มนตราพยากรณ์ - มนตราพยากรณ์ นิยาย มนตราพยากรณ์ : Dek-D.com - Writer

    มนตราพยากรณ์

    เรื่องราวความฝันที่สามารถพยากรณ์บางเหตุการณ์ได้อย่างไม่น่าเชื่อ เมื่อเธอมีพลังทำนายสิ่งที่ฝันได้แม่นยำ จนนำมาซึ่งความจริงอันแสนอ้างว้าง แห่งกาลเวลาหรือนี่คือหน้าที่ของเธอ

    ผู้เข้าชมรวม

    100

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    100

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    2
    หมวด :  แฟนตาซี
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  17 มี.ค. 55 / 19:35 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    สาวน้อยพยากรณ์ อายุ 16 ปี ชื่อ ลิซ่า เธอมีพลังมนตราแห่งการทำนายฝัน และล่วงรู้สิ่งที่อาจเกิดขึ้นได้ในอนาคต แบบการสัมผัส ได้ แต่เพียงเธอผู้เดียว เรื่องราวเหตุการณ์ต่างๆล้วนมีที่มา เธอเริ่มต้นค้นหาและล่วงรู้ชะตาของโลกใบนี้ที่แสนอ้างว้าง มืดมิด จนน่าใจหาย อนิจจา โลกใบนี้จะอยู่หรือรอดอยู่ที่มวลมนุษย์จะมีแรงศรัทธา และร่วมรับรู้ไปกับวิกฤตของโลกนี้ด้วยหรือไม่ โปรดติดตาม
    คืนนี้เป็นอีกคืนที่ ลิซ่า เริ่มเข้าสู่ภวังค์ เวลาเลยเที่ยงคืนมาแล้ว หลายปีก่อน ตอนที่ลิซ่าเป็นเด็กตัวน้อย เธอเริ่มมีความฝันครั้งแรกตอนอายุได้ 1 ขวบ ฝันครั้งนั้นของเธอทำเอาพ่อกับแม่ไม่ได้นอนทั้งคืนเลย เธอจำมันไม่ได้ รู้แต่ว่า เธอร้องงอแงมากๆ จนพ่อกับแม่ต้องอุ้มปลอบเธอ และเธอก็พูดขึ้นว่า ไฟ ไฟ ไฟ ใครจะไปรู้ว่า อีกด้านหนึ่งของเมืองกรุงเทพ กำลังมีเปลวเพลิงจากรถแก๊สที่ระเบิดกลางถนนเพชรบุรี และนั่นเป็นฝันครั้งแรกของเธอ หลายปีต่อมา เธอฝันถึงเรือที่มีคนกำลังจะข้ามท่าเรือศิริราช เธออายุได้ ห้าขวบ เธอตื่นขึ้นกลางดึกแล้วร้องออกมาว่า ช่วยเด็กนักเรียนด้วย มีคนว่ายน้ำไม่เป็น ลอยเต็มไปหมด แม่ของเธอตกใจตื่น เห็นเธอกำลังร้องบอกให้คนช่วย มีเด็กจมน้ำ พอวันรุ่งขึ้น หลังจากที่แม่ของเธอพาลิซ่าไปรงเรียนแล้ว กำลังรีดผ้าดูข่าวอยู่ ก็พบข่าวด่วน โป๊ะล่ม เท่านั้นแหล่ะ คุณแม่ของลิซ่า รีบวางเตารีด แล้วโทรหาพ่อของลิซ่าแล้วเล่าเรื่องราวที่เธอได้ยินลิซ่าพูดเมื่อคืน กาลเวลาผ่านไป เด็กน้อยลิซ่าเติบโตขึ้น แต่ลิซ่าคงไม่มีวันลืมเหตุการณ์ครั้งสำคัญที่สุดในชีวิตของลิซ่า ลิซ่าพยายามแล้วแต่มันก็ไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นเลย เรื่องเมื่อห้าปีก่อน เมื่อใกล้วันเกิดของลิซ่า ช่วงเทศกาลคริสต์มาส ลิซ่าได้พบกับของขวัญที่ตนเองชอบ นั่นคือเปลือกหอยและเจ้าหญิงเงือกน้อย ลิซ่าชอบนิทานเรื่องนี้มากๆ คุณพ่อคุณแม่ซื้อเปลือกหอยแสนสวยให้ลิซ่า และก็สัญญาว่า จะพาลิซ่าไปเที่ยวภูเก็ตกัน นั่นคงเป็นคืนสุดท้ายที่ลิซ่าจะได้สมผัสกับความรักของพ่อแม่ คืนแห่งความสุขในช่วงวันเกิดของเด็กน้อยลิซ่า กับทะเลที่แสนงาม หาดทรายที่แสนสวย กลับเป็นร่องรอยความเจ็บปวดที่ไม่สามารถลืมเลือน คืนนั้นไม่มีสัญญาณเตือนภัยใดๆเลย ในความฝันของลิซ่าช่างเป็นความฝันที่สุดวิเศษ ลิซ่าได้พบกับเจ้าหญิงเงือกน้อย และฝูงปลาการ์ตูนนับร้อย กำลังแหวกว่ายอยู่ในเมืองมหานครใต้บาดาลอย่างมีความสุข ทันใดนั้น เมืองทั้งเมืองก็เกิดแผ่นดินไหว ปูยักษ์ที่อยู่ใต้ท้องทะเล กำลังว่ายน้ำหนีตาย จากแผ่นดินใต้พิภพที่เกิดไอร้อนผุดขึ้นจากใจกลางโลก แผ่นดินกำลังแยกออก สายน้ำทะเลกำลังระเบิดออก ทุกสิ่งทุกอย่างกำลังโดนดูดลงไปอย่างสิ้นหวัง รวมทั้งบรรดาปลาน้อยและเจ้าหญิงเงือก ที่กำลังพยายามว่ายน้ำหนี อนิจจา ลิซ่าตะโกนบอกคนทุกคนให้หนี แต่ไม่มีใครเชื่อเลย หรือว่าลิซ่ากำลังฝัน ลิซ่าบอกกับตัวเอง ตื่นสิ ตื่นสิ แล้วเมื่อธอลืมตา ภาพที่เธอเห็นคือเธอกำลังลอยอยู่ในผิวน้ำกระทบกับซากไม้ มีใครคนหนึ่งเดินตรงเข้ามาช่วยจับเธอ เจอแล้ว เราเจอเด็กรอดชีวิตคนหนึ่งตรงนี้ หนูจ๋า ไม่ต้องกลัวนะ เราจะพาเธออกไปเอง เขาเป็นใครกัน แล้วพ่อกับแม่ล่ะ แล้วโรงแรมเกิดอะไรขึ้น เธอถูกเจ้าหน้าที่ลำเลียงขึ้นมาจากซากตึก เธอเพียงคนเดียวที่รอดจากภัยพิบัติสึนามิ เธอเป็นคนเดียวที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับเธอ แล้วพ่อกับแม่ล่ะ มีใครเห็นบ้างคะ หนูถามขึ้น ใครคนหนึ่งพูดขึ้นมาว่า พ่อแม่หนูเขาไปสวรรค์แล้วจ๊ะ ลิซ่า เด็กน้อยเงียบ ไม่มีเสียงอะไรเล็ดลอดออกมา เธอก้มหน้า แล้วเริ่มมีน้ำตาไหลรินออกมา พ่อกับแม่ ไปสวรรค์ นั่นคือคำตอบที่ดีที่สุดแล้ว สายน้ำแห่งสึนามิ ได้พัดพาพ่อกับแม่ของเธอที่พยายามจะช่วยเธอ ให้รอดจากการหลับไหลที่เธอได้ลอยออกไป เธอไม่รู้ตัวใดๆ ขณะที่พ่อของเธอพยายามว่ายเข้าไปหา และแม่ของเธอก็หลุดออกไปก่อน และจมดิ่งหายไป ตามด้วยพ่อของเธอที่จับตัวเธอไว้ แต่แรงของเขาก็หมดไป และจมดิ่งหายไปในทะเลเช่นเดียวกัน ส่วนตัวลิซ่าก็ลอยออกไปจนกระทั่ง หลายชั่วโมง ทะเลสงบ ผู้คนจึงออกตามหาผู้รอดชีวิต ในทีสุด ก็เจอเด็กน้อย ลิซ่า นั่นคือเรื่องราวความฝันที่แสนเจ็บปวดของเธอ เมื่อเธอกลับมากรุงเทพ เธอไม่เคยนอนหลับตาลง เธอเริ่มเงียบขรึม หลังจากพิธีศพพ่อของแม่เธอผ่านไปหลายปีแล้ว จนในที่สุด วันหนึ่งเธอก็เริ่มอยู่แต่ในบ้าน และเริ่มทิ้งความฝัน ที่จะช่วยติดต่อให้เธอได้ค้นพบความจริงล่วงหน้า เธอพยายามจะลืมสิ่งเหล่านั้น เธอเกลียดความฝัน เฮไม่อยากจะหลับตา จากที่เธอเป็นเด็กอ้วนสมบูรณ์ เธอกลายเป็นเด็กผอมแห้งในพริบตา และเมื่อเธอโตขึ้น เธอก็กลายเป็นผู้ป่วยจิตเวช ที่มีอาการนอนไม่หลับเป็นปี จนเธอได้มาเจอกับนายแพทย์คนหนึ่ง ที่ช่วยให้ฌะอได้ค้นพบวิธีเอาชนะความกลัวจากความฝัน ด้วยการเปิดใจ เขียนบันทึกเรื่องราวต่างๆที่เธอเจอในความฝัน เพราะมันอาจจะมีประโยชน์ที่จะช่วยใครต่อใครก็ได้ ถ้าเธอมีมนตราพยากรณ์ จงใช้มนตราเหล่านั้นเพื่อสังคม เพื่อคนอื่น หรือเพื่อสิ่งใดก็ได้ที่เธอรักและศรัทธา และนี่เอง คือจุดเปลี่ยน ที่ลิซ่าจะใช้พลังมนตราพยากรณ์ บันทึกเรื่องราวต่างๆที่จะนำไปสู่เรื่องราวที่เกิดขึ้นจริง ลองมาสัมผัสด้วยตัวคุณเองสิคะ กับเรื่องเล่าที่ลิซ่าจะบันทึกให้ฟังต่อจากนี้
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×