ทางของคุณ กับความคิดของดิฉัน

เนื้อเรื่อง

คุณเคยคิดบ้างไหม...หลายๆสิ่งหลายๆอย่างล้วนแต่มีความรักในตัวของมันเอง เพียงแค่ความรักนั้น มันจะมีค่าในสายตาของคุณหรือไม่

            ความรัก...หากมันย้อนมาทำร้ายเรา ความรักที่ว่าสวยงามนั้น ก็จะเปลี่ยนเป็นความเกลียดชัง ที่ตัวเราเองก็ยังไม่รู้ว่ามันมาเมื่อไหร่ แต่กว่าจะรู้ตัวอีกที ความเกลียดชังก็พุ่งทะลุเข้าเต็มหัวใจของเราแล้ว

            อย่างเช่นตัวดิฉัน ที่เคยคิดว่าครอบครัวดีพร้อม แต่ในวันนี้มันไม่ใช่ หลายๆคนนภายนอกมองว่าครอบครัวฉันรักกันดี มีทุกอย่างเท่าที่จะหาได้ แต่ทราบไหม ว่าสิ่งนั้นน่ะ ฉันเคยต้องการหรือเปล่า?

            ชีวิตทั้งชีวิตไม่ได้อยู่ที่พ่อหรือแม่ แต่มันอยู่ที่ตัวเราที่จะทำอย่างไรให้ชีวิตมีความมั่นคงในอนาคตที่เราต้องเผชิญด้วยตัวเอง ดิฉันทราบดีว่าทางครอบครัวได้ปูทางไว้ให้แล้ว หากแต่ทางเหล่านั้นไม่ใช่ทางสายกุหลาบที่ฉันต้องการ

            อาจมีคนบอกว่าความฝันของดิฉันมันช่างไร้สาระ แต่ดิฉันผิดหรือที่อยากจะทำตัวเองให้เป็นคนที่มีค่าในสายตาผู้อื่น...ดิฉันอยากมีค่าทั้งๆที่ตัวดิฉันเองยังไม่แน่ใจว่าตัวเอง มีสิ่งนั้นหรือไม่

            เพื่อนๆหลายคนและคนรอบข้างๆหลายๆคนพูดกับดิฉันว่า ดิฉันเป็นคนที่มีความคิดดี ดิฉันมีความคิดที่สามารถนำไปใช้ในอนาคตที่ดิฉันต้องการได้ ฉันไม่อาจปฏิเสธกับคำกล่าวที่ว่า ดิฉันมีความเป็นผู้ใหญ่เกินอายุจริง เพราะเพื่อนบางคนของดิฉันพูดว่าความคิดในเชิงสังคม ปรัชญา และจิตวิทยาของดิฉัน มีความก้าวไกลกว่าเพื่อนวัยเดียวกันมากกว่าหลายขุม ดิฉันมองโลกในเชิงธุรกิจ ที่มีส่วนได้ส่วนเสีย ชีวิตมีการลงทุนได้กำไร ขาดทุน ล้วนแต่เป็นวัฏจักรของมัน ใครหัวไว คิดได้ก็รวยก่อน แต่ถ้าใครมัวแต่เชื่องช้า มีหรือ จะสำเร็จ การเล่นเกมธุรกิจนั้นต้องกล้าได้กล้าเสีย กลัว...แล้วจะได้อะไร เลขบนกระดานมันเปลี่ยนแปลงทุกวันก็เปรียบกับคุณที่มีขึ้นมีลง แต่คุณอยากให้ชีวิตของคุณติดตัวสีแดงเหมือนหุ้นที่ต่ำลงหรือเปล่า?

            เพื่อนของฉันฟีเวอร์นักร้องชื่อดัง แต่ในขณะเดียวกัน ดิฉันเรียนรู้ชีวิตของผู้ที่ประสบความสำเร็จที่เคยล้มเหลวมาหลายต่อหลายครั้งผ่านหน้ากระดาษ ดิฉันต้องการเอาชนะโลกภายนอกเหมือนพวกเขาเหล่านั้น แต่มีเพียงสิ่งเดียวที่กีดกันฉันไม่ให้สิ่งที่ฉันต้องการลุล่วงได้ มันคือความผิดหวัง

            ความผิดหวังอันเกิดจากความรักที่ครั้งหนึ่งเคยมอบให้หลายๆคน(แน่นอนว่าคนอย่างดิฉันย่อมไม่ใช่ความรักในเชิงชู้สาว) ดิฉันมีครอบครัวที่เรียกอาจจะเรียกได้ไม่ค่อยได้เต็มปากนักว่ารักกลมเกลียวกัน หรือที่ถูก มันไม่ใช่ต่างหากล่ะ! ฉันมองพี่ๆน้องๆกับพ่อและแม่ในมุมที่ดิฉันใช้มองคนอื่นๆ เพราะอะไร ทำไมฉันถึงใช้มุมนั้น...เพราะพวกเขาไม่ได้พิเศษไปกว่าใครน่ะสิ ฉันเติบโตมากับพ่อเลี้ยงที่สอนให้ฉันเรียนรู้ที่จะเดินก้าวหน้าแม้จะมีอุปสรรค แต่ดิฉันรู้ว่าดิฉันไม่โง่พอที่จะมองไปยังอุปสรรคเหล่านั้น บ้างว่าฉันอวดดี แต่มันไม่ใช่ การที่คนเรามองไปที่อุปสรรคเป็นอย่างแรก เป็นการแสดงถึงความขี้ขลาดที่มีอยู่ในตัว คนที่ฉลาดพอนั้น เขาจะมุ่งไปยังโอกาสที่พวกเขาจะได้รับมากกว่า ดิฉันมองโอกาสนั้นที่ดิฉันเลือกทุกทางเท่าที่ฉันจะทำและควบคุมมันได้ ที่ดิฉันทำเช่นนี้เพราะดิฉันมีความคิดว่า ฉันผิดหรือที่จะทำอย่งใจรัก คิดไปคิดมา ดิฉันก็ได้คำตอบคือ...ฉันไม่ผิด และดิฉันจะทำมันต่อไปด้วย

            แม้ในวันนี้ฉันอาจจะถูกหาว่าเป็นหัวดื้อด้านในสายตาของคนในครอบครัว แต่ดิฉันเชื่อว่ายังต้องมีสักวันที่พวกเขาจะมองเห็นถึงเหตุผลที่ดิฉันกำลังกระทำ ถึงมันจะช้าไปก็ตาม สิ่งที่ดิฉันกำลังทำในขณะนี้ ดิฉันเชื่อว่าทุกๆอย่าง ดิฉันได้เลือกดีแล้ว เพราะ...มันคือทางสายขวากหนามที่ดิฉันจะต้องฝ่าไป ขวากหนามมีไว้ให้ผ่าน ไม่ได้มีไว้หยุดตัวเรา หากใครคิดจะหยุดก้าวเพราะขวากหนามเหล่านั้น ดิฉันเชื่อว่าคนพวกนั้น ไม่อาจจะประสบความสำเร็จได้!

            ก็อย่างที่ว่า พ่อแม่ไม่ได้ให้เราทุกอย่าง ที่เราต้องตอบแทนพระคุณ เป็นเพราะเขาให้ชีวิตเรามากกว่าล่ะ ดิฉันรักพวกเขาแม้ในบางทีจะต่อต้าน แต่ดิฉันก็ยังมีจิตสำนึกพอที่จะคิดถึงพวกเขา ฉันเคยกลัวว่าจะทำให้พ่อและแม่เสียใจ แต่ในวันนี้ไม่...ฉันต้องคิดถึงตัวเอง แม่อยากให้ฉันไปในทางที่แม่ฝัน แต่ฉันตอบว่า ไม่! ผลเป็นยังไงน่ะเหรอ แม่ไม่คุยกับฉันอีกเลยน่ะสิ ดิฉันไม่ยอมให้ใครมาบังคับทางเดินข้างหน้าของดิฉันหรอก ชีวิตนี้มันเป็นของดิฉัน เกิดมาแค่หนเดียว ขอทำในสิ่งที่ต้องการและมีความสุขดีกว่า...คุณคิดอย่างนั้นไหม? ฉันควบคุมความคิดและมันสมองของดิฉันโดยตลอดเวลาว่าทำอย่างไร ที่ความคิดที่ไม่ลงรอยของดิฉันกับครอบครัวจะมาบรรจบกันได้ แต่เมื่อดิฉันคิดไปมา ถ้าเขาไม่ได้อยู่กับเราทั้งชีวิตล่ะ...ชีวิตที่เหลือเราจะทำยังไง? เราจะอยู่ได้ไหม? เราจะเป็นยังไง? ฉัอยากตอบคำถามพวกนี้ทีละข้อ

            คุณจะทำยังไงน่ะเหรอ ถ้าคุณเลือกเดินในทางที่คุณทราบว่าคุณรักที่จะก้าวไปในทางนั้นคุณก็อย่าหยุดนิ่ง แต่อย่าก้าวกระโดดไปไกลเกินกว่าที่คุณเพิ่งเริ่มสร้างทางเดิน มันหมายความว่าอย่างไร? คุณต้องกล้าก้าวไปข้างหน้าแม้จะมีอุปสรรค แต่คุณ...อย่าได้ก้าวไปไกลในระยะเวลาอันรวดเร็วในขณะที่คุณยังมีประสบการณ์ไม่พอเพราะมันจะทำให้คุณตกจากเก้าอี้ ให้ทำ...ตามความสามารถของคุณ แต่ต้องไม่ละทิ้งความทะเยอทะยานไว้เบื้องหลัง คิดที่จะเรียนรู้ไปเรื่อยๆเพื่อสั่งสมความรู้ อย่าหยุดนิ่งเป็นอันขาด คุณต้องเจริญเติบโตต่อไป

            ข้อสอง แน่นอนว่าคุณอยู่ได้อยู่แล้วถ้าหากคุณมีจุดยืนที่เข้มแข็งพอ สำหรับคุณผู้หญิง คุณทัดเทียมผู้ชาย จงเรียนรู้ไปเรื่อยๆ อย่ากลัวว่าจะขึ้นคานเพราะไม่มีใครกล้ามาจีบด้วยเหตุที่ว่ามีความคิดการอ่านหรือการศึกษาเกินหน้าผู้ชายบางคนในสมัยนี้ เพราะอะไรน่ะเหรอ เพราะแค่ปริญญาตรีในยุคมิลเลนเนียมนี่มันไม่พอเสียด้วยซ้ำ เรียนเถอะ ถ้าคุณเรียนสูงๆคุณจะพบว่าชีวิตนี้คุณเกิดมาไม่เสียเปล่าเลย ยิ่งการงานดีคุณยิ่งมีความสามารถมาก ทีนี้คุณก็พึ่งตัวเองได้ คนอื่นเค้าเป็นใคร รักเราจริงเหรอ? ไม่ทราบหรอกนะคะ เพราะดิฉันไม่เคยคิดจะให้ความรักกับใครหรือเปล่า ต้องขออภัยด้วยหากความคิดในบางมุมของดิฉันไปขัดแข้งขัดขาคุณผู้อ่าน แต่ดิฉันคิดแบบนี้จริงๆค่ะ

            สุดท้าย หากคุณอยู่ได้ คุณมีทางเดิน ฉันเชื่อว่าชีวิตข้างหน้าของคุณจะเดินบนกลีบกุหลาบที่นุ่มนวลแน่นอน คุณต้องประสบความสำเร็จ แต่แหม อันนี้อยู่ที่ตัวคุณแล้วล่ะนะคะ ว่าจะเชื่อในสิ่งที่ดิฉันพร่ำไปหรือเปล่า ไม่ได้หวังให้เชื่อค่ะ แต่หากคุณเชื่อ ขอให้ชีวิตข้างหน้าของคุณประสบความสำเร็จ

                        ชีวิตนี้เป็นของคุณค่ะ เพียงแต่คุณเชื่อมั่นในความสามารถและเชื่อมั่นว่าคุณมีค่าพอจะทำสิ่งเหล่านั้น ทางเดินสายกุหลาบก็จะมาปรากฎในครรลองสายตาของคุณแน่นอนค่ะ

                                                                                    บุญรักษานะคะ

    ป.ล.หากมีคำถามกรุณาฝากอีเมล์ที่สามารถติดต่อได้ไว้ทางคอมเม้น(เมล์นี้จะไม่แอดเพื่อสนทนาทางmsn แต่จะส่งไปทางกล่องข้อความของอีเมล์แทนค่ะ) หรือสอบถามผ่านคอมเม้นได้เลยจะติดต่อกลับทุกทางค่ะ