>>SF TaoKacha เพื่อนสนิท <<

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

XD!!

สวีดัสสวัสดีทู๊กกคนนนไรเตอร์ผู้นี้มีชื่อว่า กิ๊ฟ(ท์)เป็นคนที่บ้าบอกคอแตกอย่างรุนแรงที่สำคัญบ้า เต๋าคชา อย่างมากมาย 555 ฟิคเรื่องนี้เกิดจากความบ้าคลั่งมากอยากอ่านฟิค  ฮ่าๆ ใครไม่ชอบกดปิดได้เลย ไม่ถือ! ใครเค้ามาก็ขอบคุณมากน่ะถึงแม้จะเต็มใจหรือไม่ก็ตาม ฮ่าๆใครจะเม้นไม่เม้นไรเตอร์คนนี้ไม่ว่าน่ะขอแค่ยอดวิวก็พอ 555 สุดท้ายนี้ก็ขอบพระคุณทู๊กกคนมากที่เข้ามา จ้วบบบบ รักรีดเดอร์มากมาย

Ps.ฟิคเรื่องนี้เป็นชายXชาย ไม่ชอบกดปิด!!

Ps2.ขอร้องถ้าไม่ชอบก็อย่ามาด่ามาว่าเลย ไม่ชอบจริง!

Ps3.เรื่องนี้เกิดจากความบ้าคลั่งของคนแต่งไม่เกี่ยวกับศลป. แต่อย่างใด!

Ps.4อาจจะมีคำที่ไม่สุภาพหรือไม่เหมาะสมน่ะจ้า ยิปปี้ ปู๊ดป๊าดด ปาทิงโก้ >o<

vvvvv

   vv

 Ps.323 รักทุ๊กคนมากมาย จ้วบบบ

เนื้อเรื่อง

 SF Taokacha

ฟิคเรื่องนี้เกิดจากจินตนาการของผู้แต่งล้วนๆ

ไม่เกี่ยวข้องกับบุคลใดทั้งสิ้นอาจจะมีคำไม่สุภาพก็ขออภัย

ฟิคเรื่องนี้เป็น SF เรื่องนึงอาจจะจบในตอนเดี่ยวหรืออาจะมีหลายตอนแต่พยายามให้มีไม่เกิน 5 ตอน

……เพื่อนสนิท…….

ผมก็แค่คน คนนึงที่รักเข้า

แต่บางที่ผมอาจจะเป็นได้แค่ “เพื่อนสนิท”

“ต๋าววววววว” เด็กหนุ่มน้อยร่างบอบบางเดินมาเรียกเพื่อนสนิทของตนที่กำลังนั่งลอกการบ้านเพื่อนอยู่ (?)

“มีอะไรหรอคชา ! เดี่ยวแปปนะเต๋าใกล้เสร็จแล้ว” เต๋า เด็กหนุ่มที่ถูกเรียกหันไปตอบเพื่อนสนิทที่กำลังรออยู่

“อื้ม…” เด็กหนุ่มร่างบางตอบอย่างเสียงแจ๋ว

5 นาทีผ่านไป

“คชาเสร็จแล้วไปกัน” เต๋าเอ๋ยกับคชาผู้เป็นเจ้าของร่างบอบบางแล้วยืนมือไปจับเพื่อนสนิทอย่างคุ้นเคย

Kacha Part

ผมเดินมารับเต๋าที่ห้องครับเพราะเราต้องไปกินพร้อมกันทุกเช้าเราทำอย่างนี้อยู่เป็นประจำมาโรงเรียนพร้อมกันกินข้าวพร้อมกันกลับบ้านพร้อมกัน เราสนิทกันตั้งแต่เด็กๆ บ้านเราใกล้กันพ่อแม่เราสนิทกันมากจนบางทีเพื่อนก็ล้อว่าเราเป็นแฟนกัน 555 แต่ผมคิดว่ามันตลกนะที่ผมกับเต๋าจะเป็นแฟนกัน….. แต่ผมก็ไม่รู้ทำไมพอบอกว่ามันก็ตลกนะที่เราสองคนจะเป็นแฟนกันแต่ในใจกลับเจ็บยังไงก็บอกไม่ถูก 555 แต่ก็ชั่งมันเหอะในเมื่อเป็นแบบนี้ก็ดีอยู่แล้วนิ จริงไหม(?)

“คชาวันนี้อยากทานอะไร ?” เต๋าเอ๋ยถามผมแต่ผมยังเลือไม่ถูกเลยว่าจะทานไรดี >?<

“เอา….ก๋วยเตี๋ยวเป็ดละกันเดียวคชาไปหาที่นั่งน่ะ” ผมบอกเต๋าแล้วพยายามหาที่นั่ง มันไม่มีเลยน่ะสิ ทำไงดี *ทำท่าเกาหัว* เห้ย! ผมเจอแล้วนั้นไงผมเจอเพื่อนแล้วผมไปนั่งกับเค้าดีกว่าเค้านั่งเค้าเดียว อิอิ และแล้วผมก็เดินไป ต๊อกแต๊ก <<<จะทำเสียงต๋อกแต๋กเพื่อ(?) 5555 )

“เบนจามิน!!!! “ ผมตะโกนจนคนที่กำลังดื่มน้ำอยู่สำลักออกมา 555 คชาสะใจ

“ห่ะ! อ้าวว>< คชาเองหรอมีอะไร ?” เบนมองผมแล้วถามขึ้น

“คือมีคนนั่งไหม ? คชาจะขอนั่งด้วยแล้วเดี่ยวเต๋ามาด้วย ^_____^” ผมพูดอย่างยิ้ม 555 ที่จริงผมกับเบนอยู่คนละห้องแต่ที่สนิทกันได้เพราะบอส บอสเป็นแฟนกับเบนแล้วผมสนิทกับบอสด้วยเลยได้รู้จักกับเบน เบนเป็นคนใจดีมากเวลาผมมีปัญหาหรือทะเลาะกับเต๋าผมก็ปรึกษาเค้าตลอด ถ้าถามว่าทำไมผมไม่ปรึกษาบอสผมก็ตอบได้เลยว่า บอสเป็นคนที่ขี้หงุดหงิด ขี้หึง มาก! อารมณ์คล้ายเต๋าเลยแต่บอสจะออกแนวผู้หญิง 5555

“อ่อๆได้สิ เบนกำลังรอบอสน่ะ”เบนบอกผมแล้วกำลังมองไปหาคนที่กำลังจะเดินเข้ามาไม่ใช่ใครที่ไหนบอสเอง 555 พูดถึงก็มาพอดี

“อื้ม….ว่าไงน้องบอสซี่ศครับ”ผมพูดกับเบนแล้วหันทักทายบอส

“อร๊ายยยยคชา! ถ้าไม่รู้จักนึกว่ามาจีบเบนแล้วน่ะเนี้ย555 ทำไมมาอยู่นี่ละแล้วเต๋าละ หืม” บอสเอ๋ยถามผมแบบจิกๆนิดนึงถึงผมจะเป็นเพื่อนบอสแต่ไม่ใช่มันจะชอบที่ผมเข้าใกล้แฟนมัน 555

“อ่อเต๋าไปซื้อข้างน่ะ ….นั้นไงมาพอดี!” ผมบอกแล้วชี้ไปหาเต๋า

“อ่อๆ เบนไปซื้อข้าวให้บอสหน่อย ^__^” บอสคุยกับผมแล้วหันไปอ้อนแฟน (?)

“อื้มๆ” เบนบอกแล้วลุกไปซื้อข้าวทันที

“อ้าวบอสหวัดดีๆไมคยกันตั้งนาน”เต๋าวางข้าวแล้วไปพูดกับบอส

“อื้มใช่ไม่คุยกันตั้งนานเป็นไงบ้างงล่ะช่วงนี้ กับ….น่ะ”บอสพูดก่อนจะหยุดแล้วพูดต่อผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไม (?)  ผมเลยนั่งทานก๋วยเตี๋ยวต่อไป 555

“ก็เรื่อยๆน่ะยังไม่มีอะไรคืบหน้าเลย” เต๋าบอกในขณะที่ผม ยัง งง งง และ งง อีกต่อไป 5555

“อ่อๆรีบๆเข้าล่ะก็จะโดนใครตัดหน้าไป 555 แล้วเค้ารู้รึป่าว (?)” บอสถามเต๋าส่วนผมก็เหมือนเดิมอีกเหละครับ

“น่าจะไม่น่ะเต๋าก็ไม่แน่ใจแต่คงยังเต๋าก็ไม่รู้ว่าเค้าคิดยังไงกับเต๋าเหมือนกัน เหมือนเค้าไม่ชัดเจน” เต๋าบอกในขณะที่ผมรู้สึกเจ็บแปลก มันเหมือนเต๋ากำลังจะบอกรักใครสักคนนั้นเหละแต่ก้ชังเหอะมันไม่ใช่เรื่องของผมนี่น่า 555

“อ่อๆบอสลองคุยกับเค้าให้ไหม ? บอสว่าบอสน่าจะรู้น่ะเดี่ยวพรุ่งนี้บอสคุยให้ ^___^” บอสบอกกับผมแล้วหันไปทานข้าวที่เบนซื้อมาให้ส่วนเบนก็ขอตัวก่อน คือแบบเบนบอกว่า….ข้าศึกมันกำลังยกทับมาตีกองหน้ามันเลยต้องออกไปสู้รบ –o- 555

“อื้มขอบคุณนะบอสเดี่ยวเต๋าไปก่อนพรุ่งนี้เจอกัน”เต๋าบอกก่อนจะลุกขึ้นไปเก็บจานให้ผมและขึ้นห้องเรียนจนเรียนเสร็จแล้วผมอยากถามเต๋ามากๆเลยว่าเค้าคนนั้นคือใครแต่ผมไม่กล้าพอ

ระหว่างทางกลับบ้าน

ผมไม่ไว้แล้วจริงๆผมขอถามเต๋าละกันนะมันอึดอัดบอกไม่ถูก  ToT

“เต๋า….” ผมพยายามกลบเกลือนความกลัวแล้วถามเต๋าออกไป

“หืมคชามีอะไรหรอ ?” เต๋าหันมาถามผมแต่ผมไม่รู้จะถามยังไงดี เอาว่ะคชา! ลองสักตั้ง >o<

“คือ….เอิ่ม….คือ….”โอ้ยยย! ผมไม่กล้าถามเอาว่ะลองอีกครั้ง!

“เค้……” ยังไม่ทันที่ผมจะถามจู่ๆเต๋าก็บอกขึ้นมาก่อน

“คชาอยากรู้ใช่ไหม ว่าเค้าคนนั้นคือใคร หืม?” เต๋าหันหน้ามาหาผม ผมก็พยักหน้าแล้วหลบตาของเค้า

“งั้นเต๋าจะบอกน่ะตั้งใจฟังแล้วถ้าเต๋าบอกอย่าโกรธน่ะคชา” ผมพยักหน้าแต่ว่าทำไมหัวใจผมมันเจ็บแปลกๆเหมือนอยากได้ยินชื่อที่ไม่ใช่ชื่อผมหลุดมาจากปากเต๋า

“เค้าคนนั้นคือ…คชา” ห่ะ!! เมื่อกี้เต๋าว่าไงน่ะเค้าคนนั้นคือคชา  คชา คชา ชื่อคุ้น! คชา ผมเอง –o- หัวใจผมมันเต้นเร็วขึ้น

“เมื้อกี้ที่พูด…หม…หมายความว่าไง” ผมหน้าแดงจนบอกไม่ถูก

“คนที่เต๋าห่วง คนที่เต๋าแคร์ คนที่เต๋ารักและอยากใช่ชีวิตอยู่ข้างๆคนๆนั้นคือคนที่ชื่อว่าคชาครับ….แล้วคชาล่ะคิดยังไงกับเต๋า หืม?” เห้ย! เต๋าพูดอะไรผมหน้าแดงจนอยากจะวิ่งหนีกลับบ้านเลย >///<

“เอิ่ม….ค…”ผมพูดไม่ถูกผมอยากจะบอกว่าผมก็คิดเหมือนเต๋าเหมือนกัน 555 แต่ถ้าพูดไปผมก็เขิลงั้นผมแกล้งเต๋าดีกว่า

“ว่าไงค่ะตัวเล็กของเต๋า” เต๋าพูดใครเป็นของเต๋าห่ะ !~

“อะไรเต๋า!?! ใครเป็นตัวเล็กของเต๋าคชามีเจ้าของแล้วน่ะของโทษด้วยน่ะเต๋า ^___^”ผมพูดแล้วยิ้มกว้างให้เต๋าส่วนเต๋าทำหน้าเหวอทันที 5555

“ไม่จริงหรอกคชาเพราะคชาอยู่กับเต๋าตลอด….แล้วเจ้าของคชาคือใครละหืม?” 5555 เต๋าเอ๋อแต่ก็จริงๆอย่างที่เต๋าว่าผมอยู่กับเค้าตลอดเวลา

“ก็…..เจ้าของคชาคือคนที่ชื่อ เศรษฐพงศ์ เพียงพอไงเล่าเด็กชายเต๋าเอ๋ออออ” 5555 อุ้ย! ถ้าใครได้อยู่ใกล้ผมตอนนี้คงรู้แล้ววว่าผมหน้าแดงขนาดไหน

“อ่อแกล้งเต๋าใช่ไหมคชา! งานนี้มีเคลียรอบดึกแน่! 5555” เต๋าบอกผมก่อนที่จะเดินจับมือผมไปยังบ้านของผมโชคดีฮะวันนี้ไม่มีคนอยู่ 5555

_______ END______

 TBC
จบแล้ววววฮูเร่ๆ!! ไรเตอร์รู้ว่ามันอึนๆใช่ไหม(?) 5555 เขิลๆเรื่องแรกและอาจจะเป็นเรื่องสุดท้ายไม่มีอะไรจะบอกแค่จะบอกว่าขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านแล้วเม้น 5555 เขิลไปแล้ววว
Ps.ไรเตอร์ชื่อกิ๊ฟน่ะ แต่ไม่ต้องเอาทวิตเฟสหรอกไรเตอร์อาย 555
Ps323.รักรีดเดอร์ทุกคน!