ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Crystal War, When I must Drive Lolis.[สงครามผลึก, เมื่อผม ต้องขับโลลิ]

    ลำดับตอนที่ #10 : ตอนที่ 1 - 3 -งานใหม่-

    • อัปเดตล่าสุด 22 ต.ค. 58


                    **************

    - ก่อนหน้าที่ไฟจะดับประมาน 1 นาที สถานที่ใกล้หอพักของฟรอส

                    ใกล้เสาหลักหม้อแปลงไฟฟ้า ผ่านเข้าไปภายในตรอกซอยแคบอันแสนมืดเต็มไปด้วยพงหญ้ารกร้างจากการที่ไม่มีคนบูรณะหรือคอยดูแล

                    วูบ!!! เปรี้ยะๆๆๆๆๆๆๆ!!!!

                    ทันใดนั้นสภาพพงหญ้าโดยรอบกินบริเวณราว 1 ตารางเมตร ก็บิดเป็นเกรียวคลื่นหมุนวนจนกลายเป็นหลุมที่ภายในเป็นสีดำมืดคล้ายหลุมอากาศพร้อมกับปล่อยกระแสไฟฟ้าแผ่กระจายออกมาอย่างรุนแรงจากภายใน

                    คลื่น!!!!

                    มันค่อยๆแผ่ขยายวงออกไปช้าๆ

                    เปรี้ยะ! แปร้บๆๆ

                    พร้อมด้วยกระแสไฟฟ้าที่เริ่มรุนแรงมากขึ้นก่อตัวรวมกันกลางหลุมอากาศ และ ...

                    เปรี้ยง!!!!!!!!

                    สายฟ้าที่ทรงอานุภาครุนแรงก็ผ่าออกมาจากหลุมอากาศ ส่งผลกระทบให้หม้อแปรงไฟฟ้าใกล้ๆนั้น

                    ตุ้บ!!

                    ระเบิดจากแรงพลังงานภายในกึ่งกลางหลุม เปิดห้วงมิติช่วงเวลาสั้นๆ ที่ส่งบางสิ่งบางอย่างออกมาจากภายใน

                    ฟุบ!

                    สิ่งนั้นคือ เรือนร่างของหญิงสาวแสนงดงามร่างกายสูงเพรียวผอมบางแต่หน้าอกหน้าใจใหญ่โตเซ็กซี่ ในสภาพเปลือยเปล่า ไร้เครื่องนุ่งห่มใดๆ

                     เธอค่อยๆลืมตาขึ้นมามองสภาพโดยรอบ ก่อนมันจะสร้างความประหลาดใจให้เธออย่างมาก จนต้องรีบเดินออกมาจากตรอกซอยแม้จะเหยียบเศษกิ่งไม้ตามพื้นจนทำให้เท้ามีบาดแผลก็ตาม

                    สิ่งที่เห็นเบื้องหน้าคือสิ่งก่อสร้างบ้านเรือนจากวัสดุที่เป็นหินดินทราย ตามความเข้าใจของเธอ ภายใต้แสงจันทร์ยามค่ำคืนทุกๆสิ่งมืดมิดไปหมด

                    "ดาวนี้ ล้าหลังขนาดไม่มีไฟฟ้าใช้เชียวเหรอ ?" เธอเอ่ยออกมาด้วยสีหน้าที่ไม่เข้าใจ

                    แต่ไม่ทันได้คิดอะไรมากมายต่อไปจากเมื่อกี้ ด้านหลังของเธอก็ปรากฏ ร่างของชายหนุ่มขึ้น

                    กึกๆๆ

                    "!" มันทำให้เธอสัมผัสได้ทันที แล้วจึงรีบหันหลังกลับไป

                    แล้วเธอก็พบกับ

                    "ว่าไงจ้ะ น้องสาว มายืนแก้ผ้าเปล่าเปลี่ยวเสียวหัวใจอะไรอยู่แถวนี้"

                    "นั่นหน่ะสิ หน้าตาดูดี เด้งดึ๋งๆ ทั้งบนทั้งล่างขนาดนี้ ออกมายืนกลางค่ำกลางคืนตอนไฟดับทำไมเหรอจ้ะ"

                    "ให้พวกพี่ช่วยไหมน้อง?"

                    "เสื้อพ่งเสื้อผ้าไม่รู้จักใส่ เดี๋ยวก็เป็นหวัดหรอก"

                    กลุ่มวัยรุ่นชายราว 6 คน ที่ถอดเสื้อ ใส่แต่กางเกงยีนขายาว กำลังเดินผ่านทางนั้นไปขึ้นมอเตอร์ไซซึ่งจอดอีกฟากหนึ่งอยู่พอดี ดูท่าพวกเขาจะเพิ่งดื่มกันมา เนื่องจากอาการเมากริ่มๆ หายใจหื่นๆ กันอย่างได้ที่เลยทีเดียว

                    หญิงสาวใบหน้าแสนงดงามจ้องมองพร้อมสังเกตแล้ว ว่ามนุษย์ดาวนี้ล้าหลังเป็นอย่างมาก นอกจากจะไม่มีไฟฟ้าใช้แล้ว ยังไม่ใส่เสื้อผ้ากันอีกด้วย จึงวางใจและไม่ปิดบังเรือนร่างของตนเอง เธอพยักหน้าในทันที อย่างไม่สงสัยในคำพูดเหล่านั้นเลย พร้อมเอ่ยกลับไป

                    "อืม พอดีเรามาจากดาวอื่นยังงงเรื่องต่างๆอยู่ แต่ประเด็นพวกนั้นไม่สำคัญหรอก..."

                    เหล่า 6 วัยรุ่น หน้าเบ้ เล็กน้อยที่เจอปฏิกิริยาตอบกลับ ผิดแผกแปลกไปจากคนปกติ

                    "หา?"

                    "ยัยนี่พูดอะไรของมันวะ?"

                    "ไม่รู้หว่ะ"

                    หญิงสาวเอียงคอจ้องมองทั้งหก ที่ต่างดูสับสนกัน ก็ทำให้เธอเข้าใจทันที

                    "อ่อ แต่พวกคุณไม่ต้องกลัวเรื่องการสื่อสาร เพราะเราสามารถสื่อสารกับพวกคุณได้ผ่านทางการรับรู้ด้านภาษาแบบพิเศษภายในสมอง"

                    "น้องจะบอกว่า น้องมาดาวดวงอื่น ?"

                    "ใช่"

                    "แล้วยังไม่คุ้นชินกับดาวดวงนี้ ?"

                    "ถูกต้องแล้ว เรามาจากดาวที่เทคโนโลยี ล้ำไปจากดาวของพวกคุณอยู่เล็กน้อย มีอุปกรณ์อำนวยความสะดวก อาวุธยุทโธปกรณ์ และมีไฟฟ้าใช้"

                    "..................................."

                    "ผ่านทางห้วงมิติเวลาแบบพิเศษที่เราเป็นคนคิดค้นขึ้นเองเพื่อตามหาตัวชายคนหนึ่งที่ว่างงานอยู่"

                    "......................................"

                    "เรามีเพียงพิกัดตำแหน่งที่อยู่ของเขาแต่ไม่แน่ใจในสิ่งก่อสร้างและเส้นทางของเมืองแห่งนี้ พวกคุณพอจะบอกทางให้เราหน่อยได้ไหม ?"

                    "......................................"

                    คำพูดนั้นแหละ สำหรับคนทั่วไปคงไม่ต้องสรุปอะไรให้มากความนัก จากคำพูดที่จับต้นชนปลายแทบไม่ได้ เดินแก้ผ้าโทงๆไม่อายฟ้าดินแบบนี้... ชายหนุ่มกลัดมัน ทั้ง 6 มองหน้ากันอย่างกระหยิ่มยิ้มย่องกระซิบกันในทันที

                    "เห้ยนังนี่ มันบ้าป่าววะ?"

                    "ไม่แน่ใจหละ มารดาหน้าตาแบบนี้ ไม่น่าบ้าเลย"

                    "บ้าก็ดีไม่ใช่เหรอ จะได้สนุกกันได้แบบไม่ต้องกลัวไง"

                    "เออ จริง"

                    "งั้นจัดสักหกรอบเลยแล้วกัน"

                    "เอาดิ รออะไร ไฟก็ดับแบบนี้ มืดก็มืดแบบนี้"

                    พวกเขาตกลงกันเรียบร้อย พร้อมหันหน้ากลับมาตอบหญิงสาวแสนงดงาม ที่โดนลงมติแล้วว่า บ้าแน่นอน

                    "ได้สิจ้ะน้อง เดี๋ยวพวกพี่จะพาไปนั่งยานอวกาศ บินเที่ยวสวรรค์ สัก 6 รอบนะ"

                    คำตอบนั้นทำให้เธอพึงพอใจ จนยิ้มหวานออกมา

                    "พวกมนุษย์บนดาวดวงนี้ช่างมีน้ำใจจริงๆ แต่เราไม่ไปสวรรค์หรอก เราแค่ต้องการพบกับคนที่เราตามหา ในตำแหน่ง X:57832.47 และ Y:161135.62 อย่างไรรบกวนพวกคุณด้วยนะ"

                    และวัยรุ่นกลัดมันไม่ใส่เสื้อผ้าทั้ง 6 ก็ยิ้มหวานอย่างพอใจเช่นกัน

                    "งั้นก็เดินตรงกลับเข้าไปในซอยนี้เลยจ้ะ"

                    "ที่เหลือ พวกพี่จะจัดให้เอง"

                    หญิงสาวพยักหน้าอย่างเชื่อสนิทใจ โดยไม่คิดเลยว่า มนุษย์ที่อยู่ต่างดาวของตนเอง ก็เจ้าเล่ห์ ไม่แพ้มนุษย์บนดาวของเธอเลย

                    หรืออาจจะมากกว่า ?

                    .

                    .

     

                    **************

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×