[เชียร ภาคีทัณฑ์อาถรรพ์]The End...ณ ปลายสุดวัฏสงสาร

[เชียร ภาคีทัณฑ์อาถรรพ์]The End...ณ ปลายสุดวัฏสงสาร

ณ ปลายสุดของวัฏสงสารสิ่งที่รอคอยทุกสรรพชีวิตอยู่ล้วนมีแต่ความว่างเปล่า

.

.

.

มันไร้ซึ่งอดีตและไม่มีอนาคต

.

.

.

ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนอยู่เหนือกฎเกณฑ์

.

.

.

"ตัวข้าที่ล่องลอยอยู่ในความว่างเปล่านั้นในที่สุดก็ได้เจอกับท่าน..."

.

.

.

"ท่านที่ทำให้ชีวิตของข้าไม่ว่างเปล่า"

.

.

.

ทำให้จุดจบกลายเป็นจุดเริ่มต้น

.

.

.

และทำให้จุดเริ่มต้นกลายเป็นจุดจบ

**************************************************

Original Character

โมหิณี

(ร่างอวตารที่เป็นสตรีปางเดียวของพระวิษณุ นางโมหิณีได้รับการกล่าวถึงในระบบความเชื่อของฮินดูในมหากาพย์มหาภารตะซึ่งไปแย่งเอาน้ำอัมฤทธิ์กลับคืนจากพวกอสุราเพื่อคืนแก่เทพเทวา นอกจากนี้ยังมีตำนานเล่าขานอื่นอีก อาทิเช่น การแต่งงานกับพระศิวะและมีบุตรเป็นศัตรา รวมถึงการทำลายนนทกและกำเนิดหนุมานในเรื่องรามเกียรติ์)

เด็กสาวลึกลับที่ร่วมสอบเข้าภาคีธรรพ์อาถรรพ์ มีเกศาสีเงินยวงและนัยเนตรสีแดงชาด ใบหน้างดงามสะสวย ผิวกายเนียนละเอียดมีกลิ่นหอมอ่อนๆของดอกไม้ มีอุปนิสัยเงียบๆไม่ค่อยสุงสิงกับใคร มีกิริยาอ่อนน้อมถ่อมตน รู้กาละเทศะ วาจาสุภาพเชือดเฉือน(?) เด็ดขาดและเยือกเย็นจนน่ากลัว

***********************************************

ไม่มีอะไรจะชี้แจงมากนักเจ้าค่ะ มีแค่...

1.อย่าคาดหวังตอนจบดังเช่นนิยายเรื่องก่อนหน้า (╮(─▽─)╭)

2.แต่งเพราะความคลั้งไคล้ล้วนๆ (Ｏ(≧∇≦)Ｏ)

3.ชื่อเรื่องอาจจะไม่ใช่ชื่อถาวร (┐(￣ヮ￣)┌)

4.พระเอกยังไม่ได้คิด (╯︵╰,)

5.คนเขียนจะเขียนเมื่อมีอารมณ์จะเขียน (o(╥﹏╥)o)

ขอจบการชี้แจง(ไร้สาระ)แต่เพียงเท่านี้เจ้าค่ะ//กราบงามๆหนึ่งที