คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : ตอนที่ 1 - 7 -ร่างกาย-
- 04.20 น.
แกรก กรึก
ในที่สุดผมก็พาเธอกลับมาถึงห้องพักจนได้
น่ายินดีจริงๆ ที่ห้องมันมืด ทำให้มองเห็นโปสเตอร์ลายโลลิได้ยากสักหน่อย
ผมเชิญเธอให้เข้าไปอาบน้ำโดยให้ยืมไฟฉายผ้าขนหนูผืนใหม่
และเสื้อผ้าที่เธอพอจะสวมได้ไป แม้เธอจะปฏิเสธโดยอ้างว่าที่ยานก็มีเดี๋ยวกลับไปอาบที่นั่นก็ได้
แต่ผมก็บังคับให้เธอไปอาบอยู่ดี โดยบอกความจริงว่า ถ้าเธอมาเดินแก้ผ้าโทงๆเดินทั่วห้อง
ทั้งๆที่เพิ่งร่างกายเปื้อนสกปรกแบบนี้ มีหวัง(โลลิทั้ง)ห้องของผมได้เละแน่
ระหว่างนั้น
ผมก็เคลียร์ที่ให้เธอนั่งบนเตียงเสร็จสรรพ โดยไม่อายแม้แต่น้อย ที่จะเก็บแอบหรือซ่อนพวกโปสเตอร์สาวน้อยต่างๆไป
แล้วนั่งลงพิงเตียง มองดูดวงจันทร์ผ่านหน้าต่างห้องเงียบๆ พลางฟังเสียงอาบน้ำที่ดังออกมาเป็นระยะๆ
เห้อ
พอมาคิดดูแล้วนี่ก็เป็นครั้งแรกในรอบ 2 ปีเลย ที่มีคนอื่นมาใช้ห้องน้ำที่ห้อง ก่อนหน้านั้น ก็มีแค่เจ้าจิ๋วเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวในมหาลัยเท่านั้น
ที่มาเล่นที่ห้อง
ไม่สิ
เราจะมาเพ้ออะไรตอนนี้ ต้องเริ่มคิดก่อนว่าจะเอายังไงกับคุณเธอต่อดี
จะพาไปหาตำรวจก็ใช่เรื่อง จะพาไปทิ้งที่อื่นก็ใช่เรื่อง
จะให้เธอมาอยู่กับเราตลอดแบบนี้ยิ่งไม่ใช่เข้าไปใหญ่ ผู้หญิงสวยๆหุ่นดีแบบนั้น
อาจจะเป็นพวกดารานางแบบหรือพวกเน็ตไอดอลก็ได้ พวกบัตรประจำตัวประชาชน กระเป๋า
เสื้อผ้าของเธอก็หายไปหมด หาเมื่อกี้ก็ไม่เจอ เลยไม่รู้ว่าจะเธอชื่ออะไรนามสกุลอะไร
คงต้องรอซักไซ้ไล่เรียงเอาจากเธอแล้วกัน
ผมได้แต่นั่งคิดสะระตะ
ไปเรื่อยๆ เรื่อยๆ เรื่อยๆ
ซ่า~~~~
10 นาที
20 นาที
30 นาที
ซ่า~
40 นาที
50 นาที
1 ชั่วโมง
ซ่า~~~
เห้ย
อาบน้ำนานจังฟระ ไม่ใช่กรีดข้อมือตายไปแล้วเหรอ!
ผมลุกไปเคาะห้องน้ำ
ทันที
ก๊อกๆ
"อาบน้ำนานจังเลย
ยังมีชีวิตอยู่หรือป่าวนั่น ?"
"อาบอยู่หน่ะสิ
พอดีว่าเราชอบอาบน้ำนานๆอยู่แล้ว ต่อให้ไม่ใช่ร่างกายจริงๆของเราเองก็เถอะ"
เออ
คุณหญิงร่างกายคุณก็มีร่างกายเดียวนั่นแหละ
"อ่า
ค่อยยังชั่วหน่อย นึกว่าจะคิดสั้นเสียแล้ว"
"ไม่มีทางอยู่แล้ว
ทำไมเราต้องคิดสั้นด้วย ? อะ!
ว่าแต่งานหน่ะ เสร็จหรือยัง ?"
จะมาห่วงงานผมทำไมครับคุณผู้หญิง
"ไฟยังไม่มาหน่ะ
ต้องรอไฟฟ้ามาก่อน"
"เห ?
น่าตกใจจริงๆ นึกว่าที่นี่ไม่มีไฟฟ้าใช้ซะอีก"
"มีสิครับ
มี!!!"
"ว่าแต่งานของนาย
ไม่ทำไม่ได้สินะ ?"
"อืม
ก็ถ้าไฟฟ้ามาก่อนช่วง 6 โมงเช้า ก็ยังพอจะทำทันนะ
เพราะกำหนดส่ง 8 โมงเช้า คงทำงานเผาๆแล้วส่งไป"
"สรุปง่ายๆว่า
นายต้องการไฟฟ้าเพื่อจะทำงาน ?"
"ใช่คร้าบ
ใช่!"
"ถ้าทำเสร็จ
จะไปทันทีเลยใช่ไหม"
"ก็คงจะไปทันทีเลยหละมั้ง"
ผมตอบออกไปอย่างเหนื่อยล้าหน้าขณะยืนหน้าห้องน้ำ
ไม่รู้จะตอบอะไรคุณเธอที่เพ้อเจ้อสุดๆแล้วหละ
แอ้ด โคร้ม!!!
"เหวอ!!" จู่ๆคุณเธอก็เล่นเปิดประตูห้องน้ำ
พุ่งออกมาเล่นเอาผมสะดุ้งโหยงจนเกือบล้ม
"ทำไมไม่รีบบอกให้ไวกว่านี้! เราจะได้สร้างกระแสไฟฟ้าให้ แล้วนายก็รีบทำงานเลยนะ
เสร็จแล้วเราจะได้ไปกัน"
เรือนร่างอันเปลือยเปล่าที่เปียกปอนไปด้วยน้ำสะท้อนแสงไฟฉายทำให้เห็นวับๆแวมๆแค่บางส่วน
มันเล่นสร้างความตกใจตะลึงงันเกิดขึ้นมาทันที แม้ว่าผมจะอยู่สายโลลิก็เหอะ
แต่คนที่ไม่ค่อยจะได้เจอเรื่องแบบนี้ ก็แทบจะรับมือไม่ไหวเหมือนกัน
นี่เธอจะไม่อายหน่อยเรอะ
ไม่ใช่สิ
ตะกี้เธอบอกอะไรนะ จะสร้างกระแสไฟฟ้าให้ ?
ไร้สาระเกินไปแล้วมั้ง!!! เอาเหอะ ให้เธอทำไปก็แล้วกัน พอทำไม่ได้
เธออาจจะได้สติก็ได้
"เอ่อ
เอาเป็นว่าไปเช็ดตัวให้แห้งก่อน แล้วใส่เสื้อผ้า แล้วก็ค่อยมาทำ"
"ไม่เป็นไรหรอก
ทำทั้งยังงี้แหละ"
"ไม่เป็นไรได้ไงหละเฟ้ย!! ดาวดวงนี้ ไม่ได้แก้ผ้าล่อนจ้อนกันเป็นเรื่องปกตินะ
ไปแต่งตัวให้เรียบร้อยเดี๋ยวนี้"
"เห้อ
ก็ได้ๆ นี่ชั้นตามใจนายทุกอย่างแล้วนะจะบอกให้
ปกติชั้นไม่เคยตามใจใครมาก่อนนะ"
"คร้าบๆ
ขออภัยครับผม"
จริงๆผมควรจะบอกว่า
ตัวเปียกเดี๋ยวไฟช็อตซะมากกว่า แต่จะบอกไปทำไมหละ ตอนนี้ ไฟมันก็ไม่ติดอยู่แล้ว
"แต่นายก็หวังดีนี่นะ
ไม่เป็นไรละกัน งั้นขอเวลาเช็ดตัวสักพัก" เธอเอ่ยแล้วกลับเข้าห้องน้ำไป
"โอเค ...."
ผมตอบรับแล้วเดินไปสับคัดเอ้าท์หน้าห้องลง
เพื่อป้องกันว่า ถ้าไฟฟ้า ติดขึ้นมาระหว่างเธอเล่นสปาร์คไฟ
จะได้ไม่โดนไฟดูดตายซะก่อน ส่วนภายในห้องผมก็มีสายไฟเปลือยที่ต่อจากคัทเอาต์
มาตรงนี้พอดี ผมก็ไม่รีรอที่จะเตรียมเก้าอี้เอาไว้ให้เธอปีนไปจับเล่น
หลังจากนั่งรอไม่ถึง
10 นาที คุณเธอก็เดินออกมาในชุดเสื้อยืดหลวมๆกับกางเกงขาก๊วยของผมที่น่าจะรัดเชือกจนแน่นรัดเอวเลยทีเดียว
เพื่อไม่ให้มันหลุดร่วงออก
"ชุดโลกนายนี่ตลกนี่นะ
ฮะๆ ฮะๆๆ"
"อ่า
ครับผม ตลกมากเลย"
"โทษทีๆ
สำหรับดาวชั้นมันตลกจริงๆนี่นา" เธอหัวเราะด้วยรอยยิ้มแสนทรงเสน่ห์
ผมหละสงสัยจริงๆ ว่าถ้าผู้ชายทั่วไปจะอดใจทนความเอ๋อปนน่ารักของเธอได้ไหม
"อุปกรณ์ของนายใช้กี่โวลท์
แล้วตรงไหนเป็นต้นขั้วของไฟ ที่ใช้จ่ายเข้ามาในระบบของนายงั้นเหรอ"
อื้อหือ ขนาดจะเล่น
ยังมาเป็นทางการ
"220
โวลท์หน่ะ ส่วนต้นขั้วไฟอยู่ตรงนั้น" ผมตอบระหว่างเดินไปจับเก้าอี้ไว้พร้อมเอามือถือเปิดโหมดไฟฉายชี้ไปที่สายไฟเปลือยด้านบนกำแพง
เธอพยักหน้า
แล้วเดินไปปีนเก้าอี้อย่างว่าง่าย แล้วหันกลับมาบอกผม
"นายอย่าเข้ามาใกล้เลย
ถ้าโดนร่างกายชั้นอาจจะโดนช็อตไปด้วยได้"
"ไม่กลัวตกเหรอ"
"ไม่ตกหรอกน่า"
"โอเค
ไม่ตก ก็ไม่ตก" ผมปล่อยมือออก แล้วถอยมายืนห่างๆมองดูการละเล่นของเธอที่กำลังยื่นมือไปจับสายไฟเปลือยตรงนั้น
เปรี้ยะ!
เสียงบางอย่างดังขึ้นและทันใดนั้นไฟก็ติดทั้งห้องเลยครับ
เป็นการละเล่นที่น่ารักจริงๆนะครับท่านผู้ชม แหม่...
....
.....
......
เห้ย!
ไม่ใช่แล้วเว้ย
ไฟติดได้ไงฟระ คัทเอาท์สับลงแล้วแน่นอนนี่หว่า
แล้วตัวเธอทำไมถึงมีประกายไฟแปร้บๆรอบตัวหละนั่น ไม่ใช่จะโดนไฟฟ้าดูดตายนะเฟ้ย! ผมแทบจะนึกอะไรไม่ออกระหว่างรีบคว้าไม้กวาดมาเพื่อจะปัดมือเธอออกจากสายไฟ
แต่เธอก็หันมาเอ่ยกับผม
ด้วยสีหน้าเรียบเฉย
"รีบไปทำงานพิเศษให้เสร็จได้แล้ว
จะได้มาคุยรายละเอียดรวมถึงเซ็นสัญญาข้ามดาวเรื่องงานระหว่างชั้นกับนายเสียที"
เหย้ดดดดดดดดดดด!!! ปิ๊กาจูตัวแม่มาเองเลยครับ!!!
"เอ้า
มัวยืนอึ้งอะไรอยู่หละ ไวๆสิ มันเมื่อยนะรู้มั้ย!"
"ครับ...
จะรีบทำงานเดี๋ยวนี้ครับ" ผมตอบรับแล้วเดินมาเปิดคอม กับเราเตอร์
แล้วเริ่มทำงานทันทีตามคำสั่งของเธอในขณะที่สติยังอึ้งทึ่งอยู่อย่างงั้น
.
.
ความคิดเห็น