เสี่ยสิงห์คลั่งรัก

คุยกันก่อนนะคะ เรื่องนี้ลงจบลบไว้ หากติดเหรียญไปแล้ว ไม่ปลดนะคะ ใครอ่านแล้วชอบกดติดตามได้เลยจ้า 

“เสี่ยมาทำไม”

“เสี่ยเอาผ้าผืนน้อยมาคืนหนู”ว่าแล้วเขาก็ล้วงแพนตี้มาจากกระเป๋ากางเกง โบกสะบัดมันไปมา

“โรคจิต!”

หญิงสาวรีบเอื้อมมือไปคว้าเมื่อเขาเอามันไปดม ใบหน้าขาวแดงก่ำ

“คืนแล้วก็รีบกลับไปสิ”

บอกแล้วหันหน้าหนี เกลียดสายตาโลมเลียคู่นั้น

“แต่เสี่ยเอางานมาให้ อย่างที่บอกคุณแม่ของน้องกวางไว้ด้วยนะ“

”งานอะไร ให้ไปนั่งที่ตู้กระจก ในผับของเสี่ย กวางไม่เอาหรอกนะ“

”โนๆ งานขายหอยเท่านั้นที่เสี่ยจะให้น้องกวางทำ“ สิงห์ยกนิ้วขึ้นมาส่ายเบาๆพร้อมโยกหัวปฎิเสธไปด้วย เขาส่งยิ้มกวนๆให้คนที่มองมาอย่างไม่ไว้ใจ

”ต่อไปนี้หนูไม่ต้องยืนขายหอยที่หน้าถนน หรือส่งเดลิเวอร์ลี่ตามบ้านอีกแล้วนะ หาได้เท่าไรไปรับมาเลย เอามาเยอะๆ เพราะต่อไปนี้ หอยของหนูเสี่ยขอซื้อแบบผูกขาดแค่คนเดียว“

”เสี่ยจะเอาไปทำอะไรเยอะแยะ อย่ามาไร้สาระนะ กวางยิ่งร้อนเงินอยู่ด้วย ขนไปส่งให้จริงๆจะเอาไปเก็บไว้ที่ไหน“

”น้องกวางครับ เสี่ยสามสิบกว่าแล้วนะหนู ดังนั้นเราไม่ใช่เพื่อนเล่นกันอย่างแน่นอน เพราะเราสองคนเป็น อ๊า…เสี่ย…เป็น…“

”เป็นคนบ้า จอมรังควาน“ กันติชาหน้าแดง เมื่อเขาจ้องเธอสายตาลึกซึ้ง

”เสี่ยเป็นเจ้าของผับ มีโรงแรมและร้านอาหารอยู่ในนั้นหลายที่ ดังนั้นความต้องการหอยของเสี่ยจึงมีเยอะ น้องกวางป้อนหอยเสี่ยมาได้เลย ยังไงเสี่ยก็รับไหว“

คำพูดและนัยน์ตาแพรวพราว สายตาที่มองเธออย่างลามก ทำให้หญิงสาวตาเขียวใส่เขา

“งั้นก็ตามนั้น ตกลงค่ะ“ กันติชาบอกแล้วหันหน้าไปมองประตู

”จบดีลแล้ว เสี่ยกลับไปได้แล้วคะ วันหลังมีอะไรไม่ต้องมาเอง ส่งผู้ช่วยมาก็พอ อื้อ”

บอกแค่นั้นร่างสูงก็ใช้เท้างัดขากันติชาจนเธอล้มหงายไปบนโซฟา

“ยังไม่เสร็จ นอกจากเอากางเกงในมาคืน ให้งานแล้ว ยังตามมาซ้ำเธอต่อด้วย รู้ไหมเมื่อคืนมันงุ่นง่านขนาดไหน ที่ออกมาไม่เห็นเธอ“