รักนี้จะลับหรือรัก [DARAGON] - รักนี้จะลับหรือรัก [DARAGON] นิยาย รักนี้จะลับหรือรัก [DARAGON] : Dek-D.com - Writer

    รักนี้จะลับหรือรัก [DARAGON]

    ใครบ้าง ไม่เคยแอบปลื้มรุ่นพี่!?

    ผู้เข้าชมรวม

    2,056

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    3

    ผู้เข้าชมรวม


    2.05K

    ความคิดเห็น


    5

    คนติดตาม


    9
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  15 ส.ค. 57 / 21:53 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น

    แต่นี่ไม่เหมือนกันอ่านะ สวัสดีฉันชื่อดาร่า อ่า ...(จิ้มนิ้วชี้รัวๆ) แนะนำตัวโบราณไปหน่อยเหอะนะ - - เข้าเรื่องเลยดีกว่า คือ..ฉันเป็นนักร้อง(ดังมาก)(แหน่ะ) แอบชอบรุ่นพี่(ในวงการ)ร่วมค่าย ความรักของฉันมันไม่แปลกหรอก ถ้าเขาไม่หล่อมากกกก แร๊พเก่งมากกก และมีตัวเลือกเพียบ และเขาอายุ..น้อยกว่า  มันทำไมทำให้ฉันรู้สึกเศร้าจังเลยคะ.. Orz มันคือกฎแค่การแอบรัก..

    ฉันมองเขาจากมุมมืดตลอดน่ะ คนในค่ายสนิทกันสุดๆ! ยกเว้นฉันกับเขา เขาก็ไม่ได้ใส่ใจมันด้วยซ้ำ! เขาคือ...

    คือ....

    .

    แดซองอปป้า !!!

    หลอกกกก

     (ไม่ฮาเหรอ- -)

    เอาใหม่ จี จี จี เบบิเบิเบ้ เห้ย ! เลิกเล่นมุขได้แล้ว  (..) ~









    แนวเรื่องจะ อืม...คล้ายๆอันเดิม แต่ไม่เหมือนเดิมนะคะ ฝากด้วย SF FIC นะคะ 

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      --------------------23.07.2014-----------------------
      22.40 น.

      อ่า เอาใหม่ จียง !! เอ้ย ถูกแล้ว ! นี่จะตลกทำไม วันนี้มานั่งที่ห้องซ้อมเต้นเพราะวายจีคอนครั้งแรก ทุกคนก็ซ้อมๆไปแต่สายตาฉันเหลือบมองเขาทุก 25 นาที (กลัวเขารู้)  พอจะซ้อมเป็นกลุ่ม

      มานี่ก่อนทุกคน

      ทุกคนเดินเข้ามาใกล้ๆล้อมเป็นวงกลม หลังจากซ้อมเต้นมาซักพักเหงื่อไหลออกเป็นน้ำตก ฉันเอามือพัดพอให้หายร้อน หันข้างไปเล็กน้อย ทำให้เห็นแวบๆใครอยู่ด้านหลัง จียงชี่!! ฉันหันขวับหน้าตรง มาตอนไหนเนี่ย ไอร้อนๆจากตัวเขา ฉันไม่รู้สึกอะไรๆๆๆๆ ท่องไว้ ว๊ากกกกก(สติแตกในใจ)

      เขยิบมาอีก ได้ยินกันใช่มั้ยคุณครูเรียกให้ทุกคนเลื่อนเขามาใกล้อีกคนด้านหลังกับผลักเข้ามาทำให้จียงโดนข้างหลังผลัก จึงเสียหลักมาจับไหล่ฉัน และรีบปล่อย

      ขอโทษครับ

      อืมโหยยยย เธอจะตอบเสียงเข้มทำมายยย

      จิตใจที่กำลังสับสน คนข้างหลังมีอิทธิพลเหลือเกินคุณจียง ˋ( ° ° )

      ดาร่า!”

      คะ ค่า?

      ประจำที่ !”

      ค่า

      ทุกคนมองฉันที่ยืนเอ๋ออยู่ท่าเดิม ในขณะที่ทุกประจำที่เพลงที่จะเต้นร่วมแล้ว ดาร่านะดาร่า! งือ ,มัวแต่เบลอ

      อ่า แยกย้าย!”

      เย้!”

      สุดท้ายก็ซ้อมเสร็จ ดีใจจัง ตอนนี้ตีสี่แล้ว พรุ่งนี้ได้พักผ่อนนิดเดียวเอง ตอนเที่ยงก็มาซ้อมต่อ ยังไงก็ต้อง fighting ฉันเก็บของและกำลังเดินไปหาบอม มองหน่อยนะนิดเดียว ฉันหันไปหาเป้าหมาย แต่กลับกลายเราสบตากัน..

       

      ทำไมทุกคนถึงยังไม่ม่กันนะนัดบ่ายโมงใช่ม่ะ ? เข้าแชทกลุ่มไปถามดีกว่า

      ดาร่า ย๊า พวกเธออยู่ไหนยัง ทำไมไม่มา

      มินจี ออนนี่ นัดบ่ายสาม

      ดาร่า ว่าไงน้า!?

      บอมเซ่อจริง กำลังออกไป รอแปปนึง

      ดาร่า เย้ TT’

      ฉันมาผิดเวลาเหรอเนี่ย มิน่า ไม่มีใครใครมา TT ทำไมฉันไม่ฟังให้ดีนะ ต้องมานั่งง่อยที่ห้องซ้อมคนเดียว จะไปที่อื่นก็คิดไม่ออก หรือจะซ้อมรอเลยนะ

      นูน่า...

      ฮืม ..เสียงเรียกที่ประตู เขาโผล่หัวจากประตู

      โอ้! อันยอง แดซอง

      มาเร็วจัง ไปกินข้าวด้วยมั้ย

      อ่า TT กำลังหาอะไรทำพอดีเลย ปา..ป่ะ

      ตาเหลือบไปเห็นคนที่ยืนอยู่ด้านหลังแดซอง จียง ฮู่ !ใจเย็น อดตื่นเต้นไม่ได้ทุกที เอาไงล่ะที่นี้ ยังไงก็ตกลงแล้ว ไปก็ไป วันนี้ได้ทานข้าวกับจียงด้วย >..< วันนี้เขาทำผมทรงใหม่มาด้วยล่ะ สีเทา หน้ายิ่งเล็กๆไปอีก อ๊ายๆ><

      เรามานั่งทานข้าวที่โรงอาหารบริษัท ฉันนั่งตรงข้ามแดซอง จียงนั่งถัดไปอีกที

      ทานล่ะนะครับแดซอง

      ฉันมองแดซองแล้วยิ้มกับเขา และมองไปจียง เขาช้อนตาขึ้นมาสบตาฉัน หัวใจเต้นตึกตักเสียงดังเลยเชียว ตั้งแต่เจอกันเขายังไม่พูซักคำ สงสัยกิมจิร่วง(ห้ะ) ฉันก้มหน้างุดๆกินข้าวต่อ ให้ตายสิ มือสั่น ฉันตีมือตัวเองที่สั่น แดซองมอง และถามด้วยสีหน้าสงสัย

      เป็นอะไรนูน่า

      ห้ะ อ้อ แมลงๆ

      โบะ ! จริงเหรอ

      ไหนอ่า !”  แดซองทำท่ายกขาขึ้น จียงก็เริ่มหัวเราะ

      มันไปแล้วๆฉันบอกแบบลวกๆ เพื่อไม่ให้ผิดสังเกต จียงหัวเราะจนกุมท้อง

      หัวเราะอะไรหนักหนาเล่า!”

      นูน่าตลกแถมชี้หน้า

      อย่ามาชี้หน้านะตีมือเขาออก

      แค่นี้ไม่ได้เหรอไง คนแก่ :P”

      แดซองผู้ไม่สนอะไรแล้ว กินข้าวต่อ ไอ้เด็กก้าวร้าว ไม่น่าอ้าปากเลยจริงๆ

      ว่าใครแก่ยะบอมผู้ช่วยชีวิต

      ผมไม่ได้ว่านูน่านะ! ผมว่าคนนี้ยังคงชี้มาที่ฉัน ฉัน

      L ฉันโกรธนาย จียง!”

      แล้วเดินสะบัดก้นออกจากห้องอาหารไปเลย ทิ้งให้บอมตบต่อไป แก่บนหัวเทาแกเหรอ ไอ้เด็กบ้าจียง

       

      สองคนนั้น สนิทกันตอนไหนซีแอล

      จียงไปว่าดาร่าแก่

      “omo! จียงอปป้า เล่นอะไรเนี่ย - -“

      คือตอนนี้เขาเดินทางขอโทษแล้วฉันเดินหนี แล้วเขาก็เดินตามอยู่อย่างนั้น เหอะ ไม่พูดด้วยแล้ว !

      ยกโทษให้ผมน้า นูน่า ผมโทษๆน้า เลี้ยงข้าวเลยนะๆ

      ฉันยังยืนมองหน้าโดยไม่พูดอะไร ..

      ไอติม? ส่ายหน้า

      ไปไหนก็ไปเลยนะ ไอ้หัวเล็ก !”

      ว่าไงนะ!?

      ทำไม นูน่าว่าไม่ได้ ที่ตัวเองยังพูดเลย

      ก็ผมขอโทษแล้วไง

      ตอนนีเรามาเถียงกันอย่างเอาเป็นเอาตาย จากเมื่อวานฉันยังเนียมอายเขาอยู่เลย

      ไม่หาย แบร่

      หาย

      ไม่หาย

      เอาล่ะๆพอๆ สองคนนี่ยังไงกันนะ ซ้อมก่อนๆ

       สุดท้ายเราก็สงบศึกแต่เผลอมมองกันก็มีสายฟ้ามาเป็นระยะ

      นายเหยียบเท้าฉัน ปกติเราก็ไม่ได้เต้นใกล้กันขนาดนี้นะ

      ก็มันเปลี่ยนตำแหน่งแล้วไง

      นายว่าฉันเหรอ

      ยังไม่ได้พูดอะไรเลยป้า

      ป้าเหรอ !”

      หยุดดดด ซ้อมต่อ !” ทุกคนในห้องขำเรากันใหญ่

      สองคนนี้ยังไงเนี่ยเสียงกระซิบจากในห้อง ทำให้ฉันเผลอยิ้ม

       

      เป็นเวลาอาทิตย์หนึ่งที่เรายังเป็นคู่กัดกันอยู่ ใครจะคิดว่าแนจะพูดดได้เยอะทุกวันกับเขาขนาดนี้ มันทำให้หัวใจฉันพองโต ถึงการคุยกับของเราจะดูเดือดขึ้นทุกวันก็เหอะ และวันนี้ซ้อมเต้นจนห้าทุ่ม ทุกคนก็แยกย้ายกันกลับบ้าน แต่ก่อนกลับฉันมาขวดน้ำที่ลืมไว้ที่ห้องซ้อม จียงยังคงยืนอยู่

      กลับมาทำไมป้า

      หนีเลยนะ

      ฉันก้มหยิบขวดน้ำ แต่จียงก็ยังมองไม่ห่าง

      นี่ป้า..ไปเที่ยวกัน

      ฉันมองหน้าเขา แอบเผลอจ้อง ย๊าๆ

      ไม่เอา

      จริงสินะ คนแก่และโสดไม่ชอบเที่ยว คงไม่มีใครจะเอา ถ้าเป็นผมก็คงสนใจสาวสวย..

      พอใจนายแล้วใช่มั้ยจู่ๆฉันก็เปลี่ยนท่าทีไป จนทำให้จียงชะงัก ปกติฉันจะเล่น แต่ตอนนี้ฉันทำน้ำเสียงเหมือนคนจะร้องไห้ ฉันเดินออกมาดื้อๆ ขาก็เริ่มวิ่งเพราะกลัว กลัวฉันบอกความรู้สึกตัวเองไป กลัวทุกอย่างมันจะพัง ฉันเตรียมใจกับทุกอย่างแล้วแท้ๆ น้ำตาเริ่มคลอ

      ฉันหยุดยืนหายใจ(เพราะวิ่งมา) นั่งลงที่บันไดทางหนีไฟ ตอนนี้ฉันต้องควบคุมอารมณ์ตัวเองให้ได้ ฉันได้ยินเสียงผลักเปิดประตูบันไดหนีไฟ จึงหันไปมอง เห็นจียงยืนอยู่

      นาย..ตามฉันมทำไม

      ผมขอโทษ

      อืม ไม่เป็นไรหันมามองเท้าตัวเอง ฉันนึกว่าเขาเดินไปแล้ว แตกลับมานั่งข้างๆ

      นี่ เป็นอะไร

      เปล่า

      มองกันหน่อยฉันจึงหันไปมอง เสียงอ้อนที่ไม่เคยได้ทำให้ทำโดนอัตโนมัติซะงั้น

      อะไร นายกลับไปได้แล้ว

      ไม่เอา

      นายทำดื้อ ฉันเป็นนูน่านายนะ!”

      ไม่อยากให้เป็นูน่าแล้ว...

      จะเรียกยังไงดี ใจฉันสั่นไหว พลางมองตา ว่านายไม่ได้กำลังล้อเล่นใช่มั้ย เรามองหน้ากันแล้วเงียบที่สุดในรอบสัปดาห์ เขาเอาแต่แกล้งฉัน

      งั้น..จะให้เป็นอะไรล่ะ

      น้องสาว

      ไอ้บ้า !” ฉันตีเข้าที่หลัง

      ฮ่าๆ ดาร่าอยากให้เป็นไรล่ะเขามองนิ่งๆแล้วรอคำตอบ

      อะไร อย่ามาย้อนถามฉันนะ

      พูดมาซะดีๆ

      ทาส แบร่

      ทาสรัก? ฮ่าๆ

      พูดอะไรนะหน้าฉันแดงขึ้น ถึงพูดล้อเล่นก็เถอะ ทางนี้เขินไปแล้วเหอะ

      ผมรู้สึกดีกับนูน่านะ เรามาคบกันเถอะ!”

      อย่ามาพูดเล่น

      ไม่ได้พูดเล่นผมที่เลื่อนมาที่แก้ม จียงจับทัดหูให้เหมือนเดิม =//=

      จียง

      ดาร่าเรามองหน้ากันเอาเป็นเอาตาย

      นี่!”

      แอบชอบผมก็บอก แบร่

      ระ รู้ได้ไง” -////-

      ไม่บอก”^^

      จุ๊บ!

      ให้ตายเถอะ นี่รู้ยัง?

      ฉันเป็นแฟนกับเขาล่ะนะ 

      +ติชมได้ค่าาา อาจมีแถม รีบไม่ค่อยตรวจเช็ค บอกได้เน้อ

      สวัสดีคะ วันนี้มาฝากทวิตไว้คุยกัน ไม่ใช่บ้านเบสอะไร อยากให้ทุกคนมาคุยด้วยกันเน้อ ทวงฟิค ด่าไรท์ ตบไรท์ เอ้ย ! ไม่ใช่! @daragonxx88 อัพเดพฟิค หรืออะไรเกี่ยวกับ DARAGON

      มาจิ้นให้ทวิตแตกกันเถอะ !

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×