นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
[Naruto] นิรันดร์ตลอดไป (NaruSasu)
ความทรงจำทุกอย่างที่ใช้ร่วมกันย่อมมีความหมาย เเละนารูโตะพยายามที่จะทำช่วงเวลาระหว่างพวกเขาทั้งสองคนให้ดีที่สุด
ผู้เข้าชมรวม
2,401
ผู้เข้าชมเดือนนี้
2
ผู้เข้าชมรวม
2.4K
หมวด : ฟิคนิยาย การ์ตูน เกม
อัปเดตล่าสุด : 29 มิ.ย. 60 / 18:51 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
ฟิคสั้นที่เเต่งเพราะอินกับเพลงค่ะ;_;
เรื่องยาวเรายังไม่จบเลย55555 ขอเเต่งฟิคสั้นก่อนนะคะ
ขอบคุณที่อ่านฟิคนะคะ//โค้งงามๆ
เเนะนำให้ฟังเพลงไปด้วยนะคะ
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ู่:นารูโะ x าสึเะ
เริ้: PG-13
Types: Angst, Major character death*
Note: ฟิเรื่อนี้มีเนื้อหาที่เี่ยวับายรัาย
หาใรรับายรัายไม่ไ้รุาอย่าอมเม้นท์เสียสีนะะ
...................................................
เปลือาบาลืมื่นึ้นท่ามลาแสแอบอุ่นยามเ้ารู่
รอบเอวสัมผัสไ้ถึอ้อมอออุหภูมิอุ่นร้อน มือาวนวลถูอบุมเอาไว้
“ื่นแล้วหรอ..?”
“อือ…” ายหนุ่มเอื้อนเอ่ยำอบแ่นรัอย่าแผ่วเบา
นารูโะแย้มยิ้มอ่อนโยน ใบหน้ามสันเลื่อนมาหาเปลือาอาสึเะ
ริมฝีปาหนาประบลไปับผิวหนับอบบา
“วันนี้ะทำอะไรันี?” เสียทุ้ม่ำเอ่ยถามายหนุ่มผมสีำนา
นัยน์าสีรัิาลสบับนัยน์าสีฟ้ารามอย่ามีวามหมาย
มือาวนวลำมืออนารูโะนแน่นไปหม
“อยาไปเที่ยวทะเล…”
“อื้อ ีเลย….” อบรับำออนร่าผอมบา
ศรีษะไ้รูปอาสึเะพยัหน้าลและฝััวเ้าับอหนาอนารูโะ
หยาน้ำาแห้ผาไหลรินลมาาอบาอย่าเียบัน อ้อมแนอรัเอวหนา
ฝ่ามือสั่นเรือ
“มันยัพอมีเวลาอยู่อีนะ…” เอื้อนเอ่ยำปลอบประโลมอย่าแผ่วเบา
ริมฝีปาหนาูบลับเรือนผมอนรั
…………………………………………………..
Send your dreams
Where nobody hides
“ุอุิฮะ
าสึเะเหลือเวลาอีเพียแ่ 8 เือนรับ..”
“ั้นหรอ…”
ฝ่ามือหนาำเสื้อผ้าอัวเอนยับไปหม
หัวใอเาำลัเ้น้าลเรื่อยๆ ริมฝีปาหนาเม้มเ้าหาันแน่น ายหนุ่มเอ่ยบอลาุหมอประำโรอาสึเะ
มือสีแทนเอื้อมปิประูลไป
“บ้าเอ้ย…!”
ัวทรุลับพื้นโรพยาบาล เ่าถูันึ้นมา
น้ำาเริ่มไหลหยลานัยน์าสีฟ้าราม
ถ้อยำาปาอนายแพทย์ทำให้โลอายหนุ่มแทบะล้มทั้เป็น
ไม่ิว่านรัอัวเอะมีเวลาเหลืออีเพียแ่ไม่ี่เือนในารใ้ีวิอยู่
เส้นเสียเอ่ยำสบถออมาาริมฝีปาสั่นเรือ
…………………………………………………..
Give your tears
To the tide
ายหนุ่มเอ่ยปาบอวามริับาสึเะ
ร่าายอนรันั้นสั่นไหวในอ้อมออัวเาเอ หยน้ำาที่ไหลลาวาอนทั้สอนนั้นเ็มไป้วยวามหมายมามาย
เศร้าโศ ทุรนทุราย เบาหวิว บุบสลาย
และอธิษาน….
หาำอพรนั้นเป็นวามริ พวเาทั้สออยาะย้อนเวลาไ้
อยาะทะลุมวลหมู่เมในนภาว้าไล ไม่็อยาะำิ่ลไปในห้วลึอมหาสมุทร อยาะรีบลับไปแ้ไ
อยาะูแลทะนุถนอม่อนที่โรร้ายะมาเยือน
“ทำไมวะ…ทำไม้อเป็นันวะ….!”
เอื้อนเอ่ยำพูที่ไม่เ้าใ เส้นผมสีำลอเลียที่้าแ้มูบอบ
ายหนุ่มผมสีรัิาลระับอ้อมออนรัให้แน่นว่าเิม
ริมฝีปาอ้าว้าึ้นอย่าอ่อนแอ
“ัน…ันอโทษ…” สิ่ที่ออมาาริมฝีปาหนานั้น่าเบาหวิว
รับรู้ีอยู่แ่ใว่าไม่มีทาที่ะเปลี่ยนแปลอะไรไ้อี
ในืนนั้นาสึเะฝันไป
ร่าายอเาลอยไปับมวลหมู่าวพร่าพราย
มือบอบบาถูยึ้นแะ้อับแสาวนวลอวารา ร่าลอยไปับสายลมฤูหนาว
แสไฟาในเมือส่อระทบ้อาย แ่แล้ว….วามฝันนั้นไม่สามารถที่ะอยู่ไ้ลอไป
สะุ้เฮือื่นาฝันอันสวยามมาเผิหน้าับวามริอีรั้หนึ่
ฝันอเา่าบริสุทธิ์ราวับเ็ไร้เียสา
แ่วามริในีวิที่ำลัเผิหน้านั้นราวับยมู เียวอมันวัผ่านและำลัะระาัวเาไป
“แม่-….แม่-...เอ้ย..” าผอมบาันึ้นมาบนเียสีาว ร้อนทุรนทุรายับโรเหลือเิน
น้ำาที่ำลัไหลลมา็่าแผเผาร่าายอเานไหม้เป็นเถ้าถ่าน
…………………………………………………..
No time
No time
ัสินใทำทุๆวันให้ีที่สุ ทั้สอนลอหลายสิ่หลายอย่าที่อยาะทำในีวิ
วามทรำทุอย่านั้น่ามี่า
เพราะรู้ว่าอีไม่นานเวลาอาสึเะ็ะบลไปลอาล
ไ้นอนูรอยแ้มสีาวอทา้าเผือบนทุ่ห้าว้าวา
ลิ้ไปบนหิมะอันาวนวล แทรัวลไปในอใบไม้อฤูใบไม้ร่ว
เสียหัวเราะเปล่ออมาาทัู้่หลาย่อหลายรั้
พยายามทำ่วเวลาระหว่าทั้สอเราให้ีที่สุ
ารระทำทุอย่าล้วนมีุ่าและเ็บเป็นวามทรำอันสวยามรั้สุท้ายระหว่าทั้สอน
…………………………………………………..
There's no end
There is no goodbye
ลิ่นไออทะเลลอยแะมู ลมโยพัไอเ็มมาเาะใบหน้าอนทั้สอ
ผิวายอาสึเะนั้นาวี อบาำล้ำ
แ่ประายในวาลับสใสและมีวามปรารถนาที่ะเปลี่ยนแปลสิ่ที่เผิในะนี้
าผอมแห้วิ่ผ่านหาทรายสีาวไปหาทะเล
หย่อนาุ่มลไป ึมับอุหภูมิอน้ำเ็ม ในวาปราน้ำสีฟ้าเ้มและเปลือหอยสีม่วอ่อน
ันเ่าลนมลไปับน้ำ ฟอลื่นพัามลมทะเลมาเรื่อยๆ
เส้นผมที่ปลุมใบหน้าปลิวไป้าหลั
“สวยมั้ย..?” นารูโะเอ่ยปาถามอยู่้าๆ
าสึเะหันมาพยัยิ้มอบ เาเอื้อมมือไปับ้อมือหนาอนร่าสู พยายามระาสุแรึัวอายหนุ่มผมสีบลอน์ทอลมา
“เหวออ..!” เาเอนัวลมาามแรึอาสึเะ
ใบหน้ามลับไปับน้ำทะเลสีฟ้าใส โพรปาสัมผัสไ้ถึวามเ็ม
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!” เสียทุ้ม่ำที่ิะหวานสัเล็น้อยหัวเราะ้าๆ
นารูโะพลิัวลับ แผ่นหลันอนเอนลับหาทรายสีาว
วาเห็นท้อฟ้าสีน้ำเินเ้ม หมู่เมลอยพาับท้อนภา
“หัวเราะอะไรอนาย” ว่าพลาหันใบหน้ามาสบับนัยน์าสีนาอาสึเะ
ายหนุ่มผมสีำรัิาลเอนแผ่นหลัอัวเอลบนหาทรายสีาวบ้า
“ไม่รู้สิ….พอรู้ว่านี่อาะเป็นรั้สุท้ายที่ไ้มาทะเล
อะไรๆมัน็น่าสนุสนานไปหมนั่นแหละ” ทั้สอนหันใบหน้าเ้าหาัน
ใบหน้าเลื่อนไปใล้อีฝ่ายและใ้ริมฝีปาสัมผัสัน
ลิ้นอาสึเะสัมผัสไ้ถึรสเ็มาน้ำทะเล
นิ้วสีแทนยึ้นเลี่ยเส้นผมสีำที่เปียื้น
“เ็มะมั..” ถอนปาออาันอย่าอ้อยอิ่
มอาันสัพัแล้วหัวเราะออมาทัู้่
เรื่อบ้าๆที่ทำ้วยันล้วนมีวามหมายทั้สิ้น
…………………………………………………..
Disappear
ลมทะเลในอนลาืนพัโยึ้นแรว่าเิม
มือทั้สอับและเี่ยวระหวัันอย่าแน่นหนา
แสันทร์าวนวลส่อ้อลมาบนใบหน้าอนารูโะและาสึเะ
“ิว่าลอไปนั้นมีอยู่ริมั้ย?” าสึเะเอ่ยปาถามายหนุ่มผมสีบลอน์ทอ
นารูโะยยิ้มบาพลาสบสายาับาสึเะ
“ไม่รู้สิ…แ่มีอยู่อย่าหนึ่ที่ันมั่นในะ…”
อบุมมืออนร่าเล็แน่นึ้นว่าเิม
“อะไรล่ะ..?” เอ่ยถามอย่าสสัย่อสิ่ที่นารูโะพยายามะบอ
“ันไม่รู้ว่าลอไปน่ะมีอยู่ริไหม…แ่สิ่ที่ันมั่นใือ วามรัอันับนายะอยู่ลอไปแน่นอนาสึเะ”
ทันในั้น วาสีนาอาสึเะ็ึ้นประายวามสุระยิบระยับ
โน้มหน้าผาอัวเอลไปสัมผัสับหน้าผาอนารูโะ
แย้มยิ้มบาให้ับายหนุ่มผมสีบลอน์ทอ
“นั่น…ลึึ้มานะ..”
“อยาให้วามปรารถนาที่ันอธิษานทุวันเป็นวามริั..”
“นายออะไรล่ะ..?” ายหนุ่มผมสีำรัิาลเอ่ยปาถามนารูโะ
“อให้นายมีีวิรอไล่ะ..” ำว่ามีีวิรอูะระทบิใอนารูโะเ้าอย่าั
้อนน้ำาุึ้นมานไม่สามารถเปล่ประโยถัไปออมาไ้
“นายนี่ี้แยั..”
“เวลาอยู่ับนายันไม่สนอะไรแล้วล่ะ…ฮ่าฮ่าฮ่า”
หัวเราะออมาทั้น้ำา แผ่นหลัทัู้่เอนลับผืนทรายในอนลาืน
ทุสิ่ทุอย่าที่ระทำ้วยันล้วนมีุ่าทั้สิ้น
ประบฝ่ามืออีรั้ราวับรั้สุท้ายอีวิ
…………………………………………………..
With the night
ร่าผอมบาฝััวลไปบนที่นอนสีาว นารูโะเอนัวลทาบทับามลไป
ทั้สอนรวมเป็นหนึ่เียวัน วามรัถูถ่ายโอนไปมาระหว่าพวเาทั้สอ
ูบันหลาย่อหลายรั้ระหว่าารร่วมรั
“นายเยบอว่าทุวามทรำล้วนมีวามหมาย
แล้วเ็ส์รั้นี้มีวามหมายว่าอะไรหรอ?” วแนหนาอเอวผอมบาอย่าแนบแน่น
ศรีษะไ้รูปพิลับอาวนวลอาสึเะ
“นายิว่าอะไรล่ะ?” ายหนุ่มผมสีบลอน์ทอเอ่ยปริศนาให้นร่าผอมบาทาย
าสึเะใ้เวลาิับัวเอสัรู่หนึ่แล้วึเอ่ยำอบไป
“อาะ…าราลา..”
“ผิ” ริมฝีปาหนาเอ่ยบอ
ิ้วไ้รูปอาสึเะเลิึ้นอย่าสสัย
“แล้วมันือ..?”
“หมายวามว่า วามรัอเราะรวมเป็นหนึ่เียวันลอไป..”
…………………………………………………..
No time
ในภวั์วามินั้นร่าอาสึเะำลัลอยึ้นสู ัวอเาโปร่บา
ัวลอยสูึ้นาเียนอน ภายในวาปราภาพอนารูโะที่ำลันัุ่มมืออเา
แรโน้มถ่วูะไร้ผลในภวั์วามิ ายปลิวไปามสายลมยามรารี
ึ้นสูไปบนห้วอวาศ ร่าายนั้นโปร่บานแสอมวลหมู่าวพร่าพรายทะลุผ่านไป
ฝุ่นผอวาศลอยผ่านสายา
พวมันเป็นสีม่วบ้า สีน้ำเินบ้า
แ่สีสัน่าๆที่แ้มาราัรวาลล้วนให้วามสวยามทั้สิ้น
ทันในั้นร่าอเา็พุ่ไป้าหน้า้วยวามเร็ว
ฝุ่นผสี่าๆลายเป็นเส้นสีที่ลอยัผ่านไปมา ุหมายปลายทานั้นราวับไรุ้สิ้นสุ
ใบหน้าลายเป็นสีม่วาแสที่ระทบ เลือำเาไหลหยามูไ้รูป
ู่ๆร่าาย็หยุพุ่
ภาพที่ปราให้เห็นือโลสีน้ำเินเ้มาน้ำทะเล
ัวแผ่หลาลาั้นบรรยาาศและลไป บรรยาาศที่ห่อหุ้มลอยัผ่านใบหน้าไปมา เาทะลุผ่าน้อนเมสีาวนวล
ถ้าเป็นวามริร่าอาสึเะะลุไหม้เป็นุลไปแล้ว
วาปิสนิทลพร้อมๆับริมฝีปาที่อ้ายิ้ม
ทันในั้นัวอเา็หยุล
เปลือาลืมึ้นมา สิ่ที่ปราือเาำลัลอยอยู่้าร่าอนารูโะ ายหนุ่มผมสีำยแนโปร่ใสอายหนุ่มผมสีบลอน์ทออย่าแผ่วเบา
ัวำลัะสลายไปเรื่อยๆในะที่มอบอ้อมอให้ับนรั
“ลา่อนนะ..”
ไม่มีหนทาใทั้สิ้นที่นารูโะะไ้ยินเสียอาสึเะ
ร่าำลัสลายนมาถึหน้าอ น้ำาไหลหยลมา
มันไม่เปรอะเปื้อนเสื้อผ้าแ่ลับลอยึ้นไป้าบน รอยยิ้มรั้สุท้ายถูมอบให้นรัพร้อมๆับร่าที่สลายไปหมสิ้น
…………………………………………………..
No time
เปลือาหนาลืมื่นึ้นในอนเ้า
นัยน์าสีฟ้ารามรีบมอมายัร่าอาสึเะ
แ่สิ่ที่ปราลับทำให้ายหนุ่มสั่นไหว
“า..าสึเะ..” ผิวหนัีเผือ ส่วนมือที่เาำลัุมนั้นเย็นื อไม่ยุบึ้นลบ่บอว่าปอนั้นหยุทำานลไปแล้ว
เอื้อมมืออันสั่นเรือไปับรีพรอย่าั่ใ
“นาย..” ไม่มีารเ้นอีพร
น้ำาไหลลมาาแ้มแห้ผา นารูโะฟุบหน้าลแนบับมือเย็นือาสึเะ
ปาอ้าึ้นและเปล่เสียร้อไห้ เมื่อืนายหนุ่มฝัน..ฝันว่ามีสายลมอ่อนๆพัโยมาหาเา
สายลมนั้นทำให้เามีวามสุ มันอ่อนโยนและแผ่วเบา
แ่สายลมนั้น็เือวามเศร้าโศเอาไว้
…………………………………………………..
No time
แผ่นหลัว้าเอนลไปบนผืนทราย
ท้อฟ้าสีน้ำเินเ้มปราในวาอนารูโะ เปลือาหลับลพร้อมๆับรอยยิ้มที่ยิ้มวาึ้น
“นี่..าสึเะ ้าบนนั้นเป็นยัไบ้า”
แน่นอนว่าไม่มีำอบาท้อนภาสีฟ้าราม นารูโะลืมาึ้นและยยิ้มอ่อนโยน
แ่ทันในั้น..ท้อทะเลที่ไร้ลมในวันนี้ลับมีสายลมอ่อนโยพัมา
มันอบอุ่นนทำให้ใอนารูโะสั่นไหวราวับว่ามันือารมาเยือนอาสึเะ
“นี่…ถึำอธิษานะไม่เป็นริ…แ่วามรัอเราะอยู่ลอไปนะ…”
Send your dreams
Where nobody hides
Give your tears
To the tide
No time
No time
…………………………………………………..
ผลงานอื่นๆ ของ The_EM ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ The_EM
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น