คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ฮอร์โมนของนายปาร์ค ระดับ2
ผมอยู่ในภวั์อีรั้เมื่อลูาย ร.ปาร์ แนะนำัวให้ผมฟั เาื่อ 'ปาร์านยอล' ื่อเียวับนในฝันผมเมื่อืน ในหัวผมมีแ่้อสสัย ทำไมลูาย ร.ปาร์ถึมีื่อเียวับนนนั้น เราไม่เยรู้ัันแ่ทำมีื่อ 'ปาร์านยอล' ในหัวผม
"แบฮยอนรับ เป็นอะไรรึเปล่า" านยอลสะิไหล่ผมเบาๆ และามมา้วย..
"แบฮยอน! อย่าใลอยอนนี้สิ รู้ไหมว่าะเริ่มประุมแล้ว" ประโยาปาอพ่อผมทำให้ผมอายมา่อหน้านท
"เอาหละ เริ่มประุมันเลยนะ" ร.ปาร์ พูเปิารประุมแบบทา
อแสาวิัยแสมานานเท่าไรผ
"แบฮยอนรับ แบฮยอนบารประุมแล้วนะรับ" านยอลสะิผมอีรั้
"อ้อเ อบใมา แล้วเรา้อไปไหน่อ? หรือลับบ้านเลย" ารประุมที่แสนะยาวนาน็ไ้บ
ล ผมไม่ไ้ฟัารประุมเลย ันิมัวแ่ิเรื่อไปเรื่อย ามอารม์นไม่อยาฟั
"อ้อเี๋ยวเรา้อไปูที่พัอ
"โอเ ไปเลยไหม?" ผมอยาเห็นห้อพัอผมับานยอ
ผมับานยอลเินรเ้าไปในศูนย์วิัยในส่วนห้อพั ที่นี้ร่มรื่นมาเหมาะับนัีว
"านยอละถึที่พัยั?" ผมเินมานานมา แ่ายาวๆอานยอละเินไ้แ
"แบฮยอนรับเราพึ่เินไ้ถึห
"บ้า! เอ้ยไม่เป็นไรันเินไ้ อบในะ อ๊ะ!" านยอล้อนัวผมึ้น น้ำหนัผม็ไม่ใ่น้อยๆเาไม่หน
านยอลวาผมลที่โฟา นี่นาแ่ห้อพัรับรออศูนย์วิัยแ่เหมือนอนโระับห้าา
"เหนื่อย็นอนเลยนะ เี๋ยวผมะออไปเอ" านยอลพูอย่าัประโยสนทนาแล
"านยอล เอ่อือ พ่อันอยู่ไหนหรอ" ผมถาม็แ่้อารลับบ้านแ่นั้น
"พ่อเธอลับไปนานแล้ว พ่อเธอฝามาบอ้วยนะว่า อทุอย่าที่เป็นอเธอะมาถึ
"อ้อโอเ แ่านยอล.." ผมโอเับเรื่อานวิัยและอที่บ้านอผม แ่ผมแ่ไม่อยา..
"อ่าว่าไรับ มีอะไรรึเปล่า?" สีหน้าอานยอลูใับำพู
"อย่าเรียเราว่า 'เธอ' ไ้ไหม" ผมรู้สึแย่มาเวลาเาเรียผมว่
"นึว่าเรื่ออะไร แ่นี้เอ ไ้สิให้เรียว่าอะไรีละรับ" ใบหน้าหล่อๆอานยอลมอมาที่หน
"อืม~ แล้วแ่นายเถอะ ะเรียันว่าอะไร็ไ้แ่อยาเ
"ั้นผมเรียแบฮยอนว่า 'แบี้' นะ" นอะไริื่อไ้น่ารันานี้ แ้มผมเริ่มมีสีแเ้มึ้น ่อนะหันหน้าแล้วเินเ้าไปใน
"อื้ม!" ผมอบรับไปอย่าเินๆ ผมหาไรินระหว่ารออมาัีว่า
"แบี้รับ" อนนี้เามายืนอยู่้านหลัผมั้แ่เมื่อไร็ไม่รู้ ผมสัมผัสไ้ถึไออุ่นที่ออมาา
"หืม? มีอะไรหลอ" ผมยืนัวแ็ไม่ล้ายับ ไ้แ่เอ่ยถามไปแบบเยา เพื่อให้เาไม่ับผิผม
"แบี้ว่า ฮอร์โมนเพศาย มันเป็นฮอร์โมนวามรัหรือวามใ
".." ผมไม่อบอะไรทั้สิ้น ใระไปอบในเวลาแบบนี้ไ้ สถานะาร์แบบนี้เาอยาให้ผม 'ใร่' รึไ
"ว่าไหละ แบี้" ผมนิ่ไม่ล้าอบและไม่ล้ายับ
๊อ ๊อ ๊อ "มาส่อรับ ุแบฮยอนอยู่ไหมรับ" านยอลพละายอยาห่าผมแล้วเิน
"เี๋ยวันเอาเอ" ผมเินนำหน้าานยอล เพื่อะไปเอาอ แ่านยอล..
"ผมเอาให้ ท่าทามันน่าะเยอะ หนั้วย แบี้ไปทำับ้าวสำหรับเย็นนี้
"มัวยืนทำอะไรอยู่หละแบี้ ไปทำับ้าวสิรับ เี๋ยวอนี่ผมัารเอ" านยอลหันมาพูับผม แล้วหันไปนอเ้าห้อนอน
"อ้อ" ผมอบรับ แล้วเินเ้าไปในรัวทันที ผมะทำอะไรินีหละ ถึผมะเ่้านานรัวแ่ถ้าส่
"านยอล" ผมะโนเรียานยอลที่อนนี้เ็
"รับ มีอะไรหลอแบี้"
"พาไปส่ื้ออทำับ้าวหน่อย"
"อ่าน่ารัั~ อ่ารับไปเลยไหม?" ห๊ะ!เมื่อี้านยอลเาว่าไนะผม
"ไปเลยสิไปเลย" ไม่รอ้าเินไปที่หน้าประูเพื่
"เี๋ยวสิแบี้ เราะไปยัไ?" ีรีาร๊อปอผมลลไปรึ่นึ
"นาย็ับรถไปสิ" ผมหวัว่าเาะับเป็น ผมะไ้๊อป
"ผมับรถไม่เป็นนะรับ" านยอลทำหน้านิ่ ผมแทบอยาะร้อไห้ บริษัทนี้ถึะอยู่ในโลแ่อยู่
"แล้วทำไมนายไม่บอั้แ่แรหล
"แบี้แ่ไปื้ออทำับ้าว ะเรียทำไม พรุ่นี้ไปื้อ็ไ้นะ" เรื่อับ้าวผมไว้่อนแ่อนนี
"็ัน..ัน.. ะไปเสื้อผ้าอเล็ั่นใหม่!" ผมอบวามริไป ไม่รู้ว่าานยอลเาะว่ายัไ ผม็ะไป
"แบี้รับ ุที่พ่อแบี้แพ็มาให้มันไม่
"ันไปเอ็ไ้!" ผมพูับท แล้วหันหลัเินไปเปิประู
"แบี้ระวััว้วยนะรับ เมื่อวานเหมือนมีนเห็นผู้หิใ
"นี่! ันลัวผีนะ" ผมัสินใอบวามริเรื่อที่
"โอ๋ๆอย่าอนานยอลนนี้เลยนะรับ" านยอลเินเ้ามาหาผมท่าทาะมา
"หยุอยู่รนั้นเลย ถ้าไม่ไปื้ออวันนี้ไม่้อิ
"โอเรับ โอเ ปะไปัน" านยอลเินมา้าๆผมแล้วับ้อมือผมเินามเาออาห้อ
"านยอลแล้วเรา เราะไปยัไ"
"เี๋ยวุ็รู้"
ผมเินามานยอลมาถึลานอรถ มีรถสีาวหรูออยู่หนึ่ัน ึ่ให้ผมเาเป็นรถอนัวิทย
"นี่นายับรถไม่เป็นไม่ใ่หลอ อย่ามาพยายามับไปเลยถ้าไม่เป็น
"ริๆผมับรถเป็น" านยอลยิ้มให้ผม เห็นฟันรบทุี่ แล้ว็ำออมา เาแล้ผมทำไมเนี่ย
"นายะแล้ันทำไมห๊ะ นี่ไม่ำนะ" ผมยู่หน้า ผมโรธริๆนะ แทนที่ะไ้ไปั้นานแล้ว เสียเวลาโนนแล้ไปเือบั่วโ
"แบี้อ่า.. อย่าอนผมเลยนะ" านยอลยื่นนิ้ว้อยมาหน้าผม ้อ็้อสิผมไม่สน
".."
"อย่าอนผมนะ... ุ๊บ" านยอลนาย! นายมาโมยแ้มันไ้ไ ผมรี๊ร้ออยู่ในใ ทำไมเาถึล้ามาหอมแ้มผม ผมไ้แ่มอหน้าเา้วยสีหน้าโ
"นี่นาย!.. "
"อะไรหลอรับ" านยอลทำหน้าล้อเลียนใส่ผม นี่เราสนิทันั้แ่เมื่อไร
"เอะ ับไปเร็วๆเลยนะ"
ผมนั่มอ้าทาลอเวลาเินทา
"แบี้รับ แบี้ เราถึห้าแล้วนะ" านยอลสะิผม ผมินแล้วหละเาสะิผมทุรั้
".... อ๊ะ" ผมไม่สนเาหลอ รีบลารถีว่า แ่านยอลไม่ปลล๊อประูให้แล้
"แบี้อ่า อนผมอยู่หลอ" ็แน่ละสิใรไม่อน็แปลแล้ว เล่นมาหอมแ้มและหลอันแบบนี้
"ใ่" ผมหันไปสบาเา้วยวามโรธ แ่เา็..
"หายอนผมเถอะนะ ผมรู้สึแย่มา" เาึัวผมเาไปอ.. อบอุ่นที่สุ แ่ฝันไป
เถอะผมไม่หายอนหลอ
".." อึ้ับารระทำอเา เาล้าไ้ไ นี่เราสนิทันหลอ
"หายอนผมเถอะนะ ถ้าุิ้นผมะอแน่นึ้น"
"ปล่อย! ะไปื้ออ ะินไหม้าวเนี่ย" ผมสุะทนอยาะออารถเ็มที ะไ้มีเวลา๊อปเยอะๆ
"หายอนผมนะ"
".." ผมะอนให้ถึที่สุ ปิผม็ไม่ใ่นอน่ายนานี้
"หายอนผมนะแบี้"
"อื้ม" ผมอบเาทำไม นี่ผมำลัอนเาอยู่นะ
"เย้! แบี้น่ารัที่สุ" านยอลเ้ามาอผมอีรั้ นี่นายอบ่อยไปละนะ
"แ่" หัวสมอผม็ิแผนั่ว ไม่สิแผนีๆไ้ึ้น
"แ่อะไรรับ"
"นาย้อื้อุอเล็ั่นใหม่ใ
"อ่า... รับ" หึหึ ระเป๋าันายอาะีไ้ถ้าเอ
*･ Talking with Author ･*
อัพแล้วเย้ๆ ่วนี้ไม่่อยไ้เล่นอมเลยอัพ
ความคิดเห็น