นายจอมกระล่อนกับยัยสาวสุดแสบ

บทนำ

   โรงเรียนนานาชาติ 
    (วันเปิดเรียน)
ทำไมวันนี้มันน่าเบื่อจังเลย คนก็เยอะอย่างนี้จะดูรายชื่อยังไงละเนี่ย 
"อ้าว...นิว มานานรึยังยะ" เสียงยัยเพื่อนสุดที่รักของฉันดังขึ้น
"ก็..มาได้ซักพักแล้วล่ะ" ฉันตอบเสียงเนือยๆ
"หรอ แล้วดูรายชื่อรึยังล่ะแก"
"จะดูได้ยังไงล่ะนัท คนเยอะซะขนาดนี้คงเข้าไปดูได้หรอก" ฉันก็ตอบเพื่อนด้วยเสียงเนือยๆเช่นเดิม
"วันนี้แกไปโกรธใครมายะ ท่าทางไม่สบอารมณ์"
แหม่...ถามเข้าประเด็นมากเลยเพื่อนรัก (ฉันคิดในใจ)
"ก็ไม่มีไรหรอกหงุดหงิดเรื่องดูรายชื่อนั่นแหละ ไม่ต้องคิดมากหรอก" ฉันบอกยัยนัทแบบปัดๆไปแล้วก็เปลี่ยนเรื่องคุย "นี่คนก็เริ่มน้อยแล้วไปดูรายชื่อกันเถอะ"

"อ้อ! ลืมแนะนำตัวค่ะ ฉัน นินิว เป็นเพื่อนกับยัยนัทชา เราสองคนเนี่ยเป็นเพื่อนกันตั้งแต่อนุบาล ไปไหนก็ไปด้วยกันตลอดไม่เคยแตกแยก ไม่เคยผิดใจกันแม้แต่ครั้งเดียว ส่วนมากอ่ะนะมีแต่ฉันเนี่ยแหละ"
    พอเถอะ เข้าสู่ปัจจุบันเถอะ

"นี่ ยัยนิว เราได้อยู่อยู่ห้องเดียวกันด้วยนี่ไง ดูรายชื่อดิ" ยัยนัทชาพูดขึ้นด้วยความดีใจ
"หรอ ก็ดีแล้วไงได้เรียนอยู่ห้องเดียวกัน"
"แกอ่ะ...พูดเหมือนไม่ค่อยจะดีใจเท่าำไหร่เลยนะ"
    ยัยเพื่อนรักพูดเหมือนน้อยใจยังไงยังงั้น
 "ก็ดีใจไง ทำไมหรอ ฉันเป็นอะไรทำไมแกถึงคิดว่าฉันเหมือนคนไม่ดีใจ" ฉันถาม
 "ฟังจากน้ำเสียงแกก็รู้แล้ว" อะไรของยัยนี่เนี้ย...
 "ที่ฉันไม่ค่อยดีใจก็เพราะ...เราเคยอยู่ห้องด้วยกันจนชินแล้วนี่ และ ม.ต้น หรือ ม.ปลาย เราก็ได้อยู่ด้วยกันตลอด แกจะงอนอะไรอีก" ฉันอธิบายเหตุผล
 "ก็ฉันคิดว่าแกไม่อยากเรียนห้องกับฉันนี่นา" งอนอีกแล้ว
 "โอ๊ย...แกเพื่อนกันก็ต้องเรียนยด้วยกันสิจริงป่ะ ไปขึ้นเรียนกันได้แล้ว ได้เวลาเรียนแล้วนินา เดี๋ยวเข้าเรียนไม่ทัน"  แล้วก็ออกแรงลากยัยนัทชาไปตึกเรียนซะเลย
   แต่ต้องชะงัก...เพราะเจอใครคนนึงที่ฉันไม่อยากจะเจอหน้า พอจะหลบหน้าก็ไม่พ้นซะแล้ว เพราะเขามองมาทางฉันพอดี
  "นี่...ยัยนิวหยุดทำไม รีบไปเถอะ"  ยัยนัทชาพูดขัดขึ้นมาพอดีจนฉันได้สติ
  "ไม่มีอะไรหรอกรีบไปกันเถอะ"  พูดปฏิเสธ แต่ดูท่าว่ายัยนี่จะไม่เชื่ิอ แต่แล้วยัยนี่ก็เจอเข้าจนได้
    "นั่นไปป์นี่ ที่แกหยุดเดิน เพราะเจอไปป์ใช่ไหมยังตัดใจจากมันไม่ได้อีกหรอ"  สุดท้ายต้องวกเข้าเรื่องอดีตอีกจนได้ และฉันก็ปฏิเสธอีกตามเคย
    ''ทำไมแกถึงคิดว่าฉันยังไม่ตัดใจจากไปป์ล่ะ ฉันลืมไปป์ไปตั้งนานแล้ว ฉันแค่แปลกใจว่าทำไมเขาถึงยังกลับมาเรียนที่นี่ต่างหากล่ะ" เข้มแข็งเข้าไว้หัวใจฉัน


                                                                    To be continued
                                                                         ...Ep.1...