I only want to see your face [SF KYUHAE]

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

 

KYUHAE FOREVER

เนื้อเรื่อง

Title : I only want to see your face
Author : Romeo
Rate : PG
Couple : Kyuhae ft. Kimin


' อย่าทิ้งชั้นไป '
หญิงสาวที่ใบหน้าเต็มไปด้วยน้ำตา กอดชายหนุ่มผู้เป็นที่รักหมายจะรั้งเขาไว้

หากแต่ชายหนุ่มพยายามแกะมือเธอออก
' ผมขอโทษ แต่เรื่องของเรามันเป็นไปไม่ได้ '
' ไม่นะ อยาทิ้งชั้น อย่า!!! '

ติ๊งต่อง !

เสียงกริ่งหน้าบ้านดังขึ้น ทำเอาคนอ่านหนังสือสะดุ้ง

' ใครวะเนี่ย เสียฟีลหมด เดี๋ยวปั๊ดจับหมกส้วม '

" สวัสดีคร้าบบบ "
" อ้าว นึกว่าใคร หวัดดีจ้าคยูฮยอน "

เสียงอันคุ้นหูทำให้ทงเฮหมดอารมณ์อ่านหนังสือ และยิ่งหงุดหงิดที่พี่ชายหน้ากระต่ายของเค้า เปิดประตูต้อนรับด้วยความยินดี

ไม่ได้รักคุณเท่าไร แค่อยากจะเห็นหน้าคุณ

" หวัดดีครับ ทงเฮ ^^ "
คนมาใหม่ทักทายพร้อมรอยยิ้มกระชากวิญญาณ แต่ไม่ใช่กับทงเฮคนนี้ !
" น้อยๆหน่อย มาเรียกชื่อเฉยๆได้ไง ชั้นเป็นพี่นายนะ ! "
" เป็นพี่แล้ว'ไมสูงแค่นี้อะ หัดกินนมซะบ้างนะครับ "
" แก๊ ! "

"หยุดๆ ทะเลาะกันเป็นเด็กไปได้ เฮ้อ~ "
ซองมินถอนหายใจด้วยความเบื่อหน่าย สองคนนี้เจอกันทีไรเป็นต้องกัดกันทุกที คนนึงก็น้องชาย อีกคนก็เด็กข้างบ้าน

ไม่ได้ชอบคุณเท่าไร แค่อยากจะเห็นหน้าคุณ

" ผมเอาเค้กมาให้ "
คยูฮยอนพูดพลางยื่นถุงเค้กให้ซองมิน ซองมินรับเค้กมาตาเป็นประกาย แหงล่ะ ก็เค้กฟักทองของโปรดเค้านี่

" ที่นายซื้อเค้กมาให้พี่ชั้นทุกวัน แถมมีการ์ดสีชมพูหวานแหว๋วแนบมาทุกครั้งเนี่ย นายชอบพี่ซองมินใช่ป่ะ ? "
" บ้าน่าทงเฮ คิดอะไรแบบนั้น "
ซองมินเอ็ดน้อง เมื่อทงเฮเริ่มคิดอะไรแปลกๆ นี่ถ้าต่อไปคยูฮยอนไม่เอาเค้กมาให้ แล้วเค้าจะทำยังไง
แต่ดูเหมือนคำพูดคนเป็นพี่จะไม่เข้าหูซักนิด ทงเฮยังคงคาดคั้นคำตอบจากคยูฮยอน

" หูหนวกรึไง ! ชั้นพูดกับนายอยู่นะ โจวคยูฮยอนนนน ! "

คยูฮยอนไม่ได้ตอบอะไร เพียงแค่กระตุกยิ้มที่มุมปาก ทงเฮอ้าปากจะพูดต่อ แต่คยูฮยอนตัดบทโดยการขอตัวกลับก่อน

" ผมไปนะครับ แล้วพรุ่งนี้จะมาใหม่ ^O^ "
จากรอยยิ้มชั่วร้าย กลายเป็นแอ๊บแบ๊ว ซึ่งขัดกับหน้าตาและส่วนสูงซะจริงๆ คยูฮยอนยิ้มหวานให้ซองมิน ก่อนจะกลับบ้าน ซึ่งอยู่ห่างกันแค่รั้วกั้น ก็บ้านเค้ากับทงเฮติดกัน รั้วก็รั้วเดียวกัน

แต่ไม่วาย หันมาจิกกัดทงเฮ

" อย่าลืมดื่มนมนะ บ๊าบบาย "

------------KYUHAE-------------

ก็บ้านเรามันใกล้กัน ก็แค่นั้นจริงๆ

ติ๊งต่อง !

' ใครหว่า อย่าบอกนะว่า '

ทงเฮนึกในใจขณะเดินไปยังประตู
และก็เป็นอย่างที่ทงเฮคิดไว้ไม่ผิด

" สวัสดีทงเฮ ! ^^ "

' ไอ้เด็กเวรอีกแล้ว =[]= '

" ทำไมทงเฮทำหน้าบูดเป็นปลากระป๋องหมดอายุอย่างนั้นล่ะ ? "
คยูฮยอนถาม เมื่อเห็นใบหน้าหวานเบะปาก

" ชั้นเป็นเพื่อนเล่นนายเรอะ ! ไอ้หมาบูด ! "
" เอ้า นี่ผมเป็นห่วงน้า "

คำพูดแค่ไม่กี่คำ ที่ไม่รู้ว่าเจ้าตัวหมายความแบบที่พูดจริงๆหรือเปล่า ฟังจากน้ำเสียงดูเหมือนเล่นๆทั่วไป หากแต่แววตาไม่ได้เล่นๆเหมือนคำพูด

' ใจสั่นอีกแล้วนะทงเฮ '

" วันนี้พี่ซองมินไม่อยู่ เพราะงั้นนายก็กลับบ้านไปเลย "
" โหย บ้านอยู่ข้างกันแค่เนี้ย ทำไมรีบไล่ผมจัง "

ไม่ได้คิดอะไร ก็แค่นั้นจริงๆ

" ก็นายมาหาพี่ซองมินไม่ใช่เหรอ ? ตอนนี้เค้าไม่อยู่ แล้วนายจะอยู่ทำซากอะไร !? "
" อะไร ? ผมมาที่นี่เพราะอยากเจอทงเฮต่างหาก ! "
" หา ? "

ทงเฮถึงกับเหวอไป ไม่เชื่อหูตัวเอง
คนที่มาหาแต่พี่ซองมินทุกวัน
คนที่คอยทะเลาะกับเค้าทุกทีที่เจอกัน

แต่วันนี้กลับมาบอกว่าอยากเจอหน้าทงเฮ
นี่มันโจวคยูฮยอนตัวจริงเหรอ !!!!

" จะเอ๋อทำไม ? อ่ะให้ "
" หืม ? เค้ก ? "
ทงเฮถามอย่างงงๆ ก็นี่มันถุงเค้กที่คยูฮยอนให้ซองมิน เห็นอยู่ทุกวัน ทำไมจะจำไม่ได้....

" เอ๋ออยู่นั่นแหละ จะกินมั๊ย ? สตรอเบอร์รี่ชีสเค้ดของโปรดทงเฮไม่ใช่เหรอ ? "
คยูฮยอนถาม ยัดถุงเค้กใส่มือทงเฮ

ทงเฮรับเค้กมาอย่างเอ๋อๆ

เป็นห่วง
อยากเจอ
ซื้อเค้กที่ชอบมาให้

นี่มันเรื่องอะไรกัน ??

ทงเฮเปิดถุงเค้กดู มีสตรอเบอร์รี่ชีสเค้กจริงด้วย แถมมีการ์ดแนบมาอีกต่างหาก

การ์ดใบเล็กๆ แต่ข้อความที่เขียนไว้กลับทำให้คนอ่านหัวใจพองโต

' ผมชอบทงเฮ '

แค่อยากจะเห็นหน้าคุณ ก็แค่นั้นจริงๆ ก็เท่านั้น

" เล่นบ้าอะไรของนาย ! ชั้นไม่ตลกนะเว้ยยย ! "
" แล้วใครบอกผมตลก ผมจริงจังนะ ! "

เอาอีกแล้ว
ทงเฮไม่ชอบสายตาของคยูฮยอนเลย
สายตาที่ทำให้ทงเฮหวั่นไหวอยู่ตลอดเวลา...

" นายจะชอบชั้นได้ไง ในเมื่อนาย... "
" ผมทำไม ? "
" ก็นายชอบพี่ซองมินนี่ ! "

คำตอบที่ได้ยินทำให้คยูฮยอนถึงกับหัวเราะออกมา

" หึ~ ฮ่าๆ "
" หัวเราะอะไรเล่า ไอ้บ้า ! "

ทงเฮเริ่มโมโหขึ้นมา คนอุตส่าห์จริงจัง หัวเราะออกมาได้หน้าตาเฉย

" เนี่ยน้า ก็บอกแล้วให้ดื่มนมเยอะๆ "

คนตัวสูงพูดติดตลก แต่อีกคนไม่ตลกด้วย คยูฮยอนเปลี่ยนโหมดทันที เมื่อทงเฮมีท่าทางเหมือนว่าจะเชือดเค้า

" อะแฮ่ม... ถ้าทงเฮยังไม่เข้าใจ ผมแนะนำให้ไปอ่านการ์ดที่มากับเค้กพี่ซองมิน "
" เสียมารยาท "
" ทงเฮเคยมีด้วยเหรอ ? "
" เอ๊ะ ! ไอ้หมา...อ้าวเฮ้ย ! "

คนตัวเล็กร้องโวยวาย เมื่อคยูฮยอนเดินเข้ามาในบ้านหน้าตาเฉย ราวกับว่าเป็นเจ้าของ และตรงดิ่งไปยังกล่องสีชมพู ซึ่งจะเป็นของๆใครไปไม่ได้นอกจากซองมินนั่นเอง

I need you

" อ่านซะ ! "
คยูฮยอนยื่นกล่องซึ่งภายในเต็มไปด้วยการ์ดสีชมพูให้ทงเฮ

" แค่ชั้นว่า... "
ทงเฮทำท่าจะเถียง แต่ก็ต้องยอมแพ้สายตาดุดันที่มองมา ทำได้แค่หยิบการ์ดมาอ่าน เพราะจริงๆแล้วเค้าเองก็อยากรู้เหมือนกัน ว่าคยูฮยอนต้องการจะสื่ออะไรให้เค้าเข้าใจ

และทงเฮก็ต้องประหลาดใจ

' วันนี้ตอนเที่ยงผมเห็นคุณทานข้าวอยู่กับ
 เอ่อ... น้องชายคุณล่ะมั้ง ?
เค้าน่ารักดีนะ แต่ผมว่าคุณน่ารักกว่า
                                              คิม คิบอม '

' วันนี้คุณใส่สีชมพูทั้งชุดเลย ฮ่าๆ
ดูแปลกมากๆ แต่ผมชอบนะ..
                                              คิม คิบอม '

' วันนี้เราเจอกันด้วยนะ
คนที่ยิ้มให้คุณที่เซเว่นน่ะ คุณจำผมได้มั๊ย ?
                                              คิม คิบอม '

การ์ดทุกใบมีข้อความเหมือนกับเป็นบันทึกประจำวัน (?) หรืออะไรแบบนั้น และทุกใบล้วนมาจากนาย 'คิม คิบอม '
 
" อะๆ ผมอธิบายให้ฟังก็ได้ "

คยูฮยอนพูดขึ้นเมื่อเห็นคนตัวเล็กคิ้วขมวดกันจนเป็นปมแก้ยาก

" คือว่า ไอ้คิบอมเนี่ย เป็นเพื่อนสนิทผม มันชอบพี่ซองมิน แล้วก็รู้ประวัติทุกอย่างของพี่ซองมินหมด ชอบอะไร ไม่ชอบอะไร มันรู้หมดแหละ แล้วพี่ซองมินก็ชอบเค้กฟักทองใช่มั๊ยล่ะ มันก็เลยซื้อมาให้พี่ซองมินทุกวัน แต่มันขี้อาย ไม่กล้าให้เองตรงๆ  ผมเลยเอามาให้เอง แล้วที่วันนี้พี่ซองมินไม่อยู่ เพราะออกไปเดทกับคิบอม "

" อ๋อออ "
ทงเฮเริ่มเข้าใจในสถานการณ์แล้ว
แต่ทำไมทงเฮต้องดีใจด้วยนะ ที่รู้ว่าคนที่ชอบซองมินไม่ใช่คยูฮยอน...

"  แต่จริงๆที่ผมเอาเค้กมาให้เนี่ย เพราะผมอยากเห็นหน้าทงเฮต่างหาก " 

Love you

" ผมรักทงเฮนะ "

Need you

" ทงเฮรักผมบ้างมั๊ย ? "
" นะ...นายอย่าเข้ามาใกล้ชั้นนะ ! "
ทงเฮถอยหนี เมื่อรู้สึกว่าคยูฮยอนใกล้เค้ามากไปแล้ว

Want you

" รักผมบ้างมั๊ย ? "
" ปล่อยชั้นนะ ! "
คนตัวเล็กร้องโวยวาย เมื่อถูกคนตัวสูงกอด และดูท่าทางจะไม่ยอมปล่อยด้วย

" ผมไม่มีวันปล่อยทงเฮไปหรอก "

ไม่ได้รักคุณเท่าไร

" รักผมบ้างมั๊ย ? "

ไม่ได้ชอบคุณเท่าไร

" ซักนิดก็ไม่เลยเหรอ ? "

ไม่ได้รักคุณเท่าไร

" ชั้น... "

ไม่ได้ชอบคุณเท่าไร

" คือชั้น... "

แค่อยากจะเห็นหน้าคุณ

" ชั้นก็รักนายนะ ไอ้หมาบูด >///< "

------------- THE END -------------

ได้แรงบันดาลใจจากเพลง อยากเห็นหน้าคุณ ของพี่เสกโลโซค่ะ  ลองฟังดูนะคะ ออกแนวร็อคนิดนึง 55
อ่านเเล้วงงมั๊ยอะคะ ? ไรต์เตอร์อะงง 555 แต่งเอง งงเอง
ขอบคุณรีดเดอร์ทุกคนนะคะ รักรีดเดอร์ทุกคนค่ะ จุ๊บๆ ><'