เมื่อรักโรยรา(มีebook)

รันกะ เจ้าของฉายาเหยี่ยวดำ หญิงสาวนักฆ่าชาวญี่ปุ่นถูกมาเฟียจีนไล่ล่าจนต้องจบชีวิตลง สาเหตุเกิดจากลอบสังหารหัวหน้าใหญ่แต่ดันพลาดท่าเสียที

"หึ ยอมให้จับเสียดีๆ เหยี่ยวดำ คือฉายาของเธอสินะ"

"....."

"ขอดูหน้าหน่อยไม่ได้เหรอ ชอบนักหรือไงที่ปิดบังใบหน้าเอาไว้แบบนี้ ไม่เอาน่า ยังไงซะเธอก็หนีไม่รอด"

ปัง ปัง ปัง

กระสุนหลายนัดถูกสาดไส่คนที่พูดเกลี้ยกล่อมให้รันกะยอมแพ้ กฎของนักฆ่าสะกดคำนี้เป็นที่ไหน ในที่สุดก็วิ่งหลบหนีออกมาถึงกลางสะพาน

แต่แล้วสิ่งที่เธอไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ชายอันเป็นที่รัก ที่พึ่งพิง คนที่ไว้ใจที่สุดหักหลัง เคน หันกระบอกปืนมาที่ รันกะ 

"ขอโทษ ฉันรักเธอ"

ปัง ปัง ตู้ม

ร่างของหญิงสาวลอยละลิ่วลงสู่ผืนน้ำด้านล่าง น้ำตาแห่งความเสียใจไหลรินไม่ขาดสายจมลงสู่ก้นบึ้ง 

เหยี่ยวดำ ผู้ซึ่งฆ่าคนอย่างง่ายดายต้องมาตายด้วยมือชายคนรักช่างน่าสมเพชเสียจริง หลายครั้งที่มีคนเตือนว่าคนรักนั้นนอกใจ รันกะก็มักจะเงียบไม่ตอบโต้ ไม่สนใจ เพราะเชื่อมั่นมาตลอด จนถึงตอนนี้ 

"รักเหรอ ช่างโง่งมหลงเชื่อคนเลวสมควรแล้ว"

สติค่อยๆหายไปดำดิ่งสู่ความมืดมิด ยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้น ไม่รู้ว่านานเพียงใด ตื่นขึ้นมาอีกที พบว่าตนมาอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้ กลิ่นยาในห้องคลุ้งไปหมดจนแสบจมูก พยายามเพ่งมองเบื้องหน้าพบผ้าม่านสีชมพู สาวสวยวัยกลางคนมองมาที่ตนกำลังยิ้มทั้งที่มีน้ำตา

"ลูกแม่เจ้าฟื้นแล้ว ฮือ ฮือ ดีจริงๆ"

ไร้เสียงตอบโต้ทำได้เพียงมองคนตรงหน้านิ่งๆแล้วหลับตาลงนึกทบทวนบางอย่าง คิดอย่างไรก็คิดไม่ออก

"นี่เรามาโผล่ที่ไหนกันหรือว่านี่คือสวรรค์ไม่สิน่าจะเป็นนรกเสียมากกว่า ปวดหัวชะมัด"

"ลูกแม่เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง ตอบแม่หน่อยได้มั้ย"

"แม่งั้นเหรอ จำได้ว่าเราเป็นกำพร้าหรือนี่จะคือโลกอีกใบกัน"

 อาการปวดหัวหนักขึ้นอีกจนสลบไป ความทรงจำของเจ้าของร่างค่อยๆไหลบ่าเข้ามา 

สามวันที่หลับไหล ใครจะรู้ว่าหญิงสาวนามว่า สุ่ยว่านซี ได้จากโลกนี้ไปแล้วเหลือเพียงแค่วิญญาณของรันกะที่มาอาศัยอยู่ตอนนี้ 

"ฉันจะใช้ชีวิตให้ดี อย่าห่วงเลย"

"ขอบคุณ ดูแลท่านแม่แทนข้าด้วย"

"คนที่รังแกเจ้ากับแม่ข้าจะเอาคืนให้เองวางใจเถอะ ตายมันง่ายนิดเดียวมีชีวิตอยู่เสมือนตายนั่นล่ะถึงคู่ควรกับพวกมัน "

นิยายเรื่องนี้ล้วนเกิดจากจินตนาการของไรต์ล้วนๆ ชื่อคน สถานที่ ล้วนสมมติขึ้นมาทั้งนั้นขอให้เข้าใจตรงกันด้วยนะคะ 

เป็นนิยายแนวทะลุมิติ แก้แค้น เอาคืน    มีดราม่านิดหน่อย ไรต์ไม่ค่อยสันทัดดราม่าแต่อยากลองดู  เม้นท์ให้กำลังใจบ้างเพื่อจะได้มีแรงปั่น