คุณหนูช่างเจรจา
ดอกไม้งามทั้งเจ็ดล้วนเป็นที่รู้จักของคนทั่วหล้า ชื่อเสียงของพวกนางใครละจะกล้าอาจเอื่อม เเต่ไม้งามใยรือจะไร้คู่ครอง อยู่ที่ใครละจะกล้าเชยชม...
ผู้เข้าชมรวม
13,775
ผู้เข้าชมเดือนนี้
15
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
9 /6/56 18.00
ดอกไม้งามแห่งเมืองก็มีมากมายไม่รู้ตั้งกี่ชนิด
ถ้านับดูจริงๆก็คงต้องยืมนิ้วคนมาอีกสิบกว่าคน
แต่ถ้าให้ลองนับดอกไม้ชื่อดังที่มีรูปโฉมเป็นมนุษย์นั้นคงง่ายกว่า
แค่ยกฝ่ามือมากางไว้ข้างหนึ่ง และอีกข้างก็ชูแค่สองนิ้วเท่านั้นเอง
คุณหนูจางโม่เหยียน
องค์ชายรัชทายาทหวังหยางหมิง
“ไม่ได้เด็ดขาด!”
เสียงอันดังก้องจากปากแม่ของแผ่นดินทำเอาเหล่าข้ารับใช้ต้องถอยออกจากตำแหน่งเดิมถึงสองก้าว “หยางหมิงเจ้าคิดอะไรอยู่”
“โถๆ ท่านแม่ชีวิตข้าใยเลยจะมีเวลาทำสิ่งใดได้ตามใจ”
องค์รัชทายาทกอดพระมารดาอย่างออดอ้อน “อนาคตบ้านเมืองข้าก็ต้องดูแล ยิ่งอีกไม่กี่เพลาข้าก็ต้องรับชายาเข้ามาในอ้อมแขนไหนเลยจะหาเวลาว่างมาจากไหน”
“พูดถึงเรื่องชายาน้องเหวินฟางไม่น่าทำแบบนี้กับข้าเลย” พระมารดาเริ่มมีน้ำโห
“ท่านอาเหวินฟางรักอิสระ ไม่ชอบยุ่งเกี่ยวกับราชสำนักนางทำเช่นนี้ก็เพื่อปลดตัวเองจากการถูกวางตัว”
“แต่การเลือกสรรชายาที่เหมาะกับกษัตริย์ของแผ่นดินไม่ใช่เรื่องง่ายๆ”
“คนเรายังต้องทำทุกอย่างเพื่ออิสรภาพของตน ท่านแม่ไม่สงสารลูกเหรอ” เขาคว้าฝ่ามือเรียวงามของพระมารดามากุมไว้ที่หน้าอก “ข้าเองก็อยากอิสระเช่นนกซักครั้ง”
“หยางหมิงข้างนอกอันตราย”
“ข้ามีเหวินเป่าอยู่จะกลัวอันใด”
“แต่ว่า” พระมารดาหาข้ออ้างมาค้านอีก
“นะท่านแม่ ข้าขอเวลาแค่ถึงวันที่กำหนดชัดถึงว่าที่ชายาคนใหม่ ถึงตอนนั้นข้าจะกลับเข้ามาโดยไม่มีข้อกังขาใดๆ”
พระมารดานิ่งคิดชั่วครู่ นางรู้ดีว่าความต้องการของลูกชายไม่มีทางล้มเลิกง่ายๆ ไหนก็เป็นโอกาสครั้งเดียวให้เขาได้ทำดั่งใจหวังก็คงไม่เสียหาย
“ก็ได้” คำตอบของนางแทบทำให้องค์ชายอุ้มพระมารดาขึ้นมาทันทีถ้าไม่ติดที่ประโยคต่อจากนี้ “แต่เจ้าต้องรับปากว่าถึงเวลา เจ้าต้องรับว่าที่ชายาที่ถูกเลือกมาโดยไม่มีข้อโต้แย้ง”
ผลงานอื่นๆ ของ A DelL ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ A DelL
ความคิดเห็น