เพียงรักเคียงกาย

สวัสดีทุกคน นี่อาจจะเป็นนิยายเรื่องแรก และเรื่องเดียวในชีวิตเราเลยก็ได้

ไม่รู้ว่าจะมีคนอ่านหรือเปล่า

แต่อยากให้อ่านนะ  ^ ^ มันจะเป็นความรักแบบกลมกล่อม แต่มันออกจะดราม่า

เพียงรักเคียงกาย

“ถึงเวลาที่แกต้องชดใช้แล้ว หมดเวลาเสวยสุขของแกแล้วไอ่ดล” ไกรวิทย์ กฤษณรัตน์ ชายวัย 58 ปี หน้าตาดุดัน ประกาศกร้าว ต่อหน้าอดีตเพื่อน

“แกทำตัวเองทั้งนั้นวิทย์” นพดล ดนุเดชา ตอบกลับ

“แกโกงบริษัทฉัน ฉันมีหลักฐานครบทุกอย่าง ทั้งที่แกยักยอกเงิน รวบรวมคนในบริษัทให้ลาออกไปอยู่กับแก แกทำผิดสัญญาบริษัท” กรวิทย์ชี้หน้าอาฆาต

“แล้วแกต้องการอะไร ที่แกมีทุกวันนี้มันยังมากมายไม่พออีกหรอ ตอนนั้นเพราะตัวแกเองก็บีบให้ฉันต้องทำแบบนั้น”

“แกอย่ามาอ้าง ฉันต้องการ ลูกสาวแก”

“วิทย์ ปัญหารุ่นเรา ให้มันจบที่รุ่นเราวิทย์ ลูกฉันไม่ได้ทำอะไรผิด ทำไมต้องมารับกรรมที่ฉันทำด้วย เรื่องบริษัท มันก็ผ่านไปนานแล้ว ทำไมแกเพิ่งจะมาเอาเรื่อง มันมีเรื่องอื่นอีกหรือเปล่า”

“คดีความยังไม่หมดอายุ แกเลือกเอาว่าจะติดคุกตอนแก่ หรือส่งลูกสาวแกให้ฉัน”

“วิทย์ ลูกสาวฉันเกี่ยวอะไรด้วย” นพดล แย้งด้วยความขุ่นเคือง

“ให้ลูกสาวแก แต่งงานกับลูกชายฉัน” 

“ได้ค่ะ แค่พ่อหนู ไม่ต้องติดคุก หนูยอมได้ค่ะ” กรนันท์ ดนุเดชา ที่แอบฟังอยู่ ทนไม่ไหว รีบวิ่งออกมายอมรับ เธอไม่แน่ใจว่าพ่อเธอทำอย่างที่ลุงไกรวิทย์พูดหรือไม่ หากแต่เมื่อครั้งยังเด็ก เธอจำได้ว่า พอเคยทำงานที่บริษัทของไกรวิทย์มาก่อน เพื่อพ่อ เธอต้องยอมได้

“ดี ถ้าเธอว่าอย่างนั้น เธอมีเวลา 3 เดือน ให้ลูกชายฉัน ยอมแต่งกับเธอ แค่นี้น่าจะทำได้นะ เพื่อล้างบาปให้พ่อของเธอ”