เเรงอาฆาต

ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2

                2

ภายในสำนักพิมพ์เดลี่เดี่ยว เดี่ยวนั่งทำงานอยู่บนโต๊ะทำงานอย่างมีความมสุข  มีเสียงเค่ะประตูเข้ามา

“เชิญเข้ามาครับ”เดี่ยวบอก

“ค่ะ บอกอ”กินรีบอก

แล้วกินรีเปิดประตูเข้ามา เธอเดินมา เดียวชะงัก เพราะหลายปีแล้วที่เขาไม่ได้เห็นสาวนามกินรี หญิงสาวสวยขึ้นมาก

“อ้าว กินรี”เดี่ยวบอก

“สวัสดีค่ะ บอกอ”กินรีบอก

เธอเองก็ชะงักไม่รู้ว่าประธานของบริษัทหรือที่เธอเรียกว่า บอกอ คือ เดี่ยว พี่ชายของเพื่อนสาวของเธอทั้งสองคน

“นั่งสิ”เดี่ยวบอก

“ขอบคุณค่ะ ”กินรีบอก

“กินรีมาหาพี่ถึงห้องทำงานแสดงว่ามีข่าวมาใหม่ถูกไหม”เดี่ยวถาม

“ใช่ค่ะ กินรีจะมาแสดงความยินดีกับบอกอเรื่องคุณมะนาวและก็เอาข่าวที่บอกอสั่งมาให้ค่ะ”กินรีบอกแล้วส่งกล้องให้เดี่ยวดู เดี่ยวเปิดดู พบว่าเป็นรูปภาพคดีลอบส่งยาเสพติดในหมู่บ้านที่เขาต้องการ แต่สิ่งหนึ่งที่เขาไม่รู้คือ

“กินรีไปเอารูปนี้มาได้อย่างไง”เดี่ยวถาม

“กินรีขอไม่ตอบนะค่ะบอกอ แค่บอกอเอาอกสารและรูปภาพเหล่านี้ไปให้นักข่าวและออกตีพิมพ์ ก็พอแล้วค่ะ”กินรีบอกแล้วออกจากห้อง เ

ดี่ยวจึงตามไปโดยเขาเอาเอกสารไปใส่ไว้ที่ตู้ก่อน กินรีเดินออกนอกสำนักพิมพ์ เขาคงไม่รู้ว่าเมื่อเดือนก่อนที่หญิงสาวไม่ได้หลับไม่ได้นอนเพราะข่าวนี้  เธอใช้วิธีในไม่ไดเก่งแต่มันเกิดขึ้นจากเธอ เธอเกือบติดสารเสพติด แต่เธอก็ฉลาดใช้ ปลอมตัวเป็นนักท่องเที่ยว บังเอิญไปเจอภรรยาสาวสวยของพวกติดยาเสพติด เธอจึงตัดสินใจบอกความจริงกับภรรยาสาวสวยว่าเธอเป็นตำรวจ แล้วเธอก็สัญญาว่าจะไม่ทำร้ายใคร เธอจึงเอารูปมาใส่กินรีถ่ายรูป  กินรีร้องไห้ออกมา ไม่ใชเรื่องงานที่ทำให้หญิงสาวร้องไห้ แต่เป็นเพราะว่าหญิงสาว เสียใจเรื่องหัวใจ เธอรักเดียวมาก แต่เดี่ยวเห็นเธอเป็นแค่พี่น้อง ซึ่งเธอเองก็ยอมรับ แต่นี้เขากำลังโดนหลอกเพราะว่า มะนาว  เธอเสียใจที่ช่วยเขาไม่ได้

“นี้กินรี วิ่งนี้พี่ทำไม”เดี่วถาม

“พี่เดี่ยว”กินรีบอก

เดี่ยวเห็นภาพกินรีร้องไห้ เขายอกตรงๆว่าเขาตกใจ แต่หินรีจะบอกไม่ได้ เพราะถ้าบอกเดี่ยวไป เดี่ยวคงไม่ยอมให้เธอทำงานนี้อีก ว่าแล้วหญิงสาวจึงวิ่งข้ามถนนไปอีกฟาก

“เดี๋ยวสิ กินรี”เดี่ยวบอก

“คุณเป็นอะไรหรือเปลาค่ะ ที่รัก”มะนาวบอก

“ไม่มีจ๊ะ”เดี่ยวบอก

  แล้วเดี่ยวก็มองกินรีที่วิ่งหลบหนีเ ทำไมนะเวลามาหาเขาทุกที่หญิงสาวต้องวิ่งหนีทำราวกับเขาเป็นยักษ์เป็นมาร

    ภายในห้องทำงานของเดี่ยว เดี่ยวพามะนาวมาที่ห้องทำงาน เธอนำการ์ดงานหมั้นที่จะจัดขึ้นในอาทิตย์หน้ามาให้เดี่ยวดู

“นี่ค่ะ การ์ดหมั้นของเรา”มะนาวบอก

“พี่คงเป็นผู้ชายที่โชคดีที่สุดเลยที่มีคู่หมั้นที่น่ารักแบบมะนาว”เดี่ยวบอก

   เมื่อถึงตอนเย็นเดี่ยวพามะนาวมากินข้าวที่บ้าน ซึ่งแตรวรรณกับแพรวพรรณรายก็มาด้วย ททั้งสองเผชิญหน้ากันอีกครั้ง แต่ครั้งนี้แตรวรรณใจอ่อน

“สวัสดีค่ะ น้องแตร”มะนาวบอกทักทายอย่างด้วยใจที่ไม่เต็มใจ

“ไม่ต้องเรียกฉันว่า น้องแตร ก็ได้นะค่ะคุณนาว เราอายุเท่ากัน”แตรวรรณบอก

“ค่ะ คุณแตร”มะนาวบอก

“อ้าว คุณแพรว ดีใจนะครับที่ได้เจอคุณอีก”รัสบอก แล้วก้าวเข้ามาในห้องอาหารในบ้าน เขาควงเกดมาด้วย

“อ้าว พ่อรัส นี่มาตั้งแต่เมื่อไหร่จ๊ะ มาร่วมกินอาหารเย็นกับเราไหม”แก้วเกล้าบอก

“ใช่ค่ะ ครอบครัวเราจะได้อบอุ่น”มะนาวบอกแล้วมองไปที่แตรวรรณและแพรวพรรณราย

“ค่ะ ครอบครัวจะได้อบอุ่น เดี๋ยวแตรขอคุยกับคุณรัสกับมะนาวเป็นการส่วนตัวนะค่ะคุณแม่ เวลาเป็นทองแผ่นดินเดียวกันจะได้รู้ว่าแตรกับแพรวจะทำตัวอย่างไง ไปแพรวเราไปคุยกับว่าที่พี่สะใภ้กับว่าที่น้องเขยกัน”แตรวรรณบอก

“แต่ผมไม่อยาก…..”รัสบอก

“ไปเถอดค่ะ รัส พี่แตรกับพี่แพรวไม่ดุหรอ”เกดบอก

“ครับ”รัสบอก

     ทั้ลสี่เข้าไปในห้องที่เงีบยที่สุด นั้นคือห้องนั่งเล่นของแตรวรรณและแพรวพรรณราย

“แตรกับแพรวเรียกเราสองคนมาทำไมหรอ”มะนาวบอก

“เลิกแกล้งทำเป็นคนดีได้แล้ว มะนาว ศิลา บอกมาดีกว่าว่าต้องการอะไร”แตรวรรณบอก

“ได้ ฉันก็ไม่อยากอ้อมค้อมกับเธอหรอนะ แตรวรรณ อธิบายไปสิค่ะรัสว่าเราต้องการอะไร”มะนาวบอก

“คือ ยังงี้นะ เราต้องการแต่งงานกับคนที่เรารัก”รัสบอก

เพราะเขารู้ว่า เกดแอบฟัง แต่มะนาวไม่รู้ เธอจึงบอกความจริงไปว่า

“นี่แกหลงรักยัยนั่นไปแล้วหรอ ได้งั้นฉันบอกเอง ฉันอยากเห็นแกพินาศ ฉันอยากให้ไม่มีคนรัก ไม่มีความสุข ”มะนาวบอก

“ถ้าแกจะโกรธเกลียดฉัน แกก็ลงที่ฉันอย่าลงที่พี่ชายฉัน เพราะพี่ชายฉันเป็นคนดีเกินกว่าคนชั่วร้ายเลวทรามอย่างแกจะมาแต่ต้อง”แตรวรรณบอก

“ใช่ พี่ชายฉันกับน้องสาวของฉันเป็นคนดี ถ้าแกอยากได้เงินได้ทอง โรดจงรู้ว่าสตางค์แดงเดียวแกก็จะไม่ได้จากบ้านหลังนี้ แล้วจำไว้ด้วย ถ้าแกทำให้ครอบครัวฉันวินาศเมื่อไร แกสองคนก็ต้องวินาศไปด้วย”แพรวพรรณรายบอก

         เกดแอบฟังทุกเรื่อง เธอรู้แล้วว่ามะนาวเป็นคนไม่ดี แต่แฟนของเธอนั้นรักเดียวใจเดียวเหมือนที่เธอเคยบอก ว่าแล้วหญิงสาวทั้งสามและรัสก็ออกมากินข้าวกัน

“วันนี้เราก็อยู่กันพร้อมหน้าแล้ว แม่คิดว่าในงานหมั้นของเดี่ยวกับมะนาวนะ แม่จะจัดให้ยิ่งใหญ่เลย”แก้วเกล้าบอก

“แม่ค่ะ ถึงจะจัดให้ยิ่งใหญ่แค่ไหน ถ้าคนมันโลภอยากได้ซองงานแต่งเป็นเงินเอาไปใช้ แม่คงต้องทำใจกน่อยนะค่ะ ”เกดบอก

“นี่แกพูดอะไรของแกนะเกด”แก้วเกล้าบอก

“เกดกำลังบอกแม่ว่า งานนะไม่ต้องใหญ่โตก็ได้ค่ะ เพราะปีหน้าหรืออีกสองปี พี่แตรกับพี่แพรวอาจจะต้องจัดงานแต่งงาน”เกดบอก

“จริงสินะมัวเคลียดเรื่องงานหมั้นของเดี่ยวกับหนูนาวจนลืมแตรกับแพรวเลย นี่ตอนนนี้แกก็ย่างเข้า 25 แล้วนะ ทำไมถึงไม่นึกอยากมีผัวบางล่ะ”แก้วเกล้าบอก

“โห แม่ แตรกับแพรวอยากอยู่เป็นโสดค่ะ แม่”แตรวรรณบอก

“อ้าวทำไมล่ะ แกก็รู้นี้น่าว่าาเวลามีความรักกับการแต่งงานมีความสุข”แก้วแกล้าบอกลูกสาว

“ก็แพรวกับแตรไม่อยากมี ปลิง มาสูบฉีดเลือดเวลาไม่มีเงินใช้ เวลามีปัญหา”แพรวพรรณรายบอก

“ปลิง อะไรกัยัยแตร ถ้าเป็นปลิงนะคงเป็นปลิงความสุขนะ”เดี่ยวบอกแล้วหันยิ้มไปทางมะนาว

“แตรกับแพรวขอตัวขึ้นห้องนอนก่อนนะค่ะ แตรกับแพรวเหนื่อย”แตรวรรณบอก

   พวกเธอสองคนสนิทกันมก เพราะว่าตอนนี้เธอไม่เหลือใคร เธอก็มีกันและกัน ทำให้หลายคนที่ไม่รู้จักคิดว่า เป็นคู่ทอม

ภายในบ้านของจันแสง นายแพทย์หม่อมราชวงศ์วัตถกานต์กำลังเปิดรูปภาพในกล้องถ่ายรูปของตน เขาดูรูปของหญิงสาวคนไทยที่แอบถ่ายตอนเป็นนักเรียนนอก เขาและเธอดูเข้าขากันได้ แต่ทำไมเธอต้องทำเป็นหลบหน้าเขา เวลาที่เขาบอกว่า เขาอยากคบกับเธอ

“ฉันอยากคบกับเธอนะ ”ชายหนุ่มบอก

“นายว่าไงนะ”หญิงสาวบอก

เธอคือ แพรวพรรณราย เจ้าของโรงแรมเนเจอร์เลชั่น เขาไม่เข้าใจว่าทำไมเวลาเขาขอหญิงสาวคบ ทำไมเธอถึงทำท่าที่ตกใจด้วย เขาคิดว่าถึงแม้ว่า เธอจะไม่อยากคบกับเขา แต่เขาก็รักหญิงสาวนามว่า แพรวพรรณราย ตลอดไป

ภายในงานหมั้นของเดี่ยวและมะนาว มะนาวอยู่ในชุดไทย งานหมั้นจัดขึ้นในโรงแรมเนเจอร์เลชั่นของแพรวพรรณราย  ไม่มีใครรู้ว่าแพรวพรรณรายและแตรวรรณกำลังคิดแผนร้าย เพื่อปกป้องครอบครัวของเธอ

“อย่าลืมนะยัยแตร อย่าลืมวางเก้าอี้ให้ครบ แล้วก็พิธีรดน้ำสรงด้วยอย่าลืมเอางานสรงมาด้วยนะ”แพรวพรรณรายบอก ขณะที่เธอกำลังพาตัวเจ้าสาวไปงาน วันนี้เธอรับอาสาเป็นคนขับเอง ในรถมะนาวใส่ชุดไทยที่มีราคาแพง และยังมีครอบครัวของเธออีกด้วย คือ แก้วเกล้า อุดร และเกด แพรวพรรณรายจอดรถทีหน้าบ้าน

“ถึงแล้วค่ะแม่”แพรวพรรณรายบอกก่อนลงในรถ

 ทุกคนงงมาก เพราะนี่มันสถานที่ที่เธอคุ้นตามากๆ ว่าแล้วทุกคนก็ลงตามที่แพรวพรรณราย 

“นี่มันบ้านเรานี่พ่อ”แก้วเกล้าบอก

“นั่นซิ ยัยแพรวมันนี่มันหมายความว่ายังไงนะลูก”อุดรบอก

“บังเอิญวันนี้ที่โรงแรมของแพรวเขามีงานแต่งงานค่ะ เขาเพิ่งโทรมาบอกค่ะคุณพ่อ แต่ไม่ต้องห่วง หมั้นที่บ้านนะไม่เป็นไรหรอค่ะ แพรวให้แตรจัดการเรียบร้อยแล้ว”แพรวพรรณรายบอก

“ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวนาวขอคุยกับแพรวสักห้านาทีนะค่ะ ”มะนาวบอก

 “งั้นแม่กับพ่อไปรอข้างในนะลูกนะอย่าช้านะ”แก้วเกล้าบอก

     มะนาวเป็นเด็กกำพร้า แก้วเกล้าจึงเป็นเหมือนตัวแทนของมาดาของฝ่ายสาว

เมื่อทุกคนออกไปแล้ว มะนาวในชุดไทยเดินมาตบหน้าแพรวพรรณรายอย่างดัง บังเอิญหม่อมมุกดาว นายแพทย์หม่อมราชวงศ์วัตถกานต์ และหม่อมราชวงศ์ชลนทีเห็นเข้า

“แกตั้งใจล่มงานฉันใช่ไหม นังแพรว”มะนาวบอก

“นี่มัน คุณแพรวพรรณรายนี่ครับหม่อมย่า ทำไมเจ้าสาวถึงได้โหดแบบนี้”หม่อมราชวงศ์ชลนทีบอก

“ลองคิดดูดีก่อนมาโทษคนอื่นสิมะนาว แค่งานนี้เกิดขึ้นก็ดีทมไปแล้ว คนอย่างเธอมันไม่เหมาะสมกับพี่ชายของฉันสักนิด”แพรวพรรณรายบอก

 มะนาวกระชากผมของแพรวพรรณรายที่ปล่อยยาว และเธอก็หันมาบอกว่า

“ฉันเนี่ยแหละจะผลาญเงินครอบครัวแกจนหมด อ่อไม่ใช่แค่เงินของสำนักพิมพ์นะที่ฉันจะเอาเงินมาหมด ยังมีนายศิลาอีกคน แฟนเก่าแกไงมันจะมาเอาเงินของครอบครัวไปใช้ทั้งหมด ฉันจะทำลายครอบครัวของแก ”มะนาวบอกและนำมือที่จับผมของแพรวพรรณรายดึงลงพื้น ทำให้แพรวพรรณรายเลือดออกที่หัวอย่างแรง

“หม่อมย่าครับ ชายขอไปดูเธอก่อนนะครับ”หม่อมราชวงศ์วัตถกานต์บอก

“ได้สิลูก”หม่อมมุกดาวบอก

“โอ้ย”แพรวพรรณรายร้องขึ้นเธอพยายามลุกขึ้น แต่ด้วยแรงที่โดน ทำให้สาวเจ้าจะล้มไปอีกครั้ง

  หม่อมราชวงศ์วัตถกานต์รีบไปรับตัวของแพรวพรรณราย  หม่อมราชวงศ์วัตถกานต์พาตัวหญิงสาวมานั่งพักที่น้ำพุหลังสวนของบ้านแก้วเกล้าและอุดร

“โอ้ย บ่อยหน่อยสิคุณ ฉันเจ็บ”แพรวพรรณรายบอก

“ทนหน่อยนะคุณ”หม่อมราชวงศ์วัตถกานต์บอก

เขานำแอลกฮอล์มาล้างแผลมราหัวของหญิงสาวและหัวเข่า  ทำไมนะเจ้าสวถึงได้โหดขนาดนี้

“ขอบคุณมากนะค่ะ”แพรวพรรณรายบอก

“แล้วนี้หนูไปทำอะไรให้หนูนาวเข้าถึงได้ทำกันแบบนี้ล่ะจ๊ะ”หม่อมมุกดาวถาม

“อ่อ เปล่าค่ะ”แพรวพรรณรายบอก

 เธอจะให้คนอื่นรู้เรื่องของความชั่วเลวทามของคนอย่างศิลาและมะนาวเป็นอันขาด

“งั้นก็ไม่เป็นไร ชายใหญ่พาน้องเข้างานหน่อยสิลูก”หม่อมมุกดาวบอก

“ครับ หม่อมย่า”หม่อมราชวงศ์วัตถกานต์บอก

“ไม่เป็นไรค่ะ  ดิฉันขออยู่ต้อนรับแขกตรงนี้ดีกว่า”แพรวพรรณรายบอก

  แล้วทั้งสามคนก็เดินเข้างานแต่ง ภายในงานแต่งแตรวรรณเดินมาสำรวจภายนอก เธอกำลังมองหาแพรวพรรณราย

“นี่เธอไปไหนของเธอนะแพรว”แตรวรรณบอก

แตรวรรณใจลอย คิดถึงแต่แพรวพรรณรายจนเดินชนหม่อมราชวงศ์ชลนทีอย่างแรง

“ขอโทษค่ะ”แตรวรรณบอก

“นี่คุณแค่ขอโทษผมหายเจ็บไหม”หม่อมราชวงศ์ชลนทีบอก

“ฉันไม่รู้นะค่ะว่าคุณจะหายเจ็บหรือเปล่า แต่ฉันว่าถ้าคุณลองไปฉีดวัคซีนแก้ปากหมานะมันจะทำให้คุณหายได้นะค่ะ”แตรวรรณบอก

“นี่เธอว่าฉันปากหมาหรอ”หม่อมราชวงศ์ชลนทีบอก

“นี่ฉันไม่พูดนะค่ะว่าคุณปากหมา ฉันแค่บอกว่าปากคุณนะกินหมาไว้เยอะ ทำให้ปากคุณเสีย”แตรวรรณบอกแล้วเดินออกไปจากบ้านไป

ภายในน้ำพุหลังสวนแตรวรรณเดินเข้าไปหาแพรวพรรณรายที่นั่งร้องไห้หลบอยู่ที่ต้นไม้ใหญ่ใกล้ๆน้ำพุ

“ฉันเนี่ยแหละจะผลาญเงินครอบครัวแกจนหมด อ่อไม่ใช่แค่เงินของสำนักพิมพ์นะที่ฉันจะเอาเงินมาหมด ยังมีนายศิลาอีกคน แฟนเก่าแกไงมันจะมาเอาเงินของครอบครัวไปใช้ทั้งหมด ฉันจะทำลายครอบครัวของแก ”

  เสียงนั้นยังคงก้องอยู่ในสมองของแพรวพรรณราย  แตรวรรณเดินเข้ามาเห็นแผลบนหัวและที่เข่าของแพรวพรรณราย

“แพรว เธอไปโดนอะไรมากนะ”แตรวรรณถาม

“ยัยนาวมันบอกว่า หลังจากที่มันแต่งงานมันจะทำลายครอบครัวเรา”แพรวพรรณรายบอก

  ถึงแม้ว่าสองสาวจะแกร่ง ฉลาด ไม่ยอมใคร แต่ผู้หญิงก็มีจุดอ่อนคือ ใจอ่อนและเจ้าน้ำตา นี่ยิ่งเป็นเรื่องครอบครัวแล้ว แพรวพรรณรายบอกตรงๆว่าเธอยอมแพ้  ทุกคนในบ้านไม่มีใครฟังเธอเลยสักคน

 งานหมั้นของเดี่ยวและมะนาวผ่านไปอย่างราบรื่น  ทั้งสองคิดว่าจะได้ร่วมหอกันวันนี้  ทันใดนั้นเสียงโทรศัทพ์ของเดี่ยวดังขึ้น

“ฮัลโหลครับ คุณสน”เดี่ยวเอ่ย

คุณสน เป็นพนักงานดูแลเรื่องต่างๆของสำนักพิมพ์เดี่ยวเดลี่ เขามีธุระสำคัญจึงได้โทรมาวันนี้

“ขอโทษนะครับที่มารบกวนวันที่บอกอมีความสุขนะครับ บังเอิญว่าตอนนี้ทีมงานนักข่าวของเราเสียหายมากครับ จำข่าวที่คุณบอกล่าสุดได้ไหมครับข่าวภรรยาและสามีในยิงกันในละแวกนี้ครับ บังเอิญนักข่าวของเราโดนไปคนหนึ่งครับ แต่แกดูสาหัสมากเลยครับ ชื่อว่า กินรี ครับ”สนรายงาน

 กินรีไปทำงานที่สนสั่งนั่งคือ เก็บรูปของภรรยาที่ยองสามีตาย แต่บังเอิญว่าเธอสติแตกยิงปืนลั่นจนโดนกินรี จนต้องเข้าห้อง ICU

“โอเค ครับเดียวผมจะรีบไป”เดี่ยวบอก

“ขอโทษที่นะครับคุณมะนาว บังเอิญผมต้องรีบไปดูลูกน้องของผม”เดี่ยวบอก

“ไม่เป็นไรค่ะ เราหมั้นกันแล้ว งานแต่งงานนะเดี๋ยวเราค่อยคุยกันก็ได้ค่ะ”มะนาวบอก

แล้วเดี่ยวก็เดินออกไปจากงาน แขกคนอื่นๆเละเจ้าภาพอย่างแก้วเกล้าและหมออุดรงงกันไปเลย

“หนูนาวนี่มันเกิดอะไรขึ้นจ๊ะทำไมเดี่ยวทำทะมั่นทเม้นออกจากงานไป”แก้วเกล้าถาม

“คือ คุณเดียวแกขอไปช่วยเหลือลูกน้องก่อนนะค่ะ”มะนาวบอก

“คือ ยังงี้นะค่ะ ลูกชายของดิฉันนะค่ะชอบช่วยเหลือคนอื่น”แก้สเกล้าบอกทุกคนในงานให้เข้าใจ

ภายในโรงพยาบาลในจังหวัดที่กินรีไปทำงาน คือ จังหวัดอุตรดิตถ์  กินรีนอนนิ่ง หมอทุกคนพยายามหากระสุนออกมาแต่ทำไม่ได้ ทันใดนั้นเองหมอผู้ชายคนหนึ่งได้หยิบกระสุนออกมาอย่างรวดเร็ว ทำให้กินรีปลอดภัย  ในห้องพักของกินรี เธอนอนสลบอยู่ เดี่ยวเดินเข้ามาในชุดเจ้าบ่าว เขามองเห็นกินรีนอนหน้านิ่งบอกตรงๆใจเขาแทบขาด เพราะการรักเสี่ยงและการรักการผจญภัยของหญิงสาวแท้ๆที่ทำให้เธอต้องเป็นแบบนี้

“รีบๆตื่นขึ้นมานะกินรี ถ้าเธอเป็นอะไรไป คงไม่มีใครเป็นนักข่าวมือดีของสำนักพิมพ์พี่”

เดี่ยวบอกและยืนมือไปจับกินรี เขาเองก็ไม่รู้ว่าความรู้สึกนี่เรียกว่าอะไรแต่ที่เขารู้คือ เขาจะไม่ปล่อยให้หญิงสาวตายต่อหน้าต่อตาแน่นอน

“โทษนะค่ะ คุณเป็นณาติของผู้ป่วยหรือเปล่าค่ะ”พยาบาลเดินมาถาม

“ใช่ครับ”ชายหนุ่มบอก

   สำหรับเขา เธอและเกาลักเป็นเหมือน ญาติพี่น้องของเขา เขาเห็ฯเธอมาตั้งแต่เด็กๆ

“เชิญไปพบคุณหมอที่ห้องด้วยค่ะ”พยาบาลบอก

“ครับ”ชายหนุ่มบอก

  จากนั้นเขาก็ละมือจากกินรีไปหาหมอที่ห้องตรวจ ภายในห้องหมอ หมอนั่งดูเอกสารที่เป็นของหญิงสาว

“เชิญนั่งก่อนสิครับ”หมอบอก

แล้วเดี่ยวก็นั่งลงบนเก้าอี้ตรงกันข้ามกับหมอ หมอนั่งคุยกับเดี่ยวสักสิบห้านาที เดี่ยวก็กลับมาหากินรีในห้อง เขามองดูหน้าของกินรี

“คนไข้ป่วยเป็นโรคหัวใจครับ  ตอนแรกหมอก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไรที่ทำให้คนไข้ไม่ฟื้นสักที แต่ตอนนี้หมอบังเอิญตรวจร่างกายและการทำงานของหัวใจของคนไข้พบว่าคนไข้มีอาการกำเริบอย่างรุนแรง หมอแนะนำให้พาคนไข้ไปรักษาตัวที่โรงพยาบาล”หมอว่า

“ครับ คุณหมอ”เดี่ยวบอก

“แล้วอีกอย่างหนึ่งที่หมอเป็ฯห่วงคือ เรื่องของคนไข้  หมอทราบจากประวัติการดูแลรักษาตัวของคนไข้จากศูนย์โรงพยาบาล ทราบว่าผู้ป่วยทำงานหนักจนเกือบช็อก หมออยากให้คุณดูแลเขาให้ดี”หมอบอก

สักพักเดี่ยวก็พึ่งนึกได้ว่า แตรวรรณ น้องสาวของเขาเป็นหมอและเป็นเจ้าของโรงพยาบาล เขาจึงโทรหาแตรวรรณ

“อะไรนะค่ะ ยัยกินรีนนาวาเป็นโรคหัวใจ”แตรวรรณบอกอย่างตกใจ

“ใช่ หมอบอกว่าต้องย้ายกินรีไปอยู่ที่โรงพยาบาลอื่นนะ”เดี่ยวบอก

“โอเคค่ะ เดี๋ยวแตรจะจัดการเรื่องนี้ให้”แตรวรรณบอก

  เดี่ยวลูบหัวกินรี เขาบอกดูสาวน้อยนอนหลับอย่างสนิท นี้เป็นครั้งแรกที่หญิงสาวได้นอนสนิทเพราะในหัวสมองของหญิงสาวคิดแต่เรื่องงาน