Doomsday วันสังหารโลก

                การฆาตกรรมอันชั่วช้า  การฆ่าข่มขื่นอันโหดเหี้ยม  การทำทารุณกรรมอันป่าเถื่อน  ที่เห็นเป็นข่าวอยู่แต่ละวัน

การก่อการร้าย  การสร้างสถานการณ์โดยกลุ่มคนบางกลุ่ม

สงครามกลางเมืองในบางประเทศ

และอื่นๆ.....อีกมากมาย

ทุกสิ่งทุกอย่างกระทำโดยมนุษย์  ซึ่งนอกจากจะก่อความวุ่นวายให้แก่โลกแล้ว  ยังทำร้ายโลกและธรรมชาติที่คอยดูแลพวกเขา  ทั้งอากาศพิษ  น้ำเน่าเสีย  ซากต้นไม้ใหญ่ที่ถูกโค่น  ขยะมูลฝอยที่ถูกทิ้งให้เป็นสิ่งปฏิกูลไม่รู้จักย่อยสลายอีกมากมาย

ธรรมชาติได้คอยย้ำเตือนถึงการกระทำของพวกเขาด้วยภัยธรรมชาติต่างๆ  เพื่อเป็นสัญญาณให้มนุษย์หยุดทำร้ายโลก

แต่มนุษย์นั้นก็หาฟังไม่!

.............

ละอองสีแดงเพลิงรวมตัวกันจนปรากฏเป็นรูปร่างของเทพอัคคีผู้มีฉวีวรรณสีหงเสน*  ไอร้อนที่ปะทุออกจากวรกาย  แสดงถึงความร้อนที่หาได้ทำให้พระองค์ร้อนรุ่มในตนเองไม่  หากแต่ความร้อนนั้นกลับทำให้เทพองค์อื่นๆ ไม่สามารถเข้าใกล้พระองค์ได้ดังแต่ก่อน  ไม่ใช่เพียงเทพอัคคีเท่านั้นที่เปลี่ยนไป  เทพีธรณีผู้เคยมีผิวพรรณอันละเอียดนุ่มกลับมีแต่รอยแตกระแหงและหยาบกร้านไปทั่วร่าง  แพรพรรณสีเขียวมรกตของพระองค์เริ่มแปรเปลี่ยนเป็นความหม่นหมองคล้ายพฤษาที่กำลังเหี่ยวเฉา  ไม่ต่างกับเทพีวารีผู้เป็นเจ้าของเส้นผมยาวสลวยสีน้ำเงินคราม  แต่บัดนี้กลับแปรเปลี่ยนเป็นสีดำขลับชวนสะพรึง  อีกทั้งพระวรกายที่เริ่มเปลี่ยนเป็นสีซีดจางทำให้เส้นโลหิตสีเขียวคล้ำปรากฏเป็นรอยยาวอย่างชัดเจน  นั่นยิ่งทำให้พระองค์ดูน่ากลัวมากขึ้น  ส่วนเทพวายุ  เทพผู้มีสีขาวแต่งแต้มผิวกายจนดูนวลเนียนดุจปุยเมฆ  แต่บัดนี้กลับมีรอยสีเทาปนเปื้อนเป็นหย่อม ๆ ไม่เว้นแม้แต่บนพระพักตร์ของพระองค์เอง  มิหนำซ้ำยังสร้างอาการระคายเคืองและปวดแสบปวดร้อนให้แก่องค์เทพไม่น้อย  นี้จึงเป็นสาเหตุที่ทำให้ "เทพจตุรธาตุ" ไม่กล้าที่จะออกไปเผชิญหน้ากับเหล่าเทพองค์อื่นๆ   เว้นแต่เฉพาะครั้งนี้ที่มีการลงมติให้เทพอัคคีเดินทางไปยื่นขอเทวโองการจากเทพผู้สร้าง  เทพผู้ให้กำเนิดดาราจักรสีน้ำนมแห่งนี้  เพื่อขอคำสั่งการชำระล้างครั้งยิ่งใหญ่ของดวงดาวที่พวกท่านเป็นผู้ดูแล.....โลก

*สีหงเสน คือ สีแดงเสนผสมสีขาว

"เหตุใดจึงเร็วนักล่ะ" ด้วยความสงสัย  เทพวายุจึงเป็นฝ่ายถามเทพอัคคีก่อน

"ข้าว่าท่านเทพผู้สร้างอาจจะเห็นด้วยในการชำระล้างครั้งนี้  ท่านประทานเทวโองการแก่ข้าทั้งๆ ที่ข้ายังมิทันได้เอ่ยอะไรเสียด้วยซ้ำ" เทพอัคคีตอบกลับไปทั้งๆ ที่อยู่ห่างจากอีกฝ่ายหลายช่วง

"ก็ดูสภาพโลก...กับสภาพเราสิ" เทพีธรณีลูบไล้ผิวกายอันหยาบแห้งของตน  สักครู่ก็ถอนหายใจออกมา

"นั่นสินะ..." เทพอัคคีพูดขึ้นพร้อมกับส่งเทวโองการให้แก่เทพจตุรธาตุแต่ละองค์  เทวโอการนี้  เมื่อจำเป็นต้องมีการส่งต่อไปยังเทพองค์อื่นจะต้องใช้แบบรูปธรรม  หรือพูดง่ายๆ คือเป็นแบบมีรูปร่าง  เพื่อใช้แสดงเป็นหลักฐานว่าเป็นเทวโองการจากเทพผู้สร้างจริง  ซึ่งครั้งนี้มาในรูปแบบทรงพีระมิดฐานสี่เหลี่ยมที่เป็นสัญลักษณ์ของดิน  น้ำ  ลม  ไฟ  ตามผู้ที่ต้องถือมันทั้งสี่

เทพจตุรธาตุยืนเป็นวงกลมโดยที่มีเทวโอการลอยอยู่ตรงหน้า  ฉับพลัน ณ ตรงกลางของวงกลมนั้นก็ปรากฏภาพต่างๆ ที่เกิดขึ้นบนโลกตั้งแต่เริ่มก่อกำเนิดจนถึงปัจจุบัน ความเปลี่ยนแปลงที่ถูกฉายขึ้นมาเหมือนการถ่ายทอดจากแผ่นฟิล์มนั้นตอกย้ำได้เป็นอย่างดีว่า.....ถึงคราวอวสานของโลกแล้ว

.............

Talk

ยินดีต้อนรับเข้าสู่นิยายเรื่อง Doomsday วันสังหารโลกค่ะ^^  เป็นนิยายเรื่องแรกของชีวิต  และตัวเราเองก็เป็นนักเขียนมือใหม่  จึงอยากจะขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ  นิยายเรื่องนี้จะเป็นแนว Apocalyptic  มีทั้งหมด 4 ภาคและเป็นการกล่าวถึงช่วงเวลาในอนาคต ( พ.ศ. 2581 หรือ ค.ศ. 2038)  พล็อตก็อาจจะดูแปลกหน่อยเพราะมันจะมีอะไรที่มากกว่า Apocalyptic ทั่วไปแน่นอน  ซึ่งไม่ว่าจะเป็นอย่างไรก็ตาม  ขอขอบคุณที่ตัดสินใจกดเข้ามาดูนิยายเรื่องนี้นะคะ

และที่สำคัญ  ขอขอบคุณ Artwork สวยๆ  จากคุณ elreviae  ผู้ใหญ่ใจดีที่อนุญาตให้นำภาพ "Akasha" มาใช้ในนิยายเรื่องนี้  จาก Link นี้เลย http://elreviae.deviantart.com/art/Akasha-389943665  ส่วนผลงานอื่นๆ จากศิลปินท่านนี้  ผู้อ่านทุกท่านสามารถติดตามได้ที่      https://www.facebook.com/elreviae                                                                                                                                                                             https://www.instagram.com/elreviae/

สุดท้ายนี้   ถ้าอ่านแล้วพบข้อผิดพลาดใดๆ  ทุกท่านสามารถแนะนำหรือติติงได้  เพราะมันจะเป็นประโยชน์อย่างมากสำหรับการนำไปแก้ไขผลงานต่อไปค่ะ

หมายเหตุ

นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่ถูกแต่งขึ้น  ทั้งตัวละคร  เหตุการณ์  ความเชื่อ  สถานที่ต่าง ๆ ถูกสมมติขึ้นมา  แต่อาจมีการอ้างอิงตัวละคร  เหตุการณ์  ความเชื่อ  หรือสถานที่จริงอยู่บ้าง  จึงเรียนมาเพื่อทราบโดยทั่วกัน