Love Story - Love Story นิยาย Love Story : Dek-D.com - Writer

    Love Story

    เป็นนิยายที่นางเอกไปหึงพระเอกเพราะเขาคิดว่าพระเอกมีคนอื่นเเล้ว ทั้งๆที่พากเขาเคยสัญญากันเมื่อนานาเเล้ว นางเอกคิดว่าเขาคงลืมไปเเล้วเเต่!! มันไม่เปป็นจริง

    ผู้เข้าชมรวม

    58

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    4

    ผู้เข้าชมรวม


    58

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักอื่น ๆ
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  28 ส.ค. 55 / 21:17 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ฉันจะพยายามทำให้นายเปลี่ยนตัวเอง...
                       
                               เขาเป็นถึงประธาน

                                       เเต่...
                                         เธอเป็นเเค่นักเรียนธรรมดา
        
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      ผึ้งเข้าเรียนม.1ที่โรงเรียนที่โรงเรียน Mew wall ก็ก่อเรื่องซะแล้วเพราะความซุ่มซ่ามดันไปถือแก้วน้ำหกใส่กระโปรงตัวเองและซุ่มซ่ามล้มใส่ครู
      จากนั้นเธอก็ถูกพาไปห้องพักครูเเต่ก็มีชายรูปหล่อคนหนึ่งซึ่งเป็นประธานนักเรียนเดินมาบอกว่าที่ล้มใส่ครูเพราะเธอไปสดุดเท้าของผม(ประธานโกหกอะ อิอิ)
      เธอดีใจมากที่ประธานคนนั้นมาช่วยเธอไว้"เหรองั้นครูจะไม่ทำโทษเธอก็แล้วกัน"เสียงของครูพูดแและหลังจากนั้นประธานก็ได้เดินมาใกล้เธอแล้วประธานก็ได้พูดว่า
      "ระวังตัวหน่อยสิครับ -0-" เเล้วเขาก็เอาหน้าเข้ามาใกล้ๆเเล้วเขาก็บอกว่า"ฉันจำเธอได้เเล้วเธอเป็นเพื่อนฉันตอนอนุบาลใช่ไหม?"
      หะ หา เฮ้ย!!! นายทำไมมาอยู่นี่ได้และทำไม..... เสียงของเด็กสาวเงียบไป.. " ทำไมอะไรล่ะพูดมาสิ" เสียงของชายหนุ่มพูด "ก็ทำไมนายจำฉันได้ล่ะก็เมื่อก่อนฉันยังแกล้งนายอยู่เลย"เสียงเด็กสาวถาม"เธอชื่อน้ำผึ้ง อย่าบอกนะว่าเธอจำฉันไม่ได้" "จำได้สิ!!!!!!!นายชื่อเออ.....
      เสียงของเด็กสาวเงียบไป"จำไม่ได้ก็บอกมาเหอะ ยัยบ๊องส์"
      "ฉันชื่อ คาซิล คราวนี้จำได้ยัง" เสียงของชายหนุ่มพูด
      "เออ...อ๋อจำได้เเล้ว" เเกล้งจำได้ไปก่อนละกันT^T
      กิ๊ง ก่อง กิ๊ง ก่อง 
      " งั้นฉันไปเรียนก่อนนะไว้เจอกัน" เสียงชายหนุ่มพูดบอกหญิงสาว"
      เฮ้ยๆๆๆๆฉันก็ต้องไปเรียนนี่ เเล้วคาซิลจะบายฉันทำม๊ายยยยยย อยู่ห้องเดียวกันเเท้ๆ-0- พอเลิกเรียนฉันก็ไปนั่งคิดนั่งนึกว่าเขาเป็นเพื่อนฉันตอนอนุบาลจริงๆเหรอ อืม.....ฉันเหลือบไปเห็นรูปโดยบังเอิญ...เฮ้ยนั้นฉันนี้ดึงเเขนใครอยู่นะ
      เฮ้ย! นะ นี่มันนายคาซิลนี่นาอ่ะนึกออกแล้วเมื่อก่อนเราไม่ได้เรียกว่าคาซิลนี่น่ะแต่เราเรียกเขาว่า แนบนิ่ง เพราะเขานิ่งมากเหมือนคนไม่มีวิญญาณ ทำไมเปลี่ยนไปเยอะเลยละเนี้ย อีกด้านหนึ่ง คาซิลกำลังคิด เราเปลี่ยนตัวเองทุกอย่างเพื่อนให้เธอมารักฉัน ยอมเป็นคนไม่นิ่งเงียบ ยอมเป็นคนสนุก เเต่ทำไมเธอถึง......ไหนเธอบอกเเล้วไงว่าถ้าเราเปลี่ยนตัวเองได้จะมาบอกรักเราลืมไปเเล้วหรือ...?
      เช้าวันต่อมา คาซิลก็รีบวิ่งไปทักน้ำผึ้งว่า"สวัสดีน้ำผึ้ง เราเดินไปห้องเรียนพร้อมกันไหม?"คาซิลถามน้ำผึ้ง"อ๊ะ!!นายนี่เองนายแนบนิ่งเอ้ย!! คาซิล "เสียงของน้ำผึ้งตอบ"เธอจำชั้นได้แล้วสินะน้ำผึ้ง"
      ใช่ฉันจำได้เเม่นยำเลยเเหละ นายไร้วิญญาณเอ๊ย นายคาซิล "เเล้วเธอยังจำสัญญาของเธอได้อยู่ไหม ที่เธอบอกว่า..." คาซิลหยุดพูด "สัญญาอะไรหรือ" ความจริงพอฉันจำเขาได้ฉันก็จำสัญญาได้ด้วยอะ ที่ว่า หากเขาเปลี่ยนตนเองฉันจะรักเขา-///-
      *เเม่นยำ -////-
      (คิดในใจ)เธอยังจำได้สินะ >////< ในตอนนั้นหน้าของคาซิลแดงมากเพราะความเขิน น้ำผึ้งเห็นคาซิลหน้าแดงจึงเอามือไปแตะที่หน้าผากของคาซิลแล้วพูดว่า
      ?"นายเป็นไข่หรือหน้าเเดงเชียว^^" รึฉันทำอะไรผิดหน้าแดงกว่าเก่าอีกT_T
      ?555+ฉันล้อเล่นน่า อย่าคิดมานะเสียงของเด็กสาวพูดและทันใดนั้นอยู่ดีๆก็มีหญิงสาวคนหนึ่งวิ้งเค้ามาหาคาซิลแล้วผลักน้ำผึ้งกระเด็นออกเลยทีเดียวหญิงสาวที่วิ่งมานั้นเป็นเพื่อนร่วมห้องนั่นเองเธอชื่อแพมพาย แพมพายได้พูดกับน้ำผึ้งว่า
      "นี่ยัยหล่อนอย่ามาเเตะต้องตัวเเฟนฉันนะ" เดี๋ยวก็โดนปัดกระเด็นเหรอกยัย หน้าองุ่นเน่าเอ๊ย -..-
      "นี่!! ยัยแรงช้างเธอมาผลักฉันทำเพื่อไรยะ! -*-" น้ำผึ้งเดินมาหาแพมพายอย่างเอาเรื่อง
      "ทำไมนี่เเฟนฉันเธอจะทำอะไรได้ ใช่ไม๊คะคาซิลที่รัก>,<"ต๊ายละเรียกที่รักด้วยสัญญาที่ฉันเคยให้ไว้มันไม่สำคัญเลยใช่ใหม!!!!
      "..." น้ำผึ้งไม่มีอะไรจะเถียง
      ฮึ!! อ้อเหรอนี่แฟนนายหรอคาซิลขอให้โชคดีนะ!!! และฉันก็ได้เดินออกห่างนายคาซิลให้เร็วที่สุดปล่อยให้นายคาซิลทำหน้าเหวออยู่ด้านหลัง
      "ด..เดี๋ยวน้ำผึ้ง" ฮึ ฉันไม่หยุดเหรอกน่านายคิดว่าที่ฉันไปรื้อฟื้นความทรงจำอันเลวร้ายนี่เพราะใครกันละ -*-
      คาซิลที่รักขา~ ยายแพมพายเกาะแขนคาซิลอย่างแน่น "เธอไม่ต้องมายุ่งกับฉัน!!"คาซิลตวาดยัยแพมพาย
      เเพมพายสดุ้งเเล้วทำหน้าอึ้งพูดอะไรไม่ออก "ต...เเต่คาชิลเธอสัญญาเเล้วนะว่าเธอจะไม่ทิ้งฉัน นายเคยจูบฉันเเล้วด้วยจำไม่ได้หรือ"เเพมพายพูด
      ฉันเคยบอกว่าเคยจูบเธอเมื่อไรกันล่ะแพมพาย!! คาซิลถึงกับโมโห
      "ตอนนั้นมั้ง~"แพมพายทำท่านึก
      ตอนไหนอ่ะ !!!???
      ฉันไม่รู้ ok ไม๊คาชิลเเต่ฉันชอบนายนะ-///-"เเพมพายพูด เเต่ความรักขึ้นอยู่กับคน2คนนี่"ฉันไม่ได้รักเธอนะ!!"คาชิลโมโหกว่าเก่า

      ณ บ้านของน้ำผึ้ง ... โอ๊ยแล้วทำไมฉันต้องกังวลเรื่องของนายคาซิลด้วยเนี่ย!!!! นิ่ง น่องๆ~ (คิดว่าเป็นเสียงออดหน้าบ้านนะ)ใครเนี่ยมาเรียกแต่พอฉันชโงกหน้าไปดูที่หน้าต่างก็เห็นยัยแพมพายกำลังยืนกอดอกฉันรีบวิ่งลงจากบันไดไปเปิดประตูทันทีแต้พอเปิดประตูออกมายัยแพมพายก็ด่าฉัน"นี่เธอ %#*^$*^$%#$% และยัยแพมพายยัง ตบหน้าฉัน คาซิลขับรถผ่านบ้านฉันเห็นเเพมพายเลยจอดรถเเล้วรีบวิ่งมาหยุดเเพมพายไว้
       
      To Be Continue......

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×