เด็กเลี้ยงจอมมาร

“ผมก็อยากพาคุณแซนด์ไปด้วยนะครับ แต่วันนี้คุณแซนด์มากับคนอื่น อย่าเกเรทิ้งเพื่อนสิครับ”
บอกเสียงนุ่ม ค่อยๆดันร่างหอมออกอย่างเสียดาย แต่คนดื้อก็ตื้อหนัก หมุนตัวกลับมาอิงอกเขาใหม่
“วันนี้แซนด์มาเอ็นเตอร์เทรนคู่ค้าของลูกค้า แต่เขาไม่มา ลูกค้าก็เลยให้แซนด์กลับได้ เสี่ยเขาไม่ให้แซนด์กลับด้วยหรอกคะ เห็นว่าภรรยาดุมาก ทีนี้คุณลมพอรู้แล้วใช่ไหมค่ะ ว่าใครที่ถูกทิ้ง จะใจร้ายปล่อยให้แซนด์เดินทางมืดๆค่ำๆคนเดียวจริงๆเหรอ ไม่สงสารแซนด์จริงๆเหรอ”
สาวสวยบอกแล้วแล้วแหงนหน้ามากระพริบตาปริบๆใส่เขา ลมที่จะดันมืออีกฝ่ายออกจึงก้มหน้าลง มือหนาเปลี่ยนเป็นกุมสองมือบางของคนที่แตะอั๋งเขาไปเรื่อยแทน เด็กมันร้าย ปากพูดจาออเซาะทำเสียงน่าสงสาร แต่แววตาเต็มไปด้วยประกายท้าทายเชิญชวน
“ว่าแต่คุณลมมีภรรยาหรือยังคะ ที่อิดออดใจร้ายกับแซนด์นี่เพราะเมียดุหรือเปล่า”
คนถามช้อนสายตาเจ้าชู้ให้ เผยอปากนิดๆกัดริมฝีปากหน่อยๆ มือบางไต่ๆขึ้นมาที่อก แล้วหยุดปัดเป่าบางเบาก่อนที่นิ้วเล็กจะกดตรงหัวนมแล้วเขี่ยวน ดวงตาคู่สวยหยาดเยิ้มร้อนแรง
​คือกูไม่ไหวแล้วโว้ย ถ้าจะเขี่ยเก่งขนาดนี้!
​วายุหายใจหอบแรง คว้ามือบางจนเกือบเป็นกระชาก ลากไปยังอีกฝั่ง พอเปิดประตูรถได้ก็ยัดหล่อนลงไปจนเกือบเป็นเหวี่ยง
“อุ้ย”
ยัง หล่อนยังยั่วไม่เลิก เสียงร้องนั้นกระตุ้นอารมณ์เขา วายุหายใจแรง เมื่อดวงตาคู่คมหลุบไปเห็นกระโปรงเดรสตัวสั้น เลื่อนขึ้นจนเกือบจะเห็นแพนตี้ ผิวหล่อนช่างเนียนละเอียดราวผิวเด็ก และมันทำให้เขาปวดร้าวตรงโคนขาหนีบไปหมดแล้ว
เคยผ่านผู้หญิงมาก็มาก แต่ทำไมแม่สาวคนนี้ ถึงทำให้ลมน้อยของเขาลุกพึบพับ มือหนาปิดประตูเสียงดังแล้วอ้อมไปฝั่งคนขับ พอนั่งเรียบร้อยแล้วจึงหันไปมองสาวสวย ที่กำลังยิ้มอย่างสมใจ
“ยังไม่มีเมีย”
ตอบสิ่งที่หล่อนถามค้างไว้เกือบเป็นตวาด ผิดวิสัยสุภาพที่มักสร้างภาพให้คนทั่วไปเห็นอยู่เสมอ ได้ยินเสียงครางแผ่วเบาโคตรเซ็กซี่
“แล้วคนคุย แฟน”
“ไม่มี!” หันไปมองสาวสวย โน้มกายไปหา พอสัมผัสลมหายใจกันและกันก็ถอนใจเฮือก รีบรัดเข็มขัดให้อีกฝ่าย แล้วก็พาตัวเองกลับมานั่งประจำที่
“ดูรีบนะคะ”
เสียงหวานเซ็กซี่หยอกเย้า เมื่อวายุออกรถจนเกือบเป็นกระชาก
“คอนโดคุณอยู่ที่ไหน”
“วันนี้เพื่อนพาแฟนมาค้างด้วย ให้แซนด์ไปนั่งกินกาแฟที่ห้องคุณได้ไหมคะ หรือถ้าเกิดง่วงขึ้นมา แซนด์ของีบที่โซฟาของคุณได้หรือเปล่า”
คำขอนั้นทำให้วายุคิดหนัก คิ้วเข้มกดเข้าหากัน เอาจริงๆเขาไม่เคยพาผู้หญิงที่ไหนไปหาความสุขที่คอนโด มันสะดวกก็จริง แต่ก็เสี่ยงผลที่อาจจะตามมา ถ้าผู้หญิงไม่อยากอิรุงตุงนังกับเขาแค่คืนเดียว วายุยังคงนิ่งแต่เท้าเหยียบคันเร่งจนจมมิด
“นะคะพี่ลม แซนด์ไม่อยากกลับห้องเลย สองคนนั้นชอบทำเสียงดัง แฟนเพื่อนมาที่ไรเสียงดังเกือบตลอดทั้งคืน แซนด์ไม่ไหว แซนด์หนวกหู แซนด์นอนไม่หลับเลยคะ”
อ้อนเก่ง...
สาวสวยไม่แค่พูด แต่ถูไถใบหน้ากับต้นแขนเขาราวแมวเหมียว มือหนาตวัดลำแขนโอบรัดลูบไปตามเนื้อนวล ส่วนเท้าก็เหยียบคันเร่งเต็มเหนี่ยว นาทีนี้ใบส่งใบสั่งไม่สนแล้ว เพราะลูกชายมันสั่งให้เขาเหยียบสุดฝีตีน ไม่นานรถก็พาสองคนมาที่โรงแรมหรู ซึ่งตั้งอยู่บนห้างสรรพสินค้าเดอะลักซ์มอล์ล ห้างที่ขายแต่ของแบรนด์เนมระดับโลก เป็นห้างสรรพสินค้า 11 ชั้น ส่วนชั้นบนเป็นโรงแรมหรู มีร้านอาหารดังชื่อสวีทโรสที่พวกดาราเชเลปชอบมารับประทานกัน
“เตียงที่นี่นุ่มกว่าโซฟาที่คอนโดพี่เยอะ อีกอย่างกว่าจะถึงคอนโดมันช้าไป”

นิยายเรื่องนี้ลงจบ ติดเหรียญไว้ อัพ1 ชัวโมง บางตอย 1 วันก็ติดเหรีัยญทันที ซื้ออีบุ๊คราคาจะถูกกว่าติดเหรียญ