[Short Fic] Diary of LOVE [Minho x ONEW]

ข้อมูลเบื้องต้น

Music Playlist at MixPod.com

เนื้อเรื่อง

Title : Diary of LOVE
Auther : : Lee_Jinki
Cast : Minho x ONEW
Rate : G


วันนั้นวันที่ผมแข่งเบสบอลชนะมีมีรุ่นพี่ตาตี่ๆคนหนึ่งเดินมายื่นน้ำเปล่าเย็นเจี๊ยบให้ผม พร้อมกับพูดว่า
มิ นโฮ เหนื่อยไหมครับ เอาน้ำมาให้น่ะ ในตอนนั้นผมไม่ได้คิดไรเลยจริงๆ ผมเพียงแต่ รู้สึกเหนื่อย เหนื่อยมากๆๆเลยก็ว่าได้ เบสบอลเกมนี้ เป็นเกมที่ทั้งเหนื่อย และ ทั้งสนุกมากๆ ซึ่งก็ไม่แปลกเลยที่ผมจะเผลอรับน้ำปล่าจะพี่คนนั้น โดยที่ผมไม่รู้ตัว....
แต่พอผมรู้ตัวอีกทีตอนนั้นผมก็กินน้ำเค้าไปเกือบหมดขวดแร้วละครับ
พอ รู้อีกทีผมก็เขินไปหมดเลยหละเพราะคนที่เอาน้ำมาให้ผมดันเป็น รุ่นพี่อี จินกิ ที่ผมแอบชอบอยู่ แต่ผมก็รู้ตั้งนานแล้วนะครับว่าพี่เค้าก็ชอบผมเหมือนกัน อ๊ะ!!!อย่าเพิ่งหาว่าผมหลงตัวเองนะครับเพราะผมก็รู้ตั้งให้คีย์หวานใจไอ้จง มันคั่วให้ผมอยู่ และวันนี้สงสัยจะเป็นแผนของคีย์แน่ๆ
...
...
...
...
แล้วผมเลยหันหน้าไปมองพี่จินกิยิ้มพูดไปเขินไปว่า ขอบคุณนะครับกินไปซะเกือบหมดเลย
ตอน นั้นผมไม่รู้ว่าจะคุยกะพี่เค้ายังไงดี ตัวผมเองก็ไม่ใช่คนคุยเก่งอะไร ส่วนพี่จินกิก็ดูท่าทางจะเรียบร้อยซะขนาดนั้น ไม่เข้าใจคีย์มันทำยังไงให้พี่เค้าเอาน้ำมาให้ผมได้
.
.
.
.
แต่ในขณะที่ผมเขินอยู่นั้นเองผมก็นึกอะไรบางอย่างได้
เออ...เดี่ยว!! เอ๊ย!! มีคนไปส่งที่บ้านรึยังครับให้ผมไปส่งไหมก่อนที่ผมจะรู้ตัวว่าประโยคที่ผม เพิ่งพูดออกไปมันฟังดูแปลกๆ ตอนนั้นพี่จินกิก็ทำหน้างงๆใส่ผมแร้วละครับ อ้า!! ผมหมายถึง ผมเนี่ยจะไปส่งพี่จินกิที่บ้านตอบแทนไอ้นี่ไง ผมพูดแร้วก็ชี้ไปที่น้ำเปล่าที่เย็นที่สุดในโลกเท่าที่เคยกินมา
คำตอบที่ผมได้นั้นก็คือรอยยิ้มกว้างที่พี่จินกิมอบให้ผมแล้วเค้าก็พูดว่า
ยินดีครับ พี่ว่างพอที่จะให้มินโฮไปส่งอยู่แล้ว ผมน่ะ อยากจะตะโกนดังๆตรงนั้นให้ได้เลย ดีใจมากๆๆ
เรื่องนี้ต้องขอบคุณคีย์นะเนี่ย ...
“งั้นเดี่ยวผมขอไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะ” ผมบอกพี่จินกิ
“ครับ. . .พี่จะรออยู่ตรงนี้แหละ” รอยยิ้มของพี่จินกิยิ้มกว้างให้ผมอีกครั้งก่อนที่ผมจะรีบวิ่งไปเปลี่ยนเสื้อผ้า...
..
..
..
..
..
ใน ขณะที่ผมดินไปส่งพี่จินกิที่บ้าน ผมกับพี่จินกิคุยกันตลอดทางเลยละครับ ราวกับว่าสนิทกันมานานมาก อาจจะเป็นเพราะว่าเราคู่กันจริงๆก็ได้ ฮ่าฮ่า ผมว่างั้นนะ ผมไม่บอกหรอกนะว่าผมหนะคุยไรกับพี่จินกิบ้าง แต่ว่านะมันเป็นการเดินทางกลับบ้านที่สนุกแร้วก็ตื่นเต้นมากๆเลยจริงๆ
พอใกล้ถึงบ้านพี่จินกิ ผมก็เลยถามเค้าว่า
“เอ่อ!! พี่จินผมขอเบอร์พี่ไว้ได้มั๊ยเผื่อวันไหนกลับด้วยกันอีก บ้านผมห่างไปอีกแค่ 2 ซอยเอง จะว่าไปแลกเบอร์กันไว้ดีกว่านะ” เป็นประโยคที่ประโยคที่ผมพูดเร็วมา ยาวมาก และผมก็คิดว่าผมเรียบเรียงได้ดีที่สุดแล้วตอนนั้น
ผมกับพี่จินกิแลกโทรศัพท์กันกดกลางซอยเลยครับ พอกดเสร็จพี่จินกิยังพูดให้ผมใจเต้นเล่นอีกว่า
“เอาไปแล้วคืนนี้มินโฮอย่าลืมโทรหาพี่นะครับ”
พอพี่จินกิพูดจบผมเลยถือวิสาสะเอื้อมมือไปบีบแก้มพี่จินกิ “โทรแน่ล่ะ ผมมีเรื่องอยากคุยกะพี่อีกเยอะแย่เลย”
ไม่ รู้สิครับผม...หายตื่นเต้นแล้วเปลี่ยนความรู้สึกนั้นมาเป็นความอยากรู้จัก อยากใกล้ชิดมากกว่านี้ อยากจะดูแลพี่จินกิมากกว่านี้ ซะงั้นละครับ พอถึงบ้าน ผมโบกมือให้พี่จินกิ แล้วผมก็รอจนพี่เค้าเดินหายเข้าไปในบ้านเลยแหละ
..
..
..
..
..
ผมมัวแต่ดีใจจนกินข้าวไม่ลงเลย พอตกดึกหน่อยผมก็ลองมานั่งข้างริมหน้าต่างของห้องนอน
ผมเห็นดวงดาวเต็มฟ้าระยิบระยับเต็มไปหมดเลยละครับ ทำให้ผมนึกได้ ผมก็เลยโทรไปหาพี่จินกิ เลยครับ
ผมโทรหาพี่จินกิ ได้ยินเสียงรับเสียงใส ๆ ของพี่เค้า
มินโฮ: พี่จินกิทำไรอยู่เหรอ ผมเริ่มถามพี่เค้าก่อน เพราะผมเป็นคนโทรไปหา
จินกิ : อ๊ะ!! พี่ดีใจจังที่มินโฮ โทรหาพี่
มินโฮ : เอ๊ะ!! แต่ผมว่าพี่จินกิตอบไม่ตรงคำถามนะเนี่ย
จินกิ : อ๋ออ!!! พี่นั่งฟังเพลง คุยกะมินโฮ แล้วก็นั่งอยู่ริมหน้าต่างครับ
มินโฮ : นั่งริมหน้าต่างเหรอ งั้นก็ต้องเห็นเหมือนที่ผมเห็นละซิ ดาวเต็มท้องฟ้าเลย สวยมากก
จินกิ : ครับ!! พี่เห็นครับ มินโฮชอบดูดาวเหมือนพี่เลยครับ
มินโฮ : จริงเหรอ!! รู้มั๊ยว่าพอผมเห็นดาวแล้วผมคิดถึงพี่จินกิขึ้นมาเลยแหละ
จินกิ : ...................
มินโฮ : แร้วรู้ได้ไงว่าผมชอบดูดาว ผมชอบดูพี่จินกิต่างหาก
จินกิ : .............
..





ผมแอบหยอดมุกเน่า เสี่ยวๆไป ที่จริงแล้ว ผมก็เขินนะที่พูดออกไป แต่พี่จินกิเขินน้อยกว่าผมซะที่ไหนละ
ผม เริ่มคุยโทรศัพท์กับพี่จินกิทุกวัน เริ่มบ่อยขึ้นๆๆ จนเป็นกิจวัตรไปแล้ว ถึงขนาดนีดไปเที่ยวกัยหลายรอบเลยละครับ จนวันนี้ผมตั้งใจจะพูด คำๆนั้น แล้วผมก็ได้พูดมันออกมาจริงๆ
..
...
...
...
....
....
....
วันนี้ ผมไปนอนที่บ้านพี่จินกิ ไปนอนเป็นเพื่อนพี่จินกิ เพราะว่าแม่ของพี่จินกิเค้าไปเยี่ยมเพื่อนที่ต่างประเทศ บวกกับไปดูงานที่นั้นด้วย ผมเลยใช้คืนนี้เพื่อจะบอกเค้าครับ
..
..
..
..
..
พี่ จินกิออกมาจากห้องน้ำใส่ชุดนอนลายทาง ธรรมดาเหมือนทุกวันแล้วผมก็เริ่มเดินเค้าไปยืนตรงหน้าพี่จินกิใกล้ๆ “ตอนนี้พี่จินกิเค้าคิดยังไงกับผมเหรอ” ผมถามพี่เค้าด้วยสีหน้าจริงจัง
“แล้วมินโฮละครับคิดยังไงกับพี่ พี่ก็คิออย่างนั้นแหละครับ” เค้าตอบผม
คำตอบของพี่จินกิทำให้ผมงงนิดๆ แต่ผมก็สามารถตีความออกได้ว่าอะไร
“ผมน่ะ ทั้งรัก ทั้งห่วง ทั้งหลง ทั้งหวงพี่จินกิเลยละ ผมบอกเค้า”
“จริงๆเหรอครับ เพราะพี่ก็คิดอย่างที่มินโฮคิด ตั้งแต่ครั้งแรกที่พี่เห็นมินโฮแล้วก็ตอนที่พี่คีย์มาบอกพี่แล้วละครับ”
คำตอบของพี่เค้าทำให้ผมตกใจแร้วก็ดีใจมากๆเลยละครับ
แล้วพี่จินกิก็โผล่เข้ากอดผมแน่น ในขณะที่ผมก็กอดพี่เค้าไว้เหมือนกัน
คำพูดของผมและพี่จินกิอาจจะติดตลกไปบ้าง แต่ผมและพี่จินกิก็รับรู้ได้ถึง ความจริงใจของกันและกันได้นะครับ....
..
..
..
.
.
.
แล้วไดอารี่หน้านี้ของผม ก็คงจะจบลง เพราะว่าผม จะไปเริ่มเขียนไดอารี่หน้าใหม่ โดยที่มีพี่จินกิคนน่ารักของผมเขียนด้วยกับผมครับ
และนี่ก็เป็นประสบการณ์ความรักครั้งยิ่งใหญ่ของผม.......



end