365วัน...กับคำว่ารัก - 365วัน...กับคำว่ารัก นิยาย 365วัน...กับคำว่ารัก : Dek-D.com - Writer

    365วัน...กับคำว่ารัก

    เด็กผู้หญิงที่ใช้เวลา1ปี ในการเรียนรู้คำว่ารัก...ลองเข้ามาอ่านดูนะอาจจะได้ข้อคิดดีๆค่ะ

    ผู้เข้าชมรวม

    354

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    354

    ความคิดเห็น


    4

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักอื่น ๆ
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  28 ต.ค. 48 / 13:22 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      365วันของ..คำว่ารัก

      เด็กผู้หญิงคนหนึ่งนั่งเหงาอยู่ริมหน้าต่าง
      เธอมองดูกระถางต้นไม้ที่แห้งเฉา ดินแตกระแหง
      แต่ยังมีเมล็ดพืชงอกงามอยู่ในนั้น
      เธอเก็บเมล็ดพืชนั้นมาด้วยความสงสัย...อยากรู้ว่ามันงอกขึ้นมาได้อย่างไร?

      ..วันที 1
      เธอนำเมล็ดพืชนั้นมาปลูกในกระถางใบใหม่รอคอยวันที่มันจะเติบโต
      เธออยากเห็นเมล็ดพืชโตเร็วจึงรดน้ำ จนล้นกระถาง..

      ..วันที 2
      เธอเฝ้าดูการเจริญเติบโตของเมล็ดพืชนั้น..ทันใดนั้นก้อมีปลาทองออกมาจากเมล็ดนั้น
      เด็กหญิงเอาปลาทองใส่ไว้ในโหลและคิดว่าคงรดน้ำมากเกินไปจึงเอากระถางไปใส่ไว้ในเตาอบและเฝ้าดู

      ..วันที 3 เธอเปิดเตาอบออกดูเห็นลูกไก่เดินอยู่ในนั้น
      มันมองมาที่เธอและเดินตามเธอตลอดเวลา
      เด็กหญิงมีความคิดว่าควรจะใส่ปุ๋ยให้มันและเริ่มเทปุ๋ยจนหมดถุง
      และ..รอ

      ..วันที 4 มีริบบิ้นสีแดงออกมาจากเมล็ด
      เธอดีใจมากนำริบบิ้นมาผูกให้กับลูกไก่
      แต่ละวันเด็กผู้หญิงจะเฝ้ารอดูว่าจะมีอะรัยออกมาจากเมล็ดพืชอีก
      เธอมีความสุขกับการได้ดูแลเมล็ดพืช รดน้ำ พรวนดิน
      ให้แสงแดด

      ...วันที 30 เด็กหญิงเบื่อที่จะรดน้ำ และดูแลต้นไม้ไม่ตื่นเต้นกับสิ่งที่จะออกมาจากเมล็ดพืชนั้นเหมือนแต่ก่อน..ต้นไม้เริ่มแห้งเฉาใบไม้เริ่มเป็นสีเหลือง
      ไม่มีอะรัยออกมาจากเมล็ดพืชอีก..

      ..วันที 180 ใบไม้เริ่มแห้งกรอบ
      ดินเริ่มแตกแยกเหมือนครั้งแรกที่เด็กหญิงเจอมัน..เธอเศร้าเสียใจอย่างมาก

      ...วันที 250
      เด็กหญิงรดน้ำในปริมาณที่พอเหมาะ...เธอมีความหวังที่จะได้พบสิ่งที่ทำให้ประหลาดใจอย่างที่เคยเป็น

      ..วันที 251
      เธอนำกระถางมารับแสงแดดอ่อนๆตอนเช้าด้วยใจที่เบิกบานและเต็มไปด้วยความหวัง

      ..วันที 252 เธอใส่ปุ๋ยและพรวนดินให้ต้นไม่
      มีลูกไก่ที่ผูกริบบิ้นสีแดงและปลาทองในโหลอยู่ใกล้ๆ

      ..วันที 300 การเอาใจใส่
      ดูแลอย่างใกล้ชิดของเธอทำให้ต้นไม้กลับมาออกใบเขียวชอุ่ม..และที่น่าประหลาดใจคือ
      เมล็ดพืชกลายเป็นดอกสีขาวเล็กๆรูปร่างคล้ายหัวใจ
      เด็กหญิงตื่นเต้นดีใจกว่าทุกครั้ง

      ..วันที 340 เธอร้องเพลงและพูดคุยกับดอกไม้สีขาวนั้นทุกเวลาที่ว่าง

      เธอรู้สึกมีความสุขมาก..ที่ได้คอยเอาใจใส่โดยลืมไปสนิทว่ามันจะกลายเป็นอะรัยต่อไป..เด็กหญิงไม่คาดหวังให้ดอกไม้กลายเป็นสิ่งใด

      เธอทนุถนอมและดูแลมันอย่างดีที่สุด

      ..วันที 365 เด็กหญิงนั่งอยู่ริมหน้าต่าง
      กระถางตรงหน้าเธอไม่มีดอกไม้สีขาวรูปหัวใจอีกแล้ว
      ดอกไม้ที่เธอเฝ้าดูแลหายไป!!
      ..แต่เธอไม่เศร้า ไม่เสียใจ ไม่ร้องไห้
      เพราะเด็กผู้ชายคนหนึ่งยืนอยู่ริมหน้าต่าง
      เขาสามารถพูดคุยกับเธอ ยิ้มให้เธอ ไปทุกที่กับเธอ
      เข้าใจเธอ และเธอก็ไม่เคยเหงาอีกเลย......

      ** คุณรู้หรือยังว่าดอกไม้สีขาวรูปหัวใจกลายเป็นอะรัย **

      เด็กผู้หญิงใช้เวลา 1 ปี ในการเรียนรู้เรื่องความรัก
      เธอเรียนรู้ว่า

      เมื่อเธอรดน้ำมากๆไม่ได้แปลว่ามันจะเจริญเติบโตเร็ว
      มันอาจกลายเป็นสิ่งที่เธอคิดไม่ถึง

      การเอาใจใส่กันเป็นสิ่งที่ช่วยหล่อเลี้ยงให้ความรักคงอยู่ต่อไป

      การรอคอยเมื่อครั้งแรกเต็มไปด้วยความตื่นเต้นแต่นานเข้าจะกลายเป็นความท้อแท้และเบื่อหน่าย

      ถึงเรายอมรับที่จะสูญเสียแต่ไม่มีทางหนีจากความเจ็บปวดได้

      ไม่มีคำว่าสาย สำหรับความรัก เราเริ่มต้นใหม่ได้เสมอ

      การที่เราคาดหวังกับความรักมากเท่าไรเมื่อไม่เป็นอย่างที่หวังเราจะยิ่งเจ็บปวดมากเท่านั้น

      คุณล่ะใช้เวลาเท่าไรในการทำความรู้จักและพยายามเข้าใจในความรัก
      \"ความรัก\" ไม่มีข้อปฏิบัติที่ตายตัวแต่ละ!
      คนจึงต้องค้นหาคำตอบด้วยตัวเอง ตามวิธีที่แตกต่างกัน...

      -----------------------------------------------------------------

      คำว่ารัก คืออะไร....

      มันอาจจะยากสำหรับบางคนที่ต้องการจะหาคำตอบ

      ยิ่งเราวิ่งหามัน เหมือนกับว่ามันวิ่งหนีเรา

      ลองมองดูคนที่ใกล้ๆตัวคุณดูสิ

      ว่าใช่เธอคนนั้นหรือเปล่า

      คำตอบของคำว่ารัก นั้นหาเท่าไรก็ไม่เจอ

      แต่เมื่อคุณได้รู้จักความรัก

      ตัวคุณเองจะให้คำตอบกับหัวใจ ^^

      เม้นต์ด้วยนะ^^

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×