[End] Moonlight on the Wave #จันทร์กระจ่างต้องเกลียวคลื่น

     “ข้าถูกแม่มดสาปให้พูดไม่ได้ยามที่กลายร่างเป็นมนุษย์น่ะ แต่พอโดนน้ำก็จะได้หางกับเสียงคืนมา”

     “แล้ววิธีแก้คำสาปอะไรนี่ละ?”

     “ตรงนี้แหละที่ข้าต้องการความช่วยเหลือของเจ้า ข้ามีเวลาสามเดือนเท่านั้นในการแก้คำสาป และวิธีคือต้องได้รับจุมพิตจากเจ้าชาย”

     “จุมพิต?”

     “ใช่ จุมพิตจากรักแท้”

     “จากเจ้าชาย?”

     “อือ เป็นเจ้าชายแคสเซียน”

     “...”

     “...”

     “พรืด ฮะฮ่าฮ่าฮ่า” เก็นหัวเราะแล้วก็หัวเราะ เขาหยุดไม่ได้จริงๆ แม้ว่าลอเรไลจะเริ่มพองแก้มใส่เขาแล้วก็ตาม

     “ขำอะไรของเจ้าไม่ทราบ!”

     “ฮ่าฮ่า ขะ ขอโทษ แต่ว่า ฮะฮ่า นี่มันคำสาปบ้าอะไรเนี่ย แม่มดที่สาปเจ้าใช้ชีวิตอยู่ในนิทานก่อนนอนของเด็กห้าขวบหรือไงกัน”