คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : The Quell - 01
01
เสียงคลื่นกระทบฝั่งดังเป็นระยะ ตามปกติแล้วแม้จะเป็นเวลาเช้ามืดซึ่งพระอาทิตย์ยังไม่ขึ้นดีก็ตาม ชายหาดและท่าเรือของเขตที่สี่ก็จะคึกคักไปด้วยผู้คน ทั้งชาวประมงที่กลับมาจากการออกไปหาปลาในตอนกลางคืน หรือชาวเรืออีกกลุ่มที่จะเริ่มทำงานในตอนเช้า รวมถึงเหล่าผู้พิทักษ์สันติภาพที่คอยตรวจตราดูความเรียบร้อย
แต่ไม่ใช่วันนี้ ที่หาดทรายสีขาวสะอาดของเขตสี่ว่าเปล่าปราศจากผู้คน
เพราะวันนี้เป็นวันเก็บเกี่ยว
พิธีการที่ทุกคนในเขตต้องไปรวมตัวกันที่อาคารกระทรวงยุติธรรมของเขตในตอนบ่าย เพื่อร่วมเป็นพยานในการจับชื่อของเด็กหนุ่มสาวอายุสิบสองถึงสิบแปดปีเพื่อส่งไปเป็นบรรณาการในการแข่งขันเกมล่าชีวิตประจำปีนี้
ด้วยความที่เป็นหนึ่งในเขตที่ถือว่าเจริญและร่ำรวยในพาเน็ม เขตสี่จึงเป็นหนึ่งในสามเขตที่มีการฝึกเด็กหนุ่มสาวให้มีทักษะในการต่อสู้ เพื่อเตรียมเป็นผู้อาสาเข้าไปแข่งขันในเกมล่าชีวิตแทนคนที่ถูกจับชื่อได้ อย่างที่เรียกกันว่า ‘มืออาชีพ’
ที่ผ่านมา เขตสี่มีผู้ชนะเกมล่าชีวิตที่มีชื่อเสียงหลายคน
แต่ปีนี้ต่างออกไป
กฎของควอเตอร์เควลครั้งที่สี่ ที่ออกมาเมื่อหลายเดือนก่อนระบุชัดเจนว่าจะเลือกบรรณาการจากทายาทของผู้พิชิต ทำให้เด็กหนุ่มสาวหลายคนผู้ฝึกฝนมาเพื่ออาสาเป็นบรรณาการในเกมล่าชีวิตหมดสิทธิ์ที่จะเข้าแข่งขัน
และความโชคร้ายตกเป็นของคนกลุ่มเล็กๆ จำนวนรวมทั้งหมดไม่ถึงครึ่งโหล ที่มีเชื้อสายของผู้พิชิต
หวง จื่อเทาปล่อยให้คลื่นน้ำทะเลเย็นๆซัดเข้าที่เท้าเปล่าๆ เขาออกจากบ้านมาตั้งแต่เช้า แม่ของเขายังไม่ตื่น ถ้าเป็นวันธรรมดาแม่ต้องตื่นแต่เช้ามาเตรียมของเพื่อเปิดร้าน เพราะไม่อยากปลุกแม่ เขาเลยเขียนบอกไว้ว่าจะออกไปเดินเล่น
ทรุดตัวลงนั่ง เหยียดขาออกไป ไม่สนใจว่ากางเกงจะเปียกเพราะคลื่นที่ซัดเข้ามา
เขาชอบทะเล ชอบความกว้างใหญ่ของมันที่ทำให้ใจสงบได้อย่างประหลาด มันช่วยได้เสมอเวลาที่เขามีเรื่องไม่สบายใจ
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในวันนี้ ที่อะไรบางอย่าปลุกเขาให้ตื่นขึ้นเร็วกว่าที่เคยเป็นหลายชั่วโมง และทำให้เขารู้สึกว่าทนนอนมองเพดานห้องไม่ได้
จื่อเทาอาศัยอยู่กับแม่ในบ้านสองชั้น ที่ชั้นล่างเป็นร้านอาหารมาตั้งแต่ห้าขวบ ก่อนหน้านั้นเขาอยู่ที่บ้านในหมู่บ้านผู้พิชิตกับแม่และพ่อซึ่งเป็นอดีตผู้ชนะเกมล่าชีวิต
จนวันหนึ่งพ่อของเขาหายสาบสูญไปกลางทะเลในคืนที่มีพายุ
เมื่อไม่ได้รับสิทธิ์ให้อยู่ในหมู่บ้านผู้พิชิตอีกต่อไป แม่จึงพาจื่อเทาย้ายกลับมาอยู่บ้านเดิมที่แม่เคยอยู่ก่อนแต่งงานกับพ่อ กลับมาเปิดร้านอาหาร โชคดีที่ร้านอาหารที่เปิดมานานนี้เป็นที่รู้จักมาตั้งแต่สมัยตากับยายเป็นเจ้าของ และแม่ก็เป็นแม่ครัวฝีมือดี ประกอบกับการที่เขตสี่ไม่อยากจนอย่างเขตสิบหรือสิบสอง ทำให้สองแม่ลูกไม่ลำบากนัก
แต่ทุกอย่างกำลังจะเปลี่ยนไป
นับตั้งแต่คืนที่มีการ ‘อ่านการ์ด’ คืนนั้น
หลังจากการถ่ายทอดสดจากแคปิตอลจบลง แม่ของเขาร้องออกมาด้วยความตกใจ ส่วนเขานั่งนิ่ง ตัวแข็งเหมือนหิน สมองยังไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น จนได้ยินเสียงสะอื้นของแม่
แม่ ผู้ที่สูญเสียคนที่รักไปแล้วครั้งหนึ่ง กำลังจะต้องเสียลูกชาย --คนเดียวในโลกที่แม่เหลืออยู่-- ให้กับเกมล่าชีวิต
จื่อเทาพยายามทำตัวปกติ เฝ้าบอกแม่ว่า ในเขตของเราไม่ได้มีเขาคนเดียวที่เป็นลูกของผู้พิชิต
แต่มันไม่ได้ผล
ถึงแม่จะพยายามทำตัวเหมือนปกติก็ตาม แต่จื่อเทารู้ได้จากสายตาที่แม่มองมาที่เขา การที่แม่มานั่งอยู่ข้างเตียง นั่งลูบผมเขาเพื่อกล่อมให้หลับในตอนกลางคืน
รวมถึงการที่แม่แอบไปร้องไห้คนเดียว
มันเหมือนกับว่าเขาถูกส่งเข้าไปในสนามประลองแล้ว ทั้งๆที่ยังไม่ได้มีการจับชื่อบรรณาการเกิดขึ้น
พระอาทิตย์เริ่มขึ้นสูงจนรู้สึกร้อน จื่อเทาลุกขึ้น ปัดทรายออกจากกางเกงพอเป็นพิธี แล้วรีบเดินกลับบ้านก่อนที่แม่จะเป็นห่วง
+++++++++++++++++
ด้วยความที่ทำอุตสาหกรรมเกี่ยวกับเพชรพลอยของมีค่า เขตหนึ่งจึงเป็นเขตที่ร่ำรวยที่สุดในสิบสองเขตของพาเน็ม สังเกตุได้จากห้องโถงใหญ่ในกระทรวงยุติธรรม ซึ่งกว้างขวาง สะดวกสบายกว่าเมื่อเทียบกับเขตอื่นที่คนในเขตต้องทนยืนตากแดดหลายชั่วโมงสำหรับพิธีเก็บเกี่ยว
อีกยี่สิบนาทีบ่ายสอง ผู้คนมารวมตัวกันเรียบร้อยแล้ว เพราะต้องการให้มีการถ่ายทอดสดไปยังแคปิตอล เวลาจัดงานเก็บเกี่ยวในแต่ละเขตจึงเหลื่อมกัน เขตหนึ่งจึงมีตารางการจัดงานที่เร็วกว่าเขตอื่นอยู่เล็กน้อย
ประชาชนที่ไม่เกี่ยวข้อง หลังจากลงชื่อเพื่อเป็นการสำรวจจำนวนประชากรแล้วต่างก็ยืนล้อมกันอยู่นอกบริเวณที่ถูกกั้นไว้ สำหรับผู้ที่จะต้องถูกจับรายชื่อ มองไปยังเวทีใหญ่ที่พี่เลี้ยงจากแคปิตอล ผู้พิชิตพี่เลี้ยงของเขต และนายกเทศมนตรีนั่งอยู่ที่เก้าอี้ข้างบน พร้อมกับแท่นวางลูกบอลแก้วสองใบ ใส่รายชื่อลูกสาวและลูกชายของผู้พิชิต
และเพราะทีนี้เป็นเขตหนึ่ง เขตที่มีการฝึกบรรณาการมืออาชีพเพื่อเข้าแข่งขันเกมล่าชีวิต ทำให้จำนวนผู้พิชิตมีมากกว่าเขตอื่นๆ รวมไปถึงลูกๆของผู้พิชิตที่น่าจะมีจำนวนมากกว่าทุกเขตด้วย
หลังจากการฉายเทปวีดีโอเกี่ยวการก่อตั้งพาเน็ม – แคปิตอลและเขตทั้งสิบสาม - จนมาถึงยุคมืด การกบฏของเขตต่างๆ เขตสิบสามซึ่งเป็นแกนนำถูกทำลาย จุดประสงค์ของเกมล่าชีวิตที่มีขึ้นเพื่อเตือนผู้คนในเขตต่างๆว่าไม่สามารถต่อต้านแคปิตอลได้ จากนั้นเป็นการอ่านรายชื่ออดีตผู้พิชิตของเขตที่หนึ่งทั้งหมด
แล้วก็มาถึงตอนที่สำคัญที่สุด
“สุภาพสตรีก่อนนะคะ” ผู้ดูแลที่มาจากแคปิตอลเอ่ย ก่อนก้าวไปยังลูกบอลแก้วซึ่งมีชื่อลูกสาวของผู้พิชิตเขตหนึ่งบรรจุไว้ กระดาษแผ่นหนึ่งถูกคว้าออกมา ก่อนจะเปิดอ่าน
“เจสสิก้า จอง!”
หญิงสาวหน้าตาสะสวยก้าวออกไปยังเวทีอย่างมั่นใจ การเติบโตมากับเขตที่หนึ่ง ทำให้มีความเชื่อว่า การถูกจับชื่อขึ้นเป็นบรรณาการ ถือว่าเป็นเกียรติแก่ตนเอง
“สุภาพบุรุษนะคะ”
หลายคนกลั้นหายใจเมื่อมือของผู้ดูแลจากแคปิตอลล้วงเข้าไปคนกระดาษในลูกบอลแก้วก่อนจะหยิบออกมา
“คริส อู๋!”
+++++++++++++++++
“ผมไปก่อนนะแม่”
จื่อเทาหันไปบอกแม่ หลังจากทั้งคู่ลงชื่อเสร็จเขาต้องแยกไปอยู่ในเขตที่กั้นไว้สำหรับผู้ถูกจับรายชื่อ
“ไม่เป็นไรหรอกแม่” พูดย้ำอีกครั้งเมื่อแม่จับมือเขาไว้แน่น “ผมไม่เป็นไรจริงๆ” เขาบีบมือแม่ และยิ้มให้เพื่อแสดงว่าเขาไม่เป็นอะไรจริงๆ ก่อนจะผละออกมาเพื่อเดินเข้าไปยังเขตที่กั้นเชือกไว้
และในตอนนั้นเอง เขาถึงได้เข้าใจ
ภายในเชือกที่กั้นไว้ ในส่วนที่เป็นเขตสำหรับลูกชายของผู้พิชิต มีเป็นชายอายุไม่เกินสิบสองสองคนที่หน้าตาเหมือนกันทุกอย่าง ยืนอยู่ หนึ่งในนั้นพยายามกอดและลูบหลังปลอบแฝดของตัวเองไม่ให้ร้องไห้ ทั้งๆที่ตาของคนปลอบก็แดงและคลอไปด้วยน้ำตาเหมือนกัน
ว่าเพราะอะไร แม่ถึงได้ตกใจและเป็นทุกข์ขนาดนั้นเมื่อกฎของควอเตอร์เควลครั้งที่สี่นี้ประกาศออกมา
เพราะมัวแต่ปลอบแม่ให้สบายใจ หวง จื่อเทาลืมไปเสียสนิทว่าลูกชายของบรรณาการ นอกจากเขาแล้ว เป็นเด็กชายฝาแฝดอายุไม่ถึงเกณฑ์ปกติที่แคปิตอลจะเอารายชื่อมาจับในพิธีเก็บเกี่ยวธรรมดาที่ไม่ใช่ควอเตอร์เควลด้วยซ้ำ
เพราะถึงแม้ว่าเขาจะไม่ถูกจับชื่อขึ้นมา เขาก็ต้องขออาสาเป็นบรรณาการอยู่ดี
++++++++++++++++++++
อ่านการ์ด คือ การอ่านกฎพิเศษของควอเตอร์เควลค่ะ
เขตที่มีการฝึกบรรณาการมืออาชีพคือเขตหนึ่ง สอง และสี่ค่ะ
นี่ยาวที่สุดเท่าที่เขาเขียนมาเลยนะ ไม่เคยแต่งฟิคที่ตอนนึงยาวขนาดนี้มาก่อน
บางคนอ่าจจะว่าไม่เยอะเท่าไหร่ แต่นี่ก็พลังจะหมดแล้วค่ะ
ติชมในคอมเม้นต์ได้นะคะ
เจอกันตอนหน้า
ขอให้โชคเข้าข้างคุณค่ะ
ปล. เวิ่นใน twitter เชิญติดแท็ก #thequellexo ค่ะ
ความคิดเห็น