ละครเวทีของแฮรี่

เนื้อเรื่อง

ณ ห้องโถงโรงอาหารฮอกวอตส์ ได้มีการติดประกาศ ละครเวทีที่แสดง

เรื่อง love undead ( รักอมตะ )

ผู้แต่ง : g.ice ( แน่นอนอยู่แล้ว)

สนับสนุนโดย : ฮอกวอตส์,โบซ์บาตง,เดิร์มสแตรง(ถ้าเขียนผิดบอกด้วยเราจำไม่ค่อยได้ ส่วนหนังสือเพื่อนยืมไป )

แสดงโดย : รับบท
มิสเตอร์ ครัม               : อัศวินผู้กล้านักรบรับจ้าง ไรก้า อากัล
มิสเตอร์ เกลลี่             : เจ้าชายยูอ้อน ผู้มีรักแท้
มิสเตอร์ มัลฟอย         : เจ้าหญิงแอนนาผู้มีรักอมตะ
มิสเตอร์ พอตเตอร์       : เจรีน่า หญิงสาวผู้หาญกล้ามีรักแท้ที่เต็มเปี่ยม
มิส เดอลากูร์               : ราชินีอาเบลล่าผู้ทำทุกอย่างเพื่อให้คนรักกลับมา
มิส แชง                       : แคลดูล่าลูกสาวราชินี นิสัยหยิ่งจองหอง
มิส เลิฟกู๊ด                   : จีน่าคุณป้าผู้แสนใจดี ป้าเลี้ยงของเจรีน่า
มิส เกรนเจอร์               : จินล่าเป็นทั้งเพื่อนสนิทและเพื่อนตายในการต่อสู้ ของเจรีน่า
มิสเตอร์ วีสลีย์             : สมิทหนุ่มน้อยที่เป็นน้องชายของ จินล่า

………………………………………………………………………………………………………..


การแสดงละครเรื่องนี้เป็นการ แสดงของทั้ง 3 โรงเรียน การแสดงครั้งนี้ เป็นการจับฉลากเลือกว่าได้รับบทอะไรบ้าง ดังนั้นจึงไม่แปลกเลยที่บางทีอาจมี ผู้หญิงเล่นเป็นผู้ชายบ้างหรือผู้ชายเล่นเป็นผู้หญิงบ้าง แต่มี 2 คนที่ไม่พอใจกับการประกาศออกไป

“ ศาสตราจารย์ มักกอนนากัล ครับ ทำไมผมต้องรับบทนี้ ครับ ผมไม่ยอม “

“ ศาสตราจารย์ สเนป ทำไมผมต้องเป็นตัวละคร ตัวนี้ครับ ผมไม่ยอมนะ ถ้าไม่เปลี่ยนผมไม่เล่นเด็ดขาด “

ศ. ทั้ง 2 มองหน้ากันแล้วเรียกให้ แฮรี่เข้าไปในห้องเนื่องจากมีเรื่องพูดด้วย   ข่าวการแสดงของแฮรี่กับมัลฟอยที่ต้องเล่นเป็นเด็กผู้หญิงได้ไป ไกลยิ่งกว่าไฟ ลามกุ้ง อีก มีเสียงซุบซิบ

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

“ นี่ พวกเธอว่า ศ. จะให้พวกเขาเปลี่ยนไหม “

“ ฉันว่าไม่หรอกก็ อาจารย์ใหญ่บอกว่า ใครที่ตีบทแตกหรือแสดงดี จะมีคะแนนบ้านให้ ตั้ง 250 คะแนน หากมีการเปลี่ยนตัวผู้แสดง ไม่มีสิทธิ์ ในการได้รับคะแนน “

“ ฉันว่านะ ถึงแฮรี่กับมัลฟอยไม่ยอมเป็นรับรอง อาจารย์ ต้องกดดันให้เป็นจนได้ เธอว่าไหม แต่ฉันว่ามันแน่ชัดไปแล้วนะ ตั้งแต่ตอนที่เขาประกาศผู้รับการแสดง “

“ แต่ฉันว่า ทั้งสองก็เหมาะดีนะ เธอคิดดู ถ้าใครเล่นเป็นนางเอกรับรองโดนก่อกวนแน่ ฉันคนหนึ่ง ที่รับรองได้ เธอคิดดูสิคนที่เล่นนะมีใครบ้าง ไหนจะครัมที่เก่งกาจ เกลลี่ ที่หล่อยังกับเจ้าชาย แฮรี่ที่มีชื่อเสียงก้องโลก มัลฟอยสายเลือดที่บริสุทธิ์ แถมน่าตาดีด้วยแบบนี้ขืนมีใครเล่นคู่ด้วยผู้หญิงคนนั้นไม่ต้องเป็นผู้เป็นคนแน่ “

ตอนนี้ทุกคนก็คิดเหมือนกันหมด

  ตอนนี้แฮรี่กับมัลฟอยออกมาจากห้องอาจรย์ประจำบ้านโดยที่ทุก คนได้กลิ่นแรงกดดันภายในที่หลงเหลืออยู่ ดังนั้นไม่ต้องคิดเลยว่าคำตอบเป็นไง  ( ช่วยไม่ได้รังสีอำมหิตมัยเยอะ  /-/ )

     เช้าวันงานมีนักเรียน ทั้ง 3 โรงเรียนชมการแสดง อยู่ตรงสนามควิดดิช ที่มีขนาดใหญ่พอ แล้วมีเวทีอยู่กลางสนาม เป็นแบบ 3 มิติ
     ภายในห้องแต่งตัว
“ แฮรี่ รีบเตรียมตัว เร็วเธอต้องออกไปแสดงข้างนอก เร็ว โอยอยู่ไหนเนี่ยแฮรี่ “

ตอนนี้ศ. มักกอนนากัล กำลังมีควันจะออกจากหูอยู่แล้วถ้าไม่เห็นเขา
แฮรี่ ยอมออกมา โดยที่ตัวเองอาย จนอยากได้สังกะสี บังหน้าสะแล้วแ
ต่เขาต้องตัดใจ เพราะถ้าเขาไม่แสดง รับรองได้ลงนรกไป ร้อยหลุดแน่

“ ศ.มักกอนนากัลครับผมอยู่นี่ “ แฮรี่ ต้องออกมาจากที่ซ่อนตัว

ทุกคนมองเห็นแฮรี่เป็นเด็กผู้หญิงที่สวยมาก แต่ในสายตาของเขาคิดว่าพวกนี่ กำลังมองด้วยสายตาสมเพชเวทนา ( สายตาสั้นนี่หว่า )

“ เอาล่ะ แฮรี่ถึงเวลาเปิดการแสดงแล้วไปสิ “  ศ.มักกอนนากัลแทบจะถีบแฮรี่ ออกไปข้างนอกแล้ว

“ ท่านผู้ชมที่รักทุกท่าน ต่อไปนี้ท่านจะได้รับชม การแสดง สุดเริ่ด ได้นะบัดนี้

   ปี้ ป่อตอหม่อ แฮรี่รีบออกไปโดยคิดในใจว่า การแสดง การแสดง ถ้าไม่แสดงตูตาย แสดงแล้วรอด นะโม นะโม
เมื่อมีความมั่นใจแล้วแฮรี่ได้เดินออกไป ตรงเวที

      บัดนี้เวทีได้ถูกเปลี่ยนโดยเวทมนตร์ให้กลายเป็นป่า

แฮรี่ได้เดินไปในป่าและกำลังแสดงท่าทีของเด็กสาวที่แสนซื่อ ( คิดว่าซื่อ…นะ )

ทุกคนต่างตะลึงกับการตีบทที่แตกละเอียดของแฮรี่ แนวนอนว่าศ.มักกอนนากัลหันไปยิ้มกับสเนปด้วยท่าที ……

“ โอ้ เจ้ากระรอกน้อยที่น่าสงสารเจ้ามาทำอะไรในที่นี้ “ คนดูอึ้งสนิท ที่แฮรี่เป็นงี้

“ เบี้ยงก้าเจ้าอยู่ไหน เจ้ากระรอกน้อยของข้า “

แล้วมีชายหนุ่มเดินมาตามหากระรอกของตน เป็นผู้ชายที่หน้าตาดีมากๆ  

“ โอ้ สาวน้อย เจ้าช่วยกระรอกของข้าหรือ ขอบคุณมาก เจ้าชื่ออะไร ส่วนข้ามีนามว่า ยูอ้อน “ เด็กหนุ่มผู้นั้นกว่า

“ ไม่เป็นไรหรอก ท่านผู้กล้า ข้ามีนามว่า เจรีน่า “ แฮรี่แสดงท่าทีที่ ผู้หญิงเขาเขินกัน จนทำให้บางคนคิดว่าเขาเห็นผู้หญิงที่ชื่อเจรีน่า จริงๆ  

“ เจรีน่า เจรีน่า เจ้าอยู่ที่ไหนตอบป้าด้วย “ ผู้เป็นป้ากำลังตะโกนตามหาหลานรัก ลูน่าแสดงได้เหมือนมาก

“ ท่านป้าหลาน กำลังไปค่ะ “ แฮรี่ดัดเสียงเป็นพิเศษ

“ เจ้าจะไปแล้วหรือ เจรีน่า แล้วเราจะได้พบกันอีกไหม “ เจ้าชายกล่าวพร้อมจับมือเจรีน่า  โครตเหมือนจิงเลย

“ ท่านปล่อยเถอะค่ะ หากโชคชะตาให้เรามาพบกันครั้งหนึ่ง แล้วคงจะทำให้พวกเราพบกันอีกค่ะ “ หญิงสาวเจรีน่า กล่าวพร้อมกับสะลัดมือชายหนุ่มออก  

“ ชายหนุ่มได้เพียงแต่มอง ตามหญิงสาวที่ตนไม่รู้จักไป โดนไม่รู้ว่าหัวใจให้นางไปแล้ว
ม่านเวทีได้ปิดลง

หลังเวที

     “ ยอดมากเลยแฮรี่รับรองเราได้ แน่รางวัล “ เฮอร์ไมโอนี่ กล่าวอย่างดีใจ

“ ฉันว่าพวกเธอได้แต่ หวังลมๆแล้งๆ แล้วละ ยัยเลือดสีโคลน “

เสียงยานคางของมัลฟอยกล่าวขึ้น เขาแต่งตัวแบบฟ่องฟู เหมือนชุดเจ้าหญิงในยุโรบ มันทำให้ทุกสายตาหยุดลง ที่ตรงนี้

“ มัลฟอยฉันคิดว่าถึงเวลา ออกไปแสดงได้แล้วนะ “

เสนปกล่าวเรียบๆ
มัลฟอยเดินออกไปแบบที่เรียกว่า ตอ-แหล เต็มที่


     เวทีเปลี่ยนเป็นประสาท หลังใหญ่ ตอนนี้กำลังมีศึก จากเมือง โมร็อด ผู้ที่เป็นคนออกศึกมาคือ ราชินี อาเบลล่า  บัดนี้ได้มีการประกาศรับสมัครผู้กล้า โดยพระราชา เจ้าหญิงแอนนากำลัง เดินชมสวนอยู่แต่ก็สะดุดกับหินเข้า ( โครตเน่า..มหาเน่า *-*) แต่ก็มีคนรับไว้ได้ คือชายหนุ่มผู้กล้าที่ได้ถูกจ้างมา แสดงโดยครัมนั่นแหละ มัลฟอย เอ็ย เจ้าหญิงแอนนา รีบออกจากอ้อมกอดของชายผู้นั้น มัลฟอยแสดงท่าทีเขินอายแบบเด็กสาวที่เพิ่งเคยแตะต้องตัวชายเป็นครั้งแรก (โอ็ย จามอ้วก แหวะ )

  “ ท่านคงเป็นเจ้าหญิงแอนนา ถูกต้องไหมขอครับ “ ครัมแสดงเก่งมาก จนสาวๆแทบอยากเป็นคนที่โดนกอดแทนแล้ว

“ ท่านชื่ออะไร ถึงมาอยู่ที่นี้ได้ “ แอนนากล่าวแต่ไม่สบตาผู้ถาม ( สเนปสั่งมา ไร้เดียงสาสุดๆ )

“ ข้านามว่า ไรก้า ข้ามาเป็นทหารรับจ้างแล้วหลงมา เจอผู้หญิงที่สวยที่สุดอย่างท่าน “ โอยครัมปากหวานมาก


“ ท่านพูดอะไร ไม่รู้เรื่อง “ ทั้ง2 เดินคุยไปคุยมาก็ถูกคอกัน จนทั้ง 2 หลงรักกันและกัน  ( ใจ ง่ายจังเจอกันแค่นี้ )
“ เจ้าหญิงแอนนา ข้าคงไม่อาจเห็นท่านได้อีกแล้ว เพราะข้าไม่แน่ใจได้ว่าจะมีชีวิตกลับมา หาท่านได้อีกหรือ เปล่า “

“ ท่าน อย่าพูดเช่นนั้น ท่านไรก้า ถึงอย่างไร ท่านต้องกลับมาหาข้า สัญญากับข้าได้ หรือเปล่า “

มัลฟอยแสดงจนทำให้แพซี่ ที่ ดูอยู่เกือบเป็นลม สาวๆมองหน้ากันแบบอึ้ง บางคนอินมาก จนน้ำตาไหล ( อะไรจะขนาดนี้ )

“ เจ้าหญิงข้าสัญญาว่าจะมีชีวิตอยู่เพื่อท่าน โอยเจ้าหญิงที่รัก ข้าจะไม่ทำให้ท่านเดือดร้อน เจ้าหญิงที่รักของข้า “

ครัมเล่นสะอินขนาดนี้ ผู้หญิงบางคนสลบไปแล้ว ส่วน ศ.สเนป ยิ้มกลับไปที่ ศ.มักกอนนากัล …..

การรบยาวนาน ทำให้หลายหมู่บ้านต้องพังพินาศ

หมู่บ้านที่เจรีน่าอยู่

“  ท่านป้ามาเร็วค่ะ พวกทหารกำลังมาทางนี้แล้ว จินล่ารีบไปกันเถอะ “ แฮรี่แสดงเป็นเด็กสาว ตอนนี้กำลังต้องรับบทที่เขาถนัดมาก คือการต่อสู้ จินล่าคือ เฮอร์ไมโอนี่

“ เดี๋ยว ข้ายังตามหา สมิทก่อน สมิทเจ้าอยู่ไหน สมิท “


“ ข้าอยู่นี่ท่านพี่ ข้าอยู่ทางนี้ “ สมิท มันก็คือ รอนดีๆนี่เอง

พวกเธอพากันหนีไปจาก หมู่บ้าน ทำให้หมู่บ้านร้างไปไม่เหลือผู้คน เหลือเพียงเศษ ซากไม้ กับเปลวเพลิง

---------------------------2 ปีผ่านไปไวเหมือนโกหก --------------------------------------------------------------------

“ เจ้าหญิงแอนนา เจ้าหญิงแอนนา กองทัพที่ส่งไป ได้ถูกทำลายหมดแล้ว “
ผู้ที่เป็นเจ้าหญิงแอนนา กำลังตกอยู่ในการ ตกใจอย่างมาก แต่ นางกลับเป็น ปกติอีกครั้ง

เจ้าหญิงแอนนา เข้าไปหาบิดาของเธอ

“ ท่านพ่อ อย่าได้กลุ้มไปเลย เรายังส่งกองทัพไปใหม่ไป ได้ไม่ใช่หรือ “

“ ลูกหญิง ตอนนี้กองทัพได้สูญเสียมากเหลือเกิน ในเมืองเหลือเพียง เด็ก ผู้หญิง และคนชรา ทั้งนั้น “

ผู้เป็นพระราชากล่าวด้วยเสียงที่ เศร้าหมอง คนแสดงคือ วู๊ด

      เจ้าหญิงแอนนาผู้เป็นลูกพูดกับ บิดาของเธอว่า

“ หากในเมืองไม่มีผู้ชาย พระบิดาให้ข้าเป็นคนออกรบด้วยตนเองด้วยเถอะ ข้าจะพา ผู้หญิงที่มาสมัครออกรบ “

พระราชาเห็นความตั้งใจจริงของ ผู้เป็นลูก จึงไม่อยากขัด

ประกาศ
ผู้ที่ ต้องการสมัคร เป็นนักรบ
กรุณามาที่ปราสาท รับทั้งชาย หญิง
ออกรบเพื่อ ชาติ

  แทบไม่อยากเชื่อมีผู้หญิงและชายมากมายใน อาสาสมัครครั้งนี้ หนึ่งในนั้นมี เจรีน่ากับจินล่าด้วย

ในการคัดเลือกฝีมือผู้ประลอง เจรีน่ากับจินล่าแสดงฝีมือ ที่แม้แต่ผู้ชายหน้าไหนก็ชิดซ้าย ( ที่จริง แฮรี่อาจเล่นแรงไปหน่อย…มั้ง แต่ชังเถอะ ก็คนมันชินนี้น่า )


(