กระซิบรักวิวาห์อสูร (ตีพิมพ์กับสำนักพิมพ์spice)

 “คุณนี่โชคดีเป็นบ้า หากความจำเสื่อมขึ้นมาจริงๆ ตำรวจจะทำอะไรคุณได้”

“ตำรวจ ?” พิไลวรรณใจหายวาบ หมายความว่าเขาจะจับหล่อนส่งตำรวจอย่างนั้นหรือ ไม่…หล่อนยังสาวอยู่เลย จะให้ไปกินข้าวแดงในคุก ขาดอิสระ หล่อนคงยอมไม่ได้ “คุณจะแจ้งความจับฉันเหรอคะ”

ชายหนุ่มก้าวเท้ามายืนชิดริมขอบเตียง ก่อนจับปลายคางหล่อนยึดไว้แน่น

“ตอนแรกก็คิดแบบนั้น แต่ตอนนี้ผมเปลี่ยนใจ”

หญิงสาวผ่อนลมหายใจอย่างโล่งอก ก่อนจะตาเหลือกค้างเมื่อได้ฟังประโยคถัดมาจากปากเขา

“อยู่ในคุกก็จะสบายเกินไป มีที่ให้อยู่ มีข้าวฟรีๆให้กิน มันไม่สาสมกับสิ่งที่คุณทำให้ผมเสียใจหรอก”

“คุณจะฆ่าฉันเหรอไงคะ อย่ามาเล่นศาลเตี้ยกับฉันนะ ถ้าจะฆ่าฉันล่ะก็…ช่วยส่งฉันไปให้ตำรวจเถอะค่ะ” พิไลวรรณพยายามหันหน้าหนีปลายนิ้วแข็งแรงนั่น แต่เขากลับไม่ยอมให้หล่อนทำตามอำเภอใจได้ เพราะเขายึดไว้แน่นจนหล่อนเจ็บ

“เสียดายหน้าสวยๆน่ารักๆของคุณ จะฆ่าทิ้งก็ดูโหดร้ายเกินไปหน่อย คุณต้องอยู่ในสายตาของผมจนกว่ามี๊จะหายดี”

“ให้ฉันอยู่ในฐานะอะไร” ถามอย่างหวาดหวั่น และเขาก็ตอบเสียงเรียบ

“เป็นทุกอย่าง ทั้งคนรับใช้ เมียเก็บ คนสวน แต่สิ่งที่คุณจะไม่มีทางได้เป็นคือ…การได้เป็นคนสำคัญของผม จำไว้”

*** นิยายเรื่องกระซิบรักวิวาห์อสูร มีวางแผงที่เซเว่นแล้วนะคะ ในราคาเพียงเล่มละ 99บาทเท่านั้นค่ะ ^^ ***