เหนื่อยนักรักนายซุปเปอร์สตาร์น่าหวาน Ft.tvxq&csjh

 "วันเวลาผ่านไปเร็วเหมือนกลับรถไฟที่วิ่งไปมา แต่ชีวิตของคนเรามันไม่ได้เป็นเหมือนขบวนรถไฟที่วิ่งไปมา

มันกลับสวนทางกันด้วยซ้ำ ทำให้ชั้นได้คิดถึงอะไรบางอย่าง นั้นก้คือเรื่องราวที่เกิดขึ้นกลับตัวชั้น"

ชั้นเป็นปาปารัสซี่ที่คอยตามประกบพวกดารานักร้องดังและเป้าหมายของชั้นตอนนี้มุ่งไปที่นักร้องกลุ่มนึง

นั้นคือJYJ จริงๆแล้วชั้นก็ไม่ได้อยากทำงานแบบนี้หรอกนะเพราะชั้นรู้ว่าพวกเค้าต้องการความเป็นส่วนตัวอยู่ไม่น้อย

แต่ให้ทำไงได้ชั้นเองก็มีแม่และน้องสาวที่ต้องเลี้ยงดูน้องสาวชั้นเป็นเด็กกำพร้าแม่ชั้นเลยเก็บมาเลี้ยงดูเหมือนลูกจริงและชั้นก้รักเหมือนน้องจริงๆ

คนเราใช่ว่าเกิดมาจะมีครบทุกอย่าง ชั้นเองไม่เคยเจอหน้าพ่อเลยแม่

บอกชั้นว่าพ่อได้แยกทางกับแม่ตั้งแต่ชั้นยังอยู่ในท้องชั้นได้แต่จินตนาการถึงหน้าตาพ่อของชั้น สักวันชั้นต้องตามหาพ่อให้เจอ

ชั้นมีชื่อว่า คิมยอนอา อายุตอนนี้ก็ 22แล้ว ชั้นเป็นนักข่าวเหมือนคนอื่นๆที่ต้องการขายข่าวเพื่อจะได้เงินเยอะๆชั้นเองก้เป็นหนึ่งในนั้น

เอาเถอะชั้นเล่าเรื่องอันน่าลันทดมามากแล้วชั้นต้องทำงานแล้วล่ะ

ณ คอนโดของJYJ

ตึก! ตึก! เสียงฝีเท้าของชายหนุ่มที่ได้ขึ้นชื่อว่ามีน่าตาและเสียงอันมีเสน่ห์ที่สุดของวงเดินออกมาจากลิฟต์

ชั้นได้แต่ภาวนาให้งานของชั้นออกมาดี แปลกใช่มั๊ยว่าทำไมชั้นถึงเข้าคอนโดได้ก็เพราะว่าเพื่อนชั้นพักอยู่ที่นี้

ไม่แปลกที่ยามหน้าคอนโดให้ชั้นเข้ามาได้อย่างหวุดหวิด เสียงฝีเท้าใกล้เข้ามาหาชั้นทุกทีถึงเวลาแล้วสินะ

"แจจุงขาาา~~ ถึงห้องของคุณแล้วหรอคะชั้นรู้สึกว่าโลกมันหมุนเร็วจัง"

"อืม ถึงแล้วเราเข้าห้องกันเถอะเดี๋ยวชั้นจะทำให้โลกของเธอหยุดหมุนเอง"

เต็มตาชั้นเลย นายคิมแจจุงควงผู้หญิงที่ไหนไม่รู้เข้าห้องหุ่นนี้แบบเอ็กซ์สุดยอด หึหึนายได้ดังหน้าหนึ่งแน่

นายคิมแจจุง  ชั้นกำลังยืนอยู่ด้านหลังกระถางต้นไม้ที่มันสูงพอจะบังตัวชั้นได้ชั้นกำลังกดดุรูปที่ถ่ายมาเมื่อกี้

ชั้นรวยแน่นอนแม่จ๋าชั้นจะรวยแล้วยอนฮีพี่จะมีเงินให้เธอเรียนสิ่งที่อยากเรียนแล้วนะ ชั้นเดินไปหยุดที่หน้าห้อง

ของเพื่อนสนิทที่ชั้นรักมากที่สุดนั้นคือ ดาน่า 

ก๊อกๆ "อ้าว ยอนอาเธอมาได้ไง ทำไมจะมาไม่โทรมาบอกกันก่อน"

"ชั้นก็ไม่ได้ตั้งใจมาหาเธอหรอกนะ ชั้นมาทำงานหนะ"

"อย่าบอกนะว่าเธอมาเป็นปาปารัสซี่ ยอนอาเธอนี่มันจริงๆเลย"

"ดาน่าชั้นก็ไม่อยากทำแบบนี้หรอกนะ ชั้นต้องการเงินนี่นาจะให้ทำไงได้หละ"

"แล้วทีนี่ใครจะเป็นผู้โชคร้ายคนนั้น นี่เธออยากบอกนะว่าคิมแจจุง"

"เธอนี่เดาเก่งไม่เคยพลาดเลย"

"เฮ้ยย...ยอนอานี่เธอกะเล่นเอารวยเลยใช่มัย?"

"คงทำนองนั้นแหละ"

"ยัยบ้าเอ้ย นี่เธอลืมไปแล้วหรอว่าแจจุงเข้าเป็นซุบตาร์ที่ดังโครตๆแล้วเธอไปเล่นงานเข้าแบบนี้งานเข้าแน่"

"ก็ดีสิ ชั้นมีเงินเค้ามีงานเจ๊ากันไง"

"ดาน่าชั้นหิวอะมีไรกินมั๊ย?"

"มาถึงก็ถามหาของกิน ยัยเพื่อนบ้าไม่มีหรอกงั้นเราไปหาของกินกันเถอะ"

"งั้นดีเลย ชั้นกะจะมาอยู่กะเธอสักเดือนได้มั๊ย?"

"ได้สิไม่มีปัญหา ชั้นเองก็เหงาๆอยู่เหมือนกันกะจะโทรชวนเธอมาเล่นด้วยพอดีเลย"

ชั้นกะดาน่าเราสองคนเดินออกจากห้องเพื่อที่จะไปเดินเล่นหาของกินใกล้ๆคอนโดแต่ชั้นก็ดันไปเจอนายคิมแจจุง

ที่กำลังเดินออกมากะหญิงสาวคนที่ชั้นเห็นตอนแรก สงสัยคงเดินไปส่งยัยนี่แน่ๆเลย ยัยนี่ถ้าแฟนคลับรู้เธอเน่าแน่

ชั้นไม่เซ็นเซอร์น่ายัยนี่หรอกนะ เธอจะได้หมดสวย ความคิดชั้นโครตชั่วเลย ชั้นกำลังเดินคิดเรื่องนี้ไปเรื่อยจนไปเดินชน

คนเข้าและนั้นก็เป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมด

ตุบ! 

ทำไมชั้นไม่รุ้สึกเจ็บสักนิดเลย ชั้นค่อยๆลืมตาขึ้นมา

O_O

"กรี๊ดดดดดดดดดด! นี่นายเอามือออกไปจากหน้าอกชั้นเดี๋ยวนี้"

ชั้นเดินชนกับนายคิมแจจุงทำให้ชั้นสะดุดขาของเค้าลงไปนอนทับร่างของเค้า

"เฮ้ยย!! คุณผมขอโทษก็ใครให้คุณมานอนทับตัวผมแบบนี้คนเรามันก็ต้องตกใจเป็นธรรมดา"

"แล้วทำไมมือนายต้องมาอยุ่ตรงหน้าอกชั้นด้วย"

"อ้าว นี่เธอ!หน้าอกของเธอน่าจับมากว่างั้น เธอสะกดเป็นมั๊ยไอ่คำว่าตกใจหนะฮะ!"

"โอ็ยย!นี่นาย!ทำไมต้องตะคอกใส่ชั้นด้วยฮะ พุดจากันดีๆก็ได้หนิ"

"ใครกันแน่ที่เริ่มก่อน เธอไม่ใช่หรอฮะที่เดินไม่ดูมีตาก็หัดดูซะบ้าง"

"นี่นาย! นั้นปากหรอฮะที่ใช่พูดอยู่ แถวบ้านชั้นเค้าเรียกว่าปากสุนัขชัดๆ"

"หยุดได้แล้วยอนอา! เอ่อคือว่าชั้นต้องขอโทษแทนเพื่อนด้วยนะคะเอาเป็นว่าให้มันจบลงตรงนี้เถอะนะคะ"

"ดาน่าชั้นไม่ผิดทำไมเธอต้องไปขอโทษนายนี่ด้วย"

"ยอนอาอยู่เฉยๆไม่งั้นชั้นฆ่าเธอแน่"

ชั้นรีบหุบปากทันทีไอ้เพื่อนบ้าโหดได้แม่กระทั้งเพื่อนของตัวเอง นายคิมแจจุงแม่จะเล่นงานนายให้ถึงที่สุดเลยคอยดู

นายได้ดังสมใจแน่ 

"นี่นาย! ชั้นบอกไว้ก่อนนะว่านายทำไรไว้กับชั้นนายเจอเรื่องที่ไม่คาดฝันแน่พรุ่งนี้นอนรอได้เลย"

"เธอจะทำไรชั้นฮะ ยัยตัวแสบ"

"บอกนายก็ไม่สนุกหนะสิ แบร่"

ชั้นรีบจับมือดาน่าแล้ววิ่งออกไปข้างนอกให้เร็วที่สุด ชั้นกำลังวิ่งไปอยู่ดีๆหน้าชั้นก็ไปชนกับแผงอกของผู้ชายคนนึง

อย่างแรงทำให้ชั้นต้องหลับตา แล้วค่อยเงยหน้าขึ้นไปมองดูหน้าตาคนที่ชั้นวิ่งไปชน ชั้นจะซวยอะไรนักหนาวิ่งชนคน

ต้องสองครั้งติดกันชั้นจะบ้าตาย

O_O

"คุณเป็นไรรึป่าวครับ?"

"เอ่อ ชั้นไม่เป็นไรหรอกคะ ชั้นต้องขอโทษด้วยนะคะที่เดินมาไม่ทันดู"

"ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมเองก็เดินไม่ดูเหมือนกัน"

"ถ้าชั้นจำไม่ผิดคุณคือ ชะ...ชองยุนโฮ"

"ขอบคุณครับที่ยังจำผมได้ คุณอยู่ที่คอนโดนี้หรอครับ?"

"อ่อคะ ชั้นพักอยู่กับเพื่อน"

"แล้วคุณหล่ะคะ พักที่นี่หรอไม่เคยเห็นเลย"

"อ่อคือว่าผมมาหาน้องสาวหนะครับ เธอมาพักที่นี้ผมว่างก็เลยแวะมาหาเธอ"

"ชั้นขอตัวก่อนนะคะเรื่องเมื่อกี้ขอโทษจริงๆนะคะ"

"ไม่เป็นไรครับ ผมเองก็ต้องขอโทษคุณด้วย"