ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Degenerate guy {2PM TK&CNN&KW}

    ลำดับตอนที่ #1 : {intro}

    • อัปเดตล่าสุด 26 ต.ค. 56


    :)  Shalunla





    Title :  Degenerate guy
    Category : long fiction
    Chapter : intro
    story by : gaincool




     






    Intro.

    โซล ประเทศเกาหลีใต้



    “ได้โปรด อย่าทำอะไรผมเลย” เสียงแหบพร่า สั่นสะท้านเพราะความกลัวจากอาวุธที่กำลังจ่อขมับอยู่

    “มันเป็นงานของฉัน ขอโทษทีนะ…” เสียงทุ้มตอบนิ่งไม่แสดงอาการใดๆออกมาจากน้ำเสียง



    ‘ปัง!’ เสียงดังสนั่นท่ามกลางความมืดมิดของโกดังร้างที่แทบไม่มีใครเหลียวแล….











    สุวรรณภูมิ กรุงเทพฯ ประเทศไทย

    “คุณพ่อคุณแม่ สวัสดีครับ” เสียงเด็กหนุ่มกล่าวลาพ่อกับแม่ที่มาส่งที่สนามบิน

    “ตั้งใจทำงานนะน้องคุณ ว่างๆหรือหยุดยาวก็กลับมาคุณพ่อคุณแม่บ้างนะลูก” ผู้เป็นแม่บอกแล้วสวมกอดลูกชายของเธอแน่น

    “พ่อจะรอโทรศัพท์จากน้องคุณนะครับบ” ผู้เป็นพ่อส่งยิ้มให้ลูกชายพร้อมลูบหัวทุยของลูกชายคนเดียวอย่างอ่อนโยน

    “น้องคุณรักคุณพ่อ คุณแม่ นะครับ” เด็กหนุ่มกอดพ่อและแม่ของตนแน่นเป็นการกอดลาก่อนที่เขาจะเดินทางไปทำงานในที่ที่ไกลบ้าน









    โซล ประเทศเกาหลีใต้

    “กลับมาแล้วครับ…..” ร่างสูงเดินเข้ามาในบ้านหลังใหญ่

    “เฮ้ออออออออ” มีแต่ความเงียบเท่านั้นที่เป็นเสียงตอบรับเขา ก่อนที่จะถอนหายฝจออกมายาวๆแล้วนั่งลงที่โซฟาหรูตัวใหญ่ก่อนเปิดทีวี LCD ขนาดใหญ่ที่ตั้งอยู่ไม่ไกลจากโซฟาหรูที่เขานั่งอยู่



    ‘เกิดเหตุฆาตรกรรมขึ้นเมื่อคืนเวลาประมาณ ตี 2 ที่โกดังร้างย่านใจกลางเมืองพบผู้เสียชีวิต 1 ราย จากการชันนสูตรเบื้องต้นพบว่าถูกอาวุธปืนจ่อยิงที่ขมับด้านซ้ายทะลุด้านข้าง……’ เสียงผู้ประกาศข่าวรายงานข่าวฆาตรกรรมที่เขาเองก็รู้ดีว่ามันคืออะไรยังคงดังเรื่อยๆแต่หาเข้าไปสู่โสตประสาทร่างสูงที่นั่งเหม่อลอยอยู่บนโซฟาหรูตัวใหญ่ไม่











    “ฝันดีนะครับพ่อ ฝันดีนะครับแม่”

    “อ้าวทำไมทำหน้าแบบนั้นกันล่ะครับ? อ๋ออ จริงด้วยสินี่มันเพิ่งเที่ยงกว่านี่นา”

    “แต่มันเป็นเวลานอนของผมนี่ครับ ยังไงก็ฝันดีนะครับ” ร่างสูงยิ้มอย่างอ่อนโยนแล้วเดินเข้าไปในห้องนอนของตัวเอง

    เป็นเวลาเกือบ 10 ปีแล้วที่ร่างสูงต้องใช้ชีวิตในบ้านหลังใหญ่ลำพังไม่พบปะผู้คนไม่สุงสิงไม่คุยกับใครนายจากเรื่องงาน

    และรูปสองรูปที่ใส่กรอบอย่างดีที่ตั้งอยู่บนโต๊ะที่ถูกจัดด้วยดอกไม้อย่างสวยงามและได้รับการเปลี่ยนสม่ำเสมอจากตัวเขาเอง…… มันคือรูปพ่อแม่ที่เสียไปหลายปีก่อนของเขา…..







     








     



     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×