ณ ห้อง ๆ หนึ่ง"ฮือออ เบื่อแล้วอ่ะ" หญิงสาวผมสีนํ้าตาล ผมยาวถึงอก ดวงตาสีฟ้า และสวมชุดอเมริกันแบบเท่ ๆ นามว่า'เคย์' ได้พูดบ่นและบิดตัวด้วยความขี้เกียจ
"นี่เธอเป็นคนชวนเองนะ อย่าพึ่งขี้เกียจสิ" หญิงสาวอีกคนผมสีเหลือง ทักเปียด้านหลัง ดวงตาสีฟ้า และสวมชุดเรียบร้อยเหมือนคุณหนู นามว่า'ดาร์จีลิ่ง' พูดบ่นเคย์ก่อนจะหยิบชามาดื่มแก้เครียด ตอนนี้ทั้ง 2 กำลังช่วยกันวางแผนการรบร่วมกันอยู่ในบ้านของดาร์จีลิ่ง ที่จริงเคย์ควรจะกลับและเลิกวางแผนตั้งนานแล้ว แต่เพราะมีพวกนักขับรถถังเถื่อนป่วนแถวนี้รัฐบาลเลยให้ประชาชนกักตัว ทำให้ทั้ง 2 ต้องกักตัวอยู่บ้านแค่ 2 ต่อ 2
"นี่ดาร์จีลิ่งมีเกมอะไรสนุก ๆ เล่นไหม?" เคย์ที่เริ่มเบื่อสุดทนก็ถามดาร์จีลิ่ง ที่นั่งวางแผนคนเดียวโดยไม่สนตนเอง
"แล้วแต่คุณเคย์เลยค่ะ" ดาร์จีลิ่งเธอก็ตอบแบบหงุดหงิด ก่อนจะหยิบชามาดื่มอีกรอบ
"เอ๊ะ! อืมมม..." เคย์เธอก็เซ็งที่ได้ยินคำตอบนั้น แต่ก็พยายามนึกเกมเล่นแก้เบื่อกับดาร์จีลิ่ง และไม่นึกนานเธอก็นึกเกมอะไรออก
"งั้นมาเกมป๊อกกี๊กัน!" เคย์พูดแล้วจะกระโจนเข้าไปจูบดาร์จีลิ่ง
"อย่าจูบคนอื่นโดยที่เขายังไม่อนุญาตสิค่ะ!" แต่ดาร์จีลิ่งก็ได้เอามือเธอมากั้นระหว่างปากเธอกับเคย์ไว้ แล้วบ่นอีกฝ่ายอย่างเหลืออด
"แล้วจะเล่นไหมหล่ะ?" เคย์ก็ถามดาร์จีลิ่งซํ้าอีกครั้งว่าจะเล่นเกมป๊อกกี๊ไหม ดาร์จีลิ่งเธอก็ก็เขินแล้วหลบหน้าเคย์ เธอรู้ว่าเกมนี้มันน่าอายขนาดไหน
"ก็ได้" แต่ดาร์จีลิ่งก็ตกลง เพราะเธอคิดว่ายังไงมันก็คงดีกว่ามานั่งวางแผนสุดปวดหัวนี้
"งั้น..." เคย์เธอก็ค้นหาป๊อกกี๊ที่เธอซื้อมากินระหว่งทาง แล้วหยิบแท่งหนึ่งมาคาบไว้ปากตัวเอง ก่อนจะหันให้ดาร์จีลิ่งคาบอีกนั้น
"เริ่มเลยหล่ะนะ" เมื่อดาร์จีลิ่งคาบอีกด้าน เคย์จึงค่อย ๆ กินป๊อกกี๊ทีละนิดจนเริ่มใกล้ปากดาร์จีลิ่ง เธอก็หลับตาเตรียมรับการจูบจากดาร์จีลิ่ง แต่ผ่านไปสักพักกลับไม่มีสัมผัสตรงปากเลย ดาร์จีลิ่งเลยลองลืมตาขึ้น
"อุ๊บ!" และเมื่อเธอลืมตาขึ้นเคย์เลยใช้โอกาสนี้จูบแบบกระทันหัน ดาร์จีลิ่งเธอก็พยายามดันและทุบอีกฝ่ายให้เลิกจูบ แต่อีกฝ่ายก็ไม่สะเทือนเลยและอีกฝ่ายเริ่มดันลิ้นเข้ามาในปากตนเอง แล้วตวัดไปมาเพื่อคุ้ยหาความหวานในปาก
"อื้ม! อ๊าาา" ดาร์จีลิ่งเธอก็เริ่มเคลิ้มเรื่อย ๆ จนเผลอส่งเสียงครางออกมา เคย์เลยใช้โอกาสนี้อุ้มดาร์จีลิ่งแล้วกดเธอลงบนเตียง แล้วเอาปากตัวเองออกจากอีกฝ่ายให้พักหายใจ ก่อนจะถอดเสื้อคุมสไตล์อเมริกันออกเหลือเพียงเสื้อกล้าม ซึ่งเราก็ดีว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร
"เดี๋ยว! เร็วเกินไปนะย่ะ!" ดาร์จีลิ่งที่รู้ว่าอีกฝ่ายจะทำอะไรกับตัวเอง ก็ไม่อาจรักษาการพูดจาแบบคุณหนูได้ แล้วหลบหน้าอีกฝ่ายด้วยความเขิน
"แต่สำหรับฉันมันไม่เร็วนะ" เคย์ก็ตอบแบบกวน ๆ แล้วเริ่มถอดเสื้อคลุมดาร์จีลิ่ง เธอก็พยายามขัดขืนแต่ก็สู้แรงของอีกฝ่ายไม่ได้ จากนั้นอีกฝ่ายก็ของเธอจับคางให้หันมามองตนเอง
"คนขี้โกง!" ดาร์จีลิ่งด่าแค่แต่ในใจจริงเธอกลับชอบมากที่เคย์ทำอย่างงี้
"แล้วจะให้หยุดไหมหล่ะ?" เคย์ถามดาร์จีลิ่ง
"ไม่... ในเมื่อมาแบบนี้ก็ต้องไปต่อสิ" ดาร์จีลิ่งตอบเคย์ ตอนนี้เธอเริ่มสนุกไปกับเคย์แล้ว
"งั้นต่อเลยนะ" เคย์ที่ได้คำตอบจากอีกฝ่ายบอกแบบนี้ ก็จูบและถอดเสื้อผ้าอีกฝ่ายต่อ จนเหลือเพียงร่างกายเปล่า ๆ และทั้ง 2 ก็ได้เริ่มเล่นบนเตียงกัน
(ขอเลี่ยงNCจากทีมงานจ้า)
หลังจากที่ทั้ง 2 เล่นกันบนเตียงเสร็จก็นอนห่มผ้านอนพักกัน
"นี่ดาร์จีลิ่งหายเจ็บตรงนั้นยัง" ก่อนที่ทั้ง 2 จะนอนกัน เคย์ก็ถามอาการเจ็บ ๆ ตรงช่วงล่างของดาร์จีลิ่ง
"หายเจ็บแล้วแหละ แต่ก็ปวดนิด ๆ" ดาร์จีลิ่งก็ตอบเคย์ก่อนจะเอามือกุมท้องด้วยความปวด
"ฉันคงแทงแรงไปหน่อยสินะ" เคย์ก็รู้สึกผิดเล็กน้อยหลังจากที่ได้ยินคำตอบจากดาร์จีลิ่ง
"ไม่เป็นไรหรอก... เอาจริงฉันรู้สึกดีที่เธอทำอย่างงั้นนะ" ดาร์จีลิ่งก็กุมมือเคย์แล้วปลอบโยนเธอ เคย์เลยกลับมายิ้มเหมือนเดิม
"ฉันขอเดินก่อนนะ" ดาร์จีลิ่งที่รู้สึกเหนื่อยจนอยากนอนก็บอกเคย์ ก่อนจะปิดตาเธอลงแล้วกอดเสื้อคลุมเคย์ ในระหว่างที่เธอนอน เคย์ก็มองดูเธออย่างมีความสุข
"เวลาเธอนอนดีน่ารักจัง" เคย์ก็อดใจไม่ไหวจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายตอนดาร์จีลิ่งนอน ก่อนที่จะหลับตามเธอไป
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.จบ
ช่วงนี้ไวรัสกำลังแพร่หนักเลย ก็ของให้คนอ่านอย่าลืมรักษาตัวกันดี ๆ นะ สั้นหน่อยเพราะใช้เวลาแต่งน้อยมาก ๆ 3 ชั่วโมง เสร็จ เพราะไรท์เหนื่อยจากการแต่งนิยายเรื่องสั้นเรื่องหนึ่งมาก(เป็นเดือนกว่าจะเสร็จ) เลยแต่งสั้น ๆ เอาพออิ่ม อย่างสุดท้ายถ้าใครชอบอย่าลืมคอมเมนต์ให้กำลังใจนะ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น