ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Wild Horror ป่าสยองขวัญ

    ลำดับตอนที่ #3 : ::Part 1:: Imprisoned เด็กสาวผู้ถูกขัง

    • อัปเดตล่าสุด 26 ม.ค. 57


    พุยพุย :)  Shalunla






    Imprisoned เด็กสาวผู้ถูกขัง










     

     

                เมื่อทุกคนตกลงกันเรียบร้อยแล้วว่าใครจะเป็นคนเริ่มก่อนทุกคนก็ไปนั่งประจำที่กันเป็นวงกลมโดยมีเอโกะคอยกำชับว่า อย่าลุกออกจากวงเด็ดขาดทุกคนพยักหน้ารับพร้อมกันถึงจะกลัวบ้างแต่ทุกคนรู้สึกตื่นเต้นมากกว่าที่จะได้ฟังเรื่องเล่าจากประสบการณ์ของเพื่อน

     

     

             นานะขยับตัวเล็กน้อยก่อนที่จะกระแอมเบาๆท่าเยอะเหลือเกิน แจ๊คเอ่ยแซวเพื่อเร่งให้นานะรีบๆเล่าเชอะนานะทำท่าไม่สนใจแล้วเริ่มเล่า

    พวกเธอรู้จักโรงเรียน xxx รึเปล่าทุกคนต่างพยักหน้า แน่ละนั้นมันโรงเรียนเอกชนชื่อดังเลยนะ นานะเริ่มเล่าต่อ

    พี่ของฉันเคยมีเพื่อนเรียนอยู่ที่นั้นแล้วเขามาเล่าให้ฟังว่าที่โรงเรียนนะเคยมีคนตาย เป็นเด็กสาวผมยาวสีดำสนิทหน้าตาน่ารักเป็นลูกของ ผอ. ทุกคนในโรงเรียนรู้เรื่องหมดแต่ให้เก็บเป็นความลับหลังจากนั้นก็มีข่าวเด็กนักเรียนฆ่าเพื่อนในห้อง   แล้วพวกเธออยากรู้ไหมว่าเรื่องมันเป็นมายังไง

    นานะหยุดพูดก่อนที่เพื่อนๆจะรีบขยับเข้ามาใกล้ขึ้นอีกเป็นสัญญานว่าตั้งใจฟังอยู่ นานะกระแอมเบาๆอีกครั้งก่อนจะเริ่มเล่า

     

     

     

     

           “ทำเป็นสำออยไปได้นะเด็กสาวผมสั้นสีน้ำตาลที่มีชื่อว่าโนเบลเดินชนและเอ่ยเยาะเย้ยอลิชที่ตอนนี้ลงไปกองกับพื้น

    ขะ ขอโทษนะอลิชเอ่ยขอโทษเพื่อนสาวที่ทำตัวไม่น่าเรียกว่าเพื่อน

    ขอโทษหรอ ก็ได้นะแต่เธอต้องไปเอาอุปกรณ์ทำความสะอาดในห้องมาให้ฉัน ใช่มั้ยพวกเธอโนเบลหันไปหาพักพวกของตนก่อนที่จะพลักอลิชให้ออกจากห้องไป

    ฮิ ยัยนั้นน่ารำคาญชะมัด เป็นลูก ผอ.แล้วยังทำตัวประจบให้คุณครูสงสารกันทั้งโรงเรียนอีก” ‘คิส เอ่ยอย่างหมันไส้ก่อนที่เสียงอื่นๆจะตามมา  

    นั้นสิขนาดพวกเราแกล้งทุกวันแล้วยังหน้าด้านอยู่ในโรงเรียนอีกเนาะ” ‘จูโน่เพื่อนสาวอีกคนเอ่ยสมทบ

    หึ แถมยังคิดว่าพวกเราเป็นเพื่อนอีก โง่ชะมัดเลยลีนพูดต่อ

       ใช่ อลิชโดนเพื่อนๆในห้องกลั่นแกล้งทุกวันโดยเฉพาะกลุ่มของโนเบลที่มีกันอยู่ 4 คน โนเบล คิส จูโน่ และ ลีน พวกเธอทั้ง 4 คนจะหาเรื่องมากลั่นแกล้งอลิชทุกวัน บางครั้งก็หนักจนเกื่อบเข้าโรงพยาบาล แต่อลิชไม่เคยตอบโต้สักครั้งเธอคิดว่าพวกนั้นเป็นเพื่อนเธอจนวันนี้ที่เธอได้รู้ว่าเธอไม่มีเพื่อนสักคนเดียว

     
     

     

     

     

      “ฮึก ฮืออลิชสะอื่นเบาๆหลังจากที่ได้ยินทุกคนพูดถึงเธอ เธอมันโง่เองที่คิดว่าทุกคนเป็นเพื่อนแต่เธอพยามไม่ใส่ใจคำพูดเหล่านั้นแล้วเดินตรงไปที่ห้องเก็บของ

             ครืดด อลิชค่อยๆเลื่อนประตูออก เธอชงักเล็กน้อยก่อนที่จะเดินขาสั่นเข้าไปข้างในพยามมองหาไม้กวาดแต่ในห้องนี้มืดมากแล้วตอนนี้ก็เริ่มเย็นแล้วด้วย ขณะที่เธอลุกขึ้นจะเดินออกจากห้องก็มีเสียงที่เธอกลัวที่สุดดังขึ้น

       

     

            ครืดดดด   ปัง! เสียงประตูปิดอย่างแรงก่อนที่จะมีเสียงล๊อคของอะไรบางอย่างอลิชกรีดร้องด้วยความตกใจก่อนที่จะรีบวิ่งไปที่ประตู เปิดไม่ออกนี่เป็นสิ่งแรกที่เธอรับรู้เมื่อพยามเลื่อนประตูออก

    ไม่นะ เปิดประตู อลิชทุบประตูอย่างแรงก่อนจะร้องตะโกนให้คนข้างนอกเปิด แต่แล้วเธอก็ต้องชงักเมื่อได้ยินเสียงของคนที่เธอคิดว่าเป็นเพื่อน

    เปิดให้โง่หรอ ฉันจะไม่เปิดจนกว่าเธอจะยอมออกจากโรงเรียนนี้โนเบลพูดขึ้นก่อนที่เธอและพวกของเธอจะเดินจากไป อลิชที่ได้ยินเสียงฝีเท้าที่ห่างออกไปก็ยิ่งตะโกนหนักขึ้น

    โนเบล เปิดประตู เปิดประตูให้ฉันอลิชตะโกนเสียงสั่นเครือพร้อมกับน้ำตาที่ไหลอาบแก้มเป็นสายๆ

    เปิดประตูสิ เปิดอลิชทุบจนหมดแรง เธอทรุดฮวบลงกับพื้นก่อนที่จะนั่งกอดเข่าร้องไห้

    ฮือ ฮึก เธอเริ่มหายใจติดขัดร่างของเธอค่อยๆล้มลงไปชักกับพื้นก่อนที่ตัวเธอจะกระตุกเกร็งแล้วนอนแน่นิ่งไปในที่สุด

     

     

     

     

    นี่โนเบล เสียงมันเริ่มเงียบไปแล้วนะจูโน่เอ่ยทักขึ้นเมื่อทั้ง 4 เดินกลับมายังห้องเก็บของแต่ไม่ได้ยินเสียงใครเลย

    หึ คงจะมีคนมาช่วยไปแล้วสิ ดวงดีจริงนะโนเบลพูดอย่างไม่ใส่ใจ เธอคิดว่าคงมีคนมาช่วยพาเธอออกไปแล้ว

    นั้นสิพรุ้งนี้มาดูกันดีกว่าว่ายัยนั้นจะกล้ามาโรงเรียนอีกไหมทั้งสี่คนคุยกันก่อนจะแยกย้ายกันกลับบ้าน

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

     

     

              กรี๊ดดดดดดด        เสียงหวีดร้องของแม่บ้านดังขึ้นเมื่อเธอกำลังเปิดประตูเพื่อมาเอาอุปกรณ์ทำความสะอาดในห้องเก็บของแต่ก็พบว่ามีเด็กนักเรียนนอนนิ่งอยู่ในห้องเก็บของทุกคน รีบวิ่งมาเพื่อดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

     

              เพื่อนๆของเด็กสาวที่ขังเธอวิ่งมาดูถึงกับช๊อคเพราะหน้าตาของเธอนั้นชั่งดู น่ากลัวและทรมานซะเหลือเกิน ดวงตาเบิกโตเหลือกจนเกือบเห็นแต่ตาสีขาวมือเกร็งแข็งราวกับคนช๊อค ฝ่าย ผอ.ไม่อยากให้เรื่องนี้บานปลายชื่อเสียงโรงเรียนคงดับท่านจึงสั่งให้ภารโรง นำศพเด็กสาวไปฝังและกำชับนักเรียนทุกคนว่าให้เก็บเป็นความลับ

     

     

          ทำไงดีละโนเบล คิสเริ่มหวาดกลัวในสิ่งที่เกิดขึ้นและแน่นอนว่าโนเบลและเพื่อนอีกสองคนก็ไม่ต่างกันพวกเขาไม่เคยคิดว่าจะให้อลิชตายพวกเธอแค่ต้องการให้อลิชออกไปจากโรงเรียนเพราะความอิจฉา

    ฉะ ฉันก็ไม่รู้ โนเบลเริ่มพูดเสียงสั่นเครือ

    เราต้องเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับนะลีนเอ่ยขึ้นทั้งสามคนพยักหน้าเห็นด้วยก่อนที่ทุกคนจะแยกย้ายกับกลับบ้าน

     





     

























    1คอมเม้น1ความตาย
    ทำไมอิสี่ตัวนี้มันเลวจริงๆ //ผลั่วโดนโนเบลตบ (แกคนเขียนไม่ใช่เรอะ)
    ฮืออ น่าสงสารลูกอลิชตายแล้ว วันนี้เราพอแค่นี้ดีกว่าเดียวพรุ้งนี้มาอับใหม่
    อ่านไม่เม้นระวังตาย !!!


     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×