ghost man

ข้อมูลเบื้องต้น

 บท  Ghost man 

แนวเรื่อง  ตลก สยองขวัญ

ตอนที่ 1 A ghost man

ฉาก ห้องนอนในคฤหาสน์  เวลา   01.30 น

ในคฤหาสน์หลังใหญ่ใจกลางกรุง หญิงสาวมีอายุในชุดนอนพลิ้วไหว กำลังวิ่ง ด้วยความหวาดกลัว เธอวิ่งไปคว้าลูกบิดประตู แต่เปิดไม่ออก เธอหันไปมองสิ่งที่อยู่ตรงหน้า และกรีดร้องเสียงลั่น ตัดฉาก

ฉาก มหาลัยแห่งหนึ่งในกรุงเทพ  09.21 น

เมืองหลวงที่เต็มไปด้วยความสับสน เขาเป็นเพียงเด็กหนุ่มธรรมดา (ภาพเฟดมหาลัยระยะสูง) แต่เขารู้ตัวดีว่าไม่ใช่ เด็กหนุ่มกำลังเดิน  มีชายกับหญิงมองมาที่เขาและซุบซิบ

นั่นไงเธอหมอผีประจำมหาลัย

เหรอดูท่าทางเป็นคนเพี้ยนๆอย่างที่เขาลือกันจริงๆนั่นแหละ เขาอยู่คณะไหนเหรอ

แพทย์ศาสตร์น่ะ

ฉาก  ในห้องเรียน 11.32 น

ไกล้สอบแล้วครูอยากให้พวกเธอตั้งใจอ่านกันข้อสอบจะเป็นแบบมีตัวเลือก อาจารย์บอกเหล่านักเรียนที่นั่งนิ่งเงียบ

แบบนั้นก็ง่ายสิ อาจารย์หันไปมองตามปลายเสียง

ว่าไงนะคุณน้ำมนต์ เขาถามเด็กหนุ่มที่ท่าทางไม่แยแส

ข้อสอบแบบมีตัวเลือกมันไม่ได้วัดหรอกว่าเรารู้จริงหรือไม่รู้  ทำไมคุณคิดเช่นนั้นล่ะ

เพราะมันเป็นรูปแบบที่คาดเดาได้ครับ ตัวเลือกจะมีไกล้เคียงเพียงสองแต่อีกสองจะเป็นตัวเลือกไม่เกี่ยวข้อง และตัวเลือกแบบสุดท้ายจะเป็นแบบสุ่ม ซึ่งคนส่วนใหญ่จะเลือกตอบเพื่อตัดความรำคาญ แต่ถ้าคนมองออกและพยายามเดารูปแบบได้ ข้อสอบทั้งหมดก็จะเป็นของง่ายน่ะครับ เพื่อนๆเงียบกริบมองเขาเป็นตาเดียว

เป็นทฤษฏีที่น่าสนใจนะครับ สำหรับคนที่ทำคะแนนได้เป็นอันดับสองของห้อง

อยากรู้ว่าคนที่ได้คะแนนเป็นอันดับหนึ่งจะมองว่ายังไงครับ คุณสมคิด ครูหันไปมองเด็กหนุ่มที่ใส่แว่น

ผมมองว่ามันคล้ายความเชื่อมากกว่าครับ มีมุมมองและแนวทางแต่ก็แปรผันง่าย ซึ่งแปรผันกับความจริง

แนวคิดและมุมมองของคนฉลาดรู้ไหมในสายตาคนที่สอบได้ที่โหล่ของห้องจะมองว่ายังไง คุณพงศกร

ครูหันไปถามเด็กหนุ่มท่าทางเซอร์ๆ และเขาก็ตอบสวนทันควันว่า

พวกเพี้ยนครับ เสียงหัวเราะดังลั่นห้อง ตัดฉาก

ฉาก ซุ้มของ ชมรมเรื่องลึกลับ 16.54น

พศกรหรือโจ้  นั่งอ่านหนังสือการ์ตูน ส่วน น้ำมนต์กับสมคิดกำลังนั่งเล่นหมากล้อมกันอยู่

พวกแกน่ะหัดทำอะไรไร้สาระบ้างนะ เขาหันไปแขวะน้ำมนต์กับสมคิด

พวกเธอเชื่อไหมมีข่าวรูปติดวิญญาณอีกแล้วลงข่าวหน้าหนึ่งเลยแหละ หญิงสาวผมทองซึ่งเป็นหนึ่งในสมาชิกชมรมเรื่องลึกลับ ตะโกนลั่น

ต้องใช่แน่ๆผีแน่ๆเลย หญิงสาวใส่แว่นอีกคนซึ่งเป็นสมาชิคชมรมเช่นกัน ตอบหลังดูข่าวในหนังสือพิมพ์

พวกเธอก็เชื่ออะไรไร้สาระไปหมดเลยนะ โจ้หันมาบ่น

ถ้านายไม่เชื่อแล้วจะมาอยู่กลุ่มเราทำไมยะ หญิงสาวใส่แว่นที่ชื่อแตงโมหันมาเถียงด้วย

ฉันเป็นพวก50-50เฟ้ยไม่เชื่อแต่ไม่ลบหลู่ โจ้ตอบ

และนายล่ะสมคิด แตงโมหันไปถาม ผมเชื่อในอะไรที่มีหลักฐานครับ ตอบแบบนี้อีกแล้วนะ

และนายล่ะน้ำมนต์

จะไม่เชื่อได้ไงก็คนเห็นผีน่ะ สาวผมทองที่ชื่อเบลตอบแทนเขา

ฉันก็อยากเห็นผีมั่งจัง ถ้าฉันเห็นผีฉันคงจะกลัวจนต้องปิดตามองเลยล่ะมั้ง

อะไรของเธออยากเห็นหรือไม่เห็นกันแน่ โจ้ตวาดใส่

หลังจากเหตุการณ์ครั้งนั้นสินะครับ  ภาพตัดไปที่เสียงหวอ กับอุบัติเหตุรถยนต์

สมคิดพูดกับน้ำมนต์ขณะที่กำลังเดินหมาก   ถ้าเป็นคุณต้องใช้ประโยชน์จากสิ่งนี้แน่

นั่นสินะ น้ำมนต์พูดและยิ้มเจ้าเลห์เช่นเดียวกับสมคิด ทันทีเสียงโทรศัพท์ของน้ำมนต์ดังเขารับสาย

ครับ ขอที่อยู่ด้วยครับ ครับเดี่ยวผมจะไปพบคุณครับ ครับ สวัสดีครับ

งานเข้าและขอตัวก่อนนะ น้ำมนต์บอกสมคิด  ชั้นชนะนะ เขาพูดและวางหมากก่อนเดินจากไป

งานอะไรของมันนะหมอนั่น โจ้ถาม นายเชื่อไหมที่หมอนั่นบอกว่าเห็นผีในฐานะเพื่อนสมัยเด็ก

เขาถามสมคิด

ไม่รู้สิครับแต่ไม่มีเหตุผลที่เขาจะโกหก

แต่มันอาจจะทำเพื่อเรียกร้องความสนใจหรืออะไรแบบนี้ก็ได้

สมคิดหัวเราะก่อนตอบ คนแบบเขาไม่มองอะไรแค่นี้หรอกครับ   ตัดฉาก

ฉาก คฤหาสน์  เวลา 02.00 น

โต๊ะรับแขก ชายแกกำลังนั่งปลอบใจหญิงสาว และน้ำมนต์ก็เดินเข้ามา

ผมน้ำมนต์จิตสัมผัสครับ 

คุณสินะที่คนแนะนำเขาบอกผมว่าเป็นผู้ช่วยแก้ปัญหาเรื่องวิญญาณรบกวนน่ะ ชายแก่ถาม

ใช่ครับผมคือคนที่คุณต้องการ สโลแกน เมื่อมีวิญญาณมารบกวนควรติดต่อน้ำมนต์

 คุณช่วยเล่าเหตุการณ์คร่าว ๆที่เกิดขึ้นในผมฟังหน่อยครับ

คือมันเริ่มเมื่อสองวันก่อนภรรยาผมเขาได้ยินเสียงแปลกๆ เธอก็พยายามหาต้นตอของเสียงแต่ก็ไม่พบ หลังจากนั้นเสียงก็ดังขึ้นๆ เราก็ตามไปต้นตอของเสียงอยู่ในห้องลูกสาวผม  พอเราเข้าไปก็เห็น

เห็นอะไรครับ

ให้ภรรยาผมพูดดีกว่าครับ

เราเห็นๆ ข้าวของในห้องลอยอยู่ในห้อง ลอยวนอยู่ทั่วห้องเลยค่ะ

โปรโตไกด์ นี่เอง

อะไรนะคะ คุณนายถามเขาด้วยความสงสัย

โปรโตไกด์คือการที่วิญญาณใช้พลังงานกับสิ่งของทำให้มันขยับเองได้น่ะครับ ผมคงต้องขอไปดูที่เกิดเหตุหน่อย

ชายแก่พาเขาไปที่ห้อง ที่ลูกสาวอายุ 4ขวบของเขากำลังนั่งเล่นของเล่นอยู่

ผมคงต้องขอทำจิตสือวิญญาณสักครู่ถ้าเกิดอะไรขึ้นกรุณาอย่าสติแตกนะครับ

เอาล่ะวิญญาณเอ๋ย จงออกมาๆ แต่เงียบไม่มีอะไรเกิดขึ้น

จงออกมาวิญญาณ เขาตะโกนเสียงดังขึ้นแต่ก็ยังเงียบ ทำให้ของลอยสิวะ เขาทำเสียงกระซิบ

อะไรนะครับคุณพูดกับผมเหรอ ชายแก่ถาม

ไม่ใช่ครับ เอาล่ะจงออกมาวิญญาณ

ทันใดนั้นโคมไฟ ตุ๊กตา ก็ค่อยๆลอยและวนไปรอบๆห้องอย่างบ้าคลั่งพร้อมกับเสียงกรีดร้องของคุณนายเจ้าของบ้าน พร้อมกับเสียงหัวเราะของเด็กน้อย

พวกคุณทั้งสองออกไปก่อนครับผมขออยู่กับเด็กคนนี้ลำพังไม่ต้องห่วงผมจะจัดการเรื่องนี้เอง

สามีภรรยาก็ออกไปรอข้างนอกปิดประตูให้น้ำมนต์อยู่ในห้องกับเด็กน้อยสองคน  นานเกือบสิบนาที

น้ำมนต์ก็ออกมา

เรียบร้อยแล้วครับวิญญาณได้ไปจากบ้านคุณไปแล้ว

เอ๋..อะไรนะคะแค่นี้เหรอคะ แล้ววิญญาณที่ว่าคือใครกันแน่คะ เธอถาม

เป็นวิญญาณสัมพเวสีเร่ร่อนน่ะครับ เขาแค่มาเล่นกับลูกคุณ

เป็นไปได้ยังไงครับชั้นกับสามีอยู่บ้านนี้มาจะเกือบสิบปีไม่เห็นเคยมีอะไรแบบนี้เลย สามีเขาพยักหน้า

เพราะเด็กเป็นสื่อยังไงละครับ เด็กมีพลังจิตที่ สามารถสื่อกับดวงวิญญาณได้ง่าย

แล้วคุณจัดการยังไงล่ะครับ

ผมได้ใล่วิญญาณไปแล้วครับมันคงจะไม่กล้ากลับมาอีก หรือถ้ากลับมาก็เรียกใช้งานผมได้เลยนะครับ

เอ๋ เดี๋วยก่อนสิคุณและเราควรจะทำไงดีเพื่อไม่ให้มันไม่กลับมาล่ะ ชายแก่ทัก

 บางทีลูกคุณอาจจะเหงาที่ต้องเล่นคนเดียวนะครับ ทางที่ดีคุณควรอย่าให้ลูกเหงา หาเพื่อนหรือน้องชายให้เขาสักคนสิครับ ผีหรือวิญญารจริงๆก็มาจากคน และคนก็ย่อมมีเหตุผล ทุกอย่างมีเหตุผลของมันครับอยู่ที่ว่าเราจะพยายามทำความเข้าใจไหม ยังไงรบกวนโอนค่าใช้จ่ายที่ตกลงไว้ตามบัญชีที่ผมให้ไว้ด้วยนะครับขอบคุณครับ

น้ำมนต์เดินจากไปปล่อยให้ชายแก่กับหญิงแก่ยืนงง

แค่นี้เองเหรอ ทั้งคู่หันมองหน้ากันงงๆ   ตัดฉาก

ฉาก ตึกโทรมชั้นล่างเป็นร้านขายพระ 03.45 น

น้ำมนต์กลับมาที่บ้าน ที่เป็นตึกแถวโทรมๆด้านล่างเปิดเป็นร้านขายพระที่พ่อ เขาทำกิจการอยู่ ในห้องของน้ำมนต์

เขานั่งเช็คโทรศัพท์เพื่อดูยอดบัญชี

เจ๋งเงินเข้าแล้วเขายิ้ม ก่อนจะหันไปพูดกับเตียงที่ว่างเปล่า

พวกนายเกือบทำชั้นพังแล้วนะ บอกแล้วไงถ้าสิ้นประโยคก็ให้ทำตามแผน

ผมก็ทำตามแผนนะครับลูกพี่ แต่ไม่แน่ใจว่าแผนไหน

เด็กชายในชุดนักเรียนค่อยโผล่หัวมาจากเตียงโดยที่หัวข้างนึงเขาเละจนเห็นสมอง

ความผิดชั้นเอง ชั้นมัวแต่นั่งเล่นกับเด็กนั่น

หญิงสาววัยรุ่นในชุดสีขาวโผล่หัวออกมาจากตู้ โดยที่ตาของเธอ มีเลือดไหลออกมา

นั่นสิวะใครจะไปรู้ความคิดนาย ถึงพวกเราเป็นผีแต่ก็ไม่รู้หรอกเว้ย

ร่างๆนึงนั่งโดยไร้หัว โดยที่หัวตั้งอยู่ข้างๆ พูดออกมาอย่างอารมณ์เสีย

เพราะแบบนี้ไงพวกนายถึงต้องฟังคำพูดชั้นพวกเราเป็นทีมเขาใจไหม พวกนายมีหน้าที่หลอกคนตามที่ชั้นสั่ง

เธอบัว เธอเป็นวิญญาณที่ฆ่าตัวตาย ยังไงเธอก็ไม่ได้ไปเกิดอยู่แล้ว จนกว่าจะถึงเวลาซึ่งไม่รู้จะกี่ปี เธอมีความคิดและความสร้างสรรค์ ชั้นจึงให้เธอรับหน้าที่คิดแผนในการหลอก เป็นตัวสร้างสรรค์เกม เขาบอกวิญญาณหญิงสาว

ส่วนนายสิงห์ นายเป็นวิญญาณอาฆาตซึ่งไม่รู้ว่าใครเป็นคนฆ่านาย ทำให้นายไปเกิดไม่ได้ นายเป็นคนที่มีพลังแรงสุดในกลุ่ม นายจึงมีหน้าที่ในการใช้พลังเพื่อสือสารกับคน คล้ายตัวทำสกอร์ เขาบอกผีหัวขาดที่นั่งเล่นหัวตัวเองอยู่

และนายเกิ๊บ นายตายเพราะโดนรถชนไม่รู้ตัวแบบงงๆ จึงมีบางสิ่งที่ค้างคาใจทำให้ไม่ไปเกิด นายมีหน้าที่คอยสนับสนุนพวกเรา ประมาณเด็กเสริฟน้ำในสนาม

ทำไมหน้าที่ผมดูห่วยๆยังไงไม่รู้ เด็กชายหัวเกรียนบอก

ส่วนชั้นคือผู้จัดการทีมคอยคุมดูแลให้เราได้ไปสู่จุดหมายของพวกเราไง

ว่าถึงจุดหมายช่วยบอกอีกทีเถอะว่าจุดหมายเราคืออะไรทำไมเราจ้องไปหลอกคนพวกนั้นด้วย สิงห์ถาม

น้ำมนต์ทุบโต๊ะก่อนจะพูด จะให้อธิบายกี่ร้อยรอบถึงจะเข้าใจกันสักที

เนื้อเรื่อง