คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : จุดเริ่มต้นของการพบเจอ
โรอาหารในโรเรียนแห่หนึ่อประเทศสหรัอเมริา
“ไ ไอ้เบื๊อ 555 แไม่น่าเิมาเลย อัปลัษ์ !!” เ็ผู้ายนหนึ่ะโน่าเ็ายอีนที่หน้าาูเิ่ม
ๆ ลุ เิ่ม ๆ แ่ใระรู้ว่า เานี่ล่ะ ือนที่พวเาพาันลั่ไล้
“อโทษ้วยรับ”เาพู้วยท่าทาสุภาพนอบน้อมแ่ในในี่ือ ะเอาอะไรนัหนา
เมื่อเาเินพ้นเ้าพวนิสัยไม่ีไป
เา็เินไป้านหลัโรเรียนึ่มีลัมบอร์ินี เวเนโน ราา 4 ล้านเหรียสหรั
สีาวาอิาลีออยู่ เารีโมทปลล็อรถ และเปิประูึ้นรถ
แล้วเาึแะเมอัพออ ใ่ ! เาแ่หน้ามาโรเรียนโยารแ่ที่ทำให้เิฝ้า สิว
ระ ุ่าำ และใส่วิผมมา้วย
มันเป็นารปลอมัวที่ีหลัาเ้าวารบันเทิมาไ้สอเือน เาเป็นนไม่อบวามวุ่นวาย
รัีวิที่สบ และเป็นนใว้า บุลิท่าทาะเป็นนเียบ ๆ
แ่ถ้าเาพูึ้นมานั่น้อแสว่าเรื่อที่อยู่รหน้า้อไม่ใ่เรื่อธรรมา ๆ
หลัาล้าเมอัพหมแล้วเา็เอาเบาะออาหน้าท้ออเา เาถอเสื้อแล้วเปลี่ยนเสื้อรนั้นเลย
พอเอาเบาะออไปแล้ว หน้าท้ออเาอนที่เมอัพับอนนี้แ่ามา
เผยให้เห็นิแพ็อันน่าสัมผัสและน่าหลใหล โรหน้าเรียว ปาสีมพูระเรื่อ
มูโ่มาแบบาวยุโรป าสีฟ้ารามมอแล้วน่าหลใหลเป็นที่สุ
ผมสีำเหมือนอะโัทรเ้ารูป ผิวาวเนียนยิ่ว่าผิวผู้หิ
และรูปร่าสูให่ออบอุ่น เมื่อเาถอเมอัพเสร็เาึับรถออไป
สถานที่แห่หนึ่
“ไมาแล้วเหรอ เท
นายหายหัวไปเลยนะ”เสียหินหนึ่ทัเา
“ันไปเรียน” เาอบสั้น ๆ เรียบ ๆ
“แล้วทำไมเาไม่ออ่าวเลยล่ะ ??”
“ันปลอมัวเ้าไปเรียน
- -” เาอบพร้อมทำหน้าเอือมระอาเมื่อนึไปถึโรเรียนอเา
“นายะปลอมัวไปเพื่ออะไรันเท ??”
“ไม่อบวามวุ่นวาย แล้วที่เธอเรียันมาเนี่ย
้อารอะไร ??” เาไม่รอ้ารีบถามหิสาวทันที
“เปล่า....” หิสาวพูแล้วหยุไว้แ่นั้นแล้วึเินมาสวมอายหนุ่มที่แสนะเย็นา่อหิสาวมา
ถามว่าทำไมน่ะหรือ ?? เธอ็แ่ผู้หินหนึ่ที่เอาแ่ะามับเา
เาไม่ไ้รู้สึรัหรืออบเธอเลย แ่เธอ เป็นนมีอำนามาที่สุในเมือนี้
มีอำนาาเินราอระูลอเธอ เธอเป็นนที่หน้าาสะสวยในบับนาร้ายนาอิา
าอันเียบมรีอายไลเนอร์หนาเอะ
ิ้วหนาเพราะเธอเียนให้หนาไม่ใ่ิ้วหนาธรรมาิ
วามริเธอเป็นนไม่สวยมาถ้าไม่แ่หน้า
นัยน์าสีน้ำาลำลั้อมอไปยัวาอเา มูโ่มา ปาสีแส
รูปร่าสูยาวเ่าีผอมเพรียวไ้โล่
ทั้รูปร่าหน้าาและานะอเธอเป็นที่หมายปออายหลาย ๆ น แ่ไม่ใ่เา !!
“แ่ิถึนาย
เมื่อไหร่ันนายะประาศออสื่อัทีว่าันเป็นแฟนับนาย นิเท ??” เธอถามเาแบบ้อารำอบาม้อาร
ายหนุ่มรู้สึทนไม่ไ้ับหิสาวอี่อไปึล่าวับเธอว่า
“ันไม่อบเธอ”
หิสาวเมื่อไ้ยินันั้น็รู้สึโรธมา
ๆ ที่ายหนุ่มล้าที่ะ่อปิเสธเธอ
“นายล้าปิเสธันเหรอ
!!” เธอวาใส่เา
“ไม่ใ่แ่ปิเสธ เธออย่าิว่าอบใรแล้วแ่เอาเินฟาหัวแล้วเาะยอมเป็นอเธอไปะทุนนะ
ันนหนึ่ไม่อบเลยารเ้ามายั่วยวนายแบบนี้ เพราะะนั้น ออไปาีวิันะ
แล้วประาศ้วยว่าันะอลาออาวารบันเทิี่เ่าที่เธอเป็นนวนันมา
แ่นี้ัน็ลำบาใมาพอแล้ว เธอ็รู้ว่า ันเลียวามวุ่นวาย !” เาอบลับแบบเ็บแสบมา
“ฮึ ๆ ำเอาไว้นะ
ันไม่ยอมนาย่าย ๆ หรอ ันะรอนายลับมาหาันเอ
แล้วนายะรู้สึที่ล้าปิเสธัน”
“อบใ และลาา
ันะย้ายไปอยู่ทวีปอื่นแล้ว ^^” เายิ้มแล้วหมุนัวไปึ้นรถทันที
เธอไ้ล้ำลืนน้ำาแ่มัน็ไม่ยอมหยุไหลัที
เธอทั้โรธทั้เลียเามา อนนี้
ความคิดเห็น