ข้อมูลเบื้องต้น
วันที่ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 แ
โรงเรียนมัธยมเพียรปัญญา
ในช่วงปลายเดือนกุมภาพันธ์ พื้นดิน ทางเดิน จะเต็มไปด้วยดอกชมพูพันธ์ทิพย์สีชมพูอ่อนร่วงโรยปลิดปลิวตามสายลม
ทำให้บรรยากาศวันสำเร็จการศึกษานักเรียนชั้นมัธยมศึกษา ปีที่ 6 เต็มไปด้วยความยินดี สำหรับนักเรียนคนอื่นนี้ วันนี้คงเป็นวันแห่งการจากลา ทำให้ทุกคนคิดถึงมิตรภาพ และความสวยงามของความทรงจำ ที่มีทั้งความสุข และความทุกข์ การจดจำทุกเรื่องราวที่ทำให้เราทุกคนเติบโต แต่สำหรับพจน์ หรือนายพจมาน ดำรงเดช นักเรียนชั้นมัธยมศึกษา ปีที่ 6 มันคือ โอกาสสุดท้าย โอกาสที่จะได้พูดความรู้สึกของตัวเองออกไป...
"พจน์"
"..."
"พจน์!"
"..."
"พจมาน!!!"
"ฮะ ฮะๆ ! ตกใจหมดเลยเบล"
"เราเรียกพจน์นานมาก เหม่ออะไรเหรอ แล้วทำไมมายืนอยู่ตรงนี้ ใกล้จะได้เวลาเข้าหอประชุมล้วนะ"
"เร เรา เราออกมาเดินเล่นนะ ขอโทษนะ เดียวเราจะรีบไปเดียวนี้"
"เดี๋ยวๆๆๆ ..." เบลจับมือพจน์ก่อนที่จะเดินออกไป
"ทำไมเราได้กลิ่นแปลกๆ เอ้ หรือว่า พจน์นัดใครไว้ "
"เปล่าๆๆๆๆ เราแค่มาเดินเล่นจริงๆ นะ "
" 55555 โธ่ พจน์ เบลล้อเล่น อย่าตกใจซี้ โอ๋ๆน้า เดี๋ยวเสร็จงานเราไป"
" ไม่เป็นไรๆ เราไม่ได้ตกใจอะไรนะ"
"ไม่สนๆ วันนี้เบลอยากกินไอติม พจน์ไปเป็นเพื่อนเบลนะ นะ นะ น้าาา จะได้ชวนยี่หวาไปด้วยกัน "
"ก็ได้ๆ ... "
"ปะ งั้นเรารีบไปช่วยงานตรงยี่หวาดีกว่า เดี๋ยวพอพี่ๆออกมาเราจะให้ดอกไม้พี่กัญจน์ คนหล่อ อิอิ "
"อือ" เราและเบลก็เดินออกจากข้างหลังหอประชุม
พี่กัญจน์ พี่กัญจน์ พี่กัญจน์ ในความคิดตอนนี้มีแต่เรื่องของพี่กัญจน์ รุ่นพี่ ม.6 อดีตประธานนักเรียน ที่สำเร็จการศึกษาในวันนี้ พี่กัญจน์เป็นรุ่นพี่ที่มีทั้งเพื่อน รุ่นน้อง แอบปลื้มทั้งนั้น ไม่ว่าใครๆก็ชอบพี่กัญจน์ ที่เหมือนแสงสว่าง
ความคิดเห็น