The Reaper : Lucifer รักหลอกๆแต่อยากบอกว่ารัก

ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่ 4 บัญชีดำ

แสงแดดเริ่มส่องผ่านผ้าม่านที่ผมเปิดไว้เล็กน้อย ผมยังคงเล่นเปียโนอยู่ที่นี่ตลอดเวลา มันทำให้ใจผมสงบได้
ค็อกเทล:โย่ว์!บอส ฟื้นแล้วหรอ?
บอส:ฉันหลับไปกี่วัน
ผมถามไปโดยยังเล่นเปียโนอยู่
ค็อกเทล:กี่วันก็ช่างเถอะ แต่เรื่องที่นายสั่งฉันทำเสร็จแล้ว
ผมหยุดเล่นเปียโนทันที
บอส:เธอเป็นใคร?
ผมถามเสียงราบเรียบ
ค็อกเทล:เด็กปีหนึ่ง
ค็อกเทลพูดด้วยเสียงเบื่อๆก่อนจะถอนหายใจแล้วพูดต่อ
ค็อกเทล:บ้านของเธออยู่ในลอนดอน เป็นตระกูลคนรวยน่ะ บ้านทำร้านขายเครื่องเพชร เพื่อนยัยมิวน้องนาย เธอชอบเล่นไวโอลิน นิสัยเป็นคนสบายๆ เข้ากับคนง่าย พูดเก่ง...
บอส:พอแล้ว ค็อกเทล
ผมปิดสมุดที่อยู่บนเปียโนแล้ววางปากกาลง
บอส:เรามีเรื่องต้องทำ

โรงงานร้างไม่ไกลจากโรงเรียน

ผมไม่ได้มาทำอะไรหรอก แค่มาปิดบัญชีดำน่ะ
บอส:นายใช้เวลานานเกินกำหนด...
???:แต่มันหาไม่ได้ง่ายๆนะ!ไอดวงตาทับทิมนั่นน่ะ!
บอส:แต่นายทำมันหายนายก็ต้องรับผิดชอบ
ผมพูดเสียงเรียบ พร้อมก้าวเข้าไปหามัน
ผมลืมบอกไปว่า แหวนกะโลกของผมจริงๆมีตาทับทิมบนนั้น แต่ไอบ้านี่ดันทำมันหายไปข้างหนึ่ง
บอส:ปิดบัญชี...นายจะเลือกใคร?
???:ไม่...
เขาเอ่ยเสียงหวาดกลัว
บอส:งั้นฉันจัดการเอง...
ผมยิ้มแสยะก่อนจะก้าวเข้าไปหามัน
ฉัวะ! ฉับ!
แล้วร่างคนตรงหน้าผมก็ล้มลง
ในมือผมก็ไม่มีอะไรมากหรอก แค่มีดควงสีดำสองเล่มที่เปื้อนเลือดแค่นั้นเอง
ค็อกเทล:ยังไร้ความปราณีเหมือนเดิมเลยนะลูซิเฟอร์
ค็อกเทลแซว
บอส:หุบปาก เดวิล...
แล้วผมก็หลับตาลง
บอส:เดวิล!00230!!!
ผมพูดอย่างรีบร้อนและกระทันหันทำให้ค็อกเทลตกใจไปซักครู่ก่อนจะทำตาม
ตู้ม!!!
หลังจากไอค็อกเทลผสมยา2-3ตัวเข้าด้วยกันก็เกิดควันปกคลุมไปทั่ว
แต่ไม่เป็นปัญหาของพวกผมเพราะเรามีระบบNano Visionที่ติดตั้งอย่างดี
???:แค่กๆๆๆ
ผมยิ้มแสยะมองร่างที่กำลังพยายามออกไปด้านนอก
บอส:หึๆจับได้แล้วยัยเด็กบ้า...
ผมใช้มือขวาที่ยังถือมีดเอามีดพาดคอเธอเตรียมเฉือนส่วนมือซ้ายควงมีดเก็บแล้วล็อกแขนเธอไว้จากด้านหลัง
บอส:จินนี่...
ผมกระซิบใส่หูเธอเบาๆ
ร่างบางสะดุ้งก่อนจะถามผมด้วยเสียงสั่นๆ
จินนี่:นายเป็นใครกัน?แล้วรู้จักฉันได้ยังไง?
หมอกควันจางหายไปทำให้ผมเห็นเธอชัดขึ้น ใช่...เธอจริงๆด้วย
บอส:ฉันลูซิเฟอร์จอมปีศาจแห่งThe Reaperเธอมาทำอะไรที่นี่...
ผมถามด้วยเสียงเย็นๆทำให้เธอยิ่งสั่น
จินนี่:ฉัน...
บอส:แอบดูคนเขาปิดบัญชีกัน?
จินนี่:...
เธอเงียบลง
บอส:เธอรู้ไหมว่าคนที่เจอฉันจะเป็นยังไง?
ผมกดมีดลงบนคอเธอลึกขึ้น...
จินนี่:ฉ...ฉันขอร้อง ย...อย่าฆ่าฉันนะ จะให้ทำอะไรก็ได้ฉันยอม แค่นายไม่ฆ่าฉันก็พอ...
ผมรู้สึกได้จากเสียงสั่นๆปนเสียงสะอื้นเบาๆของเธอ เธอกำลังร้องไห้...
บอส:ก็ได้...ฉัน บอส แล้วจะมาทวงสัญญาของเธอ...
ผมยิ้มเย็นๆให้เธอก่อนจะเก็บมีดและเดินออกไปพร้อมไอค็อกเทล
จินนี่:ลูซิเฟอร์...บอส...