บันทึกลับเฉพาะ

ความหลังที่จดจำได้

          สมัย ม.6 ช่วงปลาย ใกล้จะเอนทราน ตอนนั้น ม.6 ปิดเทอมแล้ว จะปิดเร็วกว่าชาวบ้าน
เพราะต้องอ่านหนังสือเตรียมตัวเอนทราน ต่ายอยากเข้าคณะถ่ายภาพของมหาลัยรัฐแห่งหนึ่ง
ซึ่งมันเปิดรับสอบตรงเข้าพอดี มันเลยชวนเราไปเรียนพิเศษเป็นเพื่อนมันเพื่อที่จะติวเข้าที่นี้
แล้วเราก็สนใจนิดๆ อยากลองเรียนดูเผื่อว่าจะได้ถ่ายรูปสวยๆ เพราะนึกว่าเขาจะสอนเกี่ยวกับ
การถ่ายภาพแต่ที่ไหนได้มาสอนวาดรูป ซึ่งเราไม่ชอบเลยเพราะเป็นคนวาดไม่เก่ง วาดทีไร
เหมือนเด็กอนุบาลวาดทุกที
          ขอแนะนำตัวก่อนละกันนะ เราชื่อ แก้ม รูปร่างเตี้ย 150 ซม ผมยาวปะบ่าชอบมัดผมแล้วปล่อยข้าง เพราะหน้าบาน
เพื่อนที่ชวนมาเรียน ชื่อ ต่าย รูปร่างเตี้ยไม่แพ้กัน แต่มันมักภูมิใจเมื่อยืนกับเราเพราะมันสูงกว่านิดหน่อย ด้วยเจ้าของความสูง 155 ซม. และชอบมองผู้หญิงเพราะมันเป็นทอม
และขอแนะนำอีกคน ชื่อ หมูน้อย เตี้ยพอกัน รูปร่างอ้วน เป็นคู่รักของต่าย อ่ะ มาเข้าเรื่องต่อ
          วันแรกที่จะไปเรียนพิเศษก็นัดแนะกับต่ายว่าเจอกันที่หัวลำโพง 7.00 น. เช้าโคตร เพื่อที่จะนั่งรถไฟไปเรียนที่มหาลัยรัฐแห่งนั้น ไกลโคตร แล้วถ้ารู้ว่าต้องนั่งรถไฟนะคงไม่ไป เพราะเคยมีความหลังแบบถ้าเลี่ยงได้ขอเลี่ยงแต่ในเมื่อมันเลี้ยงไม่ได้ก็จำใจสะ
          เมื่อไปถึงมหาลัย ต่ายก็โทรไปหาพี่ที่รับติวว่า ถึงมหาลัยแล้วนะ ให้ไปหาที่ไหน?
ซึ่งถึงให้ไปหาที่ไหนก็ไปไม่ถูก เพราะไม่เคยมา - -" เราได้ยินว่าพี่ติวเป็นผู้ชายก็แอบตื่นเต้น
นึกในใจ ว้าวๆ ผู้ชายขอให้หล่อๆ มาดเซอร์ๆ เถอะ เพี้ยงๆ แล้วต่ายก็ถามทางไป
แล้วพวกเราก็เดินไปแต่แล้วก็หลงอยู่ดี  เราเลยบ่นว่า " ไอ้ต่ายทำไมพี่เค้าไม่มารับวะ เราไม่เคยมานะเว้ย แมร่งแทนที่จะมารับ มึงโทรไปบอกเลยว่าพวกเราหลงอยู่ให้เดินมารับ "
ไอ้ต่ายก็โทรไป แล้วพี่เค้าก็เดินมารับ 
 
                                                      ................ระหว่างรอ.................
" ต่าย มึงว่าพี่เขาจะหล่อไหมวะ "
" ไม่รู้วะ กูดูผู้ชายหล่อไม่เป็น "
" เออ กูเข้าใจ ไม่น่าถามมึงเลย "

แล้วเราก็นั่งจินตนาการสักพัก แล้วก็มีผู้ชายคนนึง หล่อมาก
แบบขาว สูง ผมเซอร์ ผ่านๆ เดินมาทางเรา แอบลุ้นในใจ ขอให้ใช่ๆๆ
" ต่าย มึงว่าใช่คนนั้นเปล่าวะ "
และแล้วเขาก็เดินผ่านไป ต่ายไม่ทันตอบ
สักแปป ก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดินมาทางพวกเรา แต่เราไม่ค่อยสนใจเท่าไร
เพราะไม่หล่อเลย ดำก็ดำ หน้าตาก็แปลก รูปร่างผอมแห้ง แถมเตี้ยสูงประมาณ 165 ซม.
ดูท่าจะโหด เหมือนโจรใต้
แถมยังแต่งตัวประหลาดอีก เสื้อสีแดงแป๊ด ตัวเล็กมากๆ เล็กขนาดแนบเนื้อทุกอณู
พอพี่เขายกมือเสื้อมันก็ลอยขึ้นมาจนเห็นเอวและสะดือดำๆ
ใส่กับกางเกงขาเดฟ ขาเล็กและรัดมากๆ ไม่รู้จะรัดไปถึงไหน
ยังสงสัยจนถึงทุกวันนี้ว่า เจ้าหนูของเขามีอากาศหายใจด้วยหรอ อิอิ
เข้าเรื่องต่อ เราก็ภาวนาในใจ ก็ให้ไม่ใช่คนนี้ด้วยเถิด เพี้ยงๆ
และแล้วคำภาวนาของเราก็ไม่ได้ช่วยให้สมหวัง
เมื่อเขาเข้ามาแล้วบอกว่า "ใช่ น้องต่ายเปล่าครับ "
( โธ่ มันเหนือจินตนาการจริงๆ ที่ติวสุดหล่อของฉัน )