~ บันทึกหัวใจ ในไดอารี่....!

เนื้อเรื่อง

            


                   ........ในระหว่างปิดภาคเรียน แพนเค้กต้องไปอยู่กับป้าที่ต่างประเทศเพราะพ่อของเธออยากให้ไปฝึกภาษา และนี่ก็คือเรื่องวุ่นในไดอารี่ของเธอ....>>>

ณ โรงเรียนสอนภาษาแห่งหนึ่ง...>>>

"นี่...! มิ้งค์ เห็นอีตานั้นไหม ? ฉันเกลียดเป็นบ้าเลย" แพนเค้กพูดกับเพื่อนเธอพลางชี้ไปที่ผู้ชายร่างสูง ตาตี๋ๆคนหนึ่งที่กำลังเดินมา คนที่เธอรู้สึกไม่ถูกชะตาด้วย...! #_#

" ใครอ่ะ..?" ยัยเพื่อยตัวดีถามตาเป็นประกายเชียว

" ใครอ่ะ..?" ยัยเพื่อยตัวดีถามตาเป็นประกายเชียว

" ไม่รู้เหมือนกัน ไม่ชอบหน้าเลย! ไม่รู้ว่าทำไมไม่ถูกชะตาด้วย?..."

" หน้าตาดีนี่หว่า.... คนเกาหลีซะด้วย! ตาถึงดีนี่เพื่อน ...."

" รู้น่า .....แต่นี่ มันไม่ใช่อย่างนั้นซะหน่อย  และฉันก็ไม่อยากจะรักใครอีกแล้วล่ะมันเจ็บมากๆเลยน่ะ...ไม่เจอกับตัวเองก็ไม่รู้หรอก ของแบบเนี่ย..!"^_"

"โอเคๆ พอเหอะ ..... เลิกบ่นซะที"

อ้าว... ก็จริงนี่! ถึงตานั้นจะเป็นคนเกาหลีหรือพม่าก็ไม่หนักหัวฉันอยู่แล้ว ดูทำเข้าซิเห็นใส่กางเกงตัวนั้นมาตั้งสามวันแล้วน่ะ@_@.. สงสัยอยู่เหมือนกันว่าชอบอะไรนักหนา?มันเท่ห์นัก หรือ ว่ากางเกงมันจะใส่สบายก็ไม่รู้น่ะอันนี้ คงต้องหาข้อพิสูจส์เอาเองแล้วล่ะ..!!"

แต่ก่อนที่มิ้งค์จะทันได้พูดอะไร...! ก็ดันมีอีกเสียงหนึ่งเข้ามาแทรก..! ^0^

" อ้าวมิ้งค์ ! ..! อยู่นี่เองมาดูอะไรนี่ดิ" พี่ท็อป รุ่นพี่สุดหล่อที่มิ้งค์แอบชอบเดินเข้ามาเรียกมิ้งค์ไปดูอะไรบ้างอย่าง สองคนนั้นดูสนิทกันจังน่าอิจฉา =_="



.... และแล้ว ในที่สุดก็ไม่มีใครมาสนใจฉันอีก ! ว่าแต่ว่าทำไมฉันต้องรู้สึกหงุดหงิดกับเรื่องแค่นั้นด้วยน่ะ นายเกาหลีคนนั้นไม่ได้เป็นอะไรกับฉันซะหน่อย แถมไม่เคยรู้จักกันเลยด้วยซ้ำ....!



~ กริ๊งงง...  ~ เสียงกริ่งดังขึ้นเพื่อบอกให้รู้ว่าเป็นเวลาเริ่มเรียนนั้นเอง.....!

" จะมาดังอะไรตอนนี้เนี่ย ทำลายความคิดของฉันหมดเลย คนกำลังคิดอะไรดีๆได้ด้วย...."

วันนี้คุณครูเดินเข้าห้องมาด้วยสีหน้าเคร่งเครียดต้องมีเรื่องอะไรอีกแน่ๆเลย แบบเนี่ย...

" เอาล่ะ...! นักเรียนนั่งที่ให้เรียบร้อย จะมีเรื่องสำคัญจะบอก....!" นักเรียนทุกๆคนพากันนั่งตามที่นั่งของตน แต่แล้ว^

ก็มีคนหนึ่งพูดขึ้น

" ครูไม่ต้องมาบอกพวกเราก็ได้ครับว่าวันนี้เป็นวันครบรอบวันแต่งงานของครู พวกเราไม่มีอะไรจะให้ครูหรอก...." โอโห้ ....! ฉันล่ะนับถือจริงๆ พูดมาได้ไงเนี่ย...! และที่สำคัญคนที่พูดขึ้นก็คือคนที่ฉันคิดว่าเทห์ที่สุดในโรงเรียนแล้ว ใครๆก็พากันชื่นชอบ มีบอดี้การ์ดคอยตามตลอด แถมนายนั้นนั่งข้างหลังฉันด้วย ....!

" นี่ เธอจะมากไปแล้วน่ะ เธอไปรู้มาได้ไง....!  เดี๋ยวน่ะ ขอเวลาครูพูดเรื่องสำคัญให้จบก่อนจะได้ไหม..??"

" ก็ครูเล่นพูดประจารณ์กลางถนนอย่างนั้นแล้วจะถามว่าผมรู้ได้ไงไปทำไม ถามจริง... ไม่อายเหรอ..??"

" เอาล่ะ อย่าไปสนใจ เอาเป็นว่าเรามากลับเข้าเรื่องดีกว่าน่ะ ก่อนที่มันจะสายเกินไป ...! ขอให้ทุกคนตั้งใจฟังให้ดีว่าอาจจะต้องมีการเปลี่ยนแปลงอะไรนิดหน่อย คือทุกห้องจะต้องเปลี่ยนนักเรียนในห้อง 5คน และเราจะดูจากคะแนนสอบในวันนี้ เพราะฉะนั้นขอให้ตั้งใจทำให้ดีๆน่ะ"

      ~ กริ๊งง..!! ~ " เอาล่ะทุกๆคนส่งข้อสอบได้...!"^0^

ทุกคนพากันเก็บของแล้วเดินไปส่งของสอบหน้าห้อง แต่แล้วก็ดันมีเสียงหนึ่งดังขึ้นทำให้ทุกๆคนแตกตื่น..! @_@

" โครม...!โอ๊ย....!" หลังจากเสียงนั้น ก็ เกิด เสียงหัวเราะดังขึ้น พร้อมกับที่ทุกๆคนมามุ่งดูว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่...?

" นี่ .... !นี่ตาบ้า เล่นบ้าๆแบบนี้อีกแล้วน่ะ....!" ฉันตะโกนโหวกเหวก ก็คนมันอายนี้...!

เรื่องก็มีอยู่ว่า เพื่อนชายสุดที่รักของฉันยื่นขาออกมาตอนที่ฉันกำลังเดินผ่าน และคนซุ่มซ่ามแบบฉันคงไม่ทันได้เห็นหรอก...! ตานี้ชอบเล่นแผลงๆแบบนี้ตลอดแหล่ะ แต่ฉันก็ต้องหน้าแตกแบบนี้ทุกทีเลย...!

" นี่ทุกคนไปมุงดูอะไรกัน เกิดอะไรขึ้น^0^ ข้อสอบยังส่งกันไม่หมดเลยน่ะ..! "

....... ทุกคนพากันกลับเข้าที่และคงเหลือก็เพียงฉันกับคนที่ก่อเรื่อง ที่ต้องอยู่คุยกับครูหลังเลิกเรียนเป็นการทำโทษ  หลังจากที่ฉันต้องนั่งฟังครูสวดถึง 3 ชั่วโมงเต็มนั้น ฉันก็ต้องมาเดินกลับบ้านคนเดียว อันที่จริงไม่น่าบอกให้มิ้งค์กลับบ้านไปก่อนเลย...! แต่ก็มีอะไรดีๆที่ฉันรู้มาบ้างแหล่ะ....*

ฉันได้ยินที่ครูพูดชัดแจ๋วเลยว่าพวกที่จะย้ายมาอยู่ห้องฉันั้นเป็นคนเกาหลีหมดเลย แปลกแหะ....? พวกนั้นเรียนแย่มากๆเลยหรือยังไง เรามารอลุ้นกันดีกว่า ... ~ แต่ที่แน่ๆคือฉันต้องไม่ตกอยู่แล้วแหละ...!! ^^

ฉันตื่นขึ้นด้วยอาการของคนที่นอนไม่พอทั้งๆที่หลับไปแล้วตั้ง 12 ขั่วโมง.... วันนี้ก็เหมือนกับวันธรรมดาทุกๆวัน เพราะฉันก็ไปโรงเรียนสายอีกเช่นเคย ฉันพยายามสุดความสามารถแล้วน่ะ แต่ทำยังไงก็ตื่นเช้าไปกว่านี้ไม่ได้ วันนี้ดูจะดีขึ้นหน่อยเพราะเช้ากว่าเดิม 5 นาที.......^^

ฉันมาโรงเรียนด้วยความสบายใจ แต่แล้วก็มีสิ่งหนึ่งที่ทำให้ฉันช็อคแบบสุดๆ แบบว่าพูดไม่ออกเลย ก็คืออีตานั้น......ไปอยู่ตรงนั้นได้ไง..??

มันเป็นไปไม่ได้หรอก ฉันหลอนแต่เช้าเลยหรอนี่...?? ฉันฝันไปใช่ไหมที่เห็นนายหน้ากวนนั้นมาอยู่ห้องเดียวกับฉัน แถามยังนั่งอยู่ข้างหลังที่นั่งฉันอีก...!

" มันเป็นแบบนี้ได้ยังไง...? " ฉันพูดด้วยน้ำเสียงที่ตกใจสุดขีด ^0^

" แกก็รู้นี่ว่าเพื่อนสุดที่รักของตานั้น หรือ สุดหล่อของฉัน นั่งอยู่โต๊ะข้างหลังเรา
และนั้นก็คือเหตุผลที่ตานั้นมานั่งข้างหลังเธอไง...!" n_n มิ้งคพูดพร่ำไปเรื่อย แต่ฉันก็ไม่ได้ฟังด้วยหรอก....!

      ~~~~~

" ก๊อกๆๆ....." อ้าวแย่แล้วงานนี้ เสียงอะไรบ้างอย่างกระทบกับเก้าอี้ของฉัน..
" นี่..เธอถ้ามีน้ำใจก็ช่วยเก็บให้หน่อยซิ....ของๆฉันตกตรงใต้เก้าอี้เธอน่ะ....!!"
 ...นายสุดหล่อขาประจำพูด นายนี้นั่งข้างหลังฉันมานานมากๆแล้วหล่ะ แต่ไม่เคยจะพูดกันเลย ฉันเพียงแค่ได้ยินเสียงลมหายใจเท่านั้น

 ก็เล่นหลับ 24 ชั่วโมงเลยนี่...... และอีกอย่างแฟนเค้าขี้หึงเป็นบ้าเลย............#-#

!.... วันนี้คงอารมณ์ผิดปกติละซิ.....ก็แหม.... มีเพื่อนแล้วนี่...!

~* สำหรับฉันก็คงไม่มีทางเลือกแล้วนี้ ฉันตัดสินใจว่าจะเก็บให้ แต่จะไม่มอง...!

แล้วฉันก็ก้มลงไปเก็บให้โดยไม่มองเลยจริงๆ ฉันว่าฉันคงจะเกร็งมากเกินไปน่ะ...

       แล้วมาต่อน้าา...........!!!