“เกาหลี?” คำถามจากฉันยังไม่ได้คำตอบที่กระจ่างชัด
หรือมีคำอธิบายใดๆมากไปกว่าเดิม
แถมแม่เพื่อนสนิทตัวดีตรงหน้านั้นยังทำหน้าราวกับเรื่องที่ตนเองเอ่ยปากมาเมื่อครู่นั้น
มันไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไรสักนิด
“แก... แกไม่เห็นใจฉันหรือ?”
เพื่อนสาวคนสนิทพูดอย่างเหนื่อยอกเหนื่อยใจ พลางขยับตัวให้ฉัน
ได้เห็นสภาพร่างกายของเจ้าหล่อนแบบชัดเจนมากยิ่งขึ้น
“แขนฉันก็ต้องเข้าเฝือกอ่อน
แล้วไอ้ขาที่เข้าเฝือกไปอีกหลายเดือนนี่อีก”
‘โอเคค่ะเพื่อนรัก...
ดิฉันยอมจำนนกับสภาพร่างกายอันน่าอนาถของแกก็ได้....’
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น