แช่บ สายเปย์ เฮียเจย์อย่าเล่นกับใจ

ขนิษฐาหนีร้อนมาพึ่งเย็น แต่กลับเจอคนที่ร้อนกว่า หนีพวกคลั่งไคล้ มาพบคนคลั่งแค้น  แต่ชดใช้กรรมไม่ทันไร พ่อคนคลั่งแค้น ก็กลายเป็นคลั่งรักซะอย่างงั้น

“เฮียแก้ผ้าทำไม”

“อ้าว! ก็ถูกแล้วนี่ แม่สอนให้แก้ผ้าอาบน้ำ มันจะได้สะอาด”

จมูกคนตอบวนเวียนอยู่แถวขมับกับแก้มเธอ แล้วเขาก็โน้มหน้าลงมาจูบอย่างไม่พูดพล่ามทำเพลง

“อื้อ”หญิงสาวประท้วง ทั้งผลักทั้งดันเขาออกห่าง แต่ปากหยักลึกกลับกดลงตรึงปากเธอไว้ บังคับให้แยกออกแล้วแทรกปลายลิ้นเข้ามา

“ทำไมไม่ดูดปากเฮียกลับ หรือลืมไปแล้วว่า ต้องจูบกันยังไง”

เจ้าของใบหน้าอ่อนใส แหงนมองใบหน้าคม กระพริบตาแรงๆเพื่อเรียกสติ

“ล…ละ…ลืมอะไร”

“ก็ทีเราเคยจูบกันมาก่อน ไงละยัยหนู”

“ไม่เค๊ย ไม่เคย”

“คืนนั้นที่เกาะภาพพิมพ์ เสียงสูงขนาดนี้ ต้องให้แกล้งเชื่อไหมว่า หนูนิษจำไม่ได้เลย”

“เฮีย! อื้อ”

เสียงหวานหายไปในลำคอ เมื่อเขาก้มมาจูบใหม่ คราวนี้ปลุกเร้า ยั่วยุ เชิญชวน

“เฮียเจย์ อื้อ…”