คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ♡ chapter one ; เรื่องลี้ลับระหว่างทางกลับบ้าน
C h a p t e r o n e
♡
เรื่องลี้ลับระหว่างทางกลับบ้าน
"เห้ยยยย ~ ไอ้เทาาาา จอดรถก่อนดิวะ"
ผมร้องบอกหนึ่งในสมาชิกที่ดูจะมีสติที่สุดตำแหน่งหน้าพวงมาลัยให้จอดรถ ส่วนเหตุผลก็ไม่มีอะไรมาก นั่นก็คือผมปวดฉี่เท่านั้นเอง
"ผมบอกล้าววว ~ ว่าอย่าดื่มเยอะ" ไอ้จงอินที่นั่งสงบมานานเข้าใจว่ามันเข้าเฝ้าพระอินทร์ตั้งแต่อยู่ร้านเหล้าแล้วกลับสวนขึ้นมาเงียบๆ
"เร็วเหอะๆ แถวนี้เปลี่ยวชิบหายกูยังอยากใช้หน้าตาหล่อๆให้ถึงเจ็ดสิบนะเว้ย ~~"
"พูดมากจริงๆไอ้เซฮุน มึงนี่..เอิ้กก" ผมเดินโซเซลงจากรถก่อนจะหันซ้ายแลขวาหาที่เหมาะๆ แล้วเปิดประตูเขื่อนที่ใกล้ล้นเต็มทีอย่างสบายใจ
จ๊อกกก ~ ....หงิงง ~
จ๊อกกกกกกก ~ ......หงิงง ~
... .......หงิง หงิงง ~
"เสียงเหี้ยไรวะ.." ระหว่างที่ผมปลดปล่อยภาระส่วนตัวอยู่นั้นกลับได้ยินเสียงครางหงิงสอดแทรกมาเป็นระยะ มืดก็มืดหวังว่าคงไม่มีสิงลี้ลับอะไรเทือกนั้นหรอกนะ ผมพยุงตัวเองทั้งที่สติเหลืออยู่น้อยนิดให้กลับมาที่รถซึ่งจอดอยู่ไกล แต่หูเจ้ากรรมกลับได้ยินเสียงครางเล็กๆดังไม่หยุด
"ชิบหายแล้ว กูไปเยี่ยวทับที่ใครหรือเปล่าวะ" ผมพึมพำกับตัวเองรู้สึกหัวใจที่เริ่มเต้นแรงรีบรูดซิบกางเกงแล้วก้าวขาออกมา นึกหงุดหงิดไอ้เทาที่จอดรถนับจากตรงนี้แล้วไกลบรม
"...ฮือ..หงิง"
!!!
ไอ้เหี้ยยยยย ~ ช่างแม่ งแล้วกูว่า ผมเร่งสปีดเรียกว่าติดเกียร์หมาตรงมาที่รถของไอ้เทาที่จอดนิ่งอยู่ พอผมกระชากประตูรถออกมาก็รีบยัดตัวสูงโปร่งของตัวเองเข้าไปข้างในทันที ภาพลงภาพลักษณ์อะไรไอ้คริสไม่รู้จักแล้ว
"พี่เป็นเหี้ยไรเนี่ย ทำหน้ายังกับผีวิ่งไล่งั้นแหละ"
"ไอ้ฮุนมึงอย่าเพิ่งปากหมา !!"
"ก็ว่างั้น ดูดิสร่างเมาเลยป้ะวะ 555555555555"
"- -;"
"ไอ้จงอินมึงดูหน้าพี่คริสดิ แม่ งโคตรฮาาา"
"...กูขำเหรอสัส?"
แดกจุดกันสิครับ..เจอโหมดผมจริงจัง
"เมื่อกี้กูเยี่ยวอยู่ดีๆ แม่ งมีเสียงครางอะไรก็ไม่รู้ดังมา" ผมพูดแล้วอดลูบแขนตัวเองไม่ได้ ขนแขนแบบว่าแสตนด์อัพโดยพร้อมเพรียง
"...แน่ะ เมาแล้วหูแว่วหรือเปล้าาา ~ เสียงครางน้องมิกิติดหูงี้ป้ะะ"
"มิกิพ่องงง !! มันเสียงหมาเว้ย" ไม่ว่าเปล่าผมเอื้อมมือไปตบหัวไอ้จงอินหนึ่งที ข้อหาสันนิษฐานกวนตีนเกินไป
"หมา ? แล้วพี่จะวิ่งหนีไมวะ"
"นี่แค่ช่วงแรก จุดพีคตอนที่กูเดินมาขึ้นรถนี่" ทันใดในรถก็ตกอยู่ในความเงียบ รอฟังสิ่งที่ผมจะบรรยาย นี่ถ้าพวกมึงตั้งใจเหมือนอยู่ในคลาสงี้คงดีเนาะ = =
"มันมีเสียงเหมือนคนร้องไห้ดังอยู่ด้วย"
เท่านั้นแหละครับ ไอ้เทาที่ขยาดเรื่องสิ่งที่มองไม่เห็นก็รีบเข้าเกียร์เดินหน้าเต็มกำลังทันที เล่นเอาผมโอนเอนไปข้างหน้าเพราะยังไม่ได้คาดเข็มขัดนิรภัย
เอี้ยดดดดดด !!
"ไอ้เหี้ยมึงจะเบรกจมตีนอะไรขนาดนี้ หัวกูชนกระจกแล้วเนี่ย" ไอ้ฮุนโวยวายตามหลังแต่ดูเหมือนจะไม่ได้เข้าโสตประสาทไอ้คนขับแม้แต่น้อย
"ใครมาทิ้งกล่องอะไรไว้กลางถนนวะเนี่ย" มันพูดขึ้นพร้อมกับเหงื่อเม็ดเล็กที่ผุดขึ้นมาเช่นกัน กูบอกมึงแล้วไงไม่ต้องมาทางลัด ดูสิเหมือนอยู่มิติลี้ลับก็ไม่ปานนน TOT
"มึงอยากรู้ก็ลงไปดูเองดิ" ผมปัดหน้าที่พร้อมใช้มือข้างหนึ่งยึดที่จับบนหัวไว้แน่น เป็นตายร้ายดีไงกูก็ไม่ลงอะเอาดิ
"ไอ้จงอิน วันนี้มึงยืมเงินกูแดกเหล้า..มึงลงไป" และภารกิจใหญ่ก็ตกอยู่ที่ไอ้จงอินทันที ครั้นจะหันไปขอความช่วยเหลือไอ้เซฮุนรายนี้แม่ งหนีปัญหาเก่งสุด จับหูฟังยัดหูซะแน่นกะอยู่ในโลกส่วนตัวคนเดียว
"ก็ได้วะ !!"
แม้จะอยู่ในรถแต่ก็อดลุ้นละทึกไปกับไอ้จงอินไม่ได้ ระยะห่างระหว่างมันกับกล่องเริ่มสั้นขึ้นเรื่อยๆ ส่วนไอ้เทาก็จับพวงมาลัยแน่นให้เดาว่าถ้าเจออะไรไม่ดีมันคงออกรถโดยอัตโนมัติ
ตึกตัก ตึกตัก..
ราวกับรายการล่าท้าผี ทำภารกิจเสร็จสุดท้ายแล้วได้ห้าพันบาท ซึ่งหากนำมาเฉลี่ยสองคนแล้วตกคนละสองพันห้า ซึ่งผมคิดว่าแม่ งโคตรไม่คุ้ม - -
"ไอ้เวรรร ลูกหมาว่ะมึงงง ~~~" ไอ้จงอินมันยิ้มกว้างพลางยกกล่องนั้นติดมือมาด้วย ผมถอนหายใจอย่างโล่งอกอย่างน้อยก็ไม่ใช่เรื่องอะไรแบบนั้น
"แล้วมึงถือมานี่จะเอาไปเลี้ยง ?"เมื่อมันขึ้นรถเสร็จเรียบร้อยพร้อมกล่องขนาดไม่ใหญ่ที่วางอยู่บนตัก เจ้าหมานั้นนอนคุดคู้อยู่ในกล่อง ดูแล้วคงโดนเอามาปล่อย
"เออว่ะ..ผมแค่สงสารเลยหอบขึ้นมา"
"อ้าวไอ้นี่ กูไม่รับเลี้ยงนะโว้ยย" ผมรีบออกตัวทันควันได้ไงกันครับ ตัวเองยังจะดูแลไม่ไหวไหนจะค่าข้าว ค่าเหล้า ค่าเที่ยว ค่าจิปาถะ คริสขอ ซือพอฮาจิมา โน โน โน ~
"มึงรักหมาจะตายมึงก็เลี้ยงเพิ่มอีกตัวดิวะ" ขณะขับเข้าสู่ถนนเส้นหลักอีกครั้ง ทำให้ผมเหมือนหลุดออกจากแดนพิศวงไงงั้น
"มีหวังป้าเจ้าของหอได้ด่าหอแตกพอดี นี่สามตัวที่บ้านแม่ผมก็เวียนหัวละพี่"
"กูภูมิแพ้ครับขอบาย" ไอ้เซฮุนกระถดตัวหนีราวกับหมาเป็นมอนสเตอร์น่ารังเกียจขนาดนั้น
"เหลือมึงแล้วว่ะจื่อเทา.." ทุกสายตากดดันไปที่ไอ้จื่อ มันกลืนน้ำลายลงคอก่อนจะเอ่ยถ้อยแถลงที่ทำเอาผมหงายเงิบ
"ถึงบ้านใครก่อนก็คนนั้นล่ะเลี้ยง"
โถ่...นี่มึงเอาติ่งหูคิดหรือไงวะครับบบ ประเด็นคือรถนี้ของมึงไง มึงก็ต้องส่งทุกคนจนหมดแล้วค่อยเข้าบ้านป้ะครับ และเส้นทางที่มาถึงตอนนี้คือหน้าหอผม !!
ไอ้เวรกูอยากจะกระทืบมึงสักร้อยที
"ดูแลน้องเขาดีๆนะพี่.." กล่องขนาดไม่ใหญ่นักถูกส่งต่อมาที่ผม ไอ้สามตัวพูดอวยพรอย่างสุดซึ้ง ดูเหมือนจริงใจและเป็นห่วงไอ้หมาตัวนี้มาก พวกมึงห่วงชีวิตกูก่อนมั้ยยยยยย ~
ผมเอากระเป๋าวางทับกล่องทรงสูงที่มีฝาแข็งปิดไว้อีกทีนึงอย่างดี ก้าวเท้าเดินตัวเกร็งผ่านเคาท์เตอร์ของคุณป้าเจ้าของหอที่ดุราวกับร็อกไวเลอร์ ป้าแกฉีกยิ้มสยองให้ผมหนึ่งที ก่อนจ้องมองกล่องที่ผมถือมาเพียงแวบหนึ่ง ผมเอียงกล่องเข้าไปอีกด้านเพื่อไม่ให้ได้จับสังเกตต่อ แล้วก้าวผ่านประตูชั้นที่สองเพื่อเข้าลิฟต์ไป ไม่ลืมที่จะอ่านกฏเหล็กของหอที่ติดหลาอยู่ทางเข้า แล้วลอบกลืนน้ำลายเอื้อกทันทีที่เห็นข้อสุดท้าย
'ห้ามนำสัตว์เลี้ยงเข้ามาอาศัย หากฝ่าฝืนจะถูกย้ายออกทันที"
ผมบิดกุญแจที่พึ่งไปปั๊มมาใหม่เข้าห้องที่เต็มไปด้วยโปรเจ็คงานและตำราชีทรายชั่วโมงต่างๆ ผมใช้เท้าเขี่ยเศษกระดาษให้กองรวมกัน ณ มุมหนึ่งของห้องแล้ววางกล่องนั่นลง
"เฮ้อ..หาเรื่องใส่ตัวแท้ๆเลยกู" ผมรำพึงแล้วเปิดกล่องนั่นออก ตาแป๋วๆส่งมาที่ผมราวกับขอบใจอย่างเต็มเปี่ยม ผิดกับผมที่อยากจะร้องไห้ออกมาดังๆ ผมถอดเสื้อนักศึกษาตัวเองออกเพื่อระบายความร้อน เดินไปล็อคประตูและเลื่อนประตูระเบียงให้ปิดเอาไว้ รูดแค่ผ้าม่านเพื่อมองวิวข้างนอกอย่างทุกๆวัน
"บ้อก บ้อก !"
"ชู่ววว !!!! มึงจะเห่าทำไมเนี่ยย" ผมรีบวิ่งตรงเข้ามาใช้มือสองข้างปิดปากน้อยๆนั่นไว้
"ถ้าโดนจับได้มา คนที่ซวยคือฉัน" ผมดุมันไปทั้งๆที่รู้ว่ามันคงไม่เข้าใจ
"หงิง.." แน่ะ..มันครางเสียงสยองนั้นแล้วลดสองขาที่เคยเกาะกล่องลงไปนอนที่ก้นกล่องเหมือนเดิม ผมชำเลืองมันนิดหน่อยแต่ไม่ได้ใส่ใจอะไร ดึงผ้าขนหนูที่พาดไว้ที่ตะกร้าแล้วเข้าไปอาบน้ำทันที
00.15 น.
กว่าจะได้เข้านอนก็ปาไปหกทุ่มกว่า ผมเหนื่อยล้าเกินกว่าจะหยิบชีทมาทบทวน อย่าเข้าใจผิดว่าผมขยันอะไรแบบนั้น ความจริงแล้วผมทำควิสที่ผ่านมาเกือบตกเลยต้องขยันให้มากกว่าเดิมนิดนึง นิดนึงจริงๆนะ...
ผมล้มตัวลงนอนปิดไฟจนห้องทั้งห้องมืดสนิท มีเพียงแสงสลัวจากตึกรามบ้านช่องสูงๆคอยสาดส่องเข้ามาเท่านั้น..และเข้าสู่ห้วงนิทราไปอย่างง่ายดาย
"...ฮึก หงิง.."
- - - - - - - -
ฮือ เซย์ฮัลโหลววว -.- เป็นไงกันบ้างรับฟิคเรื่องในไว้ในอ้อมอกอ้อมใจแม่ยกด้วยเน้ะ
แชปแรกสั้นเนอะ = = เม้น + โหวตเป็นกำลังใจบ้างนะบ๊อก บ๊อก
- - - - - - - - - - -
ความคิดเห็น