‘หวานใจนายกาแฟ’ตัวหนังสือที่ขดด้วยเชือกบนป้ายไม้ที่แขวนอยู่หน้าร้านกาแฟเล็กๆซึ่งตกแต่งด้วยแนวอิงลิชคันทรี่ สีผนังโทนอบอุ่นผสานเข้ากับเฟอร์นิเจอร์ขาวล้วน เก้าอี้ลูกค้าทำจากไม้หวายหลากหลายรูปแบบให้เลือกนั่ง สำหรับลูกค้าที่มาเดี่ยวและไม่ชอบนั่งนานก็มักจะเลือกมาที่เคาร์เตอร์ชงกาแฟมีเก้าอี้ทรงสูงพอเหมาะไว้บริการ โดยมีพนักงานสองคนคอยบริการอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง
“ฮอตลาเต้คาราเมล”เสียงคุ้นเคยเอ่ยพร้อมหย่อนร่างบนเก้าอี้ทรงสูง หญิงสาววัยยี่สิบสองปีในเครื่องแต่งกายทะมัดทะแมง กางเกงรัดรูปสีดำกับเชิ้ตสีฟ้าอ่อนขนาดหลวมๆ กระเป๋าเป้ที่บรรจุไปด้วยอุปกรณ์เลี้ยงชีพ กล้องถ่ายภาพ ทั้งแบบดิจิตอลและฟิล์ม ขาตั้งกล้อง เลนส์ขนาดต่างๆ ,,,มือเล็กถอดแว่นกันแดดเผยให้เห็นตาเรียวเล็กที่งดงามทรงเสน่ห์
“วันนี้มาแต่เช้านะครับพี่ซันนี่คนสวย”เด็กหนุ่มตัวสูงเอ่ยทักทายขณะที่เจ้าตัวกำลังเช็ดแก้วกาแฟฟากเด็กสาวอีกคนก็ไม่รีรอที่จะจัดการชงกาแฟให้ลูกค้าขาประจำ
“ก็มีงานต้องทำน่ะสิ วันนี้รับถ่ายภาพแต่งงาน ความจริงขี้เกียจตื่นจะตาย”
“จริงสิฮะ ปีๆนึงมีคนแต่งงานตั้งแยะ แบบนี้พี่ก็รับเงินอื้อเลยเนอะ”
“ฉันไม่บ้างานขนาดนั้นหรอกเจ้ามินโฮ,,ช่วงไหนจนกรอบก็ทำงาน พอมีเงินก็ออกต่างจังหวัด,,นี่ก็ตั้งเป้าไว้เลยนะ ว่าถ้าถ่ายภาพไม่ครบทุกจังหวัด ฉันคงตายตาไม่หลับ”
“โหย,,,ท่าทางเอาจริงนะเนี่ย กาแฟได้แล้วค่ะ ว่าแต่พี่อยู่อินชอนมากี่ปีแล้วคะ ถึงสองปีรึเปล่า”เด็กสาวร่างผอมเพรียวเอ่ยขณะที่ยื่นกาแฟร้อนให้เธอ,,
“สามปี,,,ฉันอยู่มาตั้งแต่ที่ตรงนี้ยังทำร้านเขียนภาพอยู่เลย,,,นี่ยังเคยคิดจะซื้อที่ตรงนี้ทำร้านดอกไม้ด้วยซ้ำ ถ้าไม่,,,,” ถ้าไม่เลิกกันไปเสียก่อน ความเจ็บช้ำในอดีต บางครั้งที่ขมขื่นเกินจะกว่าจะเอ่ยออกมาได้,,,ตาเล็กหลุบลงเมื่อหวนนึกถึงอดีตคนรัก,,, ‘โจ อินซอง’ ผู้ชายที่ทำให้เธอตัดสินใจมาใช้ชีวิตอยู่ในอินชอนตั้งแต่สามปีก่อน แต่งานแต่งงานที่วาดฝันเอาไว้กลับล้มเหลวไม่เป็นท่า,,,
“ถ้าอะไรฮะเจ๊,,,”มินโฮถาม
“ถ้า,,,ถ้าเจ้านายพวกเธอไม่แย่งซื้อมาทำร้านนี้ซะก่อนน่ะสิ”เธอตอบส่งๆไปอย่างนั้น
“เอ้อ คริสตัลพี่ขอPost it สักแผ่นสิ”
“ได้สิคะ พี่รอเดี๋ยวนะ,,,”เพียงเดี๋ยวเดียวกระดาษสีสดแผ่นเล็กก็ถูกส่งมาถึงเธอพร้อมปากกาโดยที่ไม่ต้องเอ่ยขอ
“พี่ไปก่อนนะ พรุ่งนี้จะแวะมา”เธอยิ้มกว้างแล้วเดินออกจากร้านโดยไม่ลืมที่จะแปะโน้ตไว้บนกระดานไม้เล็กๆที่ทางร้านจัดไว้สำหรับลูกค้า
////ประสาททรายที่เฝ้าเพียรสร้างมาด้วยกัน,,,ต่อให้งดงามแค่ไหน แต่เพียงเกลียวคลื่นที่ถาโถมเข้ามา สุดท้ายมันก็เหลือเพียงความว่างเปล่า//// SUN!
///ว่างเปล่าที่ไหนกันคุณ! อย่างน้อยก็เหลือความทรงจำดีๆนะ ผมล่ะเบื่อพวกnegative thinking///Moon!
“เฮ้ย ไอ้หมอนี่ใครน่ะคริสตัล”
“ใคร ใครที่ไหนพี่”เด็กสาวละจากการเช็ดโต๊ะขะมักเขม้นหมุนรอบตัวพลางขมวดคิ้วยุ่ง ร้านจะปิดแล้วนอกจากพี่ซันนี่ขาประจำก็ไม่เห็นจะมีใครสักคน
“ไม่ใช่ ฉันหมายถึง ไอ้คนเขียนนี่ต่างหาก”
“อ้อ ,,,ฉันไม่รู้จักเขาหรอกค่ะ,,วันๆหนึ่งมีลูกค้าเข้าร้านก็ตั้งมาก”
“งั้นเหรอ”
////กรุณาอย่ากล่าวหากัน ถ้าคุณไม่รู้จักฉันดีพอ,,,ฉันไม่ได้Negative////SUN
////ขอโทษด้วยหากคุณจะมองว่าผมกล่าวหา แต่นั่นไม่ใช่เจตนาของผมแต่อย่างใด ผมเพียงอยากให้คุณมองโลกในจุดสมดุล ความรักก็เหมือนกาแฟ หวานไปก็เลี่ยน ขมไปก็ฝืดคอ ต้องกลมกล่อมถึงจะเข้าที!////Moon
////ถูกของคุณ! เอาเป็นว่าฉันถอนคำพูดแล้วกันเรื่องที่ว่าคุณกล่าวหา งั้นขอถามหน่อย คุณชอบทานกาแฟแบบไหน ขม หรือ หวาน////SUN
////เรียนคุณ SUN ที่เคารพ ผมเคยบอกคุณไปแล้ว ว่าผมชอบกาแฟรสกลมกล่อม////Moon
////กลมกล่อมของคุณอาจจะขมเกินไปสำหรับฉันก็ได้////SUN
////มันก็ไม่แน่! บางครั้ง กาแฟของผมอาจจะเป็นรสชาติที่พอเหมาะกับคุณก็ได้นะครับ////Moon
////คุณ SUN ผมขออีเมลล์คุณได้ไหมครับ////Moon
////คุณไม่ตอบ!////Moon
////ผมเขียนอะไรผิดไปรึเปล่า โกรธผมหรือ?////Moon
/////คุณพระอาทิตย์ ขอร้องล่ะ ถ้าไม่อยากให้อีเมลล์ ผมจะไม่ว่า แต่ขอร้องว่าอย่าเงียบไปแบบนี้ ผมยังอยากคุยกับคุณ////Moon
/////ใจเย็นๆหน่อยพ่อกาแฟรสกลมกล่อม แหม ,,,คุณเขียนเหมือนคนทุรนทุรายยังไงก็ไม่รู้ ฉันหายไปถ่ายรูปที่ปูซานมาค่ะ รับจ๊อบให้ญาติห่างๆ พอกลับมาอีกทีถึงตกใจ,,,ไม่อยากจะจินตนาการเลยว่าคนที่ผ่านไปผ่านมาเขาจะคิดยังไงกัน เรื่องอีเมลล์ รออีกหน่อยเถอะค่ะ ฉันยังสนุกกับการเขียนแบบนี้อยู่/////SUN
/////โล่งอก ผมดีใจที่ได้เห็นข้อความของคุณ ,,,,ผมลืมคิดถึงเรื่องนั้นไปเลยครับ พูดจริงๆนะ คุณทำให้ผมรู้สึกเหมือนกระดานไม้นี่เป็นของเราสองคนไปแล้ว ดีใจที่ได้อ่านลายมือของคุณอีก,,คงจะดีถ้าคุณจะแบ่งปันเรื่องราวที่ปูซานบ้าง/////Moon
/////ฉันไปปูซานเพื่อถ่ายภาพแต่งงานให้พี่ชายค่ะ เป็นญาติห่างๆ พี่ชายฉันเป็นหมอศัลยกรรมค่ะส่วนเจ้าสาวก็เป็นอดีตลูกค้า ^^เป็นคู่ที่น่ารักน่าอิจฉามากๆ ที่นั่นไม่มีอะไรน่าสนใจเท่าไหร่ บอกตามตรงว่าฉันไม่ชอบพูดถึงงานแต่งงานของใครนัก เพราะฉันมีอดีตฝังใจกับมันนิดหน่อย แต่ที่น่าตลกก็คือ ฉันมักจะได้รับงานจำพวกนี้อยู่เสมอ..ถ้าคุณจะแต่งงานเมื่อไหร่ เรียกใช้ฉันได้นะ จะคิดราคาพิเศษให้เลย//SUN
////ยินดีอีกครั้งที่ได้รู้ว่าคุณผู้หญิง เป็นช่างภาพ แต่ผมคงไม่ใช้บริการคุณแน่ๆ ไม่ใช่ไม่ไว้ใจนะครับ แต่มันคงจะไม่เหมาะถ้าจะให้เจ้าสาวของผมแบกกล้องถ่ายภาพในงานแต่งงานของตัวเอง////Moon
/////ให้โอกาสครั้งที่ 1 อย่าใช้วาจาแบบนี้กับฉันอีกนะคะ บอกแล้วไง คนยิ่งฝังใจกับเรื่องนี้อยู่ ถ้าเล่นแบบนี้อีกจะไม่เขียนตอบแล้วล่ะ/////SUN
/////โอ๊ย เจ็บจี๊ดเลย ผมผิดไปแล้ว จะไม่ทำอีกแล้ว,,,แต่คุณต้องลองคิดดีๆนะเรื่องที่จะตัดขาดผมน่ะ รู้ตัวรึเปล่าว่าตอนนี้เรามีแฟนคลับด้วยนะ …ลูกค้าร้านนี้เขาเขียนข้อความสนับสนุนคุณกับผมด้วย ลองคุณหายไป พวกเขาต้องเสียใจแน่ๆ แต่คนที่เสียใจที่สุดก็คือผม////Moon
///// คุณพระจันทร์ ถามจริงๆนะ ตอนนี้คุณกำลังวนเวียนอยู่ข้างๆฉันรึเปล่า อดคิดไม่ได้จริงๆว่าบางทีคุณอาจจะกำลังมองฉันอยู่ ในตอนที่ฉันเขียน,,,,เอ้อ วันนี้ลองเปลี่ยนมาดื่มช็อกโกแลตร้อน รสชาติเข้าท่าดีนะ////SUN
//////ผมไม่ชอบช็อกโกแลต แต่ถ้าคุณแนะนำ ผมจะลองดู เรื่องที่คุณถาม ขอตอบตามความจริง ผมไม่รู้เลยจริงๆว่าคุณเป็นใคร แต่ตอนนี้อยากรู้จนแทบบ้า/////Moon
////// ฉันจะใช้อีเมลล์ไว้กับมินโฮ,,เด็กผู้ชายตัวสูงๆที่เคาท์เตอร์นะคะ ขอบคุณสำหรับมิตรภาพที่หยิบยื่นให้ ^^/////SUN
/////ทำไมถึงยอมให้อีเมลล์////Moon
////ฉันกลัวคุณเป็นบ้า ^^////SUN
ค่ำวันหนึ่ง ชายหนุ่มนักดนตรีที่มาพร้อมกับกีตาร์ตัวเก่งเข้ามายังร้านกาแฟ มินโฮและคริสตัลที่มองจากเคาท์เตอร์ออกไปแม้จะไกลแต่ทั้งคู่ก็จำได้ดีว่าเขาคือ Moon ที่อยู่บนกระดานข้อความจากการเฝ้าจับผิดอยู่นาน ซึ่งตอนนี้ดูเหมือนว่าข้อความเหล่านั้นมันจะกลายเป็นจุดขายของร้านไปเสียแล้ว นอกจากคนสองคนที่ตอบโต้กันและกัน ยังมีลูกค้าอีกมากมายที่ติดตามอ่านเรื่องสนุกๆของพวกเขาอยู่เป็นประจำ,,,บ้างก็ยืนอ่านพลางจิบกาแฟไปด้วย และก็อดไม่ได้ที่จะอมยิ้ม
“เอ่อ,,,,”เขาอ้ำอึ้งพลางวางมือที่ท้ายทอยแก้อาการเก้อเขิน
“ผม,,,”
“มีอะไรให้เรารับใช้คะคุณพระจันทร์”คริสตัลถามก่อนจะหัวร่อต่อกระซิกกับมินโฮ
“อีเมลล์เหรอครับ?”มินโฮรู้ทันเสียแล้ว
“ครับ”
ถึงคุณพระอาทิตย์ (Sunny_Shine@hotmail.com)
ผมตื่นเต้นกับจดหมายฉบับแรกในโลกออน์ไลน์เหลือเกิน ขอบคุณที่คุณให้โอกาสเป็นเพื่อนกับผม วันนี้ผมออกไปเล่นดนตรีตอนค่ำหลังจากได้รับอีเมลล์แอดเดรสของคุณมาแล้ว ,,,, สารภาพตามตรงว่าวันนี้ผมเล่นได้ห่วยแตกมาก ,,,ผมอยากจะให้ผับปิดให้เร็วที่สุด อยากจะรีบวิ่งกลับที่พักแล้วส่งจดหมายถึงคุณซะตอนนั้น,,,,วันนี้ชิมช็อคโกแลตร้อนตามที่คุณบอก รสชาติไม่แตกต่างจากครั้งก่อนๆที่ผมเคยดื่ม แต่วันนี้ ผมเพิ่งเริ่มรู้สึกได้ว่า รสชาติมันเข้าท่าดีทีเดียว,,,,
,,,,ไม่มีเหตุผลที่ผมจะต้องปิดบังตัวเองอีกต่อไปแล้ว ผมชื่อ ลี ซองมิน,,,,
จะรอการตอบกลับจากคุณทุกๆนาที
รัก
คุณลี ซองมิน
พอรู้วว่าคุณเล่นดนตรี ก็อยากฟังขึ้นมาทันที หวังว่าจะมีโอกาสนั้นนะคะ คุณชอบทานเค้กไหม สัปดาห์หน้าจะเป็นวันเกิดเจ้าตูบที้บ้าน ฉันจะทำเค้กวันเกิดฉลอง แต่ว่าฉันจะทานเองนะคะ ^^ คิดคร่าวๆว่าจะทำเค้กครีมวนิลาร่ำเรียนมากจาก ,,,เอ่อ แฟนเก่า ,,อ้อ พรุ่งนี้คงจะไม่ได้แวะไปที่ร้านกาแฟ ฝากความคิดถึงให้คริสตัลกับมินโฮด้วยนะคะ
จดหมายของคุณน่ารักมาก! ฉันหลงรัก(จดหมายของ)คุณเข้าแล้ว
ฉันชื่อ ลี ซุนคยู แต่ขอร้องล่ะ เรียกฉันว่าซันนี่เถอะ
ชอบเรื่องนี้ น่ารักที่สุดเลย จะติดตามเรื่องอื่นๆ ด้วยนะคะ อยากให้หวานๆ อย่างนี้ทุกคู่จัง
ชอบมากๆ ><
คุณพระอาทิตย์กับคุณพระจันทร์
><
น่าจะแต่งต่อเนอะ
ชอบค่ะ
น่ารักมาก ทำไมคุณพระจันทร์น่ารักขนาดนี้
ชอบ ๆๆๆ เขินตามไปด้วย ขอสมัครเป็นแฟนคลับของคุณทั้งสอง >O<
น่าัรักกันจริง ๆ ><
ชอบ ๆๆๆ เขินตามไปด้วย ขอสมัครเป็นแฟนคลับของคุณทั้งสอง >O<
น่าัรักกันจริง ๆ ><
น่ารักจังคู่นี้
น่ารักจังเลยยยยย ชอบอ่ะชอบๆๆๆ
อ๊ายยย คลั่งมินซันเลยอ่ะ แต่งอีกนะคะ อยากให้มีต่อจังเลย >,,,<
ตามนั้นเลย SUN - MOoN เธอเปรียบคน 2 คนนี้ได้น่ารักมาก
อิอิ ออกแนว มินมันจะโรคจิตนิดๆนะ เหมือนพวกสโตกเกอร์เลย 55+
2 คนนี้ เป็นการพบเจอที่น่ารักมากๆ ชอบๆๆ เปรียบความรักกับ รสกาแฟที่กลมกล่อม (อิอิ) พี่คิดไปไกลเลยนะเนี่ยะ จริงๆ ซันนี่น่ะ น่าจะลองอะไรแปลกใหม่ที่ไม่เคยทานนะ เพราะดูแล้ว ซันนี่จะผิดหวังกับเรื่องของความรัก จนกลัวอะไรบางอย่าง เหมือนที่ซองมินลอง Hot Chocy ไง
^_________^
เวลาแตกต่างกัน ไม่สามารถมากั้น ... เหตุเกิดของความรัก ได้เลย น่ารักๆๆ
ทำไมมันน่ารักได้ขนาดนี้เนี่ย
ซองซันน่ารักที่สุดเลย *-*
"จะรอการตอบจากคุณทุกนาที รัก" โดนนน หวานมาก
ฮาซัน โปรดเรียกฉันว่าซันนี่ เถอะ 55555
พี่ฝน นี่ถ้าหนูแอดเมลไปจะได้มั้ยเนี่ย >///<
เขินมาก โรแมนติกมาก ถูกใจมากกกกกกก