คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : ตอนที่ 1 - 6 -ขับขี่-
แต่ไม่ทันที่ผมจะได้ตั้งตัว
"ทำหน้าสงสัยอะไรกันหละนั่น"
เธอก็เอ่ยพร้อมขยับเสื้อกันหนาวเล็กน้อย แล้วดันตัวลุกขึ้นยืนพรวดไม่สนใจสายตาผู้ชายเบื้องหน้าอย่างผมเลย
"เหวอ!" เล่นเอาผมแทบจะหงายเงิบทันที แต่ดีที่ทรงตัวได้
แล้วลุกตามขึ้นมาโวย "ระวังหน่อยสิ เธอโป๊ อยู่นะไม่อายบ้างหรือไง"
เธอกลับไม่สนใจเลยสักกะติ๊ด
ผิดคาดจากที่ผมจินตนาการเมื่อสักครู่ว่าเธอจะเศร้าหรือMindBreak โดยสิ้นเชิง
"นี่เราอุตส่าห์เดินทางข้ามมิติมาหานายเลยนะ
รู้มั้ยว่ามันลำบากกว่าหาเสื้อผ้าใส่เป็นไหนๆ
เพราะดาวของนายมันไม่มีไฟฟ้าหรืออุปกรณ์รองรับการข้ามมิติเลยเนี่ย"
"หา ?!!!" ผมอุทานรอบที่สาม
ไม่ต้องสงสัยหรอกครับ
ว่าทำไมผมอุทานแบบนั้น เป็นคุณจะไม่งง หรือไงเล่า หรือจริงๆ เธอจะตกใจจนเพี้ยนหนักจนคิดว่าตนเองเป็นมนุษย์ต่างดาวไปแล้ว!!!
"ไม่ต้องมาหาเลย เอาหละไปกับเราได้แล้ว
เราอยากจะเริ่มงานชิ้นใหม่ระหว่างเรากับนายให้เร็วที่สุด
เดี๋ยวเราจะใช้พลังงานที่เหลือในร่างกายเปิดประตูมิติเพื่อกลับไปยังดาวที่เราอยู่
พร้อมจะทำงานให้เราแล้วใช่ไหม ?"
พร้อมก็บ้าแล้วหละเว้ย!!
"ไม่ๆ
ไม่พร้อมครับ" ผมรีบตอบออกไปอย่างรวดเร็ว
"ฮื่อ"
ทำให้เธอทำเสียงดุกำมือผมแน่นขึ้นพร้อมอมลมแก้มป่อง
จะมาทำหน้าตางอนแบบน่ารักอะไรตอนนี้มิทราบ
คุณทำผมงงนะรู้ไหม พูดอะไรไม่รู้เรื่องแบบนี้ แสดงว่าเธอต้องตกใจจนเพี้ยนไปแล้วแน่นอนร้อยเปอร์เซ็นต์
"คืองี้
เธอต้องสงบสติอารมณ์ ใจเย็นๆก่อน เข้าใจไหม เมื่อกี้เธอคงตกใจมากจนช็อคแล้วเอาเรื่องเพ้อฝัน
มารวมกับความจริง ลองคิดย้อนให้ดีๆสิ ว่าตัวเธอตอนนี้เป็นใคร ชื่ออะไร
เผื่อชั้นจะช่วยเหลือเธอได้บ้าง" ผมพยายามเตือนให้สติของเธอกลับมาอีกครั้ง
ไม่งั้นมันจะไปกันใหญ่
แต่...
เธอก็ตอบผมกลับมาหน้าตาเฉย
"เรื่องที่จะโดนผู้ชาย
6 คนรุมข่มขืนเมื่อกี้หน่ะเหรอ ? ชั้นไม่ได้ช็อคหรอก
ไม่ต้องคิดมาก"
อืม....
ไม่ต้องคิดมากสินะ
"โอเค
โอเค ไม่คิดมากก็ได้ครับ"
"งั้นเราไปกันได้ยัง
พวกเราต้องรีบกลับไปวางแผนที่ยานนะ ต้องรีบให้นายเรียนรู้พลังของชั้นด้วย"
"ยัง
คือผมกับคุณ ยังไม่เคยรู้จักกันมาก่อนเลยนะ อยู่ๆจะให้ไปไหนด้วยกัน
ในขณะที่เธอแก้ผ้าแบบนี้ มันไม่ตลกนะครับ"
"นายไม่เหมือนกับคนไม่ดี
6 คนเมื่อกี้หรอกน่าชั้นรู้"
"เหรอครับ"
"ส่วนถ้าถามว่า
รู้จักกันไหม ชั้นหน่ะรู้จักนายดี แต่นายอาจจะไม่เคยเจอชั้นในร่างนี้เท่านั้นเอง"
"ครับ?"
"นายมาที่ยานชั้นบ่อยๆ
มาพูดเพ้อเจ้อบ้าบอทำเป็นเท่ แล้วสักพักก็หายตัวไป ตลอดทุกรอบ จำไม่ได้หรือไง
?"
"เอ่อ ...." ผมว่าคนที่พูดเพ้อเจ้อหน่ะ มันเธอต่างหาก
ไม่ทันไรเธอก็เหลือบซ้ายเหลือบขวาเพื่อเช็คว่ามีใครไหม
ทางเปลี่ยวมืดมิดแบบนี้
ถ้าไม่ใช่เจ้าพวกวัยรุ่น 6 ตัวนั่นย้อนกลับมา
ก็ไม่มีใครแล้วหละครับคุณ ...
"นายทำหน้าแบบนั้น
คงจะไม่เชื่อสินะ ... เห้อ นั่นสิ ชั้นกำลังใช้ร่างกายที่ปกติ นายไม่เคยเห็น
ก็ไม่แปลกหรอก คิดซะว่าเป็นหุ่นยนต์แอนดรอย ที่ควบคุมจากระยะไกลก็ได้
แต่ถ้านายเจอตัวจริงของชั้นหละก็ จะต้องจำได้ทันทีเลยหละ
เอาเป็นว่าตอนนี้ยังไม่บอกก่อนก็แล้วกัน"
"แอนดรอยงั้นเหรอ
?" โอ้โห ล้ำลึกมาก นี่เธอจำมาจากอนิเมะ ผสมกับหนังฝรั่งสินะ!
"ดาวของนายคงจะไม่มีของแบบนั้นสินะ
ก็ไม่แปลกหรอก ขนาดไฟฟ้า ยังไม่มีจะใช้เลย บางทีนายคงต้องใช้เวลาทำใจนิดหนึ่ง เอะ
แต่ถ้าแบบนั้น นายโผล่ไปบนยานของชั้นได้ยังไงกันหละ ? หรือว่านายมีพลังวิเศษ
ไม่ก็พวกเวทมนตร์ ของดาวดวงนี้ใช่ไหม เลยทำให้ไปยานของชั้นได้"
อืม เริ่มจากเปิดมิติ
มาต่างดาว ไปถึงยาน กลับไปเป็นหุ่นยนต์ ต่อด้วยโลกล้าหลังไร้ไฟฟ้า
ตบท้ายด้วยเวทมนตร์
ผมเริ่มมั่นใจแล้วหละ
ว่าสมองของเธอเริ่มจะไม่ปกติจริงๆ แล้วถ้าผมพาเธอไปหาตำรวจในขณะที่เธอยังสติไม่สมประกอบแบบนี้
มีหวัง ผมโดนตำรวจหาว่าตัวผมเองนี่แหละเป็นคนทำร้ายเธอชัวป้าบ! แถมยังจะโดนซักไซ้นานอาจจะเสียเวลามากจนถึงเช้าเลยก็เป็นได้
แต่จะชิ่งหนีก็ใช่เรื่อง
เดี๋ยวเธอไปโดนทำมิดีมิร้ายซ้ำสองจะแย่เอา
พากลับบ้านแล้วค่อยคิดหาวิธีเอาจะดีกว่า
"คืองี้
ชั้นยังมีงานพิเศษที่คั่งค้างยังไม่เสร็จอยู่ที่บ้าน ต้องกลับไปสะสางก่อน"
"อ้าว
แล้วนายบอกว่าว่างงานไม่ใช่เหรอ ?"
"มันเป็นงานพิเศษที่รับมาทำครั้งเดียวแล้วจบไปหน่ะ
ที่ชั้นกำลังหาคืองานประจำ ที่จะทำได้ตลอด แล้วได้เงินดีๆหน่ะ"
"แล้วก็ยังหาไมได้ใช่ไหม
?"
เออ
ยังหาไมได้หน่ะเซ่!!!
"ใช่ๆ"
ผมตอบปัดๆไป แล้วเอ่ยเพื่อล่อให้เธอยอมกลับบ้านไปกับผมต่อ "อ่อแล้วถ้าจะเดินทางไปดาวของเธอ
มันคงจะอยู่ไกลมากแน่ๆ ดังนั้นขอกลับไปจัดกระเป๋าก่อนละกัน"
"ไม่ต้องคิดมากหรอก
ไปที่นั่น ชั้นมีเสื้อผ้าให้นายใส่อยู่แล้ว
แต่ถ้าจะกลับไปบ้านนายเพื่อทำงานก็ดีเหมือนกัน ชั้นจะได้ไปตั้งค่าพิกัด ให้เวลาเปิดเส้นทางประตูมิติ
เป็นแบบเชื่อมกัน ระหว่างห้องของนายกับยานของชั้นด้วย
เอาเป็นว่าเราไปคุยรายละเอียดงานที่ห้องของนายก็แล้วกัน ดีไหม"
"โอเค
ตามนี้ กลับห้องกันก่อนก็แล้วกัน"
ดีจริงๆ
ที่เธอเชื่อผมง่ายๆ คราวนี้ ก็กลับไปนั่งคิดอีกทีก็แล้วกัน
ว่าจะเอายังไงกับคุณเธอต่อ
.
.
ความคิดเห็น