True or False #อลันไร้ใจ

True or False

#อลันไร้ใจ

I told him he took off the ring you gave.

And went to arm with another person.

ผมบอกแล้วไง เขาถอดแหวนที่คุณให้ไป 

แล้วไปควงแขนกับอีกคน...

"อลัน..."

"ว่า"

"วันนี้กูเจอข้าวปั้นกับใครก็ไม่รู้ เขาไปดูหนังด้วยกัน ท่าทางเหมือนแฟนกันเลยว่ะ"

ปึ้กกกกก!!!!

"หยุดใส่ร้ายข้าวปั้นสักทีได้ไหมไอ่ซอว์ กูชักจะทนไม่ไหวแล้วนะ"

"มึงจะปิดหูปิดตาอะไรนักหนาว่ะอลัน หยุดโง่สักทีเหอะ!"

"มึงอย่านึกว่ากูไม่รู้ว่ามึงชอบกูนะซอว์ แล้วที่มึงพยายามทำเนี่ย มันคือการเป็นมือที่สาม ซึ่งมันหน้าด้านมาก"

"..."

"ทำไม? อยากได้กูมากหรอ..."

"..."

"แต่กูจะบอกอะไรให้ ถึงมึงจะให้กูฟรีๆ"

"..."

"กูก็ไม่เอา"

อีกครั้ง อีกครั้ง แล้วก็อีกครั้ง ครั้งนี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมได้รับคำพูดหรือถ้อยคำที่มันรุนแรงหลุดออกมาจากปากคนที่ผมรัก 'อลัน' มันเป็นเพื่อนผม เรารู้จักกันตั้งแต่เด็กๆ ทุกครั้งที่ผมพูดหรือบอกอะไร มันจะฟังผมเป็นคนแรก แต่แล้วทุกอย่างก็เริ่มเปลี่ยนไป เมื่อมันได้เจอกับ 'ข้าวปั้น' เด็กผู้ชายหน้าตาน่ารักคนหนึ่ง เข้ามาทำความรู้จักกับมันตอนอยู่มหาวิทยาลัย พอทั้งคู่รู้จักกันได้สักพัก อลันกับข้าวปั้นก็ตกลงคบกัน ตอนแรกที่อลันยังไม่ได้คบกับข้าวปั้น ผมต้องมาเป็นที่หนึ่งตลอด แต่หลังจากนั้นมันก็เริ่มให้สถานะผมเป็นแค่คนอื่น ไม่มีสิทธิ์บอกหรือพูดอะไรทั้งนั้น มันเลือกเชื่อข้าวปั้นทุกคำ ทุกประโยค มันไม่แม้แต่จะหันมาถามหรือให้ผมอธิบายอะไรทั้งนั้น

แรกเริ่มผมบังเอิญได้เจอกับข้าวปั้นซึ่งผมก็รู้สึกแปลกใจนิดหน่อยที่ไอ่อลันมันไม่มาด้วย เพราะมันมีธุระต้องไปค่าย ผมก็ว่าจะไม่สนใจอะไรแล้วเดินผ่านไปแต่แล้วผมก็เห็นคนๆนั้น คนที่ข้าวปั้นรอ ทั้งคู่ทักทายกันด้วยการสวมกอดแล้วก็หอมแก้มกัน ผมว่ามันจะไม่มากไปหรอ มันมีเหตุผลอะไรที่เขาต้องทักทายกันแบบนั้น จะว่าผู้ชายคนนั้นเป็นคนต่างชาติหรืออะไรก็เถอะ แต่ข้าวปั้นมีแฟนแล้วนะ แถมแฟนข้าวปั้นยังเป็นอลันเพื่อนผมอีก ผมยอมไม่ได้หรอก...

ผมตัดสินใจเดินตามทั้งคู่ไป แล้วเขาทั้งคู่ก็เข้าโรงหนังไปด้วยกัน ผมตัดสินใจตามเข้าไปในโรงหนังด้วย ทันทีที่เข้ามาด้านในโรงหนัง จิตใจผมไม่ได้อยู่กับเนื้อกับตัวเลยสักนิด ผมกระวนกระวายใจ อยากเคลียร์กับข้าวปั้นให้รู้แล้วรู้รอด ผมนั่งจ้องไปที่ทั้งคู่แล้วก็ได้เห็นภาพที่ช็อคสำหรับผมมากๆ ผมเชื่อเลยว่าถ้าไอ่อลันอยู่ตรงนี้ มันคงตบะแตกแน่ ภาพที่ผมเห็นคือทั้งคู่จูบกัน ใช่ครับ...จูบกัน ถึงมันจะมืด แต่ผมว่าผมตาไม่ฝาดแน่ ผมเริ่มนั่งไม่ติด ในใจนึกโมโหแทนไอ่อลัน อยากจะลุกขึ้นซัดแม่งทั้งคุ่ แล้วสวรรค์ก็เห็นใจผม ข้าวปั้นลุกขึ้นทำเหมือนจะไปเข้าห้องน้ำ แล้วมันก็ดีที่ผู้ชายคนนั้นไม่ได้ตามไปด้วย ผมไม่รอช้า ลุกขึ้นตามข้าวปั้นไปทันที

#ห้องน้ำ

'นี่!!' ผมกระชากไหล่ข้าวปั้นเข้ามายืนประจันหน้า

'อ่อ...นึกว่าใคร ที่แท้ก็ 'เพื่อน' อลันนี่เอง' ผมตกใจนิดหน่อยที่ข้าวปั้นไม่ได้ตกอกตกใจกับการที่เจอผม

'อย่ามาพูดมาก อย่านึกว่าฉันไม่เห็นว่านายกับผู้ชายคนนั้นทำอะไรกันในโรงหนัง'

'อ่าฮะ แล้วไง?' ข้าวปั้นยังคงสีหน้าเรียบเฉย แล้วเอ่ยคำพูดที่ไม่สะทกสะท้านใดๆออกมา พร้อมกับเอียงคอถามผม

'ฉันสามารถบอกอลันได้นะ ถ้าเธอยังทำแบบนี้ฉันบอกอลันแน่!!' ผมพูดด้วยน้ำเสียงเด็ดขาด ถือว่าครั้งนี้จะปล่อยไปแล้วกัน แต่อย่าให้มีครั้งที่สอง ผมจะบอกอลันแน่ ผมพูดเพียงเท่านั้นแล้วก็หันหลังกลับ แต่แล้วผมก็ต้องชะงักด้วยประโยคต่อมาของข้าวปั้น

'บอกเลยสิ จะขู่ทำไม' ข้าวปั้นก้าวเข้ามาใกล้ผม แล้วจ้องมาอย่างท้าทาย

'...'

'ถ้าคิดว่าเขาเชื่อนาย ก็ไปบอกเลย' ข้าวปั้นเดินชนไหล่ผมออกไปแล้ว แต่ผมยังคงยืนนิ่งอยู่ในห้องน้ำ ใช่สิ...ลืมคิดไปได้ไงนะ ถ้าผมพูดไปอลันจะเชื่อผมไหม ผมไม่สามารถคาดเดาได้เลย

และแล้วผมก็ได้เจออีก ผมบังเอิญเจอข้าวปั้นกับผู้ชายคนนั้นอีกแล้ว ผมเจอบ่อยจนทนไม่ไหว ผมตัดสินใจไปบอกไอ่อลัน แล้วก็ได้ถ้อยคำรุนแรงกลับมาแทบทุกครั้ง

'กูเจอข้าวปั้นอีกแล้ว'

'...'

'เจอที่ห้าง มากินข้าวกับคนนั้น'

'โอ้ยยยย!!! รำคาญ มึงจะใส่ร้ายข้าวปั้นไปถึงไหนว่ะ'

'...'

'อย่าให้กูได้ยินว่ามึงใส่ร้ายข้าวปั้นอีก ถ้ามึงอยากเป็นเพื่อนกูอยู่'

.

.

.

'วันนี้กูไปทำงานกลุ่มมา เจอข้าวปั้นกับ...'

'ออกไป'

'ฟังกูก่อนดิ'

'กูบอกให้มึงไสหัวออกไปไง'

.

.

.

'กูให้คนไปสืบมาแล้วนะ นี่หลักฐาน มึงดูได้เลย'

'กูไม่ดู'

'ดูหน่อยดิว่ะ เผื่อมึงจะตาสว่างขึ้น'

''ก็กูบอกไม่ดูไงว่ะ พูดไม่รู้เรื่องรึไง เกะกะ!!!"

ผลักกกกกก!!!

'โอ้ยยย...แค่นี้ต้องผลักเลยหรอว่ะ'

'สมน้ำหน้า แล้วก็ออกไปได้ล่ะ กูจะไปรับข้าวปั้น'

'...'

I said this is enough don't want to hurt you

But you get angry at me. Why ?

ผมพูดแค่นี้ก็พอแล้วมั้ง ไม่อยากทำให้เธอต้องเจ็บปวด

แต่คุณมาโกรธที่ผมเนี่ยนะ...ทำไมหล่ะ ?

.

.

.

'มึงไม่อยากมีกูไว้เตือนมึงแล้วใช่มั้ย'

'...'

'กูจะถามมึงครั้งสุดท้ายนะอลัน'

'...'

'True or False'

'...'

' ? '

'False'

When you talk about him Look happy

Well, if you have a smile in spite of this

I don't know what to say anymore.

Seeing you believe that he will love him so much and forever

I don't know what to say anymore.

Please, I want you to break up.

เมื่อคุณพูดถึงเขา ดูมีความสุขดีนะ

ก็ดีนะ ถ้าคุณจะมีรอยยิ้มทั้งๆเป็นอย่างนี้

ผมไม่รู้จะพูดอะไรได้อีก

การที่ได้เห็นคุณเชื่อว่าจะรักเขามากและตลอดไปนั้น

ผมไม่รู้จะพูดอะไรได้อีก

ได้โปรดเถอะ...ผมอยากให้คุณสองคนเลิกกัน

I don't know what to say anymore.

Please, I want you to break up.

ผมไม่รู้จะพูดอะไรได้อีก

ได้โปรดเถอะ...ผมอยากให้คุณสองคนเลิกกัน

B
E
R
L
I
N
❀