ศาลาพักใจ รีวิวการ์ตูนยามว่าง

ลำดับตอนที่ #2 : D-Frag ชมรมเกมที่ไม่เกี่ยวกับเกม

     หลังจากบทความก่อนแนะนำการ์ตูนใช้สมองไป มาบทความนี้ผมขอนำเสนอการ์ตูนเบาสมองกันบ้างครับ

     ครั้งแรกที่ผมได้รู้จักเรื่องนี้มาจากการที่อ่านกระทู้ในPantipแล้วมีคนแนะนำอนิเมะเรื่องนี้มา แล้วก็อนิเมะฮาๆสายหลัก

อย่างกินทามะ หรืออีกหลายๆเรื่องเคยดูมาแล้วทั้งนั้น ก็เลย เออะ ลองดูสักหน่อย ตอนได้เห็นภาพของเรื่องนี้ใจนึงผมก็คิดว่า "เฮ้ย ภาพโมเอะขนาดนี้มันจะฮาได้เรอะ" ตอนแรกผมคิดว่าเป็น Love comedy อย่างหลายๆเรื่องด้วยซ้ำ เรื่องย่อก็ดูโหลๆ แต่เพราะสาวหัวเหลืองในรูปเปิดน่ารักดี เลยเข้าไปเสพสักนิด

     ปรากฏว่า มันกลายเป็นอนิเมะที่ทำให้ผมยิ้มอยู่คนเดียว บางฉากถึงกับหัวเราะออกมาก็มี คือด้วยความที่มันบ้าๆบอๆ แต่ละมุกนี่มันกะจังหวะได้ดีเหลือเกิน ซึ่งมันทำให้ผมดูต่อได้เรื่อยๆจนจบ 12 ตอน ได้เป็นอย่างดี ถึงแรกๆจะน่าเบื่อนิดหน่อย แต่ต่อมารวมถึง OVA ปิดท้ายเอาใจผมไปเลยครับ ฮาเกินคำบรรยาย55

     ในการ์ตูนหลายต่อหลายเรื่อง มักจะดำเนินเรื่องโดยมีชมรมมาเกี่ยวข้อง ไม่ว่าจะเป็นชมรมคนเพื่อนบ้าน(Haganai) ,ชมรมอุทิศตน(Oregairu) ,ชมรมวรรณกรรม(Hyouka) ฯลฯ บางเรื่องก็ทำกิจกรรมชมรมอย่างขะมักเขม้น แต่ส่วนใหญ่แล้วชมรมในการ์ตูนนั้นแทบจะเรื่อยเปื่อยสิ้นดีครับ บางชมรมตั้งขึ้นมาเล่นดนตรีแต่วันๆเอาแต่กินน้ำชาก็มี(ไม่ได้อ้างอิงถึงเรื่องไหนนะ) ถึงขั้นที่ต้องถามกันเลยว่า กิจกรรมชมรมวันนี้จะทำอะไรดีน้า ซ้ำในบางเรื่องนั้นเราอาจได้เห็นชมรมแปลกๆอีกมากมาย เช่น ชมรมคนไม่กลับบ้าน

.....แต่ที่จะพูดในบทความนี้ คือ ชมรมสร้างสรรค์เกม ครับ

คาซามะกับเหล่าฮาเร็ม

(ถึงคนที่นอนอยู่ด้านหลังจะเป็นอาจารย์ก็ตาม)

     D-Fragment หรือ D-Frag เดิมเป็นมังงะแต่งและวาดภาพโดย Tomoya Haruno ปัจจุบันออกมาแล้ว 11 เล่ม ในไทยได้ลิขสิทธิ์โดย Luckpim ใช้ชื่อไทยว่า "ชมรมรั่วมหากาฬ" วางแผงแล้ว 10 เล่ม มีอนิเมะออกมาทั้งสิ้น 12+1 ตอน

     เปิดเรื่องด้วย คาซามะ เคนจิ เด็กหนุ่มม.ปลายปี2 และเพื่อนอีก2คน โยโคชิมะ กับ นางามะ ซึ่งได้ชื่อว่าเป็นแก๊งเด็กเฮี้ยวประจำโรงเรียนฟุโจ พอขึ้นปี2มาจึงคิดจะทำการใหญ่ ด้วยการยึดชมรมสร้างสรรค์เกมเป็นของตัวเอง เพื่อจะได้เกมบานเบอะกลับไปเล่น แต่พอเข้าไปในชมรมกลับเจอไฟกำลังลุกไหม้อยู่ในห้อง เจ้าคาซามะก็ดันเป็นคนดี รีบเอาถังดับเพลิงมาดับไฟ แถมยังดีอกดีใจที่ได้ช่วยคนเสียอีก แต่ยังไม่ทันไร ก็พบว่าโยโคชิมะกับนางายามะถูกคนที่เรียกแทนตัวเองว่าเป็นธาตุสายฟ้า กับ ธาตุน้ำจัดการ (ด้วยวิธีการอันเหี้ยมโหด) คาซามะหนีตายอุตลุดไปทั่วโรงเรียน แต่สุดท้ายก็ถูกตามตื้อ(ข่มขู่)  จนยอมเข้าชมรมจนได้

ชิบาซากิ โรกะ

สาวน้อยน่ารักจิบิสไตล์

     

     สำหรับเนื้อเรื่องเล่มแรกในมังงะนั้น จะเป็นการเริ่มต้นเรื่อง ตั้งแต่การที่คาซามะได้พบเด็กผู้หญิงแปลกๆในชมรมทั้ง 4 คน ได้แก่

ชิบาซากิ โรกะ ชั้นปี2 ประธานของชมรมสร้างสรรค์เกม อยู่ธาตุไฟ แม้จะเป็นสาวน้อยธรรมดาที่ไม่มีข้อมูลอะไรนัก แต่ตัวประกอบต่างๆกับเกรงกลัวในฐานะบอสลับของโรงเรียน(มันไม่ลับตรงที่มีคนรู้เยอะเนี่ยแหละ) นิสัยเงียบๆ ชอบทำอะไรบ้าๆเป็นบางครั้งบางคราว ดูเหมือนจะแอบชอบคาซามะอยู่หน่อยๆด้วย 

     ส่วนอีกคนที่ได้บทหลัก(พอสมควร)ในเล่มแรก คือ คาราสุยามะ จิโตเสะ อยู่ชั้นปี3 ประธานนักเรียนที่น่าหวาดกลัวของนักเรียนทุกคน แม้แต่ 5ราชาแห่งฟุโจ,แก๊งสองพี่น้อง,วงดนตรีปีศาจทั้ง14 (ชื่อเหล่านี้เป็นตัวประกอบ) ก็ยังต้องยอมสยบให้ อยู่ธาตุดิน และชอบใช้กำลังปกครองผู้อื่นรวมไปถึงรองประธานอาตารุซึ่งเป็นเพื่อนคาซามะ ก็ถูกกำปั้นแห่งดินซัดวันไม่เว้นวัน จนตกเป็นเบี้ยล่างอยู่เสมอ

เป็นเพื่อนกับโรกะมาตั้งแต่เด็ก จริงๆแล้วจิโตเสะใจดีกับคนในชมรม ถึงตั้งสมญานามให้คาซามะว่า"พวกเฟติสเท้า"ก็ตามที....

คาราสุยามะ จิโตเสะ

จงรับพลังแห่งผืนปฐพีไปกินเสียเถอะ

     เนื่องด้วยกรรมอะไรสักอย่างของคาซามะ ทำให้คาซามะถูกพักการเรียน วึ่งนั่นทำให้ได้เจอกับกลุ่มคนสวมหน้ากากปริศนา ซึ่งภายหลังพบว่าเป็น ชมรมสร้างสรรค์เกม(ที่แท้จริง) โดยมีประธานชื่อทาคาโอะ ทาคาโอะมีความแค้นกับโรกะ เพราะเดิมโรกะเคยอยู่ชมรมเดียวกับคาคาโอะมาก่อน แต่สุดท้ายก็ลาออก เพราะคิดว่านิสัยแปลกๆของตัวเองทำให้คนรอบข้างตีตัวออกห่าง จนสมาชิกหายไป

ทาคาโอะซึ่งรับคนมาเพิ่มได้แล้วจึงไปชวนโรกะกลับมาเข้าชมรม แต่โรกะกับจิโตเสะก็ตั้งชมรมสร้างสรรค์เกม(ของปลอม)ขึ้นแล้วจึงปฏิเสธไป ทาคาโอะจึงท้าให้ใช้งานโรงเรียนตัดสินกัน ชมรมไหนคนเข้ามาดูน้อยกว่าต้องถูกยุบมารวมกับอีกชมรม(...ต่างกันยังไงฟะ)

แต่สุดท้ายก็ปรับความเข้าใจกันได้ และหายโกรธโรกะไป

ฝั่งซ้าย! ชมรมสร้างสรรค์เกม(ของปลอม)

ฝั่งขวา! ชมรมสร้างสรรค์เกม(ที่แท้จริง)

          นอกจากนี้ก็ยังมีมิซึคามิ ซากุระ อยู่ปี1 ได้รับการขนานนามว่า "ยัยปี1หัวชมพู" (ครับ) ไม่มีใครรู้ข้อมูลอะไรเกี่ยวกับเธอนัก แต่มีอยู่ตอนนึงที่คาซามะอยู่กับซากุระแค่สองคน ซากุระบอกว่าถ้าคาซามะชนะล่ะก็จะยอมบอกความลับของคนในชมรมให้ แต่สุดท้ายซากุระก็แพ้ทุกครั้ง จนเปิดเผยว่า ตัวเองนั้นเป็นอัจฉริยะ และพิสูจน์โดยการเล่นชนะคาซามะ4ตารวด ซากุระเป็นคนชอบดูคนอื่นพยายามมากกว่าจะพยายามเอง จิโตเสะพยายามจัดการในฐานะประธานนักเรียนคู่ไปกับกิจกรรมชมรม โรกะเองก็คอยสร้างบรรยาศครื้นเครง แต่คาซามะดันทำตัวครึ่งๆกลางๆตอนแรกบอกจะยึดทั้งโรงเรียนแท้ๆ แต่พอคนที่แข็งแกร่งอยู่ตรงหน้ากลับไม่ทำอะไร ทั้งยังไหลไปตามน้ำจนลืมเป้าหมายเดิมซะอีก คาซามะได้ยินก็คิดตาม จนบอกไปว่าจะไม่มาชมรมนี้อีก (ถึงสุดท้ายจะกลับมาก็เถอะ)

"จุดเด่นของประธานทาคาโอะ"

     โดยสรุปส่วนตัวแล้ว ถือเป็นอนิเมชั่นที่ดัดแปลงจากมังงะค่อนข้างตรงตามต้นฉบับมาก แต่ในมังงะฮากว่าครับ ฮากว่าเป็นเท่าตัวเลย จุดเด่นของเรื่องนี้ คือ การตบมุกของคาซามะ ไม่ว่าที่ไหนก็ตบมุกไปหมด(ทำให้คิดว่า ถ้าในชีวิตมันมีคนเล่นมุกมารัวๆแบบนี้ก็คงดี) ส่วนเรื่องรักๆใคร่ๆก็มี โดยเฉพาะประธานทาคาโอะ ดันชอบคาซามะซะงั้น แถมอ่านไปอ่านมานี่บทเธอเยอะมาก แทบจะเยอะสุดในเรื่องเลย หลายคนที่รู้จักก็ค่อนข้างอวยทาคาโอะเสียด้วย อนิเมะตัดที่เล่ม5 น่าเสียดายแท้ เพราะเล่มหลังๆจากนั้นนี่ฮากันสุดขีด

ไม่ว่าจะเป็นการทำกิจกรรมช่วงวันหยุดฤดูร้อน การไปหาคาซามะที่บ้าน การผจญภัยบนเกาะแห่งการผจญภัยของฮาชิโมโตะ การหาจุดเด่นนอกจากเรื่องที่ผมแหลมแข็งให้คาซามะ

ใครที่ต้องการการ์ตูนที่สร้างรอยยิ้มที่ริมฝีปาก หรือหัวเราะหึหึหึอยู่คนเดียว เรื่องนี้จะช่วยชี้ทางสว่างครับ!! 

ป.ล.ชอบน้องสาวคาซามะที่สุดในเรื่อง น่ารักโคตรๆเลย