มนต์จันทร์ อาบผืนทราย - นิยาย มนต์จันทร์ อาบผืนทราย : Dek-D.com - Writer
×

    มนต์จันทร์ อาบผืนทราย

    ปิ่นมุกวิ่งหนีเสือจนตกหน้าผาทะลุมิติมายังดินแดนโบราณคุณหนูคนงามไม่มีทักษะพอจะช่วยตัวเองได้เลยคนที่นี่เรียกเธอว่า"หญิงบ้า"ยังไม่พอ เธอถูกส่งไปเป็นเจ้าสาวของเผ่าพันธุ์ที่เล่าลือว่าป่าเถื่อน ซวยแล้ว !

    ผู้เข้าชมรวม

    4,646

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    5

    ผู้เข้าชมรวม


    4.64K

    ความคิดเห็น


    28

    คนติดตาม


    70
    จำนวนตอน :  44 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  28 ส.ค. 64 / 17:04 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ


    "จุมพิตแรกคือผูกพันธ์ หากกรรมนั้นยังไม่สิ้น 

    พบอีกครา ชะตาอาจโบยบิน  กำหนดสิ้นคืนลมหายใจ"


    โฉมสะคราญผู้มากับพายุสายรุ้ง

    ก่อเกิดความรักตั้งแต่แรกพบ


    "นางเป็นธิดาแห่งพระอาทิตย์ หรือเทพธิดาแห่งพงไพร"


    บุรุษบนหลังอาชาสายพันธุ์ อาเคอร์เทคกะ สีดำสนิท ควบม้าผ่านม่านฝุ่นที่ขุ่นมัว มือใหญ่ไขว่คว้าร่างน้อยที่พัดปลิวราวกลีบดอกไม้..ไร้ทิศทาง





    "ใช่ว่าทุกความรัก ทุกความรู้สึกจะได้ลงเอย" (นรสีห์)




    "ฉันนั้นหรือ จะมีชีวิตอยู่เพื่อใคร" (ปิ่นมุก)



    สวัสดีค่ะ

    มนต์จันทราอาบผืนทราย นิยายเรื่องใหม่ที่ลองเขียนดู สนุกหรือไม่อยากให้ลองอ่านดูนะคะ ไรท์จะพยายามเขียนให้สนุก  

    นิยายแนวอดีต ปัจจุบัน อนาคต

    เป็นนิยายย้อนไปยังดินแดนก่อนการกำเนิดของประเทศไทย แผ่นดินสุวรรณภูมิยังไม่เกิดขึ้นจึงไม่ได้อ้างอิง เนื้อหาเกิดจากจินตนาการทั้งหมดนะคะ

    ชนเผ่าในเรื่อง ไม่มีในบันทึกเป็นเผ่าสมมุติค่ะ อาจจะมีลักษณะใกล้เคียงกับชนเผ่าเร่ร่อนในปัจจุบันบ้างเล็กน้อย

    ในเรื่อง จะมีทั้งหมด 3 แคว้น 

    1.วิหกนครา

    2.สิงขรคีรี

    3.นันทะปุระ


    ฝากไว้ในอ้อมใจนักอ่านทุกท่านด้วยนะคะ เป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยค่ะ วิจารณ์ด้วยถ้อยคำสุภาพ เพื่อปรับปรุงสำนวณการเขียนให้พัฒนายิ่งขึ้น นักอ่านน่ารักทุกคน 


    ขอบคุณค่ะ


    เปลวมณี




    บทนำ

     

               สายฝนที่โปรยปรายมองไปทางไหนก็ขาวพร่างไปหมด ปิ่นมุกเดินปาดน้ำตาทีเปียกชุ่มปนกับน้ำฝน หญิงสาวกลั้นสะอื้นความเสียใจ ผิดหวัง ยังไม่จางหายไปจากความรู้สึกแม้จะผ่านมาหลายชั่วโมงแล้วก็ตาม เพียงแค่คิดขึ้นมาน้ำตาก็เอ่อท้น หัวใจเจ็บปวดเหมือนถูกบีบเค้นจนต้องยกมือขึ้นกุมเอาไว้ ขาที่อ่อนล้าก้าวไปข้างหน้าไม่รู้ทิศเธอไม่รู้ว่าทิศไหนเป็นที่ตั้งของแคมป์ 

               กว่าจะรู้ตัวเธอก็รู้ว่าหลงป่าไปแล้วจะอาศัยฟังเสียงน้ำตกก็ไม่มีประโยชน์เพราะฝนที่ตกพรำอยู่ตลอดหลายชั่วโมงแล้ว ใจหนึ่งเธอก็อยากกลับไปเพราะมีคนที่ยังต้องแคร์อยู่ แต่เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ที่เพิ่งได้ประสบก็แทบอยากจะกรีดร้องบอกโลกให้รับรู้ถึงความร้ายกาจของชายหญิงคู่นั้น..

               ครอบครัวของเธออบอุ่น บิดามารดารักกันมาก ความรักนั้นเผื่อแผ่มายังเธอผู้เป็นบุตรสาวเพียงคนเดียว และเมื่อเธอมีความรักก็คาดหวังว่าจะเหมือนคู่ของบิดามารดา ธุรกิจของบิดามั่นคงพอที่จะเลี้ยงลูกเมียให้อยู่สุขสบายแม้ไม่ทำงานก็มีกินมีใช้เหลือเฟือ 

               บิดาเริ่มธุรกิจกับเพื่อนสนิทฝ่ายเพื่อนมีบุตรชายซึ่งยังโสดจึงแนะนำให้รู้จักกับเธอ และเป็นเพราะบุคลิกที่เป็นผู้ใหญ่กว่าจึงไม่เป็นการยากที่ปิ่นมุกจะยอมรับปวินเป็นคู่หมั้นเพราะเธอเป็นลูกคนเดียวไม่มีพี่ ปวินเข้ามาคอยดูแลเอาอกเอาใจตามใจคอยชี้แนะ นั่นทำให้เธอคิดว่าเธอรักปวิน โดยที่เธอไม่รู้มาก่อนว่า ปวินแอบปันใจให้กับมิ่งขวัญเพื่อนสนิทของเธอซึ่งเป็นเพื่อนรักกันมาตั้งแต่ประถม เพราะแม่ของมิ่งขวัญเป็นเพื่อนกับแม่ของเธอ 

               ทั้งสามคนจึงคบหากันเฉกเช่นเพื่อน แต่เมื่อเธอหมั้นหมายกับปวินแล้ว มิ่งขวัญก็ห่างๆ ไป ใครจะรู้ว่าสาเหตุที่ห่างเพราะแอบแทงเธอข้างหลังอย่างเลือดเย็นที่สุด

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น