอได้ยินเสียงการคุยกันและสัมผัสที่เธอโอบกอดผมเอาไว้
"โปสเตอร์พวกนั้น
คือสิ่งที่นายชื่นชอบสินะ แล้วคนไหนคือคนที่นายชื่นชอบหละ ?"
โอยมาถามอะไรเอาตอนนี้เนี่ยนะ! แต่ถ้าจะให้ตอบก็ยินดีเฟ้ย!
"เด็กผู้หญิงแบบในอนิเมะหน่ะ
ถ้าจะให้ตอบ ชั้นก็ชอบหมดนั่นแหละ เพราะความน่ารัก คือสิ่งที่เยียวยาจิตใจของชั้นยังไงหละ"
นั่นแหละ ผมรวบรวมความกล้าและความมึนหัวตอบออกไป
"ได้เลย
งั้นชั้นจะเลือกเองแล้วกัน"
"หา ? ว่า
ง......................" สิ้นเสียงนั้น
เสียงสุดท้าย
ที่ผมยังไม่ทันจะได้พูดอะไรต่อ
วู้บ!!!!!!!! ฟุบ!
ทุกอย่างก็ดำมืดลง
โดยที่ผม.... ไม่รู้สึกตัวใดๆ อีกเลย
.
.
.
///////////////////////////////////////////////
"ไอ้โรคจิต
ขโมยกางเกงใน"
"ทำไมเธอถึงทำตัวแบบนี้
ฟรอส!"
"พักการเรียน"
"อย่าเข้ามาใกล้ชั้นนะ
ไอ้โรคจิต"
"ไม่อยากเอาอีตาฟรอสเข้ามาร่วมกลุ่มด้วยเลยอะ"
"งั้นก็ไม่ต้องเอามันเข้าร่วมสิ"
"นี่ดูสิ
อีตานั่นโคตรน่ารังเกียจเลยอะ"
"แหงหละ
ก็มันโรคจิตนี่"
"ไอ้โรคจิต!!!!!!"
///////////////////////////////////////////////
"เฮื้อก!!!!! แฮ่ก แฮ่ก อะ แค่กๆๆ" ผมสะดุ้งลืมตาตื่นขึ้นกับความตกใจในฝันของห้วงเวลาในอดีต
พร้อมกับสำลักน้ำลายอย่างรุนแรง ผมรู้สึกแปลกไปหมด เหมือนตัวมันโล่งและเบาหวิว
หลังจากเมื่อกี้
ที่จำได้ว่าโดนพาไปใต้เตียง แล้วทุกอย่างก็หยุดหมุนจริงๆ
ฟุบ
ผมดันตัวลุกขึ้นมานั่ง
แต่ไม่ทันไร ภาพด้านหน้าก็เหมือนโดนเส้นไหมสีทองบังหน้า
ไม่สินี่ไม่ใช่เส้นไหมสีทองแล้วนี่มัน!
"เส้นผม?"
ผมตกใจมากๆ ที่เมื่อยันตัวลุกขึ้น เส้นผมสีทองอ่อนก็มาปลกที่ใบหน้าผมเข้าให้
เรานอนหลับมานานเท่าไหร่ฟระ
เล่นเอาซะผมยาวขนาดนี้ แถมยังมีคนมาย้อมผมเราซะด้วย
ผมเอื้อมมือขึ้นมาจับเส้นผม
หมับ อืม ... อ่อนนุ่มชุ่มชื่นคล้ายผมเด็กที่จินตนาการไว้
"เห้ย"
เดี๋ยว ... ไม่ใช่แน่ๆ
ผมรีบหันไปมองมือของผม
ที่แสนจะเรียวบางเล็กขาวผ่องเป้นยองใยราวหิมะขาวแสนจะน่ารักน่าลูบไล้น่าโลมเลียน่า....
หยุดก่อน!!! สติของตรู!!
"อย่าบอกนะว่า
นี่มัน" ผมเริ่มจินตนาการถึงอนิเมะ มังงะ ที่เกี่ยวกับการเปลี่ยนเพศ
โดยตัวละครชายในเรื่องจะกลายเป็นเด็กสาวตัวน้อย
แค่จินตนาการมันก็น่าตื่นเต้นแล้ว
เอ้ย!!!
น่าตกใจสิ
กลายเป็นสาวน้อยโลลิเนี่ยนะ!!! ถึงผมจะคลั่งโลลิมากแค่ไหน แต่ให้กลายเป็นสาวน้อยโลลินี่มัน
ผมรีบก้มลงมองเรือนร่างอันเปลือยเปล่าของตนเองในทันที
แล้วมันก็...
โอ้ว!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
นี่มัน ผิวขาวเนียนละเอียดหน้าอกเล็กๆสองคู่ที่พอมีให้จ้องมองเล่นอย่างน่าสนใจดึงดูดสายตาไม่รู้เบื่อ
แล้วท้องเรียวบางจนคอดสวยขาวเนียน
โว้ว!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
หมับ!!!
เอามือสัมผัสก็นุ่มนิ่มเหมือนมาชแมลโล่วนิดๆก่อนจะแตะติดกับกระดูกทำให้รู้ว่าสัดส่วนไขมันไม่มาก
กับสะดือรูปข้าวหลามตัดเล็กๆที่น่าเอื้อมปากไปเป่าลมแบบสาวน้อยในอนิเมะ
ให้เธอจั้กจี้เล่น
อ้าว!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
พร้อมกับไอ้ตรงหว่างขาที่นูนนุ่มนิ่ม
น่าลูบเล่นนี่มัน... อะ น่องขาขาวเล็กๆแต่แฝงไปด้วยความน่าสัมผัส
หนุบ!!
โอ้!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
นุ่มมาก เนียนมาก
สุดยอด สัมผัสแบบนี้มันสุดยอดจริงๆ สัมผัสในฝันชัดๆ
ว้าว!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
แล้วนี่มัน
ปลายเท้าที่แสนจะเรียวเล็กน่าสัมผัส แค่นึกว่าเท้าของเธอจะเหยียบอยู่บนหลังเพื่อนวดให้ผม
มันก็ฟินสุดจะบรรยายแล้ว
แล้วมือคู่น้อยนี่
ก็ขยับตามใจเรา
สรุปได้ไม่ยากเลย
ตอนนี้
"เรากำลังฝันว่าได้กลายเป็นสาวน้อยโลลิอยู่นี่เอง
มันต้องเป็นความฝันที่ดีที่สุดในชีวิตตรูแน่ๆ ฮ่าๆๆ
เพราะเราจะขยุกขยิกขยึกขยึยร่างกายให้เต็มที่เลย!!!"
ผมเอ่ยออกมาในทันทีโดยไม่อายฟ้าดินเมื่อรู้ว่าตนเองฝันอยู่
พร้อมกับดันตัวลุกขึ้นยืน มองทิวทัศน์รอบข้าง อย่างบรรจง
ห้องขนาดเล็กยิ่งเสียกว่าห้องของผม
ปูพื้นกำแพงหลังคาด้วยเหล็ก ประดับประดาด้วยสีโทนขาวผสมชมพู ของเตียงหมอนผ้าห่มหมอนข้าง
ตู้เสื้อผ้าเล็กๆ และโต๊ะเครื่องแป้งพร้อมกระจก!
กระจก!!!
ผมพุ่งตัวไปแบบไม่คิด
เพื่อจ้องมองกระจกแล้วก็พบว่า
"โอ้วววววววววววว!! ชิโนบุจังในกระจก!!! ขอจ้วบหน่อยน้า!!!" ผมเอ่ยร้องด้วยเสียงเด็กสาวโลลิดังลั่นอย่างปลื้มปีติน้ำตาไหลพราก
พร้อมจ้องมอง ใบหน้าอันแสนสวยงามปนน่ารักที่ผสมผสานเข้ากันอย่างลงตัว
ดวงตาคมสีแดงดูน่าหลงใหล เส้นผมสีทองอ่อนยาวดูกระเซอะกระเซิงนิดๆ และร่างกายเปลือยเปล่าสุดเซ็กซี่ของเด็กสาวที่เป็นตัวผมเองในความฝัน
น่ารัก
น่ารักจริงๆ น่ารักไปทุกส่วนของร่างกาย น่ารักจนไปถึงแก่น!!!
ผมคงจะเครียดมาก
จากทั้งเรื่องนั้นเรื่องนี้ จนจับมันมาผสมกันจนกลายเป็นความฝันที่แสนยอดเยี่ยม
ฟื้ดดดด!! ฟุบ!
"ทำอะไรของนายหน่ะ
ร้องดังซะลั่นห้องเลย"
ทันใดนั้น
เสียงของเด็กผู้หญิงคนหนึ่งก็ดังขึ้นทำให้ผมต้องหันไปมอง
เธอคือเด็กผู้หญิงแสนน่ารักผมขาวยาวเป็นประกายสีเงินที่ผมเจอในฝันบ่อยๆ
ในชุดสูทสีขาวติดสัญลักษณ์กระโหลกกับปีกสีขาวเอาไว้ที่อก
โดยสายตาของเธอดูจะสงสัยและงงกับการกระทำของผมอยู่
แหม่จะตอบให้ตรงๆก็ได้นะ
แม่สาวน้อยในฝัน
"กำลังเช็คร่างกายหน่ะสิ
ปกติชั้นเป็นชายนะ อยู่ๆได้ฝันว่ากลายเป็นสาวน้อยแสนน่ารักแบบนี้
แถมยังเป็นหนึ่งในโลลิจากอนิเมะ ที่ชั้นชอบมากๆด้วย จะไม่ดีใจจนร้องออกมาได้ยังไงกันหละ"
ผมเอ่ยด้วยใบหน้าสุดจะภาคภูมิใจ แต่ไม่รู้หรอกว่าตอนนี้ ด้วยร่างกายแบบนี้
จะทำหน้าแบบไหนออกไป
เด็กสาวนั้นยิ้ม
แล้วตอบผมกลับมา
"ดีใจจริงๆ
ที่ร่างกายที่ชั้นเลือกแบบมา ถูกใจนายพอดี เอาหละเดี๋ยวเราไปเริ่มคุยงานกันเลยเถอะ"
หะ?
"เมื่อกี้
ว่าไงนะ"
"อะไรของนายหน่ะ
ชั้นไม่ได้สร้างร่างนี้ให้หูตึงนะ ก็บอกไปแล้วไง
ว่าเดี๋ยวเราไปเริ่มคุยงานกันเลย"
คุยงานกันเลย
งานกันเลย
กันเลย
เลย
.
.
"เอ่อ
นี่ไม่ใช่ฝันเหรอ ?"
"นายจะบ้าเหรอไง
นายเพิ่งตื่นขึ้นมา จะฝันอะไรได้อีกเล่า ขี้ลืมบ่อยระวังชั้นโกรธนะบอกให้"
"ถ้าไม่ใช่ฝัน
แล้วร่างกายเด็กผู้หญิงนี่มันหมายความว่าไงกัน?"
"เห้อ
ก็หมายความว่า"
"ว่า?"
"งานที่ชั้นให้ทำก็คือ
การ"ขับขี่ร่างกายที่ชั้นมอบให้ด้วยจิตวิญญาณของนาย
เพื่อช่วยชั้นยึดผลึกทั้งหมดบนดาวดวงนี้ยังไงหละ!"
".................................................."
"เอ่อ
นี่คือร่างกายของชั้นบนดาวนี้จริงๆ ที่นายเจอบ่อยๆนั่นแหละ
เดี๋ยวใส่สูทสีขาวที่ชั้นวางไว้ตรงนี้ แล้วตาม.... เห้ นายฟังอยู่หรือป่าว!! นี่!!!"
ผมไม่มั่นใจว่าผมได้ยินอะไรนัก
เพราะผม
กำลังช็อคอยู่ครับ ช็อคกับสิ่งที่ได้ยิน ช็อคกับสิ่งที่เกิดขึ้น ช็อคกับเรื่องราวต่างๆ
ช็อคกับหญิงสาวที่อยู่ข้างหน้า ช็อคกับความรู้สึกในร่างกายตนเอง
ช็อคกับงานที่กำลังจะได้รับ
และช็อคที่สุด
เมื่อผมได้รับงานใหม่ที่เกี่ยวกับการขับขี่ร่างกายของเด็กผู้หญิง
จบตอนที่ 1 : เมื่อผมได้รับงานใหม่ที่เกี่ยวกับการขับขี่ร่างกายของเด็กผู้หญิง
ความคิดเห็น