มึงน่ารักดี ขอจีบทีว่ะ

ปุณณ์.....พี่ว่าเราเลิกกันเถอะนะ. . .

ใครจะคิดว่าประโยคที่ผมนั้นเจอมาบ่อยครั้งเเล้ว

ทำให้ผมเจ็บทุกครั้งที่ได้ยิน ทำไมคนน่าตาดีอย่างผมต้องโดนทิ้งตลอดด้วย

หลังจากประโยคนี้ทำให้ผมทำอะไรไม่ออก ความรู้สึกมันทั้งเจ็บใจจนบรรยายไม่ถูก ผมเดินไปตามทางที่ว่างเปล่าท่ามกลางลมหนาวที่ผัดผ่านไป พร้อมกับน้ำตาที่คลอออกมา อย่างที่ไม่เคยเป็น

จนไปถึงหน้าบ้านหลังหนึ่งที่ผมคุ้นเคย พร้อมเดินเข้าไปเคาะประตู.

"ก๊อกๆ ปึ้งๆ ก๊อกๆ" จนคนในบ้านหลังนั้นตะโกนออกมา"ใครมาทำอะไรดึกดื่นปานนี้วะเนี่ยย!!"

เสียงที่ผมนั้นคุ้นชินดังออกมา พร้อมประตูที่เปิดออกมา..