ก็ได้แต่ฝันไป... ไม่กลายเป็นจริงสักที [Yuri] SAIDA Dahyun x Sana

อะไรก็ดี... 
อะไรก็เพอร์เฟ็คต์ไปหมด...

ยกเว้น...

ทำไมฉันถึงถูกทิ้งกันนะ!!!


เสียงปรบมือให้ด้วยความชื่นชม ไม่ว่าจะทั้งชื่นชมจากใจจริง หรือการชื่นชมแบบเหยียดๆด้วยลักษณะแบบว่า
‘เออ เอ็งเก่ง!’ นั้นดังขึ้นอยู่พักใหญ่ หลังจากงานที่ฉันบรรจงดูแลด้วยตัวเองทั้งหมดตั้งแต่เริ่มต้นนั้น
ดำเนินไปได้อย่างสวยหรูในแบบที่ฉันคิดเอาไว้ด้วยสมองเจิดๆ


ฉัน มินาโตะซากิ ซานะ ไม่อยากจะบอกว่าตัวเองดูดี แต่เอาแค่ว่าฉันไม่แย่ก็พอแล้วมั้ง?
แม้ว่าในความเป็นจริงจะอยากประกาศให้โลกรับรู้ถึงความดูดี และเพอร์เฟ็คต์ของฉัน
ให้คนในโลกรับๆรู้มันไปก็เถอะ


ความบ้างานของฉันไม่ได้ลดลงไปเลย มันกลับเพิ่มมากขึ้นเมื่อถูกผู้ชายที่ดูๆกันอยู่
เซย์โน และกู๊ดบายลาจากไปอีกหนึ่งราย ทั้งที่ยังคบหากันได้ไม่ถึงสามอาทิตย์!!

ถึงแม้จะดูดีจนมีคนเข้ามาหาเรื่อยๆ แต่ว่าไอ้การที่เข้ามาแล้วก็ออกไปภายในไม่กี่วัน ไม่กี่สัปดาห์
ทั้งที่ยังไม่ถึงเดือนแบบนี้นั้น อาจดูแล้วว่าฉันป๊อปปูล่าถึงขั้นมีมาให้เลือกแบบหัวกระไดไม่แห้ง
แต่ความจริงคือ... ไอ้คนพวกนั้นมันอดทนรอให้ฉันปลีกตัวว่างไม่ได้ต่างหาก!!!!

อย่างเช่นนัดเดท... ที่สุดท้ายก็เลื่อน... เลื่อน และเลื่อน แล้วก็หายไปเลย!!


โอเค... แม้จะต้องน่าสงสารถ้ามองในมุมที่ว่าฉันอาภัพด้านความรัก
แต่ถ้ามองอีกมุม... ฉันเป็นหญิงสาวที่น่าอิจฉาจะตาย คุณว่ามั้ย...
มีหน้าที่การงาน มีหน้ามีตา มีทุกๆอย่าง...

เพียงแต่ ไม่มีคนรักแค่นั้นเอง...