Valentine's Day is coming...??’•
เหล่าชะนีเห่อผัวก็รอคอยกันมาเป็นปี เเละวันนั้นมันมาถึงเเล้วว..!!!
ในตอนเช้าเพรทเซล (ขอเเทนตัวเองว่า Pretzel นะ~) กับโคคา ชะนีร่วมฝูงของเพรทเซล
ได้มานัดเเนะกันว่าตอนเที่ยงจะจัดงานกันยังไงดี~ ในตอนนั้นก็คิดกันไว้ว่าจะเชิญเพื่อนพร้อมผัวศิริรวม 4 คู่
มีเกมดังนี้
- Pocky Game
- Say LOVE to him
- Secret thing
- Exchange
- Something for you
ประมาณนี้~??’? ตอนนั้นเพรทเซลเเละโคคาคิดว่าจะเป็นพีธีกรกันอย่างดิบดี เเต่เเล้ว...
ในตอนเที่ยง
<พัดลมของเพรทเซลชื่ออัลมอนด์>
เพรทเซล "อัลมอนด์~~ตอนเที่ยงไปห้องสามนะ อย่าลืมล่ะลูกรัก"
อัลมอนด์ "คับ"
เมื่อกินข้าวเสร็จสรรพดีเเล้วเพรทเซลเเละโคคาก็เดินขึ้นห้อง เเต่เพรทเซลจะขอเข้าห้องนํ้า
ไปเเต่งสวยสักเเปบบ โคคาจึงไปก่อน
พอจะเดินขึ้นห้องต่อก็ไม่ได้คิดอะไรมากเพราะคุยกันกับโคคาเเล้ว
ทันใดนั้น..!!
เพื่อนชะนี "เพรทเซลลลลลลล"
เพรทเซล "หืมม มีอะไรป่าว"
เพื่อนชะนี 2 "อีเพรทเซลลลล มานี่ๆๆๆ ปิดตาไว้"
เพรทเซล "ห๊ะะ มันเกิดอะไรขึ้นหรอค่ะลูก"
เพื่อนชะนี 2 "มาก่อนเถอะ"
หลังจากนั้นเราก็ได้โดนลากเข้าห้องเรียนเเล้วก็โดนลากออกมาที่ระเบียงทั้งที่โดนปิดตาอยู่
ตัวประกอบ 30 กว่าคน "อ้ายยย เพรทเซลอัลมอนด์ เพรทเซลอัลมอนด์"
เพื่อนชะนี 3 "อัลมอนด์~ทำตามเเผนนะเว้ยย"
เพื่อนชะนี 2 "เปิดตาโลดดดด"
ตรงหน้าของเพรทเซลคนนี้คือ อัลมอนด์ที่คุกเข่าอย่างเท่ พร้อมกับตุ๊กตา ดอกกุหลาบ ช็อกโกเเลต เเละ..
กระดาษ 3 เเผ่นในมือ
อัลมอนด์ไม่พูดอะไรได้เเต่ชูกระดาษที่มีคำว่า
LOVE...ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งที่ผ่านมา เเละ.. เป็น เเฟน กัน??’•
อัลมอนด์จะทำอะไรต่อดี กรี๊ดไงล่ะ..!!
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด //ฝูงชะนีใกล้หูเเตก
ตปก. 30 คน "กรี๊ดดด เพรทเซลอัลมอนด์ เพรทเซลอัลมอนด์"
ทั้นใดนั้น อัลมอนด์เดินเข้าโต๊ะตัวเองในห้อง เพื่อนก็ลากเราตามไปเพื่อเล่นกิจกรรมที่เตรียมไว้
เพื่อน "นี่ว่าไงๆเป็นเเฟนกันอะ เยส หรือ โน"
เพรทเซล "xดด"
เพื่อน "ห๊ะ =..=;;"
โคคา "เอ้าๆมาเล่นเกมกานนน"
พอเพรทเซลทำท่าจะหยิบกระดาษเพื่อนมากมายก็บอกว่า ปอกกี้ ปอกกี้ ปอกกี้
โคคา "เพรทเซลได้..Say LOVE to him นะค้าา~" "เอ้าพูดเลยย"
เพรทเซล "เอ่อ...เรารักนายนะ"
กองชะนี "น่อววววววว กรี๊ดดดดด"
เพื่อนอัลมอนด์ "เห้ยยย ถึงจับฉลากไม่ได้ก็ให้เล่นปอกกี้เถอะน้าา~อัลมอนด์ก็อยากเล่น เนอะๆๆ"
อัลมอนด์ ///-///
ทันใดนั้นจู่ๆเพรทเซลก็เห็นอัลมอนด์คาบปอกกี้รสสตรอวเบอรรี่อยู่ตรงหน้า..
เพื่อน "กัดเลย กัดเลย กัดเลยย"
เพรทเซลซึ่งไร้ทางสู้ถูกดันไปหาอัลมอนด์..ทำไงได้ล่ะ กัดซะเลยย
วินาทีที่ฉันกัดปอกกี้จากปากอัลมอนด์ สมองมันขาวโพลนไปหมด ไม่ได้ยินเสียงอะไรทั้งสิ้น
รู้เพียงว่ามันมีความสุขก็พอ
สิ้นเสียงปอกกี้หัก...กรี๊ดดดดด
เพรทเซลเเละโคคาที่เล่นไปก่อนหน้านี้พร้อมใจกันกรี๊ดลั่นห้องเเบบว่า หูจะเเตกค่ะ =="
...ก็มันมีความสุข ใจเต้นเเรง อธิบายไม่ได้จริงๆ :)
เพื่อนชะนี 2 "เอ้าๆของที่เตรียมไว้ให้อัลมอนด์ล่ะเพรทเซล น่อววววว"
เพรทเซลที่เพิ่งนึกออกรีบวิ่งไปที่โต๊ะที่หยิบการ์ด โปสเตอร์ ช็อคโกเเลตมากมาย มายื่นให้อัลมอนด์
เเละที่ขาดไม่ได้ การติดสติ๊กเกอร์รูปหัวใจที่จะเเปะกันที่ปกเสื้อ
เพรทเซล "อัลมอนด์..ขอติดหน่อยนะ"
อัลมอนด์ "ได้สิ -////-"
เมื่อเพรทเซลติด ผองเพื่อนก็กรี๊ดกันอีก =____="
ติ๊งต่องง~~~(หมดเวลาพัก)
โคคา "เพรทเซล กลับห้องเราเถอะ เราอายจะตายอยู่เเล้วว"
เพรทเซล "นั่นดิๆมันอยากกลับไปนั่งฟินที่มุมสงบๆเนอะ"
//วิ่งงงง
เพื่อน "น่อววววว วิ่งกลับห้องไปหน้าเเดงเชียวนะเนี่ยยย"
เพรทเซล "ช่วยไม่ได้นะ ///-///"
เเหม..หน้าใกล้กับคนที่เราชอบนิ้วนึงก็ไม่คิดอะไรมันก็กระไรอยู่นะ
วันวาเลนไทน์นี้มันมีความสุขที่สุดเลย..ได้รู้สึกถึงคำว่าเเฟน ได้เล่นเกมปอกกี้ ได้ติดสติ๊กเกอร์ให้คนที่เรารัก
รักนายที่สุดนะ ///^///
-Himesawa-
ปล.เรื่องราวทั้งหมดมาจากชีวิตจริง 100% ในวันพฤหัสที่ 11 กพ. 59
ขอให้ทุกคนสมหวังเเละมีความสุขกับคนที่เรารักทุกวันนะ
ถึงไม่ใช่วาเลนไทน์ เเต่ความรักนี้จะคงมั่นไปอีกนาน~
การรักใครสักคนมันมีความสุขอย่างงี้เเหละ //เรานี่นั่งหลกอดตุ๊กตาที่มันให้ตลอดเลยยย
บายยย~เจอกันใหม่นะ
ความคิดเห็น